420 matches
-
a-ți achiziționa primul Golf decapotabil, doamnă Engels. E rândul meu să râd. Încurajat, Richard Începe să mă sărute pe păr și-ncepe să-mi exploreze cu mâna partea din față a bluzei. Chiar și când nu ai chef, e deconcertant cât de repede ți se Întăresc sfârcurile, transformându-se În două bezele. Rich tocmai mă trage În jos, spre covorașul cu Ursulețul Winnie, când Ben se ridică brusc În fund, se uită la părinții lui cu o privire care spune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
refugiază, până la sfârșitul vieții, În celebrul castel din Vittoriale. Acolo va trăi „ca În romane”, ca un des Esseintes sau ca eroul său, Andrea Sperelli: decoruri splendide, obiecte prețioase, de-a valma cu lucruri adunate din bazare, un carnaval continuu, deconcertant pentru orice vizitator, săli Închinate lui Napoleon sau Sfântului Francisc. Toate sunt forme de excentricitate duse la limita nebuniei. Cum ar fi, Între altele, așezarea În grădină a scheletului unui vechi cuirasat, de pe a cărui punte unicul matelot dă onorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
burtoi. Cu colțul ochiului, l-am zărit pe Hugo cum își privește cu mulțumire de sine propriul abdomen plat. Fusese la sală în acea după-amiază pentru a-și lucra „pătrățele de ciocolată“. Bill era un exemplu perfect de cât de deconcertanți puteau fi actorii; în afara scenei îi scoteai cuvintele cu cleștele din gură, astfel că, pe lângă el, William Hague 1 ar fi părut un fel de Stephen Fry1. Totuși, deși îl văzusem de multe ori jucând, în seara aceea nu numai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
de-a dreptul exorbitante pentru un biet preot de țară. Concluzia imediată: biserica din Rennes-le-Château adăpostea o comoară pe care norocosul abate și-a Însușit-o fără remușcări. Odată declanșată, se produce și o escaladare de proporții, conjugată cu ramificarea deconcertantă a Întregii nebunii. Modesta biserică rurală este asimilată unui enigmatic templu francmasonic, cele câteva monede de aur găsite de zidari se transformă În tezaurul Îngropat aici de supraviețuitorii Ordinului Templierilor, decimat de regele Filip cel Frumos, sau În comoara „bunilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
Pare greu de crezut, știu: există biblioteci Întregi cu literatură ezoterică În măsură să mă contrazică, mulți oameni au trăit și au murit În numele principiilor vehiculate de astfel de organizații și vine acum cineva care-ți așază În față adevărul deconcertant că totul n-a fost niciodată altceva decât o mare manipulare, un gigantic teatru de păpuși destinat prostirii neavizaților - scandalos, nu-i așa? Tezaure fabuloase, documente secrete, conținând mesaje enigmatice sau adevăruri tăinuite, care pot schimba fața lumii, lucruri de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
cu datele confidențiale care se ascund, de regulă, În spatele comunicatelor oficiale. Sonia Anderson - mică, blondă și cu ochi albaștri, o frumusețe tipic slavă, În pofida numelui scandinav - coordona grupul de monitori politici și vorbea despre toate cele cu un aer firesc, deconcertant prin absența oricăror inhibiții, aproape cu umor. - Din punctul nostru de vedere, lumea are trei dimensiuni mari și late: una geografică, alta problematică și, În fine, dar nu În ultimul rând, una a factorilor perturbatori ai echilibrului primelor două. Mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
poate o să mă ajutați și pe mine. Eu nu m-am lămurit. Complet... ― Cu multă plăcere, spuse amabilă Melania Lupu. ― Să începem cu moartea lui Panaitescu. Trecem peste motiv... ― Procedați foarte înțelept, domnule maior. Nebunii acționează cât se poate de deconcertant și ar fi absurd să cauți un motiv acolo unde el nu există. ― Cu alte cuvinte, vedeți în domnul Matei un fel de Jack Spintecătorul... ― De ce nu? ― Chiar, de ce nu! Poate fi o ipoteză... Mă refer însă la înscenarea sinuciderii
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
pregătit pentru o recunoaștere atât de bruscă a vinovăției din partea lui Harry. Tom mă avertizase că șeful lui e un om plin de contradicții și surprize, dar în contextul unei conversații atât de burlești și de neastâmpărate, mi se părea deconcertant faptul că găsise de cuviință să i se destăinuie unui om complet străin. Poate se lega de confesiunea lui anterioară, făcută lui Tom, m-am gândit. Găsise curajul de a-și da arama pe față, dacă pot să mă exprim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
sau, cum se întâmpla de multe ori, până când vreun zgomot de undeva din clădire îl făcea să sară ca ars. În ziua de sâmbătă, 4 iunie (la trei zile după dezastruoasa mea întâlnire cu Roberto Gonzalez, care fusese și ziua deconcertantei discuții cu Harry Brightman), chiar un sunet l-a smuls pe nepotul meu din brațele somnului: în cazul acesta, sunetul unei mâini mici care îi bătea încet și ezitant la ușă. Era ora nouă și câteva minute și, când Tom
