1,938 matches
-
de către reprezentanții Oficiului Național pentru Refugiați ori prin trimitere poștală la ultima reședința declarată a acestuia. ... (8) Hotărârea Oficiului Național pentru Refugiați este executorie. (9) În situația în care statul membru sesizat nu își recunoaște responsabilitatea ori dovezile sau argumentele circumstanțiale nu indică responsabilitatea unui alt stat, Oficiul Național pentru Refugiați informează în scris Autoritatea pentru Străini sau formațiunea să teritorială, în vederea luării măsurilor legale ce se impun. ... Articolul 123 Calea de atac (1) Împotriva hotărârii prevăzute la art. 122 alin
EUR-Lex () [Corola-website/Law/187196_a_188525]
-
desemnați vor emite o hotărâre prin care România își va accepta responsabilitatea și va include detaliile practice privind transferul ulterior. ... (4) În cazul în care solicitarea de preluare sau de reprimire nu este susținută suficient cu dovezi și cu argumente circumstanțiale care să indice responsabilitatea României, funcționarii anume desemnați vor emite o hotărâre de neacceptare a responsabilității de analizare a cererii de azil. ... (5) Hotărârea va fi comunicată de îndată statului membru solicitant, în termenele prevăzute în convențiile sau în actele
EUR-Lex () [Corola-website/Law/187196_a_188525]
-
26 ianuarie 2006 , publicată în Monitorul Oficial al României, Partea I, nr. 188 din 28 februarie 2006, prin care a statuat că reglementarea criticată este necesară cu atât mai mult cu cât legiuitorul a prevăzut consecințele deosebit de grave ca element circumstanțial în conținutul agravant al mai multor infracțiuni, cum ar fi, spre exemplu, furtul calificat, tâlhăria, înșelăciunea, delapidarea sau distrugerea calificată. Susținerile cu privire la reaprecierea criteriului valoric care determină înțelesul expresiei «consecințe deosebit de grave» nu pot fi reținute. Modificarea conținutului unei norme
EUR-Lex () [Corola-website/Law/268103_a_269432]
-
26 ianuarie 2006 , publicată în Monitorul Oficial al României, Partea I, nr. 188 din 28 februarie 2006, prin care a statuat că reglementarea criticată este necesară cu atât mai mult cu cât legiuitorul a prevăzut consecințele deosebit de grave ca element circumstanțial în conținutul agravant al mai multor infracțiuni, cum ar fi, spre exemplu, furtul calificat, tâlhăria, înșelăciunea, delapidarea sau distrugerea calificată. Susținerile cu privire la reaprecierea criteriului valoric care determină înțelesul expresiei «consecințe deosebit de grave» nu pot fi reținute. Modificarea conținutului unei norme
EUR-Lex () [Corola-website/Law/268103_a_269432]
-
de drept are în vedere aplicarea legii penale mai favorabile până la judecarea definitivă a cauzei, și nu aplicarea legii penale de dezincriminare. Faptul că în Codul penal în vigoare nu mai este prevăzută o formă calificată ce presupunea un element circumstanțial agravant adăugat conținutului constitutiv nu produce consecințele juridic proprii dezincriminării. Înlăturarea elementului circumstanțial agravant, ca urmare a intervenirii unei legi noi, conduce la abrogarea formei calificate, și nu la dezincriminarea faptei. Retroactivitatea legii de dezincriminare este prevăzută expres de art.
