758 matches
-
tanc sovietic. Orașul ăsta era specializat în trădări, schimba protectorii și întorcea armele după cum bătea vântul, niciodată înțelept sau cumpătat; de fiecare dată, sfârșea rău, înjurând pe la spate. Nu mai rămăsese nimic intact, unde întorceai capul întâlneai viol, distrugere și cumințenie vicleană. Șase secole de istorie și prostie îl pătrunseseră până la măduvă. Acum, Bucureștiul semăna cu un lepros, carnea cădea de pe el în aburi de tencuială umedă. N-aveai de ce să fii mândru, dar nici de ce să-ți pară rău. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
dau locuitorii pe mâna acarienilor, ca pe vremea lui Ludovic al XIV-lea (nimeni n-ar fi suspectat bacteriile fojgăind prin blocuri, atacând arhitectura pielii și înlocuind-o treptat cu palatele bolii și-ale mizeriei). Orice pedeapsă era de preferat cumințeniei călduțe și iritante, pe care nimeni n-o căuta. Odată carnea lui desfăcută, părți ale Bucureștiului puteau fi dezmembrate sau comprimate, în funcție de interes. Lipscaniul granular și umbrele negustorilor împrăștiate în particole de zăpadă și mișcare ar fi atras cu siguranță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
dintre "eroii" cărții, prof. dr. Gheorghe Plăcinteanu, un admirator rostește cuvintele: "Biografiile înaintașilor noștri ar trebui să constituie "Biblia Sfântă", pe care orice medic nu numai că este onorat, dar este obligat să o cunoască, servind ca un "îndreptar de cumințenie și adevăr" pentru fiecare dintre noi". Nansi Barberis din aceeași dinastie a Cazabanilor este "prima femeie compozitoare din România și "printre primele zece din lume", încât toate operele ei dramatice sunt înscrise în acel celebru și unic "Central Opera Bulletin
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
stimulat de moment, ideea de ierarhie. În traiectul prin Opăriți, pașii lui Durban se intersectează cu ai Doniei în momente esențiale pentru viitorul personajului care, totuși, rămâne doar o potențialitate. Donia e, așa cum am arătat, un factor de destabilizare a "cumințeniei" pe care o doresc locuitorii satului și, îndeosebi, oamenii școlii. Arătată cu degetul, bârfită de-a dreptul și în sat și la școală, tânăra profesoară are neîmplinirile ei, deziluziile care o determină să-și arate personalitatea distinctă de a celorlalți
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
burtă, Îl trăsese de coadă, În joacă, Îi povestise Întâmplările de peste zi ori altele vechi, ca să-l Încunoștințeze de mersul lumii pe acele locuri. Vecinii care Îi Înjunghiau și-i măcelăreau prietenul de peste an se mirau de fiecare dată de cumințenia animalului care stătea liniștit, fără să se Împotrivească, să i se Înfigă cuțitul În gât. Florea Cucu venea seara, când nevasta se și apucase să toace cu satârul carnea ce urma să intre la sarmale, caltaboși, perișoare ori cârnați. De sub
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
carnea ce urma să intre la sarmale, caltaboși, perișoare ori cârnați. De sub șuba groasă, de oaie, scotea purcelul leneș după care fusese plecat toată ziua și pe care, peste un an, vecinii aveau să-l hăcuiască, uimindu-se iară de cumințenia lui. Până În primăvară, ca să nu sufere mica orătanie de frig, o ținea Într-una dintre cele două odăi. Nu te lăsa păcălit de faptul că astăzi casa are trei camere și o bucătărie. Și mai ales nu-l bănui pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
Multă vreme nu știu dacă toate Întâmplările din acea zi se petrecuseră În vis ori aievea. Și n-avea să afle nicicând căci, după ce acea multă vreme se scurse, Încurcătura Încetă să-i tulbure gândurile. În foarte rarele clipe de cumințenie, legat de picior cu un lanț Într-o pușcărie-balamuc, Mihai Enin, omul fără poreclă, urzea planuri de răzbunare Împotriva lui Cel ce Doarme, pe care Îl știa vinovat de toate nenorocirile sale. * * * S-ar putea ca asta să fie ultima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
lasă să se întrevadă descoperiri spectaculoase. Cei mai numeroși intelectuali români au traversat deșertul comunist preferând să nu-și clameze drama. Eroii sunt foarte puțini, iar martirii rarisimi. A covârșit înțelepciunea? Și ce fel de înțelepciune? Cea a supraviețuirii? A cumințeniei? A retragerii în turnul de fildeș? Ori a închiderii vinovate a ochilor, a refuzului lucidității?! Depinde de înțelesul pe care-l atribuim acestor concepte și valori. Într-un spațiu dominat de relativism moral, mi-e teamă că „înțelepciunea“ a devenit
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
de microbi, credea el. La un moment dat ajung la un semafor și John vede cum o pădure de oameni aștepta cuminte să traverseze. Își amintește brusc de problemele demografice ale Chinei, despre care a învățat la școală. Văzându-le cumințenia exclamă cu voce tare că în America așa ceva ar fi imposibil. Ce spui?",îl întreabă Ann de pe locul din față al limuzinei. Spun că americanii nu ar fi atât de răbdători la trecerea pentru pietoni". Aaa !!!, da, ai dreptate!", vine
