727 matches
-
ca oameni iubitori de pace și de libertate care nu ocupă, ci eliberează pământurile altor popoare pentru a le lăsa să-și făurească singure destinul. Ei nu au confiscat pământul țăranilor, ci i-au convins pașnic pe aceștia de binefacerile colhozurilor. Opera literară a lui Ion Druță a reprezentat o formă de rezistență națională și spirituală în fața încercărilor sovietice de subminare a culturii și tradițiilor naționale românești din RSS Moldovenească. Scriitorul a impus o „formulă narativă lirico-simbolică”, potrivit acad. Mihai Cimpoi
Povara bunătății noastre () [Corola-website/Science/333772_a_335101]
-
jumătate dintre animalele din țară (inclusiv vitele de povară) au fost măcelărite. În 1934, statul „câștigase” deja războiul cu țărănimea. Dacă merită vreun conflict numele de „victorie à la Pirus”, atunci cu siguranță acesta este. Sovhozurile (fermele de stat) și colhozurile (cooperativele de producție) nu au reușit să atingă nici unul dintre obiectivele specific socialiste prevăzute de Lenin, Troțki, Stalin și de cea mai mare parte a bolșevicilor. Ele au eșuat clar În Încercarea de a crește producția de cereale sau de
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
În anii '20 sau Înainte de Revoluție. La un alt nivel, colectivizarea a constituit, paradoxal, un succes cert pentru conducerea țării. Ea oferea un instrument suficient de bun de atingere a obiectivelor Îngemănate ale statului tradițional: aproprierea și controlul politic. Deși colhozul sovietic nu a reușit deloc să genereze surplusuri de hrană, a fost suficient de bun ca mijloc prin care statul să impună tipurile de culturi, să stabilească adevărate salarii rurale fixe, să Își Însușească o mare parte din toate cerealele
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
irealizabilă, planificatorii n-au făcut altceva decât să reducă scara, nicidecum să sacrifice gradul de abstractizare. Ei au Împărțit terenul de 80 000 de hectare În pătrate egale a câte 2 500 de hectare, fiecare pătrat urmând să devină un colhoz. „Pătratele au fost desenate direct pe hartă, fără a se ține seama de sate, așezări, râuri, dealuri, mlaștini sau alte caracteristici demografice și topografice ale teritoriului”. Din punct de vedere semiotic, nu putem Înțelege această viziune modernistă asupra agriculturii ca
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
mlaștini sau alte caracteristici demografice și topografice ale teritoriului”. Din punct de vedere semiotic, nu putem Înțelege această viziune modernistă asupra agriculturii ca pe un fragment ideologic izolat. Ea a fost Întotdeauna percepută ca o negare a lumii rurale existente. Colhozul era menit să Înlocuiască mir-ul sau satul, mașinile - plugurile trase de cai și munca manuală, muncitorii proletari - țăranii, agricultura științifică - tradiția și superstițiile populare, educația - ignoranța și malokulturnîi, iar abundența să ia locul simplei subzistențe. Colectivizarea era menită să
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
pună capăt existenței și modului de viață al țărănimii. Introducerea economiei socialiste a fost urmată și de o revoluție culturală; poporul „Întunecat”, adică țăranii, care erau poate ultima amenințare ineluctabilă pentru statul bolșevic, urma să fie Înlocuit de muncitorii din colhozuri, raționali, silitori, de-creștinați și cu o gândire progresistă. Scara la care se făcea colectivizarea avea drept scop eliminarea țărănimii și instituțiilor sale, pentru a se reduce astfel diferența dintre lumea rurală și cea urbană. La baza Întregului plan stătea
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
domeniul”, se Înțelegea că nu așa stăteau lucrurile cu cei care ocupaseră aceste funcții până atunci. O idee cu privire la dezastrul provocat de Marea Epurare din 1936-1937 ne dă faptul că atunci a fost Încurajată, pentru puțin timp, criticarea funcționarilor din colhozuri de către țărani, pentru a se putea identifica „sabotorii”. Un colhoz a primit ordinul să are pajiștile și câmpurile deschise, fără de care oamenii nu ar fi putut să-și hrănească animalele. Altul a primit instrucțiuni să dubleze suprafața alocată anterior fânețelor
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
care ocupaseră aceste funcții până atunci. O idee cu privire la dezastrul provocat de Marea Epurare din 1936-1937 ne dă faptul că atunci a fost Încurajată, pentru puțin timp, criticarea funcționarilor din colhozuri de către țărani, pentru a se putea identifica „sabotorii”. Un colhoz a primit ordinul să are pajiștile și câmpurile deschise, fără de care oamenii nu ar fi putut să-și hrănească animalele. Altul a primit instrucțiuni să dubleze suprafața alocată anterior fânețelor, prin transformarea parcelelor private și a zonelor cu nisipuri mișcătoare
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
