881 matches
-
metafizică”, ducând, într-adevăr, la compromiterea conștiinței. Subiectul abordat, cu tema, de fapt, temele dezbătute dar care sunt complementare, alcătuind un corp unitar, și cu modul ori felul în care înțelege autorul să ne prezinte într-un context soteriologic și eshatologic de largă amplitudine, evidențiind aspectele „unei morale personale și social-politice, putem afirma că autorul este oarecum un deschizător de drumuri, în sensul că ne arată un luminiș în gama preocupărilor atât de intense și de variate ale zilelor noastre, îmbrățișate
PĂRINTELE IEROMONAH TEOFAN MADA... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 286 din 13 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Recenzie_parintele_ieromonah_teofan_mada_.html [Corola-blog/BlogPost/356428_a_357757]
-
Biserica catolică nu este suma ori totalul Bisericilor locale ci Ea este plenitudinea „Celui ce este totul în toți” (Coloseni 3, 11). Iar episcopul legitim este martorul, garantul și expresia acestei plenitudini, care este cea de la sfârșitul veacurilor, adică una eshatologică, când Hristos Domnul va fi totul în toți. Unitatea Bisericii nu este contestată ori contrazisă de dezvoltările care au apărut de-a lungul timpului, în istorie. Acestea își au originea în structura politică a Imperiului Roman care a format Pentarhia
DESPRE UNITATEA BISERICII ÎN DUHUL SFINTEI TREIMI ŞI ÎN RELAŢIE CU PRIMATUL PAPAL de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 96 din 06 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Despre_unitatea_bisericii_in_duhul_sfintei_treimi_si_in_relatie_cu_primatul_papal.html [Corola-blog/BlogPost/348172_a_349501]
-
eronate ale vremii, ci să se ridice împotriva lor și să le demasce. Așa se face că el a avut mult de suferit de pe urma regimului comunist. În acest fel, se poate spune că teologia sa este și jertfelnică dar și eshatologică. De aici deducem că, privind eshatologic, teologul trebuie să se jertfească mereu pentru a putea lucra la transfigurarea lumii, așa cum a făcut Părintele Profesor Dumitru Stăniloae. Alte două elemente ale gândirii Părintelui Dumitru Stăniloae pe care le consider foarte importante
DESPRE DUMNEZEU TATAL IN VIZIUNEA PARINTELUI STANILOAE. de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 235 din 23 august 2011 by http://confluente.ro/Despre_dumnezeu_tatal_in_viziunea_parintelui_staniloae_.html [Corola-blog/BlogPost/354191_a_355520]
-
ridice împotriva lor și să le demasce. Așa se face că el a avut mult de suferit de pe urma regimului comunist. În acest fel, se poate spune că teologia sa este și jertfelnică dar și eshatologică. De aici deducem că, privind eshatologic, teologul trebuie să se jertfească mereu pentru a putea lucra la transfigurarea lumii, așa cum a făcut Părintele Profesor Dumitru Stăniloae. Alte două elemente ale gândirii Părintelui Dumitru Stăniloae pe care le consider foarte importante sunt darul și dorul. Părintele se
DESPRE DUMNEZEU TATAL IN VIZIUNEA PARINTELUI STANILOAE. de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 235 din 23 august 2011 by http://confluente.ro/Despre_dumnezeu_tatal_in_viziunea_parintelui_staniloae_.html [Corola-blog/BlogPost/354191_a_355520]
-
ea nu ne creează numai pentru o existență temporală, ci pentru o existență spre fericirea veșnică, în împărtășirea de binele sau de iubirea care este Ea” . Relația de comuniune desăvârșită între Tatăl și Fiul structurează întreaga existență creată, orientând-o eshatologic spre împărăția comuniunii veșnice. Împărăția cerurilor ne dezvăluie Sfânta Treime ca țintă veșnică pentru întreaga creație. Această împărăție a Sfintei Treimi, pregustată istoric în Biserică este veșnică. Încă de la conceperea ca om a Fiului Celui Preaînalt, îngerul spune Fecioarei că