EUR-Lex () [Corola-website/Law/268103_a_269432]
-
a cauzei, și nu aplicarea legii penale de dezincriminare. Faptul că în Codul penal în vigoare nu mai este prevăzută o formă calificată ce presupunea un element circumstanțial agravant adăugat conținutului constitutiv nu produce consecințele juridic proprii dezincriminării. Înlăturarea elementului circumstanțial agravant, ca urmare a intervenirii unei legi noi, conduce la abrogarea formei calificate, și nu la dezincriminarea faptei. Retroactivitatea legii de dezincriminare este prevăzută expres de art. 4 din Codul penal, potrivit căruia "Legea penală nu se aplică faptelor săvârșite
EUR-Lex () [Corola-website/Law/268103_a_269432]
-
datorită modificării elementelor constitutive ale infracțiunii, inclusiv a formei de vinovăție, cerută de legea nouă pentru existența infracțiunii. Ipoteza avută în vedere este aceea a faptei care nu mai constituie infracțiune, și nu cea a faptei care pierde un element circumstanțial de agravare adăugat conținutului constitutiv, dar rămâne în sfera ilicitului penal prin conținutul său constitutiv. Nu există dezincriminare nici atunci când fapta incriminată de norma abrogată este o infracțiune complexă și cel puțin una dintre componentele sale continuă să rămână incriminată
EUR-Lex () [Corola-website/Law/268103_a_269432]
-
adverbiale. Sunt două asemenea pronume, "y" și "en". Al doilea este omonim cu prepoziția "en". Sunt cuvinte cel mai adesea neaccentuate, în afară de cazul când sunt subordonate unui verb la imperativ, forma pozitivă. Pronumele "y" poate avea două funcții sintactice. Complement circumstanțial de loc. În această calitate poate înlocui un grup nominal cu orice prepoziție, în afară de "de". Exemple: Complement indirect. În această calitate, "y" poate înlocui mai multe construcții, cu limitarea că în ele trebuie să fie prezentă prepoziția "à": "Y" mai
Determinanții și părțile de vorbire nominale în limba franceză () [Corola-website/Science/332580_a_333909]
-
În majoritatea lor, elementul comun este că înlocuiește construcții în care este prezentă într-un fel sau altul prepoziția "de". În mod excepțional, se poate referi și în limba standard la o persoană, când are funcția de complement direct. Complement circumstanțial de loc. În această calitate, "en" poate înlocui numai grupuri nominale cu prepoziția "de": "- Tu vas à Bordeaux ? - Non, j’en viens" (subînțeles "Je viens de Bordeaux") „- Mergi la Bordeaux? - Nu, de acolo vin”. Complement indirect. În această calitate înlocuiește
Determinanții și părțile de vorbire nominale în limba franceză () [Corola-website/Science/332580_a_333909]
-
bac, elle a passé un an en Inde" „După ce a reușit la bacalaureat, a petrecut un an în India”. Clasificarea subordonatelor se face de obicei conform corespondenței dintre subordonate și părțile de propoziție, în primul rând în două clase: subordonate circumstanțiale și subordonate necircumstanțiale. Subordonate necircumstanțiale sunt: Subordonate circumstanțiale sunt următoarele:
Propoziție gramaticală () [Corola-website/Science/309934_a_311263]
-
După ce a reușit la bacalaureat, a petrecut un an în India”. Clasificarea subordonatelor se face de obicei conform corespondenței dintre subordonate și părțile de propoziție, în primul rând în două clase: subordonate circumstanțiale și subordonate necircumstanțiale. Subordonate necircumstanțiale sunt: Subordonate circumstanțiale sunt următoarele:
Propoziție gramaticală () [Corola-website/Science/309934_a_311263]
-
posesivelor și a altor determinanți de genul masculin, singular: Infinitivele spaniole substantivate nu-și pierd caracterul verbal. Astfel pot să se construiască cu adverbe: 4. Infinitivele precedate de unele prepoziții pot forma sintagme fixe care sunt echivalente cu o subordonată circumstanțiala. Câteva construcții frecvente în limba actuala: Al + infinitivo este echivalentă cu o propoziție temporală: Después de + infinitivo este echivalentă cu o propoziție temporală. Antes de + infinitivo este echivalentă cu o propoziție temporală. A (De) + infinitivo este echivalentă cu o propoziție