-și hrănească animalele. Altul a primit instrucțiuni să dubleze suprafața alocată anterior fânețelor, prin transformarea parcelelor private și a zonelor cu nisipuri mișcătoare. Era limpede că planificatorii favorizau monoculturile și o diviziune a muncii Împinsă la extrem. Regiuni și, desigur, colhozuri individuale Întregi deveneau tot mai specializate, producând, de pildă, numai grâu, bumbac sau cartofi sau ocupându-se doar de creșterea animalelor. În acest din urmă caz, un colhoz se ocupa de producerea furajelor pentru vite sau porci, iar hrănirea și
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
monoculturile și o diviziune a muncii Împinsă la extrem. Regiuni și, desigur, colhozuri individuale Întregi deveneau tot mai specializate, producând, de pildă, numai grâu, bumbac sau cartofi sau ocupându-se doar de creșterea animalelor. În acest din urmă caz, un colhoz se ocupa de producerea furajelor pentru vite sau porci, iar hrănirea și creșterea acestora reveneau altei ferme. Logica ce stătea la baza colhozurilor și a specializării regionale era, În linii mari, aceeași ca În cazul zonificării funcționale a orașelor. Specializarea
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
grâu, bumbac sau cartofi sau ocupându-se doar de creșterea animalelor. În acest din urmă caz, un colhoz se ocupa de producerea furajelor pentru vite sau porci, iar hrănirea și creșterea acestora reveneau altei ferme. Logica ce stătea la baza colhozurilor și a specializării regionale era, În linii mari, aceeași ca În cazul zonificării funcționale a orașelor. Specializarea reducea numărul de variabile pe care trebuiau să le ia În calcul agronomii și creștea, În același timp, gradul de rutină a muncii
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
puterea și nivelul cunoștințelor celor de la centru. Aproprierea a urmat un proces de centralizare comparabil. Pornind de la nevoile planului și de la o estimare - de obicei, nerealistă - a recoltei, se calculau mecanic o serie de cote pentru fiecare oblastie, raion și colhoz. Apoi, fiecare colhoz spunea că Îi era imposibil să realizeze cota ce Îi fusese atribuită și cerea diminuarea ei, deoarece oamenii știau din propria experiență că, dacă reușeau să obțină cantitățile dorite, acest lucru nu va face decât să ridice
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
cunoștințelor celor de la centru. Aproprierea a urmat un proces de centralizare comparabil. Pornind de la nevoile planului și de la o estimare - de obicei, nerealistă - a recoltei, se calculau mecanic o serie de cote pentru fiecare oblastie, raion și colhoz. Apoi, fiecare colhoz spunea că Îi era imposibil să realizeze cota ce Îi fusese atribuită și cerea diminuarea ei, deoarece oamenii știau din propria experiență că, dacă reușeau să obțină cantitățile dorite, acest lucru nu va face decât să ridice ștacheta la următoarea
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
a colectivizării și rechiziționării. Cei care erau tentați să se revolte riscau să li se impună o cotă cu mult mai sinistră: cea pentru culaci și dușmani ai statului. Pentru o mare parte dintre țărani, regimul de muncă autoritar din colhozuri părea să reprezinte nu doar o amenințare a subzistenței lor, ci și o anulare a multora din libertățile pe care le dobândiseră Începând cu emanciparea din 1861. Ei comparau colectivizarea cu șerbia de care Își aminteau Încă bunicii lor. Un
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
școrvezi feudaleț”. Țăranii au Început să spună că acronimul de la Partidul Tuturor Comuniștilor - VKP - venea de la vtoroe krepostnoe pravo sau „a doua șerbie”. și paralela aceasta nu era doar o figură de stil, fiindcă asemănările cu iobăgia erau uimitoare. Membrilor colhozurilor li se cerea să lucreze pe pământurile statului cel puțin cu jumătate de normă, pentru o plată - În bani sau În natură - derizorie. Pentru cultivarea celor necesare vieții (În afară de grâne), ei depindeau În mare măsură de micile lor parcele private
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
bani sau În natură - derizorie. Pentru cultivarea celor necesare vieții (În afară de grâne), ei depindeau În mare măsură de micile lor parcele private, deși aveau foarte puțin timp liber În care să se ocupe de ele. Cantitatea ce trebuia livrată de colhoz și prețul plătit acestuia erau stabilite de stat. Colhoznicii aveau obligații În muncă anuale pentru construirea de drumuri și căruțe. Erau siliți să dea statului anumite cote parte din producția lor particulară de lapte, carne, ouă și așa mai departe
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
de bază a rezistenței țărănești. Nu scăpaseră rapid sovietele de sub controlul statului? Cooperativele mari aveau, așadar, avantajul de a neglija total structurile sătești. Ele puteau fi conduse de un comitet format din cadre și specialiști, iar dacă, mai apoi, un colhoz gigantic era Împărțit În secțiuni, se putea numi un specialist În fruntea fiecăreia, „«ca vechili din vremurile de demultș șde șerbieț, după cum se scria ironic Într-un raport”. În cele din urmă, excepție făcând zonele de frontieră, considerațiile practice au
