1,556 matches
-
proză) ale fiului lui David. Amplul poem respectă cotele biblice. Satisfacția și lamentația, înălțarea și căderea, optimismul și deznădejdea contrapunctează versul epic sub cezura metrului endecasilab, care este pus în alertă de iamb, sub sentința tragică a fatalistului „Havel Havalim” (Deșertăciune a deșertăciunilor, în orig. ebraic - n. n.). Ecclesiastul lui Eugen Dorcescu reduce tragismul biblic la mâhnirea românească, făcând loc astral licărului de speranță. Frământările, marile întrebări ale Omului, alergarea după vânt și vânarea de vânt se așază sub rigoarea resemnării smerite
POEZIA CA INSPIRAŢIE DIVINĂ de EUGEN DORCESCU în ediţia nr. 2164 din 03 decembrie 2016 by http://confluente.ro/eugen_dorcescu_1480750837.html [Corola-blog/BlogPost/382432_a_383761]
-
fiului lui David. Amplul poem respectă cotele biblice. Satisfacția și lamentația, înălțarea și căderea, optimismul și deznădejdea contrapunctează versul epic sub cezura metrului endecasilab, care este pus în alertă de iamb, sub sentința tragică a fatalistului „Havel Havalim” (Deșertăciune a deșertăciunilor, în orig. ebraic - n. n.). Ecclesiastul lui Eugen Dorcescu reduce tragismul biblic la mâhnirea românească, făcând loc astral licărului de speranță. Frământările, marile întrebări ale Omului, alergarea după vânt și vânarea de vânt se așază sub rigoarea resemnării smerite, în perspectiva
POEZIA CA INSPIRAŢIE DIVINĂ de EUGEN DORCESCU în ediţia nr. 2164 din 03 decembrie 2016 by http://confluente.ro/eugen_dorcescu_1480750837.html [Corola-blog/BlogPost/382432_a_383761]
-
Cu vioară veche cânt după ureche ce-mi șoptește harul meu fără pereche. Cânt și văd amarul cum își stinge jarul și scapă de streche. Cânt cu pasiune, cu lacrimi pe față, despre-această viață care-i și minune și deșertăciune. Cânt ca o paiață, mâzgălit pe față cu ruj și cărbune. Nu cerșesc. Pomană nu primesc vreodată chiar de viața-arată ca o buruiană. Ochii mei emană jalea încarnată, vocea sugrumată are iz de rană. Mulți câini răi mă latră, dar
LĂUTARUL de ANATOL COVALI în ediţia nr. 1959 din 12 mai 2016 by http://confluente.ro/anatol_covali_1463028179.html [Corola-blog/BlogPost/382187_a_383516]
-
sârg în cărțile înțelepților am căutat... Știință lor descoperă din ce-i făcut atomul, Dar nu și de ce în suflet purtăm de bunăvoie râul... Iar de știm chimia ce compune-o floare, De ce ascuns ni-i începutul existenței oare? Ale deșertăciunii gânduri nu le mai vreau, Oprește-mi-le Doamne, simt cum încet îmi deveneau A vietii colivie ce raiul libertății-mi fură; Dă-mi gând de poezie și-a Ta dragoste pură! Datu-mi-ai în adevăr a mea eliberare
MISTERUL IUBIRII MI-E CREDINȚA de GABRIELA DOCUȚĂ în ediţia nr. 2221 din 29 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/gabriela_docuta_1485688206.html [Corola-blog/BlogPost/382830_a_384159]
-
în plan, pentru viața mea. Treceam printr-o perioadă dificilă și simțeam că îmi pierd credința, pentru că mă confruntam cu o teribilă lipsă de sens. Iată de ce, gândurile care îmi reveneau mereu și mereu în minte erau că totul este deșertăciune, că Dumnezeu m-a abandonat, că îndurările Lui au ajuns la capăt în ceea ce mă privește. Ajunsă la birou, m-am așezat pe scaun și pentru că eram singură în încăpere, m-am rugat timp de câteva clipe, cerându-I lui
DOMNUL ESTE CU TINE, VITEAZULE GHEDEON! de CORINA DIAMANTA LUPU în ediţia nr. 27 din 27 ianuarie 2011 by http://confluente.ro/_domnul_este_cu_tine_viteazule_ghedeon_.html [Corola-blog/BlogPost/342474_a_343803]
-