DESPRE DUMNEZEU TATAL IN VIZIUNEA PARINTELUI STANILOAE. de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 235 din 23 august 2011 by http://confluente.ro/Despre_dumnezeu_tatal_in_viziunea_parintelui_staniloae_.html [Corola-blog/BlogPost/354191_a_355520]
-
sunt simbol al muncii și al vieții „practice”, al pocăinței, ascezei, despătimirii, al cultivării și motivării virtuților; sâmbăta, ziua odihnei, e ziua „colivelor”, a pomenirii celor adormiți și a solidarității cu cei trecuți dincolo; iar duminica, ziua Domnului, e zi eshatologică cu caracter pascal, resurecțional și liturgic: e ziua comuniunii depline și îndumnezeitoare cu Dumnezeu în Împărăția Sa sub forma Împărtășirii euharistice de Trupul și Sângele Domnului mort și înviat pentru noi. De aceea și practica cea mai potrivită în acest
RECENZIE: „ÎMPĂRTĂŞIREA CONTINUĂ CU SFINTELE TAINE”- DOSARUL UNEI CONTROVERSE, MĂRTURIILE TRADIŢIEI. STUDIU INTRODUCTIV ŞI TRADUCERE DE DIAC. IOAN I. ICĂ JR., EDITURA DEISIS, SIBIU 2006, 532 PAGINI. d by http://confluente.ro/Impartasirea_continua_cu_sfintele_taine.html [Corola-blog/BlogPost/372268_a_373597]
-
și sensibilitate dintre cele două comentarii liturgice publicate în anii 1980 de preoții profesori Alexander Schmemann (1921 - 1983) și Dumitru Stăniloae (1903 - 1993). Liturgistul rus pleacă de la premisa unei opoziții principiale între spiritualitatea euharistică originară de tip comunitar - ecleziologic și eshatologic, pe de o parte, și spiritualitatea monahală ulterioară, individuală, penitențială și terapeutică, pe de altă parte, și militează pentru restaurarea celei dintâi împotriva celei din urmă. Dogmatistul român postulează însă, din contră, pe convergența și unitatea de principiu în Ortodoxie
RECENZIE: „ÎMPĂRTĂŞIREA CONTINUĂ CU SFINTELE TAINE”- DOSARUL UNEI CONTROVERSE, MĂRTURIILE TRADIŢIEI. STUDIU INTRODUCTIV ŞI TRADUCERE DE DIAC. IOAN I. ICĂ JR., EDITURA DEISIS, SIBIU 2006, 532 PAGINI. d by http://confluente.ro/Impartasirea_continua_cu_sfintele_taine.html [Corola-blog/BlogPost/372268_a_373597]
-
textelor și a unei prezentări istorico-critice avizate, atente la contexte și nuanțe. Împărtășirea „sacramental” euharistică de Hristos nu trebuie izolată de împărtășirea „mentală”, „duhovnicească” prin rugăciune și meditație (de care Sfântul Nicodim vorbește în „Războiul nevăzut”) fiindcă ambele pregătesc împărtășirea eshatologică mai adevărată de Hristos în viața viitoare. Practic, pentru soluționarea crizei liturgice actuale se preconizează aici o susținută catehizare liturgică de către preoți, rostirea cu voce tare a rugăciunilor Liturghiei, promovarea participării active și conștiente a credincioșilor la Liturghie: daruri, cântări
RECENZIE: „ÎMPĂRTĂŞIREA CONTINUĂ CU SFINTELE TAINE”- DOSARUL UNEI CONTROVERSE, MĂRTURIILE TRADIŢIEI. STUDIU INTRODUCTIV ŞI TRADUCERE DE DIAC. IOAN I. ICĂ JR., EDITURA DEISIS, SIBIU 2006, 532 PAGINI. d by http://confluente.ro/Impartasirea_continua_cu_sfintele_taine.html [Corola-blog/BlogPost/372268_a_373597]
-
și plasarea acestora în contextul cântării Aliluia și a trisaghionului ne arată modul în care Cuvântul lui Dumnezeu ajunge în Biserică venind nu pur și simplu din trecut ca o carte și un canon fixat ci mai ales din realitatea eshatologică a Împărăției lui Dumnezeu 33. Înainte de fiecare citire întâistătătorul slujbei dăruiește adunării pacea lui Iisus Hristos rostind: „Pace tuturor!”. Aceasta este o rugăciune ca pacea lui Iisus Hristos să se sălășluiască în sufletele celor prezenți pentru ca acestea să devină ogor