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
În secțiuni, se putea numi un specialist În fruntea fiecăreia, „«ca vechili din vremurile de demultș șde șerbieț, după cum se scria ironic Într-un raport”. În cele din urmă, excepție făcând zonele de frontieră, considerațiile practice au Învins și majoritatea colhozurilor au coincis comunelor țărănești anterioare și pământurilor acestora. Colhozul, totuși, nu era un paravan În spatele căruia să se ascundă o comună tradițională. Se schimbase aproape tot. Fuseseră eliminate toate punctele focale ce ar fi permis o viață publică autonomă. Crâșma
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
fiecăreia, „«ca vechili din vremurile de demultș șde șerbieț, după cum se scria ironic Într-un raport”. În cele din urmă, excepție făcând zonele de frontieră, considerațiile practice au Învins și majoritatea colhozurilor au coincis comunelor țărănești anterioare și pământurilor acestora. Colhozul, totuși, nu era un paravan În spatele căruia să se ascundă o comună tradițională. Se schimbase aproape tot. Fuseseră eliminate toate punctele focale ce ar fi permis o viață publică autonomă. Crâșma, târgurile și piețele rurale, biserica și moara au dispărut
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
În spatele căruia să se ascundă o comună tradițională. Se schimbase aproape tot. Fuseseră eliminate toate punctele focale ce ar fi permis o viață publică autonomă. Crâșma, târgurile și piețele rurale, biserica și moara au dispărut. În locul lor se Înălțau sediul colhozului, sala de reuniuni publice și școala. Spațiile publice nestatale au făcut loc spațiilor statale impuse de reprezentanțele guvernamentale, fie ele și locale. Concentrarea populației, gradul de lizibilitate și centralizarea organizării sociale și a producției se pot vedea pe harta unui
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
geografiei fizice pe care o operase Haussmann la Paris pentru a face orașul lizibil și a facilita dominația statului, transformarea Rusiei rurale de către bolșevici a fost mult mai profundă. În locul unui mir opac și adesea Îndărătnic, s-a conceput un colhoz lizibil. În locul a mii de ferme mici, s-a creat o unică unitate economică locală. O dată cu Înființarea fermelor de stat cu structură ierarhică, mica burghezie cvasi-autonomă a fost Înlocuită de angajați dependenți. Așadar, În locul unei agriculturi În cadrul căreia hotărârile privind
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
cultivarea cerealelor de bază: grâu, secară, ovăz, orz și porumb. În schimb, erau nerentabile În cazul altor produse, cum ar fi fructele, legumele, animalele mici, ouăle, produsele lactate și florile. Majoritatea erau furnizate de parcelele minuscule ale unor membri ai colhozurilor, și asta chiar și În perioada de apogeu a colectivizării. Diferențele sistematice Între aceste două categorii de producții ne pot ajuta să explicăm de ce cadrul instituțional de obținere a lor poate varia. Să luăm grâul drept exemplu de ceea ce voi
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
prea ridicată, se strică În câteva ore. Așadar, fiecare etapă a cultivării lor necesită manevrare atentă și viteză, fiindcă altfel totul este pierdut. Nu este deci de mirare că fructele și legumele - culturi mic-burgheze - nu erau, În general, produse În colhozuri, ci În gospodării individuale. Sectorul cooperatist lăsa, Într-adevăr, obținerea acestor produse pe seama acelora care aveau interesul, motivația și priceperea necesare. În principiu, aceste culturi pot face obiectul activității marilor Întreprinderi centralizate, Însă trebuie să se acorde o mare atenție
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
inițiale. Faptul că ingineria socială autoritară nu a reușit să creeze o lume după chipul său nu ar trebuie să ne facă să uităm că ea a dăunat - cel puțin - multora din structurile timpurii de reciprocitate și practică esențiale mētis-ului. Colhozul sovietic nu s-a ridicat nici pe departe la Înălțimea așteptărilor, Însă, tratându-i pe lucrători mai degrabă ca pe simplă mână de lucru din industrie decât ca pe niște țărani, a distrus multe dintre competențele pe care le avea
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
nu ar fi scos-o la capăt! S-ar putea să aibă nevoie să li se acorde Încredere și resurse, dar, În cea ce privește inițiativa, nu au nici o problemă”. În ciuda multiplelor eșecuri ale colectivizării, se pare că țăranii din colhozuri au găsit mijloace și căi pentru ca - cel puțin - să supraviețuiască. În acest context, nu ar trebui să uităm că, În 1930, prima reacție la colectivizare a fost una de Împotrivire și chiar de revoltă. O dată Înfrântă rezistența, cei rămași În
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]