Gramatica limbii spaniole () [Corola-website/Science/301536_a_302865]
-
limbii maghiare, la fel ca formele nominale ale verbului în general (vezi mai sus Verbul). Postpozițiile sunt cuvinte funcționale care constituie unul din mijloacele de exprimare a părților de propoziție care în gramatica română se numesc complemente indirecte și complemente circumstanțiale. Ele corespund în general prepozițiilor și locuțiunilor prepoziționale din limba română (exemplu: "a fa alatt" „sub copac”). Adjectivele derivate din postpoziții sunt numai formal adjective, adică nu au sens lexical deplin, ci joacă rolul postpozițiilor din care provin, formând atribute
Limba maghiară () [Corola-website/Science/297059_a_298388]
-
îndoială"), incertitudine, atenuare ("eventual", "poate"), probabilitate ("probabil"), întărirea enunțului ("bineînțeles"), satisfacție, ușurare ("din fericire") etc. Deja în gramaticile tradiționale s-a constatat că adverbele reprezintă o clasă lexico-gramaticală eterogenă. Deși se definea ca având în general funcția sintactică de complement circumstanțial al unui verb, al unui adjectiv sau al unui alt adverb, Avram 1997, de exemplu, constata că sunt și adverbe, de exemplu "chiar", "poate", "tocmai", care „se referă la o întreagă propoziție sau numai la o parte a ei, împreună cu
Modalizator () [Corola-website/Science/316380_a_317709]
-
exemplu "chiar", "poate", "tocmai", care „se referă la o întreagă propoziție sau numai la o parte a ei, împreună cu care se analizează”. Altfel spus, după cum afirma Constantinescu-Dobridor 1980, există adverbe „fără funcție sintactică”, care ar îndeplini totuși funcția de complement circumstanțial de mod de diverse feluri: de continuitate ("încă"), de îndoială ("oare"), de precizare ("tocmai"), de restricție ("măcar"), de exclusivitate ("doar"), de proximitate ("aproape"), explicativ ("adică"). Începând cu anii 1960, când lingvistica s-a îndreptat tot mai mult spre o abordare
Modalizator () [Corola-website/Science/316380_a_317709]
-
sunt net delimitate de adverbe, modalizatorul având statut de parte de vorbire aparte. Delimitarea s-a făcut analizându-se comportamentul unor cuvinte considerate tradițional adverbe, în două situații diferite: atunci când răspunzând la întrebarea „cum?”, având prin urmare funcția de complement circumstanțial de mod, și atunci când nu pot răspunde la această întrebare, nefiind, prin urmare, complemente de mod și nici altă parte de propoziție. De exemplu, în propoziția "Géza biztosan talált be a belső körbe" „Géza a nimerit cu siguranță în cercul
Modalizator () [Corola-website/Science/316380_a_317709]
-
această întrebare, nefiind, prin urmare, complemente de mod și nici altă parte de propoziție. De exemplu, în propoziția "Géza biztosan talált be a belső körbe" „Géza a nimerit cu siguranță în cercul interior”, "biztosan" este adverb cu funcția de complement circumstanțial de mod, dar în "Géza biztosan betalált a belső körbe" „Cu siguranță, Géza a nimerit în cercul interior” este un modalizator, cuvânt fără funcție sintactică în propoziție, însă cu funcție modală, aceea de a exprima certitudinea vorbitorului despre ceea ce afirmă
Modalizator () [Corola-website/Science/316380_a_317709]
-
superioritate se formează cu același prefix. Exemplu: "brzo" „repede” > "brže" „mai repede” > "najbže" „cel mai repede”. Câteva adverbe au drept comparativ alt cuvânt: "mnogo" „mult” - "više" „mai mult”, "malo" „puțin” - "manje", "loše = zlo" „rău” - "gore". Întrebările referitoare la diferite complemente circumstanțiale încep cu următoarele adverbe: "kad(a)?" „când?”, "gdje?" „unde?”, "kamo?" „încotro?”, "kud(a)?" „pe unde, pe ce cale?”, "odakle?" „de unde?”, "kako?" „cum?”, "koliko?" „cât?”, "zašto?" „de ce (din ce cauză; cu ce scop)?”. De la adverbe interogative se formează adverbe nehotărâte cu
Limba croată () [Corola-website/Science/304210_a_305539]
-