DESPRE IMPORTANTA SFINTEI LITURGHII... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 206 din 25 iulie 2011 by http://confluente.ro/Despre_importanta_sfintei_liturghii_.html [Corola-blog/BlogPost/366930_a_368259]
-
primirea Cuvântului Lui. Lecturile scripturistice plasate în contextul doxologic al trisaghionului arată „modul în care Cuvântul lui Dumnezeu ajunge în biserică venind nu pur și simplu din trecut, ca o carte sau un canon fixat ci, mai ales, din realitatea eshatologică a împărăției”. Părinții Bisericii (Clement Alexandrinul, Origen, Sfântul Ioan Gură de Aur, Sfântul Grigore Teologul) subliniază că, în Liturghie, Cuvântul este consumat euharistic, ne împărtășim de Dumnezeu prin cuvintele Sale. De aceea rugăciunea care precede Evanghelia este o adevărată epicleză
DESPRE IMPORTANTA SFINTEI LITURGHII... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 206 din 25 iulie 2011 by http://confluente.ro/Despre_importanta_sfintei_liturghii_.html [Corola-blog/BlogPost/366930_a_368259]
-
și Sfântul Maxim Mărturisitorul, Părintele Dumitru Stăniloae a evocat, în comentariile sale, constituția ascetică a darului euharistic și rațiunile liturghiei cosmice - unificate în Cuvântul necreat al lui Dumnezeu. Atent fiind la rădăcinile sale protocreștine, Părintele Alexander Schmeman a subliniat dimensiunea eshatologică a liturghiei, al cărei act central este nu predica și nici rememorarea unui trecut sacru, ci comuniunea euharistică în prezentul Celui care „iarăși va să vină”. Contribuția Părintelui Scrima aparține, mai cu seamă, fenomenologiei temporalității liturgice din ciclul pascal al
PARINTELE ANDRE SCRIMA... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 210 din 29 iulie 2011 by http://confluente.ro/Recenzie_parintele_andre_scrima_.html [Corola-blog/BlogPost/367335_a_368664]
-
În viața, gândirea și, mai cu seamă, viețuirea creștină liturghia este chintesența totalizatoare a temporalității: trecutul sacru este absorbit sapiențial, prezentul se trăiește apocaliptic, iar viitorul este anticipat profetic. În acest sens Sfânta Liturghie este „operatorul transcedental al unei sinteze eshatologice” - susține Mihail Neamțu. În tărâmul liturghiei, excesul uitării, exaltarea imediatului și precipitarea sfârșitului sunt tentații corectate de practicile narative și sacramentale care constituie, de la începuturile Bisericii, tradiția. Astfel, unificarea liturgică a celor trei etape ale temporalității - trecut, prezent și viitor
PARINTELE ANDRE SCRIMA... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 210 din 29 iulie 2011 by http://confluente.ro/Recenzie_parintele_andre_scrima_.html [Corola-blog/BlogPost/367335_a_368664]
-
toatală a pământului ca loc al productivității”, celebrarea odihnei sabatice și a libertății față de determinările naturii căzute. „Inimă a timpului” și început al noii creații, duminica este locul „transubstanțierii” ritmurilor cosmice (zile, săptămâni, luni, anotimpuri, ani) într-un singur răgaz eshatologic, recapitulând, astfel, toate instanțele de adevăr ale istoriei umanității, ea fiind numită și „ziua a opta” - căci Învierea lui Hristos este „Praznic al praznicelor”. În încheiere, vreau să subliniez că lucrarea de față reprezintă meritul de necontestat al părintelui Andre
PARINTELE ANDRE SCRIMA... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 210 din 29 iulie 2011 by http://confluente.ro/Recenzie_parintele_andre_scrima_.html [Corola-blog/BlogPost/367335_a_368664]
-
