499 matches
-
-i perfect, iar imperfecțiunea domnului Cantor constă în vederea lui slabă, care i-a determinat pe recrutori să-i respingă cererea de înrolare. Așa că domnul Cantor a rămas în Newark, unde-și vede de treabă supraveghind cu devotament copiii. Cu Devotament, Dârzenie și Disciplină, cei trei D insuflați de bunicul său. Dacă în vara anului 1944, pentru soldați, inamicul l-a reprezentat armata nazistă, pentru domnul Cantor el a fost poliomielita. Fără leac, până în a doua jumătate a anilor 1950, poliomielita era
Responsabilul domn Cantor by Florin Irimia () [Corola-journal/Journalistic/5341_a_6666]
-
Freiburg, în casa căruia am fost introdus de domnul Crișan Mușețeanu, medic român stabilit în Germania începînd cu anii '50. Atunci am cunoscut-o și pe Elsa Lüder, soția lui Paul Miron, o femeie a cărei energie debordantă emana o dîrzenie molipsitoare, o femeie alături de care Paul Miron a muncit 10 ani de zile la reeditarea dicționarului limbii române vechi al lui Tiktin. Cum în acea scurtă vizită nu am putut intui substanța interioară a lui Paul Miron, a trebuit să
Paul Miron la 80 de ani by Sorin Lavric () [Corola-journal/Imaginative/10560_a_11885]
-
poate, în fond, oricine. Dar să începi să vezi fără ele, fără ierburi... Asta înseamnă vedere.", spu-nea Gellu Naum, pornind de la unul din scriitorii săi preferați, prin vocea Simonei Popescu, în Salvarea speciei. "Liniștește-te, reia-ți cu mai multă dîrzenie libertatea, zdrobește fără milă fărîmele de conștient care te mai încearcă, revino în centrul lumii, chiar dacă nu pricepi încă bine totul - și ai să vezi.", scria Gellu Naum cu 55 de ani în urmă, în ceea ce, sub mîna Simonei Popescu
LECTURI LA ZI by Iulia Popovici () [Corola-journal/Imaginative/14103_a_15428]
-
din partea Rectoratului și, cu două luni mai tîrziu, "admonestare scrisă" din partea UTM-ului!1) Ambele - în anul terminal, în care dădeai examenul de stat și te prezentai la comisia de repartizare. în atmosfera specifică timpului, cînd stalinismul îi supraviețuia cu dîrzenie lui Stalin, neastîmpărul juvenil putea fi lesne asimilat cu subversiunea, iar o sfadă între colegi să genereze răzbunări politice. Omul nostru a avut noroc. Scăpase ca prin urechile acului, iar acum semna țanțoș "Slt. Cazimir", mîndrindu-se nespus cu gradul de
Între colonie și coniac by Stefan Cazimir () [Corola-journal/Imaginative/12138_a_13463]
-
un fel ruperea lui de tradiția patriarhală a familiei, Sadoveanu simte nevoia fixării unor antecedente. Părintele criticului, Teodor V. Lovinescu, directorul gimnaziului din Fălticeni, cobora din neam de răzeși, stăpânind în acea vreme o moșioară. Fiul n-avea nimic din dârzenia răzășească: era delicat și cuminte "ca o duducă", studios, "își vedea numai de bucoavne" și nu ieșea să se joace cu copiii. "Primitivul" Sadoveanu își vede colegul ca pe o ființă care-și renega seminția printr-o existență livrescă și
Mihail Sadoveanu by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Imaginative/14171_a_15496]
-
românizând" totul: pe Dumnezeu, credința și guturaiul; totul împotmolit într-o frazeologie umflată, saturată de adjective goale, dar �neaoșe"; ziua de naștere a unui bărbat politic, sub pana lui, se înscria �în calendarul emoției și închinării obștei românești". Expresii ca: �dârzeniile și vârtoșeniile neînfricate românești", �străduințele voievodale în oblăduirea vladnicei energii românești", �viforoasele răzburneli ale străfundurilor românești" înfloreau sub pana lui natural, ca florile câmpului în brazda plugului. De mulți ani nu mai era societate, așezământ cultural, revistă sau ziar patriotic
E. Lovinescu - proze uitate by Gabriela Omăt () [Corola-journal/Imaginative/14906_a_16231]
-
