630 matches
-
foamea își disputau prioritatea între closet și vagonul „restaurant”, pancartele roșii curgeau dintr-o stație în alta, trădând zelul secretarului de partid din Mehedinți sau obediența josnică a primarului de la Strehaia. România se gudura la picioarele tiranului. Între diplome și coronițe, anii curgeau într-o gimnastică a indiferenței. Comandant de detașament, mă atașez de emisiunile postului de radio Europa Liberă, unde fraza lui Malraux - „secolul XXI va fi religios sau nu va fi deloc” - era rostită, adesea, într-o cheie apocaliptică
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
Cea mai mare dorință a noastră este să rămânem împreună și după absolvirea Conservatorului, pentru a putea astfel să ne desăvirșim pregătirea și să aducem servicii orchestrei unde vom fi repartizați și muzicii românești. 119 DOINA MELINTE: Îmi lipsește doar Coronița de Mălin Doina Melinte, iată vă din nou acasă, în fața entuziastului public băcăuan, care, ca și după victoria de la Haga, vă răsfață cu aplauzele sale generoase. Cum vă simțiți în ipostaza de dublă campioană mondială? N-aș putea să afirm
Convorbiri fără adiţionale by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Science/692_a_986]
-
de la începutul lunii aprilie voi pleca într-un cantonament, împreună cu lotul, în zona Caucazului. Ce vă propuneți în continuare? Cât mai multe participări la concursuri de o milă și 800 metri. Vreau să obțin punctele necesare câștigării „Grand Prix” ului, Coronița de Mălin fiind singura care-mi lipsește din palmares, deși, acum doi ani, am fost la egalitate de puncte cu câștigătoarea. Succes! 122 IOAN MITREA: Mă străduiesc, cu fiecare zi, să mai recuperez din datoriile față de semeni... Domnule Ioan Mitrea
Convorbiri fără adiţionale by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Science/692_a_986]
-
Iovian, poet: Dacă ai răbdare să crezi în steaua ta, nu se poate să nu răzbești....................................... ...................110 Ion Irimescu, sculptor: Îmi omor timpul cu prostioare.........112 Danuț Manea, violist: Vraja muzicii de cameră..................... 117 Doina Melinte, atletă: Îmi lipsește doar Coronița de Mălin...119 Ioan Mitrea, istoric: Mă străduiesc, cu fiecare zi, să mai recuperez din datoriile față de semeni..............................122 Gheorghe Neagu, profesor: Mă obsedează de o viață versul lui Eminescu....................................... ......................................129 Vasile Orac, grafician: Fiecare carte are universul ei............133
Convorbiri fără adiţionale by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Science/692_a_986]
-
14990 37,44 543 37,81 PNL 443 14,12 7036 17,57 281 19,57 PD 380 12,11 5982 14,94 229 15,95 AD.A. 10 3,14 145 0,36 43 2,99 Cu toate acestea, coronița de premiant i-a fost atribuită nu PSD, ci Alianței " Dreptate și Adevăr PNL-PD". Trei au fost motivele principale. În primul și în primul rând, Alianța a reușit să iasă victorioasă în competiția pentru două primării importante, iar victoria a
by Radu Alexandru [Corola-publishinghouse/Science/1087_a_2595]
-
dreptul îngrozit. Las-o așa cum e. La ora trei fără zece sunt gata. Am pe mine rochia ca un cârnat. Pe față am machiajul Mireasa Primăvară Radioasă, ușor atenuat cu un șervețel puțin umezit cu apă. În păr am o coroniță de garoafe roz aprins și lăcrămioare, pe care mi-a comandat-o mami odată cu buchetul. Singurul lucru cât de cât rafinat pe care îl am pe mine sunt pantofii mei Christian Louboutin, care nici măcar nu se văd. Dar nu-mi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
că în viața mea n-am fost atât de fericită. — Deci, spune Luke. Se lasă pe spate, sprijinindu-se în coate și se uită la cerul care începe să se întunece. Am făcut-o și pe-asta. — Am făcut-o. Coronița de flori de pe cap începe să-mi alunece pe un ochi, așa că o desfac cu grijă din agrafe și o pun lângă mine pe iarbă. Și încă fără victime. — Știi... Mă simt ca și cum ultimele săptămâni ar fi fost un vis
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
Păi... OK, zic, luată prin surprindere. Așa am să fac. — Becky! Luke! auzim glasul lui mami, de dincolo de peluză. E timpul să tăiați tortul! Graham, aprinde luminițele! — Acuș! strigă tati. — Venim! răspund și eu. Stai numai puțin, să-mi pun coronița înapoi! — Lasă-mă pe mine. Luke ia coronița cu flori roz și mi-o pune pe cap, zâmbind. — Arăt cam aiurea, nu? zic, strâmbându-mă. — Da. Foarte. Mă sărută, după care se ridică și mă ajută să mă ridic. Haide
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