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
modernității. Emil Cioran are dreptul să vorbească despre disperare, căci a întâlnit lumile împăcate ale gândului. Are dreptul să vorbească despre barbarie, pentru că s-a supus disciplinelor și muncii. Are însă mai ales dreptul să vorbească împotriva cărților și a cumințeniei lor, pentru că și-a dat câțiva ani de tinerețe spre a trăi numai printre cărți și numai printre lucruri cuminți. CONSTANTIN NOICA Textul lui Cioran nu se bolovănește în lungimi inutile, ci se reduce la pura insistență asupra lucrului celui
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286266_a_287595]
-
aceeași linie, că o concepție educativă trebuie să se întemeieze pe calitățile larg răspândite în rândurile poporului român: toleranța, „derivată din simțul moral” și moștenită din acea humanitas a culturii latine, ospitalitatea, echilibrul moral „moștenit de la străbuni și alcătuit din cumințenie, omenie, înțelepciune, modestie, respect de noi și de aproapele, respectul dreptului propriu și al altora”. Educația trebuie să dezvolte la copii și sentimente de solidaritate națională, să-i orienteze spre o cultură a neamului. Iar idealul național, împlinit o dată cu Marea
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
se distingea printr-o noblețe sufletească remarcabilă: „Cât despre a virtuții frumusețe/ Pereche nu-i găsești ușor sub soare;/ Măcar că n-avu cine-i da povețe,/ Ea nu simțise-a cărnii-nfiorare;/ Arar din ploscă, pururi din izvoare/ Sorbea, și-n cumințenie deplină/ știa ce-i munca fără de hodină.// Deși atât de fragedă copilă,/ Adâncul feciorelnicului sân/ Un duh mintos purta și plin de milă;/ Ea îngrijea de bietul ei bătrân/ Cuviincioasă ca de un stăpân;/ Torcând mereu, păștea o turmă rară
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
și să învețe, subsumându-se unei utilități de natură didactică. Principiul apare încă de la Horațiu prin acel faimos utile dulci, dar este accentuat și nuanțat în clasicismul francez care devine, din acest punct de vedere un curent al corectitudinii, al cumințeniei, pe care vrea nu doar să le reflecte, ci, mai ales, să le și impună. Prin această finalitate morală, explicită la nivelul teoriilor și implicită la nivelul operelor, clasicismul propune, de fapt, o conduită de viață, subliniindu-se încă o dată
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]
-
a cercului, „psalmii luminii” din Voce încearcă să comunice jubilația „unei noi resurecții” după „iarna letargică”, fără nevoia de a mai „țese distanța dintre gura mea și enorma ureche a lumii” și exersând „cu smerenie” instalarea în tăcere, sub efigia „Cumințeniei pământului”, „această făptură închisă-n muțenie: talpă de piatră”. Prozatoarea, fără vocația ficțiunii, a practicat de la început notația biografică sumar disimulată. La capătul lui ‘38 asambla minuscule decupaje din „jurnalul de dăscăliță” într-o școală de periferie, cu exaltări umanitariste
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288980_a_290309]
-
impactul nu mi-ar fi fost favorabil. N-aveam viteză, nu a fost o problemă să opresc la timp, a ratat. Furios, probabil, demarează În trombă, depășește mașinile din față, când pe o bandă, când pe alta, țese, valsează, ignoră cumințenia și disciplina celorlalți, inspirând spaimă, trezind desigur fiori. Un haiduc al șoselei? Mai degrabă un brigand, chiar un tâlhar de rând. Am avut puțin timp să-l privesc: figură de fălcos crud, tuns scurt, dorință vădită de a inspira frică
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
feminin, ci "uman", deasupra și în afara timpului sau a genurilor (întâmplător, în acord cu discursul oficial, care promova eroi de origine socială modestă și eroine destul de masculine). Nevoia adolescenților de eroism și de spectacol, de alternativă care iese total din cumințenia de zi cu zi, a dus mai departe: "apoi Napoleon a fost [eroul], am avut un cult adevărat, am citit tot ce se poate citi [despre el]". Școala, care trebuia să fie principalul vehicul al îndoctrinării tinerilor, i-a permis
[Corola-publishinghouse/Science/84992_a_85777]
-
de cincizeci de ani și mai bine un glas al României peste hotare și o parte a binelui care a putut fi gândit despre noi, a interesului arătat străduințelor pornite din partea bună a țării vechi, datorită și farmecului personal, tactului, cumințeniei și activității depuse de Elena Văcărescu. Franța a devenit pentru ea o a doua patrie, primitoare, binevoitoare, dar în mijlocul Franței Elena Văcărescu a rămas româncă. TUDOR VIANU SCRIERI: Chants d’Aurore, Paris, 1886; L’Âme sereine, Paris, 1896; Lueurs et