a fi primit în el, în sensul de a deveni pe viitor "jertfă vie, sfântă, bine plăcută lui Dumnezeu" (Rom. XII, 1). Pruncul de parte bărbăteasca se introduce spre închinare și în interiorul sfanțului altar. Ritul imbisericirii se încheie cu imnul eshatologic al dreptului Simeon: "Acum slobozește pe robul Tău, Stăpâne...". Preotul așează pruncul jos pe solee, în fața ușilor împărătești, de unde este luat de către mama după ce aceasta a făcut trei închinăciuni. Tradiții și obiceiuri Bolnavii de "sperietoare" erau tratați în această zi
Întâmpinarea Maicii Domnului. Ce înseamnă pilda aducerii pruncilor în biserică by Crișan Andreescu () [Corola-website/Journalistic/103079_a_104371]
-
a fi primit în el, în sensul de a deveni pe viitor "jertfă vie, sfânta, bine plăcută lui Dumnezeu" (Rom. XII, 1). Pruncul de parte bărbătească se introduce spre închinare și în interiorul sfântului altar. Ritul imbisericirii se încheie cu imnul eshatologic al dreptului Simeon: "Acum slobozește pe robul Tău, Stăpâne...". Preotul așează pruncul jos pe solee, în față ușilor împărătești, de unde este luat de către mama după ce această a făcut trei închinăciuni. Întâmpinarea Domnului - obiceiuri În credința populară ziua de 2 februarie
Întâmpinarea Domnului. Ce nu ai voie să faci pe 2 februarie by Crișan Andreescu () [Corola-website/Journalistic/101447_a_102739]
-
iubitului dispărut și a izvorului de "apă vie", este descrisă în culori sumbre, triste. Aceasta este un abis, o "lume fără întoarcere", un lăcaș al întunecimii, populat de demoni. În religia Egiptului antic se întâlnește o înaltă dezvoltare a reprezentărilor eshatologice. Osiris, zeul-soare, simbolizează și viața fără sfârșit, țel suprem către care aspirau și cu care se identificau egiptenii după moarte. Spiritul despărțit de trup continuă să trăiască, având încă anumite organe corporale, necesare noilor condiții de existență. Persoana umană are
Escatologie () [Corola-website/Science/309629_a_310958]
-
credință existentă la perși; și Theopompos din Chio (378-304 î.Ch.), istoricul regelui Filip al II-lea al Macedoniei, descrie ideea învierii după moarte ca doctrină "mazdaică". În ""Vedic"", cea mai veche religie documentată istoric a popoarelor din India, reprezentările eshatologice sunt mai simple și mai naturale decât în Brahmanism sau Budism, apărute ulterior. Imortalitatea individuală este un fapt general admis. Există un imperiu al morților sub cârmuirea lui "Yama", unde cei buni sunt separați de cei păcătoși. Cei buni sălășuiesc
Escatologie () [Corola-website/Science/309629_a_310958]
-
ar putea aduce nenorociri pentru poporul Israel, referindu-se în special la amenințarea pe care o reprezenta puterea militară crescândă a Babilonienilor. Mai târziu cărțile sfinte anunțau în legătură cu acest eveniment, dimpotrivă, o bună stare și fericire generală, semn a speranței eshatologice. În cartea lui Daniil se exprimă speranța că - la sfârșitul erei actuale - poporului evreu i se va încredința împărăția lumii. Un mijlocitor între Dumnezeu și oameni, probabil Arhanghelul Mihail, va coborî din cer adus de nori și va învinge "Fiara
Escatologie () [Corola-website/Science/309629_a_310958]
-
paradis]]ului și asupra raportului dintre judecata individuală și cea finală. [[Fișier:Durer Revelation Four Riders.jpg|thumb|220px|"Cei patru călăreți" din Apocalips care anunță a doua venire a lui Christos]] În epoca [[Evul mediu|medievală]], așteptarea unei transformări eshatologice a universului a dus la concepțiile „milenariste”, ca în scrierile lui [[Gioacchino da Fiore]], a cărui [[doctrină]] a fost în [[1215]] declarată [[Erezie|eretică]] de către [[Biserica Catolică|Biserică]]. În vremurile moderne trebuie făcută deosebirea între diverse aspecte ale eshatologiei creștine