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
Era un tip ciudat, antipatic, cu un regim alimentar strict vegetarian și cu toată căldura și personalitatea unui stâlp de iluminat public cu becul ars. Costume de poliester șifonate (majoritatea maro), ochelari cu rame groase, o mătreață perpetuă și repulsia deconcertantă față de conversația banală, indiferent de subiect. Puteai să apari la serviciu cu brațul în eșarfă sau cu un ochi bandajat și Henry nu scotea un cuvânt. Se uita la tine puțin, asimila detaliile problemei și pe urmă, fără să te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
și lui, ca om liber ce era și vânător singuratic, îi ajungeau armele sale, gerba cu apă și harnașamentul cămilei. Zilele petrecute în El-Akab, așteptând momentul potrivit ca să pună mâna pe guvernatorul Ben-Koufra, îl puseseră dintr-o dată în fața unui univers deconcertant, unde tuaregi autentici, la fel de austeri ca el în trecut, prinseseră gustul „lucrurilor“, lucruri pe care nu le cunoscuseră și de care nu avuseseră nevoie niciodată înainte, dar acum erau la fel de necesare pentru ei ca apa sau ca aerul pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
și Paul șovăiră, își pierdură puțin din stăpânire. Era o răsplată binemeritată; eu și Clio ne străduiserăm mult să găsim niște nume care să stârnească acea reacție. Nume neobișnuite pentru niște pisici și nepotrivite într-un mod fundamental, însă totuși deconcertant de fezabile. — Ooo, făcu Jane din nou, puțin cam târziu. — E obositor să nu cunoști pe nimeni, nu? zise Clio mai târziu. — Nu-ți pune în valoarea capacitățile de comunicare, m-am arătat de acord. Băuserăm cocteiluri Zombi aproape toată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
Între „Lux Aeterna” și „Libera Me”, ultimele mișcări din Messa Da Requiem. La rîndul lui, S.M. Garp avea să scrie, citîndu-l pe John Irving: „Ficțiunea trebuie să fie mai bine făcută decît viața”. (Lumea văzută de Garp, roman deconectant, rar deconcertant, cu un promițător Început de 30 de pagini care Înșală promisiunile, se poate citi doar Începutul, restul de 400 se parcurge ușor Între 14 și 15 ani.) „Oamenii denumesc fantastic tot ce e Îndepărtat, irațional, situat În trecut. Nu Înțeleg
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
maternă. Inginerul mă numește "copilul" său. (Notă. Nu înțelegeam nimic, firește!)" " Seara, la masă, d-na Sen se plânge că o chem încă "doamnă", iar nu "mamă", cum e obiceiul în India. Are o blândețe sfântă și comunicativă, o inocență deconcertantă. O iubesc. Se fac comentarii insinuante. Mantu cere să-l numesc "unchi", iar Lilu "tanti", deși nu are decât 17 ani. Mă amuz. Problema Maitreyiei. Dintr-un nimic ne-am supărat (de altfel, aceasta ni se întîmplă de două ori
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
dădu arma și așteptai ca primul neamț să treacă de blindat și de copaci, după care am ochit, am tras și l-am ratat. — Pas bon, spuse Red, și eu am mai tras o dată. Neamțul se prăbuși În aceeași manieră deconcertantă, care-ți rupea inima, și rămase Întins pe drum. Bicicleta era Întoarsă cu roțile-n sus, iar una dintre ele Încă se Învîrtea. Biciclistul din spatele lui acceleră și imediat auzirăm focurile trase de cei doi copains. Auzirăm ba-bum-ul puternic, Însă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
și alta care fixează polii unui balans necurmat, istoricul ideilor și mentalităților ar putea recunoaște, desigur, multe nuanțe. Dar el trebuie să constate, mai întâi, că dincolo de această pendulare, adesea frenetică, între un entuziasm fără țărm și o atitudine pesimistă, deconcertantă, „istoria constituie o dimensiune perenă a omului și atitudinea cea mai cuminte ar fi să o pună la lucru în folosul umanității”. Istoriografia românescă este urmărită de Alexandru Zub în conexiune, cum e și firesc, cu mișcarea de idei pe
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
diagnostic din cele două principale sisteme de clasificare, precum și a recunoașterii complicațiilor frecvent întîlnite în cazul depresiei asociate cu TOC, mai sînt multe neclarități legate de etiologie, de comorbiditate și de alte complicații ale acestei tulburări, care rămîne o afecțiune deconcertantă și dacă nu este tratată incapacitantă. O problemă importantă care continuă să apară în literatura de specialitate se referă la ipoteza că TOC ar putea fi o tulburare eterogenă. Acceptarea acestei ipoteze oferă o explicație parțială a unora dintre descoperirile
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