să fac. — Becky! Luke! auzim glasul lui mami, de dincolo de peluză. E timpul să tăiați tortul! Graham, aprinde luminițele! — Acuș! strigă tati. — Venim! răspund și eu. Stai numai puțin, să-mi pun coronița înapoi! — Lasă-mă pe mine. Luke ia coronița cu flori roz și mi-o pune pe cap, zâmbind. — Arăt cam aiurea, nu? zic, strâmbându-mă. — Da. Foarte. Mă sărută, după care se ridică și mă ajută să mă ridic. Haide, Becky B. Publicul te așteaptă. Și, în timp ce luminițele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
sunt asigurate de sporii formați pe gazdă. Transmiterea de la plantă la plantă în cultura de ovăz, este făcută cu ajutorul sporilor de vară iar sporii de rezistență ce apar spre sfârșitul vegetației și au o formă deosebită datorită excrescențelor (ca o coroniță) și asigură rezistența ciupercii peste iarnă. Prevenire și combatere. Respectarea complexului de măsuri culturale, duce la mărirea rezistenței ovăzului la rugină iar pentru loturile semincere există obligativitatea respectării izolărilor spațiale care să limiteaze ajungerea sporilor de la gazda intermediară (verigariu) pe
Bolile plantelor cultivate by Viorica Iacob () [Corola-publishinghouse/Science/457_a_1435]
-
de care nu îmi e rușine, cu toate că edilii și organele de represiune ale orașului Brașov nu sunt acord. În urmă cu cinci ani, în toamna anului 1974, am încercat să trec frontiera țării ilegal, ascuns într-un vagon ce exporta coronițe de brad în RFG și, în loc să ajung la Hamburg, conform planului meu, am ajuns în beciurile Miliției și apoi în pușcăria din Oradea, unde am stat șase lunișoare din cele nouă ce le-am primit pentru tentativa amintită. Calvarul și
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
fotolii, canapele și... fel de fel de obiecte ciudate: statuete din lemn, mici, chiar foarte mici, tablouri mistice, obiecte de forme curioase și în mijloc Sfînta Fecioară Maria, îmbrăcată într-o rochie lungă de culoare verde și galben purtînd o coroniță aurită. Știu că sînteți profesor de matematică, începe babalawo discuția. Da, mai precis am fost pînă prin '96. Apoi... Sigur, politica este și ea o știință aproape exactă (?!). Mie mi-a plăcut medicina, așa că m-am făcut doctor. (Continuă) A
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
mă pup singur în cur. Spuseseră ăștia tineri că io nu am luat niciodată un premiu, deși sunt atâția veleitari care au o sacoșă de premii prin debara. Nu luasem. Din clasa a VII-a nu mai avusesem un premiu. Coroniță și alte prostii. Scrisesem pentru fata lui văru-miu, nepoată-mea, dacă stăm să socotim să vedem cum e cu arborele genealogic, un text pe care să-l trimită ea la revista Barbie. Poate așa aș fi câștigat și io. Dar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
dimpreună cu beizadea Sturdza Vițel, patron al sporturilor din acea vreme, la unul care - ca În pânzele cu chermeze ale maeștrilor olan dezi - se cățăra pe o prăjină lungă cât un copac după șunca atârnată În vârf, printre panglici și coronițe, răsplată pentru atlet. Iar În Cișmigiu am fost campion al alergărilor În saci. și am jucat nevinovatul crochet; iar mai târziu oina, mult și cu pa siune practicată de liceeni, azi pe nedrept urgisită, din maimu țăreală pentru brutalele jocuri
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
mă trage olecuță pe spinare. Mi s-a pus o ruptoare de mă seacă. Chiribuță sare, dar, pe ușița de taină, tiptil, se strecoară Voichița. E udă leoarcă, cu rochița lipită de trup, cu margarete și funigei în păr, cu coroniță și brâu împletit din flori de câmp. Calcă cu pași ușori pe lespezi și din părul ei zălud picură, picură... Ștefan zvâcnește. Se luminează și spune cu bucurie: Voichiță!... O privește, fermecat, cum stă udă, slăbuță, stingheră, ca o pisicuță
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
că învăț să scriu și să citesc singură. Tata m-a sărutat pe frunte și s-a arătat foarte mulțumit de mine. N-am să uit acel sărut niciodată. Foarte fericit s-a arătat și când am venit acasă cu coroniță și premiul întâi, la sfârșitul primei clase. Doamna învățătoare Maria Isopescu ne-a fost ca o mamă. Era foarte apropiată de noi și cu multă răbdare a reușit să ne deslușească ascunsele taine ale cititului, scrisului și socotitului. Din clasa
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
iunie de Sf. Ioan, când noi, copii fiind, mergeam cu toată familia, la mănăstirea la de Suceava. Mama ne spunea, mie și Oltei, cu o zi înainte să culegem de pe haturi flori de sâmzâiene și să facem amândouă câte o coroniță frumoasă, fără să fim văzute de cineva. A doua zi, înainte de a răsări soarele trebuia să le aflăm, pe colțul casei spre răsărit, unde le am așezat cu grijă de cu seară. Dacă pe coroniță era o foaie de hârtie