flori. Atunci în gândul meu m-alint, Îmi ești și pâine,si cuvânt, Și din culori îmi plămădesc Tablouri,unde regăsesc Izvorul vieții susurând Și cânt cu el,înțelegând Menirea mea pe-acest pământ. Dar uneori mi-e toamnă rece, Deșertăciunea mă petrece, Iar viața câtă să se joace În ochii mei,cu multe lacrimi, Iar inima îmi naște pătimi Și dorul,hoț,își face casă, În inima furtuna-mi lasă. Mai plânge cerul uneori, Se tânguie vântul în zori, Îmi
PRIN ANOTIMPURI de CRISTIANA ILIUȚĂ în ediţia nr. 2341 din 29 mai 2017 by http://confluente.ro/cristiana_iliuta_1496056302.html [Corola-blog/BlogPost/372517_a_373846]
-
Sylvia PLATH - Cuvântul unui melc în palmă unei frunze? Nu-i de la mine. Nu. Să nu-l accepți. Acid acetic într-o cutiuță-nchisă? Să nu-l primești. Nu-i veritabil. Un inel de aur cu soarele-n el? Minciuni. Deșertăciuni. Durere. Chiciură pe-o frunză, imaculatul cazan Bolborosind și troznind De unul singur în piscul fiecăruia Dintre cei nouă Alpi negri. Cutremurare-n oglinzi Marea-și scufundă oglinda-i de cenușă Iubire, iubire, tu anotimp al meu Referință Bibliografica: Trimișii
SYLVIA PLATH de DANIEL SAMUEL PETRILĂ în ediţia nr. 2233 din 10 februarie 2017 by http://confluente.ro/daniel_samuel_petrila_1486755539.html [Corola-blog/BlogPost/344151_a_345480]
-
până atunci: semnele teribile ale trecerii. Motivul nu este nou. S-ar putea cita șiruri lungi de autori aflați pe arpegiile acestei teme, ce definește esența destinului uman, autori care au deplâns firea vremelnică a ființei trăitoare, au meditat la deșertăciunea lumii, și-au pus întrebări, s-au răzvrătit. Ion Cocora a asimilat intelectual și, totodată, a experimentat estetic această dezbatere. Textele noului său volum arată însă o schimbare de unghi. Autorul se află în fața unui adevăr izbitor, trăiește nemijlocit propria
“...ASCUNS ÎN POEM CA SUB O LESPEDE GRAŢIOASĂ” de OLIMPIA BERCA în ediţia nr. 692 din 22 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/_ascuns_in_poem_ca_sub_o_lespede_olimpia_berca_1353572084.html [Corola-blog/BlogPost/350789_a_352118]
-
dragostea visării .. dormind pe țol de lână De mii de ani savantul se-ntreabă ce e timpul Și-ncearcă să-l oprească cu-a lui deșteptăciune, Dar timpul nărăvașul se-împrăștie cu câmpul, Deștept mai e savantul c-a prins deșertăciune, A prins din hăuri negre mișcându-se fantasme, Din vremea de-începuturi când timpul era loc, Când energii din haos se încurcă-n alte spasme, Și-n câmpuri se-înfășoară același timp din loc, Materii necurate se zbat pierzându-și
LUMINI ŞI UMBRE de DAN BORBEI în ediţia nr. 1350 din 11 septembrie 2014 by http://confluente.ro/dan_borbei_1410450826.html [Corola-blog/BlogPost/362310_a_363639]
-
condamnă / La deznădejde și lungă tristețe fărʹ de folos.” (”Privesc în toamnă”) La mică distanță de acestea, în capitolul ” Durere și indignare”, dialogând cu sinele său, autoarea se demască în poezia Dezamăgire: ”Peste tine-o viață-ntreagă / A tot curs deșertăciune, / Când plouând cu stropi de apă, / Când cu lacrimi și suspine, / În hainele-ți ponosite, /Strâmbate de anchiloză, /Cam subțiri și petecite / Și cu miros de artroză.” Lăsată de societate în voia sorții, în afara membrilor familiei sale și a puținilor
GÂNDURI ÎNSUFLEȚITE SPRE ASFINȚIT de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 2106 din 06 octombrie 2016 by http://confluente.ro/marian_malciu_1475703204.html [Corola-blog/BlogPost/382477_a_383806]
-
doamnei profesoare Adriana Popescu din Iași.] lasă uneori impresia că a fost croită pe un singur calapod, la care nu se mai poate umbla. E o taină, un dar? Nu știu. De cele mai multe ori credeam că-i doar o banalitate, deșertăciune, nimicuri, himere sau amăgiri. Este imposibil însă, ca în tot acest amestec ciudat de năluciri să nu auzim sunetul diafan al glasului inimii, care uneori vibrează așa cum ne-am dori. - Eram convinsă că într-o zi soarta îmi va zâmbi