Fără excepție, cei care l-au cunoscut i-au admirat totala dăruire pentru cercetarea științifică, l-au elogiat pe omul cărții, au văzut în el "cea mai splendidă incarnație a curiozității umane". Această dăruire totală era și o moștenire a dârzeniei înaintașilor săi și ea a făcut din el un însingurat, însingurare care s-a accentuat în urma destrămării familiei sale. Mulți l-au văzut doar ca un însingurat și unele epitete au revenit adesea sub pana celor care l-au evocat
Omagiu lui Ovid Densusianu by Iordan Datcu () [Corola-journal/Imaginative/10645_a_11970]
-
anume demnitate a timpului și morții lor și-am vegheat mereu acolo, unde cumințenia declara întunericul cîndva, fiecare va cădea în genunchi * meleag ciuruit de surghiun, unde fiecare patimă ascunde-n miezul ei o tragică splendoare, blîndețea rar pătrunsă de dîrzenie milenii după milenii cît bătaia de pleoape a unui druid am trecut printre ei ca un fior de remușcare * să devenim așadar din nou vulnerabili căci cine poate vorbi și asculta în același timp? dinspre cărarea pădurii acoperișul de draniță
Poezie by Andrei Zanca () [Corola-journal/Imaginative/7866_a_9191]
-
lung concediu medical. Ceea ce înseamnă că destinul profetului lui Übermensch s-a petrecut în singurătate și suferință. Adică în imaginație și în monologuri. Numai că, debil pînă la slăbiciune patologică, Nietzsche a posedat arta camuflării inspirate, știind să îmbrace toga dîrzeniei beligerante. Un infirm înzestrat cu talentul de a poza în gladiator, un bolnav care a făcut apologia sănătății, și un cochet timid înfățișîndu-se ca mercenar al spiritului. Ignorat în timpul vieții pînă la lipsa recenziilor în marginea cărților sale, Nietzsche și-
Spiritul ditirambic by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5537_a_6862]
-
drept, să fii la verticală. Faptul că itinerariul lui N. Steinhardt s-a încheiat exemplar la Rohia nu poate fi întâmplător. E greu, nu-i așa, să te ridici la înălțimea unei legende. Așa încât le doresc maramureș enilor curaj și dârzenie. V. I.: Maramureșul „obligă”, așa cum se zice că obligă noblețea. (Paris, septembrie 1995) Realizat de Marian Ilea
„Am ratat ceea ce cehii au numit lustrația ...“ un dialog din anul 1995 cu Monica Lovinescu și Virgil Ierunca () [Corola-journal/Journalistic/5558_a_6883]
-
s-au apropiat de religie mai curînd niște “eretici” decît drept-credincioși? N-a scris oare unul dintre ei că Raiul e luminat de flăcările Iadului? Asemenea lui V. Voiculescu poetul nostru se luptă cu verbul, meșteșugărește, dar și cu o dîrzenie torturantă precum cu o demonie a materiei ce stă în calea comuniunii mistice: “cum de nu se sparg cuvintele de-atîta trudă/ la cîte le supun trecîndu-le prin chipuri/ și prin ciocniri neiertătoare-n clipa crudă (...) nu cruț cuvintele și nici
Un senior al poeziei noastre by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/13003_a_14328]
-
o analizează de bună seamă că nu o are. Pe ea, răzbătătoare întru toate, dar atît de otrăvitoare întru sine. Închid o carte pentru care tristețea e cea mai nepotrivită caracterizare, fiindcă starea ei de trezie întreținută cu hapuri de dîrzenie în fața cuvîntului, și a simțului comun, e mai aproape de rezoluție, decît de resemnare, cu cîteva dovezi de frumusețe, pur și simplu. A stilului, a gîndului: "Toate apele au culoarea înecului." Ultima, singura promisiune pe care și-o onorează frumusețea jucăușă
Zodii și planete by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7746_a_9071]
-
un jurnal arid, credea ea, cu notații despre boală și bătrânețe, un obicei ce nu-și mai are rostul, nici măcar pentru memoria personală. Din fericire, ea a găsit un remediu: să nu se lase ispitită de notațiile resemnate. Refuză, cu dârzenia celei ce și-a păstrat decenii la rând un echilibru laborios. Unul cu o dublă fisură: mama și destinul exilatului. O vinovăție autoimpusă, peste care nu a trecut, de fapt, niciodată. Volumul de față, dincolo de ineditul său, are și o