Escatologie () [Corola-website/Science/309629_a_310958]
-
111. 62 Pr. Prof. Dr. Ioan G. Coman, Patrologie, vol. II, Editura IBMBOR, București, 1985, p. 67. 11 sfințenie. Renăscuți, grație Lui, prin Sfântul Duh, dorim să alcătuim toți omul desăvârșit, omul ceresc”63. A deveni dumnezeu este un eveniment eshatologic. Fundațiile pentru acest proces sunt puse în viața de aici, pentru că este necesar ca mai întâi să se obțină gnosis și apatheia, dar starea divină este acordată în lumea ce va să vină, o dată cu învierea trupului. Îndumnezeirea este prezentată ca
Nr. 1, 2012 by Liviu Petcu () [Corola-journal/Journalistic/145_a_96]
-
cei care au obținut nemurirea; încetează de a mai fi exclusiv asociați „fiilor” din Psalmul 81, 6. Intensitatea participării în Hristos, identificată la Sfântul Irineu, nu este prezentă la Sfântul Ipolit. Accentul la ultimul se pune mai mult pe îndeplinirea eshatologică a învierii, și nu pe statutul divin adus în principiu de adoptarea sau înfierea prin Botez. În altă parte, Sfântul Ipolit spune că nu l-am putea imita pe Hristos dacă n-ar avea aceeași natură ca și noi64. Logosul
Nr. 1, 2012 by Liviu Petcu () [Corola-journal/Journalistic/145_a_96]
-
sunt ilustrate câteva episoade din viețile unor sfinți: Lupta lui Nestor cu Lie, Înălțarea sfântului Ilie și Sfântul Anton ispitit de diavoli . Pictura pronaosului este aproape în întregime închinată Judecății de Apoi și unor teme auxiliare: Pilda fecioarelor, cu semnificație eshatologică, Învierea lui Iisus și Samarineanca la fântână ca simboluri ale speranței în viața veșnică. Pe peretele estic este înfățișată Maica Domnului încadrată de prooroci. Judecata de Apoi se desfășoară pe pereții de vest, sud și nord. În centru se află
Biserica de lemn din Poienile Izei () [Corola-website/Science/310273_a_311602]
-
lor. Pentru Crossan, Isus chema oamenii să Îl imite și călătorea ca predicator ambulant. Eshatologia lui Isus este una de acțiune personală și transformare socială, ca cea a lui Gandhi, mai degrabă decât să fie apocaliptică. Acești cercetători explică afirmații eshatologice ale lui Isus ca fiind adaosuri ulterioare făcute de creștini la textele biblice, cel mai probabil ele fiind făcute de adepții lui Ioan Botezătorul (care profețea într-adevăr o apocalipsă iminentă), adepți care s-au alăturat ceva mai târziu mișcării
Isus cel istoric () [Corola-website/Science/327775_a_329104]
-
cu tema: "Cosmos și știință. Evaluare teologică." În perioada 1999-2002, este Doctorand la disciplina de Teologie dogmatică din cadrul Facultății de Teologie Ortodoxă din București, sub conducerea științifică a Pr. Prof. Acad. Dr. Dumitru Popescu, cu tema tezei de doctorat: ""Sensul eshatologic al creației"" susținută în iulie 2002. Urmează apoi un stagiu de cercetare și documentare la Institutul Ecumenic de la Bossey al Consiliului Mondial al Bisericilor de la Geneva (iunie-septembrie 2003) și studii postdoctorale la Institutul Catolic din Paris (2003-2004), realizând unui proiect
Adrian Lemeni () [Corola-website/Science/306369_a_307698]
-
lector universitar la Facultatea de Teologie Ortodoxă a Universității din București și predă disciplinele de Teologie dogmatică și Teologie fundamentală. Adrian Lemeni a participat la 9 simpozioane din țară și străinătate și la două granturi internaționale. Este autorul cărții ""Sensul eshatologic al creației"" (Ed. ASAB, București, 2004) și coautor la cartea ""Teologie și știință"", coordonată de pr. prof. dr. Dumitru Popescu, (Ed. Eonul dogmatic: XXI, 2001). A semnat zeci de studii și articole în diverse reviste și ziare teologice, dintre care
Adrian Lemeni () [Corola-website/Science/306369_a_307698]