ROMAN CAPITOLUL DOUĂZECI de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1869 din 12 februarie 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1455265430.html [Corola-blog/BlogPost/369346_a_370675]
-
Acasa > Poeme > Meditatie > SĂ SCRII CU MINTEA Autor: Ovidiu Oana Pârâu Publicat în: Ediția nr. 1956 din 09 mai 2016 Toate Articolele Autorului Să scrii cu mintea? Ce deșertăciune! E ca și cum l-ai judeca pe El. Poteca-i aspră către Gabriel, Aminte ia, Parnasul e genune! Nu poți ciopli ce'n suflet germinează! Poemul e semințelor veșmânt, Nu da alt sens, naturii, prin cuvânt, În tine, Demiurgul desenează. Nu
SĂ SCRII CU MINTEA de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1956 din 09 mai 2016 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1462766333.html [Corola-blog/BlogPost/384940_a_386269]
-
răspundea tot el, nu zice că Dumnezeu când a făcut lumea a zis să trăiască în pace și înțelegere, nu să se bată ca bezmeticii... Pentru ce, citea Perniu Sfântu din Biblie, s-au întărâtat neamurile și popoarele au cugetat deșertăciuni? S-au ridicat căpeteniile pământului împotriva Domnului și a unsului său zicând: Să rupem legăturile lor și să lepădăm de la noi jugul lor... Păi era al dracului Stalin să facă așa ceva, sau Ciurcil, sau al Americii, Rozvelt ăla? Trebuia să
TOBIT ÎN RETRAGERE- FRAGMENT DE ROMAN de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 2058 din 19 august 2016 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1471625322.html [Corola-blog/BlogPost/342727_a_344056]
-
poate desfășura în condiții optime, satisfăcătoare pe câmp ori în sală, în iatac sau în aula nu știu cărei universități, fie ea și APOLLONIA, unde slujim împreună. Aici totul este să te bați, nu să câștigi. Chiar poate obține ''centura neagră a deșertăciunii'', cum magistral declara moldoveanul Daniel CORBU. Ochiul de Argus, Marius HRISCU îl are de la mama lui și de aceea nu-i scapă nici o dimensiune din raza-lance și raza-trasoare: viață, moarte, dragoste, violență, resemnare, seninătate, apatie. Poetul, dar nu numai el
DE LA ISTORIE LA POEZIE SAU CURAJUL DE A PROVOCA OCHIUL DE SFINX de POMPILIU COMSA în ediţia nr. 438 din 13 martie 2012 by http://confluente.ro/De_la_istorie_la_poezie_sau_curajul_de_a_pompiliu_comsa_1331622032.html [Corola-blog/BlogPost/348382_a_349711]
-
vroit să locuiascăîn materie și Care, prin cele materiale, mi-a dus mântuirea”... Pentru Sfântul Teodor Studitul, icoana este o confirmare a chenozei Fiului lui Dumnezeu; ca atare nu este urâtă Domnului: „Nu este urâtă de Dumnezeu, o, cugetător al deșertăciunii, ci este chiar foarte iubită”. Fiindcă, altfel, cum ar fi făcut ceea ce I-a fost urât să facă? Căci nimic nu are atât de primordial omul între însușirile Lui, ca putința de a fi înfățișat in chip. Iar ceea ce nu
INTERVIU CU PĂRINTELE PROF. UNIV. DR. NICOLAE D. NECULA DE LA FACULTATEA DE TEOLOGIE ORTODOXĂ “IUSTINIAN PATRIARHUL” DIN BUCUREŞTI ... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 613 din 04 septembrie 2012 by http://confluente.ro/Interviu_cu_parintele_prof_univ_dr_n_stelian_gombos_1346824709.html [Corola-blog/BlogPost/343757_a_345086]
-