mora imati snage da bi izdržao do svojega kraja" „Omul are atâta putere, câtă putere trebuie să aibă ca să reziste până la sfârșitul său”. Complementul indirect poate fi la diferite cazuri, în afara nominativului și vocativului, în funcție de regimul verbului regent: În privința complementului circumstanțial de loc exprimat prin substantiv sau pronume, este de menționat folosirea cazurilor acuzativ și locativ. Primul se folosește cu verbe care exprimă deplasarea spre un loc, al doilea - cu verbe care nu exprimă deplasarea în general sau nu deplasarea spre
Limba croată () [Corola-website/Science/304210_a_305539]
-
se sunce" „A apărut soarele”. Dacă predicatul este o particulă, el de asemenea stă pe primul loc: "Evo romana mog kreveta" (subiect logic la genitiv) „Iată romanul patului meu”. Dacă predicatul exprimă existența sau disponibilitatea subiectului, iar complementul este unul circumstanțial de loc sau de timp, acesta se plasează înaintea predicatului, iar subiectul după: "Na stolu leži knjiga" „Pe masă stă o carte”, "U frižideru ima šunke" (subiect logic la genitiv) „În frigider este șuncă”. Dacă în propoziție sunt două complemente
Limba croată () [Corola-website/Science/304210_a_305539]
-
U frižideru ima šunke" (subiect logic la genitiv) „În frigider este șuncă”. Dacă în propoziție sunt două complemente, ambele stau după predicat: "Perušina pruži materi ruku" „Perušina întinde mâna către maică-sa”. Dacă în propoziție există unul sau două complemente circumstanțiale exprimat(e) prin adverb(e), acesta stă / acestea stau: Alte părți de propoziție stau în general cât mai aproape de cuvântul care le subordonează. Atributul adjectival stă înaintea cuvântului determinat: "Lišće pada u otvoren bunar" „Frunzele cad în fântâna deschisă”. Dacă
Limba croată () [Corola-website/Science/304210_a_305539]
-
sunt mai multe enclitice diferite care se succed, ordinea lor este: Când sunt asociate două pronume personale neaccentuate, inclusiv cel reflexiv: Procliticele se plasează în felul următor: Iată câteva construcții diferite de cele din română ale unor propoziții subordonate. Propoziția circumstanțială de scop poate fi construită în mai multe feluri: Propoziția circumstanțială consecutivă poate avea predicatul la indicativ prezent ("Škola je tako dosadna da svi jedva čekamo svježi zrak, slobodu" „Școala e atât de plictisitoare, încât abia așteptăm aerul proaspăt, libertatea
Limba croată () [Corola-website/Science/304210_a_305539]
-
Când sunt asociate două pronume personale neaccentuate, inclusiv cel reflexiv: Procliticele se plasează în felul următor: Iată câteva construcții diferite de cele din română ale unor propoziții subordonate. Propoziția circumstanțială de scop poate fi construită în mai multe feluri: Propoziția circumstanțială consecutivă poate avea predicatul la indicativ prezent ("Škola je tako dosadna da svi jedva čekamo svježi zrak, slobodu" „Școala e atât de plictisitoare, încât abia așteptăm aerul proaspăt, libertatea”) sau la condițional prezent cu valoarea conjunctivului românesc: "Nisam ratnik da
Limba croată () [Corola-website/Science/304210_a_305539]
-
svi jedva čekamo svježi zrak, slobodu" „Școala e atât de plictisitoare, încât abia așteptăm aerul proaspăt, libertatea”) sau la condițional prezent cu valoarea conjunctivului românesc: "Nisam ratnik da bih vjerovao u pobjedu" „Nu sunt războinic, ca să cred în victorie”. Propoziția circumstanțială condițională se poate introduce cu conjuncția "ako" și cu predicatul la indicativ prezent sau viitor ("Ako pišeš, misli i na čitatelja" „Dacă scrii, gândește-te și la cititor”, "Ako ćete trčati, onda ćete steći kondiciju" „Dacă veți alerga, veți avea
Limba croată () [Corola-website/Science/304210_a_305539]
-
o majoritate favorabilă și nu exista o prevestire rea, legea intra în vigoare: era afișată în for, iar chestorii erau însărcinați să o păstreze în arhive, în "Aerarium" (tezaur public, depus în Templul lui Saturn). O lege conține un preambul circumstanțial ("praescriptio"), textul însuși ("rogatio") și sancțiunile prevăzute ("sanctio"). Din acest punct de vedere, se disting patru categorii de legi: "legi mai mult decât de perfecte", care anulează actul ilegal și îi urmăresc pe contravenienți; "legi perfecte", care anulează actul ilegal
Drept roman () [Corola-website/Science/296707_a_298036]