O casă curată by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/2453_a_3778]
-
unor ochi cu licăr cețos, în vreme ce fizionomia dă să-i iasă din copertă, într-un gest expansiv de dilatare a tensiunii feței, semn că în puterea fascinatorie a acestui chip se împletește fervoarea trăirii cu noblețea unui ținute hieratice. O dîrzenie ariană pornită dintr-un nucleu de ardere mistică, aceasta e formula de suflet a pozei lui Valeriu Gafencu. Paradoxul sfîntului este că, deși nu poate fi model pentru contemporani, rămîne un redutabil focar de coagulare a mulțimii, forța lui stînd
Sfîntul fără moaște by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6136_a_7461]
-
oricât de mărunte, au rezonanțe amplificate în notele memorialistice. Admiră până la capăt orgoliul brebanian, încă înainte de debut, e intrigat de fascinațiile caleidoscopice ale lui Sorin Titel, crede în Ion Caraion și Velea, respectă civilizația unor Streinu-Cioculescu, discreția lui Mihail Crama, dârzenia lui Bogza, modelul critic oferit de Nicolae Manolescu și prestanța polemică a lui Iorgulescu, pariază pe opera Florenței Albu, identifică o familie de spirite între Florin Mugur și Blecher, admiră „înfurierile spectaculare” ale „vlăjganului guraliv” Fănuș Neagu. Asistăm la scrierea
Vocația seninătății by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/3223_a_4548]
-
culturală ceaușistă, la strîngerea șurubului ce-a urmat tezelor din iulie 1971, la naționalismul care s-a substituit internaționalismului, făcînd ca intonarea Internaționalei să sune atît de desuet. Aceste schimbări la față ale regimului Ceaușescu sînt apărate indirect, însă cu dîrzenie, sub înfățișarea unui rechizitoriu adresat criticilor național-comunismului, bizuit pe supoziția că s-ar încerca sistematic un boicot al vredniciei istorice a poporului român: "Marea tentativă românească, începută în anii '60, de a-și reface corpul social rănit de istorie, ca
Un nou A.C. Cuza by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15419_a_16744]
-
cursă. Majoritatea partanților, niște tineri care luau totul în râs, s-au făcut nevăzuți după primul colț de stradă, fără a mai restitui echipamentul; dar nu și această neofită debilă și mioapă care a luat totul în serios și cu dârzenia și gravitatea ei obișnuite a terminat cursa prima!... Dar a câștigat de o asemenea manieră încât oficialii, care urmăreau gloata dintr-o mașină deschisă și din motociclete au crezut că au descoperit în prima clasată o nouă Iolanda Balaș, care
Falsificare prin documente by Alexandru George () [Corola-journal/Journalistic/5956_a_7281]
-
ările de Jos, eretice. Dacă facem o apropiere cu vremea de mai ieri din zona noastră, nu greșim astăzi. Aceeași opresiune, aceeași senzație de eliberare după căderea zidului berlinez, cu singura deosebire că cei eliberați nu au fost olandezi, cu dârzenia olandeză, capacitatea inventivă a acestei rase de descoperitori ai lumii, ci, să mă ierte Dumnezeu, numai români, polonezi, bulgari - și mă opresc aici. Cine a vizitat Spania și a văzut Escurialul este frapat de asemănarea lui cu Kremlinul - nu mai
Amsterdam, Spinoza, Centrul Mondial al doctrinelor nonconformiste by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/9919_a_11244]
-
limbă celtică, prezentă ca o multitudine de dialecte, destul de diferite unele de altele. Aflată sub continua presiune a civilizației și a limbii engleze, galeza scoțiană, cu toate formele ei, are tendința de a-și diminua aria viabilității, dar supraviețuiește cu dârzenie, îndeosebi după ce Parlamentul Scoției a obținut aprobarea unui plan de protejare și resuscitare a ei, ale cărei rezultate se văd deja. Această străveche limbă indo-europeană a constituit, de-a lungul timpului, vehiculul expresiv al unor poeți remarcabili. Unul dintre aceștia