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
să facem amândouă câte o coroniță frumoasă, fără să fim văzute de cineva. A doua zi, înainte de a răsări soarele trebuia să le aflăm, pe colțul casei spre răsărit, unde le am așezat cu grijă de cu seară. Dacă pe coroniță era o foaie de hârtie, posesoarea ei avea noroc la carte și va deveni un om intelectual. În caz că pe ea va găsi o pană, va avea parte de păsări în viața ei, iar dacă va afla o frunză de măr
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
reveneau sarcini pe măsură. Gâștele, mieii, vitele, trebuiau duse la păscut și păzite. Mă împrietenisem cu băieții și fetele de pe uliță și mergeam împreună. Ne jucam, frigeam cartofi și păpușoi, alergam la fântâna lui Coste a Mărenței, culegeam flori, făceam coronițe, ne întorceam cu ele pe cap, cântam și astfel sarcinile deveneau plăcute pentru toți. Cu câtă emoție, mi-amintesc de acele frumoase zile ale copilăriei mele! Nu i-am uitat nici pe prietenii mei de joacă, atunci copii, acum adulți
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
sau plânge. Atunci mi-am amintit un dicton care spune că: Ochii plâng, după ce plânge sufletul", Nu vroiam nicidecum să-i facem rău... Bucuroși, ne-am așezat pe iarba crudă și moale, pe pământul reavăn, ne-am împletit câte o coroniță și îndată ne-am jucat "de-a zeii". Cine era ca noi! Prin răchite și arini zeci de glasuri ne țineau de urât. Erau mierlele și ciocârliile grăbite în a-și făuri cuiburile. Pe prund, vrăbiuțele zburdalnice țopăiau vesele în
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
Aurel și Vasile luau de pe prund câte o lespede și-o aruncau pe suprafața lină a apei să vadă de câte ori reușeau să atingă albia. Erau parcă într-o întrecere. Eu cu Maria ne oglindeam în undele limpezi și ne admiram coronițele de mâțișori, ce ne încununau capetele. Nu vroiam să ne despărțim de ele. Când Ghiță ne-a strigat să ne adunăm toți la un loc, ne-a zis să nu ne speriem și să-l însoțim la răchita cea bătrână
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
SCRIERI: Regina cu pași furați, Cluj-Napoca, 1978; Ora culorilor, București, 1979; Peisajul din care lipsesc, București, 1981; Libeluliada, București, 1982; Terasa cu oleandri, Cluj-Napoca, 1985; Exerciții de vacanță, București, 1986; Aproape imaginară, București, 1987; Există un limpede loc, București, 1989; Coroniță de premiant, București, 1990; Iubirea nu trece, București, 1992; Fără contract (în colaborare), București, 1992; Ceaiul amanților, București, 1993; Fetița care eram, București, 1993; Cineva din trecut, București, 1995; Un ghem de vise, București, 1998; Simplă suflare - Souffle éphémère, ed.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287849_a_289178]
-
iubita mea șah/ sub razele Roentgen: în întunericul lor anatomic/ organele noastre erau piesele șahului./ Mai ales serile mi-aduc aminte de mine. Cum spune Char:/ «frunza trece prin copac»./ Mă revedeam copil cum înțărcam vițeii/ punându-le pe frunte coronițe de spini/ sau scânduri din care creștea o pajiște de cuie [...]/ Cât de inexplicabili și monstruoși/ sunt totuși în dragoste multiplii lui unu./ Din corpul meu vid și verzui/ sub razele Roentgen/ O priveam fără glas/ unduitor și transparent ca
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288169_a_289498]
-
și cu pielea subțiată cu câțiva milimetri. Mi-a plăcut cartea, prindeam totul din zbor, mi-a plăcut enorm să citesc, să aflu, să descopăr. Din clasa întâi până la terminarea Școlii elementare am luat în fiecare an premiul întâi "cu coroniță", spre mândria părinților, a fraților și surorilor. M-a binecuvântat Cel de Sus cu o minte sprintenă, cu o memorie "de elefant" și o vervă deosebită a limbii și gândului, condimente ce mi-au slujit încă din copilărie să răzbesc
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
nu se referă la înrudirea de sânge, ci la gruparea romilor după următoarele elemente comune: meseria tradițională, structurile de organizare socială, obiceiurile de familie și sărbătorile calendaristice. Amintesc câteva dintre ele: - Boldenii (florarii) - pe vremuri confecționau flori artificiale pentru coroane, coronițe, jerbe, iar astăzi vând flori. - Cărămidarii (cărămizari) - tradițional se ocupau de confecționarea cărămizilor din lut nearse (chirpici). Ei provin din ursari, vătrași și rudari. - Fierarii - se ocupau cu prelucrarea fierului inclusiv cu feroneria și lăcătușeria, confecționau unelte din fier și
Rănit de oameni ... vindecat de Dumnezeu! by Ionel TURTURICĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91603_a_93002]