874 matches
-
păpuși cu crinolină, cu figurine de Murano violent colorate, cu mozaicuri, cu pungi și pudriere din piele... mereu aceleași. Poate că strugurii erau prea acri, poate că, dacă aș fi avut bani, le-aș fi dat mai multă atenție și fardul m-ar fi atras mai mult decît fața reală. În orice caz, îmi făgăduisem mie însămi să-mi fac un dar din fiecare loc prin care voi trece, așa că, multă vreme, am purtat pe reverul hainei mele o micuță broșă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]
-
fața reală. În orice caz, îmi făgăduisem mie însămi să-mi fac un dar din fiecare loc prin care voi trece, așa că, multă vreme, am purtat pe reverul hainei mele o micuță broșă din mozaic venețian, micul meu strop de fard de pe fața bătrînei Veneții. Cu stropul de fard pe piept, m-am oprit iarăși lîngă mult cîntatul Ponte di Rialto și apoi, am pornit alene spre Via San Gregorio, numărul 701. Trec peste Ponte dell' Accademia și mă strecor printre
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]
-
însămi să-mi fac un dar din fiecare loc prin care voi trece, așa că, multă vreme, am purtat pe reverul hainei mele o micuță broșă din mozaic venețian, micul meu strop de fard de pe fața bătrînei Veneții. Cu stropul de fard pe piept, m-am oprit iarăși lîngă mult cîntatul Ponte di Rialto și apoi, am pornit alene spre Via San Gregorio, numărul 701. Trec peste Ponte dell' Accademia și mă strecor printre străzile și canalele calme dintre biserica Santa Agnese
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]
-
bătrână, rufoasă, ridată și rău mirositoare, Veneția vânată verzuie a clădirilor leproase prin zidurile cărora apa se infiltrează insidios și lent, milimetru cu milimetru, ca un cancer perfid strecurat în organismul ros de ani, al unui bătrîn. Este Veneția fără fard, obosită, femeie bătrînă la ea acasă, acolo unde nu așteaptă ca vreun oaspete nepoftit să-i descopere agonia, zdrențele din ferestrele înlocuind neonul magazinelor cu amintiri, duhoarea canalelor și-a peștelui prăjit estompînd larma de pe Ponte Rialto sau din Piazza
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]
-
cultura, ca ansamblu al tuturor modurilor de viață, al reprezentărilor și formelor de simbolizare specifice unei comunități (vezi capitolul I); referentul este identificat global cu tema de discuție (se vorbește diferit despre gravitație, despre cogniție, despre rețete de bucătărie, despre farduri, despre cărțile de poezie, despre votul uninominal etc.). Celor șase elemente componente ale procesului de comunicare li se adaugă „zgomotul”, ca ansamblu al elementelor psiho-fizice care pot afecta transmiterea mesajului, îl pot distorsiona (zgomote propriu-zise, de natură fizică, dar și
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
Q. 1.4. Capacitatea electrică. Condensatori capacitatea electric a unui conductor izolat: mărime scalar și are formula de definiție C = ? ? , unde Q reprezintă sarcina electric în care este încărcat conductorul și V potențialul electric. Unitatea de măsură ?? . Fardul reprezintă capacitatea electrică a unui conductor izolat electric față de alte corpuri, încărcat cu sarcină electrică de 1C și are potențailul de 1V. condensator: un ansamblu de două conductoare (armături) încărcate cu sarcini electrice egale în modul, dar de semn contrar
Compendiu de fizică. Nivel preuniversitar by Constantin Popa () [Corola-publishinghouse/Science/648_a_1386]
-
igienice, gimnastica de înviorare pe model chinez (abandonată ulterior din motive de impopularitate), interdicția de încălcare a normelor cosmetice ale "feminității neutre" strict supravegheate de aparatul de "metodiști desexuați" (fetele nu aveau voie să poarte pantaloni, cercei, inele, brățări, parfum, fard), acapararea divertismentului școlar pentru a reduce timpul liber și a impune corvoada suplimentară (participarea la coruri omagiale, la activități umoristice didacticiste, la activități sportive care culminau cu Daciada, la festivaluri așa-zis artistice precum Cântarea României, ori la diverse defilări
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
și „li s-a făcut toaleta”<footnote Polo J.-F., „Elf toilette ses comptes avant la privatisation”, Les Échos, 19 ianuarie 1994, pp. 1 și 11. footnote> (Polo, 1994), sau despre „conturi machiate cu un rimel de amortizări și un fard de provizioane” (Agede, 1994)<footnote Agede P., „Habiller ses comptes”, L'Entreprise, Nr. 106, iulie-august 1994, pp. 82-85. footnote> , „conturi înfrumusețate” (Loubiere, 1992)<footnote Loubiere P., „Pour embellir ses comptes, Thomson căde ses brevets”, Libération, 5 mai 1992. footnote> și