unui filosof, care trecea drept un partizan �nfocat al organicismului, Ren� Worms. Ar fi mult de meditat asupra parcursului acestui str?lucit normalist, cu un bogat capital social, care �n pu?ini ani acumuleaz? titluri academice cu o u?urin?? deconcertant?, �nainte de a se lansa �n organizarea sociologiei, o disciplin? pe care el ar fi vrut s? văd? dezvolt�ndu-se �ntr-o Universitate nou?, p�n? atunci prea �nfeudat? puterii temporare, disciplin? �n care el credea at�ț de mult �nc
by Charles-Henry CUIN, François GRESLE [Corola-publishinghouse/Science/971_a_2479]
-
în direct difuzat de CNN și au pus pariuri ca și cum ar fi urmărit un meci de fotbal. Uimire nu prea mare. Asocierile făcute cu războiul au început să fie tot mai dese. Cu cîteva săptămîni în urmă, imaginea cea mai deconcertantă de la televiziune a fost cea a secretarului Apărării, Dick Cheney, care își încuraja trupele insuflîndu-le o frenezie a bătăliei de parcă el ar fi un antrenor aflat în pauza dintre reprize într-un vestiar." Și așa, Războiul din Golf a devenit
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
buna așezare a lor într-un exercițiu anagogic firesc, într-o perspectivă interdisciplinară novatoare, în vederea comprehensiunii profunzimii sale simbolice. Prin urmare, miza acestei lucrări este una majoră: să fundamenteze această nouă disciplină și să justifice existența ei în cadrul unei pluridisciplinarități deconcertante: teologie, filosofie, estetică și istoria artei. Înainte de a discuta această problematică esențială, să remarcăm armătura teoretică pe care se sprijină această carte: este vorba de prezența a două atitudini aparent divergente, sub raportul formei, însă convergente, sub raportul ideatic: poziția
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
traumelor politice și de a codifica moderația ca pe valoarea ultimă în jurul căreia se ordonează imaginarul politic. Pledoariile lui Maiorescu și Carp se cer redate acestui mediu occi dental de exprimare intelectuală. Critica raționalismului politic și a revoluției, inedită și deconcertantă în peisajul post-1848 al Principatelor, este în perfectă sincronie cu o direcție europeană. Reticența față de schemele de guvernare modelate de patimi utopice, neîncrederea în ceea ce Michael Oakeshott identifica drept „cult al Cărții“, predilecția pentru organicitate și gradualism sunt lecțiile pe
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
Îndrumarea conservatoare a Junimii, precipitată de constituirea cabinetului Catargiu, este provocată de reacția liberal-conservatoare la această sinteză locală de raționalism politic și propensiune conspiratorială. Istoria României moderne este punctată de paradoxuri, iar actorii de la 1866-1876 poartă măști ce oferă imagini deconcertante. Liberalii care îl vor încorona pe Carol I la 1881 sunt cei care plănuiesc republici și pregătesc conjurații, în vreme ce viitorul aghiotant al domnitorului, simpaticul garibaldian Candiano Popescu, este, la 1870, președinte de republică în Ploiești. Căci anii dintre 1866 și
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
burgheză, spre a relua sintagma de peste decenii a lui Ioan C. Filitti, trăiește și se reproduce având drept unică rațiune de a fi proliferarea unor forme importate și redistribuirea unor resurse simbolice și financiare ale aceluiași stat. De aici, spectacolul deconcertant al unei aplecări aproape exclusive către politică și profesia juridică. Aceasta din urmă este învestită cu misiunea de a dota statul formelor fără fond cu un eșafodaj complicat de legi și de regulamente, în spatele căruia se află realitatea mediocră a
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
cine va voi să-și scape sufletul îl va pierde; iar cine își va pierde sufletul pentru mine îl va afla (Mt 16, 24-25). Fundalul și tabloul câmpului de luptă, descrise în culorile cele mai închise, sunt de o realitate deconcertantă și nu este exclus ca ucenicii lui Isus să nu fi fost cuprinși de teamă în realitate. Dar pentru a nu-i copleși sufletește și pentru a nu-i înfricoșa și nici descuraja pe viitorii săi ucenici din fața războiului etern
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
compun visul, tot așa experiența recunoscută a unei logici a imaginarului reprezintă șansa unei prime achiziții oferite inteligenței critice, a unei prime posibilități de lectură oferite voinței de înțelegere obiectivă. Celui care a avut curajul să pătrundă în acest labirint deconcertant pe care îl constituie realitatea mitică, aceasta îi oferă fie și numai promisiunea unui fir conducător. Problema e, desigur, să știi cum să-1 folosești, cum să te agăți de el. "E o problemă dificilă care cere să fie tratată prin
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]