William Ross - iubirea ca fataliate by Simona-Grazia Dima () [Corola-journal/Journalistic/6918_a_8243]
-
atâta farmec „neajutorarea” și „precaritatea culturală”), criticul se lasă dinadins copleșit de superioritatea adversarului. Eroare: dacă îți dai osteneala să privești atent, vei observa că el n-a cedat niciun milimetru din poziția în care s-a cantonat cu o dârzenie pe care modestia nu face decât s-o ranforseze. N-aveam, în fine, niciun motiv să nu votez, cu ambele mâini, pentru Negru și roșu al lui Ioan T. Morar. Am citit romanul pe măsură ce a fost scris, fiindui primul și
Trei cărți. Adică trei prieteni by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/2744_a_4069]
-
vila sa de lux cu două gloanțe de revolver în cap. Uimitoare trebuie să fi fost tenacitatea cu care Kravcenko, trăgîndu-și un glonte în cap, și-a dat seama că nu moare, și atunci, într-un efort de consecvență și dîrzenie, Kravcenko a mai găsit puterea, în starea de agonie în care se afla, să-și mai tragă un glonte de siguranță, pentru a fi încredințat că suicidul va fi un succes. Comentariul lui Andrukovici este pe măsura acestei înscenări macabre
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/11085_a_12410]
-
propune să aibă și țiganii patriarhii, vlădicii, popii lor, să-i boteze, precum și călugări, având de lume greață... Și nu se știe ce ar mai fi propus Corcodel în avântul lui, dacă nu se amesteca și Cucu, care respinge cu dârzenie ideea de a avea și țiganii fețe bisericești. Căci: ...cu o mână te blagoslovesc, cu alta de averi te jecuiesc. Onochefalos este de perfect acord. Intervine Mustrul ot Puntureni, intervine iarăși Criticos, dar Cucu, anticlerical dezlănțuit, o ține pe-a
Caftane și cafteli by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/10176_a_11501]
-
metaforice! - că fiecare are dreptul de a-și croi un destin, iar crima poate servi la aceasta! Fanatizat de viața și cariera nemaipomenită a acestui fiu al unui modest avocat din Insula Corsica, locotenent de artilerie care a profitat cu dârzenie și geniu de valurile post-revoluționare și de confuzia Directoratului aflat în război cu aproape întreaga Europă monarhică, pentru a urca cele mai înalte trepte ale armatei și statului și apoi, dintr-o ambiție nemăsurată și dovedind calități militare și intelectuale
Vinovati fara vina by Nicolae Breban () [Corola-journal/Journalistic/10161_a_11486]
-
atacuri piezișe, pe care le para, încercînd să le micșoreze importanța. Nu știu cum se descurca atunci cînd aceste atacuri ajungeau sus. Ori de cîte ori l-am întrebat despre asta, îmi răspundea cu un "Nu contează!" aparent nepăsător, care ascundea o dîrzenie aproape amenințătoare. Unii spuneau despre el, folosind prost termenul, că e "dromoman". Îi plăcea să meargă prin țară, dar nu de dragul drumurilor. Prefera să călătorească noaptea cînd folosea trenul, iar în cele două dăți în care m-a invitat să
Ulici al meu by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/16603_a_17928]
-
birocratic. Cea mai semnificativă pagină în privința marii disponibilități, în cazul de față, subliniat afectivă, este scrisă de Monica Pillat, evocând sfârșitul tatălui ei, Dinu Pillat, când George a fost de un mare ajutor familiei: "Nu pot să uit încrâncenarea și dârzenia cu care m-a ajutat să-l scot pe tata din spitalul "Gh. Marinescu", în toamna anului 1975, trecând Ťhaiduceșteť peste voința doctorilor ce doreau să-l rețină pe pacientul care urma să devină material didactic pentru studenți, în cercetarea
Remember by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/7066_a_8391]