Din păcate, comparația nedreaptă este o falsă pasiune care doboară mințile nelăsându-le să se ridice de la nivelul acela de gândire din junglă care trebuie să supraviețuiască, dar nu oricum... Numai el! Ceilalți sunt lipsiți de importanță. Ce eroare! Câtă deșertăciune! Nu sunt împotriva celor care au bogății, dar... mare grijă ca nu cumva pentru acestea să nu poată intra în Împărăția cerurilor, adică, să nu mai aibă o legătură cu Dumnezeu, încrezându-se în forțele proprii, ignorând mâna divină care
DESPRE COMPARAŢIE ŞI COMPETIŢIE de MARINA GLODICI în ediţia nr. 951 din 08 august 2013 by http://confluente.ro/Marina_glodici_despre_compar_marina_glodici_1375953981.html [Corola-blog/BlogPost/364318_a_365647]
-
parcă, agonia mai departe dintr-un soi de încăpățânare maladivă. Sau, poate, din inerție. Frunzele de toamnă au căzut pe alei, transformându-se într-un covor plin de uscăciuni. Speranța zilei de mâine nu e cu nimic mai presus decât deșertăciunea zilei de astăzi. Și atunci îmi dau seama, cumplită revelație, că sunt, la rându-mi, muribund, că încerc să-mi alimentez speranțele și idealurile, dar nu mai am cu ce. Trăiesc, la rându-mi, din inerție. Nu doar pentru că mă
UCENICUL de MIHAI IUNIAN GÎNDU în ediţia nr. 2140 din 09 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/mihai_iunian_gindu_1478648826.html [Corola-blog/BlogPost/350224_a_351553]
-
un proverb generator de sancțiuni cosmice, irevocabile: “Mortul de la groapă nu se mai dezgroapă!” Care ar fi rațiunea să ne mai exaltăm de gloria strămoșilor, cînd sîntem îngropați în manele isterizante? Ba mie chiar a început să îmi placă “Bîlciul deșertăciunilor”! Orchestra, pe care o admiram de parcă eram la Viena, la operă, ascultînd, ca în adolescență, Verdi, interpreta cu pasiune: Că decît s-o dai la alții P-un kil de mălai Mai bine te duc la groapă Și îți fac
14 de IOAN LILĂ în ediţia nr. 382 din 17 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Parfumul_papusilor_de_portelan_13_14_ioan_lila_1326793537.html [Corola-blog/BlogPost/360717_a_362046]
-
sunt invitată, pentru că am sentimentul că am ce spune oamenilor. Bineînțeles, voi continua și practica medicală, care asemeni celei teologice, a preoților, ne însoțește până la ultimele puteri. Harul primit nu se ia înapoi! Încinge-mă, Doamne, cu brâul despărțirii de deșertăciune! - Cum vă petreceți timpul liber? - Citesc și meditez la vremelnicia noastră în această lume, asemeni poetului Omar Khayyam, care mi-a devenit foarte drag, mai ales de când am aflat din biografia sa că a fost născut pe 18 mai anul
DE VORBĂ CU SCRIITOAREA ELENA ARMENESCU DESPRE VIRTUŢILE VINDECĂTOARE ALE POEZIEI de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 270 din 27 septembrie 2011 by http://confluente.ro/De_vorba_cu_scriitoarea_elena_armenescu_despre_virtutile_vindecatoare_ale_poeziei_.html [Corola-blog/BlogPost/354288_a_355617]
-
munci în faptul că cel puțin atâta timp cât expun cu tot cugetul acele fapte din vechime, îmi voi feri privirea de relele la care a fost martoră generația noastră atâția ani". - Cum ne păzim gândurile? -Încinge-mă, Doamne, cu brâul despărțirii de deșertăciune! Răspunsul este simplu: citind poezie, ascultând muzică, ocupându-ne în general, de artă în timpul destinat recreării. - Ce hobby-uri aveți? - Istoria în primul rând, cu tot ce înseamnă ea, inclusiv cultura, arta sacră ori profană, ritualurile, tradițiile diferitelor popoare, apoi
DE VORBĂ CU SCRIITOAREA ELENA ARMENESCU DESPRE VIRTUŢILE VINDECĂTOARE ALE POEZIEI de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 270 din 27 septembrie 2011 by http://confluente.ro/De_vorba_cu_scriitoarea_elena_armenescu_despre_virtutile_vindecatoare_ale_poeziei_.html [Corola-blog/BlogPost/354288_a_355617]
-