Contabilitate creativ ă – de la idee la bani. Cu exemple practice by Adriana-Sofia Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Science/223_a_173]
-
individuale, fiecare poate fi chiar prin lejeritatea neintenționării, obstacol și temei al încurcării pentru celălalt. Aici survin orgoliul concurenței, invidia dublată de exagerarea sentimentului de neputință, viclenia ca înțelepciune trunchiată și decăzută, falsitatea compătimirii de sine, răutatea glacială înveșmântată în fardurile înșelătoare ale unui curaj ancorat într-o dreptate inexistentă, slăbiciunea isterică ascunsă de masca care mimează rafinamentul și buna-credință, vorbirea intensă ce sub stindardul nevoii eliberatoare de comunicare adăpostește perfid disimularea sinelui și surprinderea, spre propriul avantaj, a deschiderii tainelor
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
șuvițe, zice ea, încântată. Și azi-dimineață am trecut un pic pe la Janice, ca să mă fardeze. Știi, s-a apucat de un curs de machiaj profesionist. E expertă în toată regula! — Se... vede! reușesc să îngaim, uitându-mă cu groază la fardul de obraz țipător, în două nuanțe, aplicat pe obrajii mamei. Poate reușesc cumva să i-l șterg accidental cu intenție. — Și... e și Luke cu tine? zice mama, privind în jur cu ochi strălucitori, ca o veveriță care se uită
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
văd exact cât de tare mi s-a deșirat rochia. — Bex, aud o voce lângă mine. Mă uit de unde vine și o văd pe Suze privindu-mă intens. E atât de aproape încât îi văd fiecare particulă de sclipici din fardul de pleoape. Vreau să te întreb ceva. Nu vrei cu adevărat să aștepți zece ani până te măriți, nu? — Păi... nu, recunosc. Nu chiar. Și ești convinsă că Luke e alesul, nu? Spune-mi sincer. Rămâne între noi. Se lasă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
uită cu o privire strălucitoare pe geam și ne face discret cu mâna. Janice e vecina noastră și o știu dintotdeauna. Are pe ea o bluză cu flori, încheiată cu nasturi în față, într-o nuanță violentă de turcoaz, cu fard de pleoape asortat, iar la subraț are un dosar. — Janice! strigă mami. Intră să bei o cafea. — Ar merge o cafeluță, spune Janice. Mi-am adus îndulcitorul. Intră și mă îmbrățișează. Ia uite-o și pe fata noastră dragă! Becky
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
chestia asta? — E foarte frumușică! spune Robyn, fără să-mi dea drumul la mâini. Îmi scrutează cu privirea de laser fiecare părticică a corpului, și eu mă trezesc făcând același lucru. Pare să aibă vreo patruzeci și ceva de ani, fardul impecabil îi pune în evidență ochii căprui strălucitori, are pomeții ascuțiți, iar zâmbetul larg îi expune cu generozitate un șirag de dinți perfecți. Aerul ei entuziast e contagios, însă ochii mă examinează necruțător. Face un pas înapoi, pentru a observa
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
maxim spre burta ei. — Bex, du-te odată! Nu pot să cred. De ce naiba pun raionul de bebeluși exact în fundul magazinului, la un kilometru de ușă? Pe bune, ce rost au toate etajele astea ticsite cu tone de țoale idioate, farduri și genți, care nu interesează pe nimeni? După ce urc și cobor pe vreo șase scări rulante, în sfârșit îl găsesc și mă opresc, cu limba ieșită de un cot. Mă uit în jur, nedumerită, la toate lucrurile astea, de care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
speranță. Simți că te ajută în vreun fel? — Nu prea, spune Suze. Dar e un miros plăcut. — Nu-i așa? zic, mândră de mine. Și, pentru că am cheltuit peste treizeci de lire în raionul respectiv, am primit și un port fard gratis, cu mănușă de exfoliat și... — Spitalul St. Christopher’s, zice brusc șoferul, oprind în fașa unei clădiri uriașe de cărămidă roșie. Amândouă încremenim și ne privim cu spaimă. — OK, spun. Fii calmă, Suze. Nu te panica. Doar... așteaptă-mă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
și mirosurile sale, de plăcerea de a privi mulțimea - una dintre marile satisfacții, de un egoism sublimat, ale cercetătorului de teren. Prin călătoria spre locurile de pelerinaj mi-am cunoscut mai bine țara mea, România ; o Românie profundă, reală, fără fard și iluzii deșarte. O iubesc și mai mult după aceste experiențe, dar fără multă speranță pentru viitorul său apropiat. și, mai ales, am cunoscut o mulțime de oameni legați de aceeași pasiune : pelerinajul. Cu unii dintre ei am legat prietenii
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