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290397_a_291726]
-
copilăria liniștită a Sandrei: un tic referitor la o clipire repetată a pleoapei. Să fie aceasta o urmare a eforturilor copilului de a fixa raza de lumină de sub ușă în așteptarea mamei? Chiar dacă în această observație există și alte elemente, cumințenia Sandrei din timpul copilăriei poate fi asociată incontestabil cu experiența traumatică suferită datorită primei doici în copilăria mică (15 luni-2 ani). Sandra a fost confruntată cu spaima de abandon și cu amenințări cu violența care au exercitat o influență terorizantă
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]
-
terorizantă asupra activității sale fantasmatice. După această experiență traumatizantă, Sandra s-a supus exigențelor adulților (cea de a doua doică, profesoarele, profesorii, mama sa, etc), dar rămânând în colțul său, cu o rezervă prudentă pe care adulții au numit-o cumințenie. Apariția adolescenței antrenează reapariția afectelor depresive, a spaimei de abandon și a angoasei. Sandra retrăiește aceste stări și le desenează (desenele satanice). Dar această adolescență îi oferă mijloacele unei rebeliuni pe care n-a putut niciodată până în prezent s-o
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]
-
tate, în cuprinsul căreia să poată obține mântuirea. Interpretarea hermetică însă nu cunoaște limite: orice poate însemna orice, indiferent dacă se opune sau nu vieții terestre normale. Salvarea hermetică este, de obicei, în răspărul vieții omenești normale și "pline de cumințenie". 94 Creștinismului e accesibil tuturor. Hermeneutica biblică acceptă o ontologie a misterelor, a ceea ce e greu de pătruns în interpretare pentru mintea noastră. Hermetismul este o ontologie a secretului, adică ocultare, ascundere în comunicare. Nu știm nu pentru că mintea noastră
Semn și interpretare by Aurel Codoban [Corola-publishinghouse/Science/295577_a_296906]
-
va fi uat și că le roade undeva la umbră. Le-a căutat dar degeaba. De sete și tătica și mămica au băut apă din cofă toată ziua, până s-a împuținat apa și au găsit opincile în fundul cofei. Ce cumințenie ! Ce batjocură ! în seara aceea a fost rău de mine, dar după aceea, când au aflat tanti Florica și unchiul Constantin, eu am devenit celebru ! Tot la Ciupercari, înainte de a avea șase ani, am făcut o boacănă sinistră.Tata era
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
renunțarea se declară ca fiind drept o cale spre integrare în armonia Firii<ref id=”13”>Mariana Șora, Gândirea lui Goethe, în texte</ref>. Fiindcă Faust se apropie de mântuire, trebuie să ne asigurăm ca aceasta a fost încoronată prin cumințenia de care dă dovadă. Când ne referim la cumințenie ne gândim în primul rând la faptele ce îi umbresc trecutul: isprăvi vrăjitorești, corupere, crimă. Cumințenia este cea de a doua parte a vieții sale evidențiata clar de uitare de sine
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
integrare în armonia Firii<ref id=”13”>Mariana Șora, Gândirea lui Goethe, în texte</ref>. Fiindcă Faust se apropie de mântuire, trebuie să ne asigurăm ca aceasta a fost încoronată prin cumințenia de care dă dovadă. Când ne referim la cumințenie ne gândim în primul rând la faptele ce îi umbresc trecutul: isprăvi vrăjitorești, corupere, crimă. Cumințenia este cea de a doua parte a vieții sale evidențiata clar de uitare de sine. Totul constă în renunțare, o etapă superioară a consumării
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
Faust se apropie de mântuire, trebuie să ne asigurăm ca aceasta a fost încoronată prin cumințenia de care dă dovadă. Când ne referim la cumințenie ne gândim în primul rând la faptele ce îi umbresc trecutul: isprăvi vrăjitorești, corupere, crimă. Cumințenia este cea de a doua parte a vieții sale evidențiata clar de uitare de sine. Totul constă în renunțare, o etapă superioară a consumării năzuințelor. Deși Mefisto va profita de aceste renunțări, Faust va fi pătrunsde legătura rodnică dintre libertate
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
1981; Ion Creangă. Mit și adevăr, București, 1981; Mihai Eminescu, București, 1983; Dumbrava Roșie, București, 1984; Pe aripi, București, 1987; O copilărie nepereche, București, 1990; Aron Pumnul, Iași, 1994; Domnul Iisus Hristos, București, 1994; Amintiri din Țara Dornelor, Iași, 2003; Cumințenia pământului, București, 2003. Culegeri: Făt-Frumos cu tichia de aur, București, 1971 (în colaborare cu Dumitru Lazăr); Dochița împărătița. Basme și poezii populare din Țara de Sus, București, 1972; Frumoasa Frumoaselor, București, 1973; Dacă poți râde, să râzi. Proverbe și zicători
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289281_a_290610]