vroit să locuiascăîn materie și Care, prin cele materiale, mi-a dus mântuirea”... Pentru Sfântul Teodor Studitul, icoana este o confirmare a chenozei Fiului lui Dumnezeu; ca atare nu este urâtă Domnului: „Nu este urâtă de Dumnezeu, o, cugetător al deșertăciunii, ci este chiar foarte iubită”. Fiindcă, altfel, cum ar fi făcut ceea ce I-a fost urât să facă? Căci nimic nu are atât de primordial omul între însușirile Lui, ca putința de a fi înfățișat in chip. Iar ceea ce nu
INTERVIU CU PĂRINTELE PROF. UNIV. DR. NICOLAE D. NECULA DE LA FACULTATEA DE TEOLOGIE ORTODOXĂ “IUSTINIAN PATRIARHUL” DIN BUCUREŞTI… de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 2254 din 03 martie 2017 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1488526088.html [Corola-blog/BlogPost/378024_a_379353]
-
-un câine Ca un ecou prin vechi palate... Mă-ntorc la Tine, e târziu? Ți-am auzit astăzi chemarea, Un strop de apă în pustiu, Căci prea sărată este marea! Din câte mi-am dorit în viață Acum le văd deșertăciune; Pe ghem mai am un fir de ață Ce tot mă trage înspre Tine... - Bravoo, aplaudă auditoriul de stârnise curiozitatea - vecinilor de masă, în grădină fiind liniștea din timpul pauzei muzicale. Doar murmurele și clinchetul paharelor ciocnite cu îndemnul de
ANA, FIICA MUNTILOR, ROMAN; CAP. X de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1119 din 23 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Ana_fiica_muntilor_roman_c_stan_virgil_1390482915.html [Corola-blog/BlogPost/361585_a_362914]
-
deschisă, dar curând, foarte curând te vei bucura de liniște, pentru că totul se întâmplă cu un scop în lume și omul din greșeli adesea se înțelepțește. Cuvintele Ecclesiastului sunt mângâiere și nădejde pentru cei care rătăcesc în această lume a deșertăciunii. (Îi pune capul lui X în poala ei și șoptește cuvinte din Ecclesiast.) „Pentru orice lucru este o clipă prielnică și vreme pentru orice îndeletnicire de sub cer. Vreme este să te naști și vreme să mori; vreme este să sădești
UȘA PIERDUTĂ de ANA CRISTINA POPESCU în ediţia nr. 2101 din 01 octombrie 2016 by http://confluente.ro/ana_cristina_popescu_1475336686.html [Corola-blog/BlogPost/382374_a_383703]
-
la deșt? gura-i murmură or fi având și târfele rugăciunile lor în casa îngerilor fumatu-i interzis mă-neacă falsități scrum căzut mai mereu în ochii nefumătoarei o pipă a păcii între dușmani de moarte sau în numele iubirii murmurând deșertăciuni fumul părunde până-n locul unde ar fi trebuit să am două inimi sau niciuna Referință Bibliografică: în casa îngerilor nu se fumează / Violeta Deminescu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 519, Anul II, 02 iunie 2012. Drepturi de Autor: Copyright
ÎN CASA ÎNGERILOR NU SE FUMEAZĂ de VIOLETA DEMINESCU în ediţia nr. 519 din 02 iunie 2012 by http://confluente.ro/In_casa_ingerilor_nu_se_fumeaza_violeta_deminescu_1338622218.html [Corola-blog/BlogPost/362031_a_363360]
-
crezi deplin în iubirea mea. (...)Necutezând a-ți săruta mâinile, Veronica mea cea dulce, te rog, te rog să mă ierți și rămân robul tău pentru totdeauna. Emin” Și iată ce afirmă Mircea Eliade: „Eminescu. Deasupra tuturor gloriilor efemere și deșertăciunilor legate de patimile noastre omenești, un singur punct rămâne fix, neclătinat de nici o catastrofă istorică: geniul. (...) orice s-ar întâmpla cu neamul românesc, oricâte dezastre și suferințe ne-au fost urzite de Dumnezeu, nici o armată din lume și nici o poliție
LECTURI BINECUVÂNTATE: „DULCEA MEA DOAMNĂ, EMINUL MEU IUBIT !” de SABINA MĂDUȚA în ediţia nr. 1476 din 15 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/sabina_maduta_1421327673.html [Corola-blog/BlogPost/374380_a_375709]