tip de relatare poate fi auzită declinată în zeci de variante și în timpul așteptării în rând. Povestiri de acest gen pot fi inserate într-un context sociocultural precis. O minimă analiză a acestei „literaturi de miracole” trasează un portret fără fard al României primului deceniu de după 2000 : imigrație masivă, instituția familiei în suferință, explozia bolilor incurabile și un sistem sanitar falimentar. Dincolo de mirare și teologie, miracolele sunt fenomene sociale exprimate într-o mare diversitate de forme (Waida, 2005 : 6049). Tonul în
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
lăuda ce tare e că se are bine cu Limbă și Ghenosu în Târgoviște. Să te ai bine cu ei, nu cu poliția. Toți ăștia care au făcut școală în libertate sunt niște idioți. Generația Pro cu un kil de fard pe ele! Neaoșist. Cică: - Bă, ai o limbă, vorbește-o! Auzi, manageri, nu directori! Utilizatori nespecifici! Așa scrie la bibliotecă, alumni, căcat, marketing! Când își ia mașină, omul își pierde sufletul. Ai un ban și-l dai pe 8989. Oameni
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
să mor liniștit. Abia acum îmi este clar acest lucru. Eu însumi Golul mi-a dominat întreaga existență. Acum trebuie să caut să-l umplu, făcând apel la faptele interioare de care m-am lipsit. Vreau să renunț la orice fard intelectual și să acced la ființa mea autentică. Să fiu eu însumi. Sentiment Cum se spune, iubirea pune în mișcare totul, și munți și stele; dar nu iubirea mecanică, nu aceea care domnește suverană asupra simțurilor. Se cere un transport
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
rețeta aplicată frumoasei mele proprietărese de acum treizeci de ani, văduvă tânără, Înaltă, mlădioasă, culti vată, proastă cât Îi sta bine și coborând În mijlocul nostru din plin veac al XVIII-lea, inclusiv jegul cucoanelor de atunci asezo nat cu mult fard și eau de-senteur; venită Într-o doară după cărți la treaba mea editorială și plecată fără nici o carte la sub țiorile ei calde și fericite, cu complicitatea mesei din depozitul Întunecos și cu cheia pe dinăuntru. Sau cum o păți
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
și mica lor burghezie locală, strânsă și egală În zilele de sărbătoare și pe la Înmormântări, cu redingotele negre și pălăriile Înalte ale bărbaților, după aceeași măsură și din aceeași epocă, și cu rochiile până la călcâie ale femeilor fără pic de fard și cu cocul adunat În creștetul capului; abia putând să le deose bești cate goriile profesionale sau sociale numai după Încălță min tea lor, mai groasă sau mai subțire, și asta Încă cu aproximație; toți indiferenți sau resemnați În fața libertinajului
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
ginația intoxicată, Încă din tinerețe, de geniul elucubra ției, [geniul] morbid al lui Maurice Rollinat, discipolul rău al lui Baudelaire. Era o apariție de cavou, o fantasmă străvezie, prin care-i numărai oasele, iar ca figură, o pată mare de fard gros cu două adâncituri mari, ochii, ochii ei aprinși și cercuiți, efect al drogurilor blestemate. M-a târât după ea, ca pe o victimă proastă și ușoară, până Într-o uliță sinistră ca În filmele criminale nemțești din acea vreme
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
frumoasă! - Și eu am nevoie de tine, zise Nicole scăpând ușor un oftat, iar spre rușinea ei simți că se înmoaie toată pe dinăuntru, topindu-se la amintirea timpului în care se cunoscuseră. Buzele îi păreau umflate și prea roșii, fardul de pe ochi era întins, semn că nu fusese cuminte și făcuse dragoste. Ziua următoare promitea să fie mult mai caldă și senină. Părul și-l strânse într-o coadă de cal și își puse o bluză pe ea, avea un
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
ținute (îmbrăcăminte, coafură) deosebite, pentru a fi departe de cele tradiționale. Fără a fi la ocazii speciale, îmbracă haine cu ornamente, numai din dorința de a "șoca" de a fi altfel decât ceilalți. Fetele și chiar femeile mai tinere folosesc farduri stridente pentru machiaj, fiind în contrast cu ținuta. Decolteurile exagerate, îmbrăcămintea sumară, le depărtează de sat și le apropie doar de arena circului. Cei mai în vârsta în zadar le explică că o comportare civilizată înseamnă în primul rând "simplitate". A avea
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
lor mai mare, Rózsika, fostă cântăreață la opera din Budapesta (sau Viena?), pe care am zărit-o de vreo două ori, când o vizita pe stăpâna casei din Strada Călugărițelor, era și dânsa înaltă, dar suplă, cu fața scofâlcită sub fardurile abundente, purtând pălărie cu boruri largi, strivită parcă de flori (poate și de fructe sau zarzavaturi), îmbrăcată toată după moda de dinainte de război - aș compara-o azi cu Nebuna din Chaillot -, desigur și ea incapabilă de adaptare la vremuri și
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]