923 matches
-
sfârșitul secolului al XIX-lea, teritoriul actual al orașului era organizat în mai multe comune rurale din plaiul Buzău al județului Buzău. Astfel, centrul orașului împreună cu localitățile vecine (Păltineni, Curmătura) formau comuna Păltineni, formată din cătunele Albinari, Botele, Cătiașu-Ploscari, Curmătura, Fundătura, Fundu Nehoiului, Gura Cătiașului, Muscani, Nehoiu, Păltineni, Pâslari și Piatra, având în total 1920 de locuitori. În comuna Păltineni, 3 mori de apă, 2 făcae, o stână la Fundu-Nehoiului, 3 biserici (la Păltineni, Nehoiu și Curmătura) și o școală cu
Nehoiu () [Corola-website/Science/297049_a_298378]
-
Nehoiu a apărut în 1931, când s-a separat de comuna Păltineni: Nehoiu avea localitățile Albinari, Bâdârlegiu Mic, Botele, Colonia Fabricii Goetz de peste Pod, Fundu Nehoiului, Mușcani, Nehoiu și Pâslari; comuna Păltineni a rămas cu satele Bâdârlegiu Mare, Cătiașu-Pleșcari, Curmătura, Fundătura, Gura Cătiașului, Păltineni și Piatra; tot atunci, comuna Siriu s-a desprins din comuna Nehoiașu. În 1950, comunele au fost incluse în raionul Cislău al regiunii Buzău și apoi (după 1952) al regiunii Ploiești. În 1968, reorganizarea administrativ-teritorială a dus
Nehoiu () [Corola-website/Science/297049_a_298378]
-
telegram", "geografija" etc. Sunt și câteva cuvinte din română ("bešika" „beșica, vezica”, "guša" „gușa” etc.). Influență limbii turce a început în secolul al XIV-lea, odată cu cucerirea otomană. Din această au rămas multe cuvinte, ca "baš" „chiar”, "sokak" „alee”, "ćorsokak" „fundătura”, "badava" „pe gratis”, "jorgovan" „liliac” (plantă), "kajsija" „caisa”, si de asemenea sufixe lexicale: "-luk" ("komšiluk" „vecinătate”), "-džija" ("kamiondžija" „șofer de camion”), "-ana" ("elektrana" „centrală electrică’). Alte limbi sursă relativ vechi sunt germană (cuvinte precum "kuhinja" „bucătărie”, "škoda" „pagubă”, "šnicla" „snițel
Limba sârbă () [Corola-website/Science/303910_a_305239]
-
peste 80 de bordeluri, majoritatea în zona Turnului Pompierilor. Pe strada Cotită se găseau cele mai multe bordeluri cu prețuri populare, iar bordelurile de lux erau situate pe strada I. M. Klein. În Făgăraș au existat câteva stabilimente pe strada Verde, actuala fundătură din fața fostei Băi Comunale. În Timișoara a existat faimosul bordel Șari-Neni, din cartierul Elisabetin, care își trage numele de la proprietăreasa lui, Földessy Charlotta. ul era condus sau aparținea unei matroane, ori unui patron de bordel, care se ocupa de buna
Bordel () [Corola-website/Science/325167_a_326496]
-
Lespezi - Țuțu / Șerbănești și drumul comunal Lespezi - Sălcuța / Buda. Satul Lespezi este străbătut de la nord spre sud de Râul Polocin afluent de pe partea stângă al Râului Siret în județul Vrancea. Inițial vatra satului Lespezi era în zona cunoscută sub denumirea "Fundătura" pe marginea unor Chei străbătute de un fir de apă. Această vale prezintă versanți abrupți constituiți din forme stâncoase de la care se pare că derivă și numele localității. În timp satul s-a strămutat parțial, în prezent vatra satului este
Lespezi, Vrancea () [Corola-website/Science/301880_a_303209]
-
în jurul anului 1900 următoarele locații: "Ulița Poptelecului, Ulița Cigleanului, Ulița Turecescilor, Cătră Vii, Dealul Crucilor, Fântânele, Șuri, Dealuri, La Monastire, Mazeri, Sortii, Lunci, Tufele peleșului, Între șuri, Poiana Anesii, Ana, Dâmbul Horincarului, La sboriște, Valea lui Jurj, Părăul lui Văsâi, Fundătură, Dumbrăvița, La Curmătură, Fântâna la Stogurele, Fagului, Cigleanului" (Petri Mor, Szilagyi varmegye monographiaja). 1900: 218 case, 1062 locuitori (1032 români, 17 unguri, 11 evrei, 2 de alte naționalități); 1002 erau greco-catolici, 45 ortodocși, 3 romano-catolici, 1 reformat, 11 izraeliți. 1906
Brebi, Sălaj () [Corola-website/Science/301780_a_303109]
-
ruperi de ritm bine articulate. În finalul comentariului său, Ioan Lazăr concluzionează: "„Puține filme de la noi oferă, însă, un asemenea spectacol captivant al ascultării și al rostirii cuvintelor. Când nu se mai face tapaj sonor, când cuvintele tac, intrăm în fundătura silvană a finalului, imagini a unei Siberiade românești către cei care cei doi Moromeți, tată și fiu, se îndreaptă neîncrezători: „Unde mergem noi, domnule?””". Călin Stănculescu îl consideră un "„film al tăcerilor”" construit în jurul personajului Ilie Moromete. El citează câteva
Moromeții (film) () [Corola-website/Science/318586_a_319915]
-
fost deschis în 1976. Pe acest tronson au existat până în 1960 străzi cu case,vile și blocuri interbelice cu arhitectura caracteristică ce au fost parțial demolate:Stradă Leon Vodă,Poterași ,Alexandru Bălășanu și Lînăriei. Au dispărut total stradă Rădăuți și Fundătura Stufului (Conform unei hărți din 1939).Nouă stradă și parcul de dimensiuni mari au determinat o urbanizare rapidă a zonei. Deoarece de amenajarea și curățenia parcului s-au ocupat tinerii din școli și fabrici, trăsături specifice propagandei comuniste, parcul a
Tineretului () [Corola-website/Science/303447_a_304776]
-
Băimăceani”, pe Jijia, pe care o pierduse „în hiclenie”. Petrești, sat desființat și înglobat la satul Buimăceni în 1968, apare pentru prima dată într-un document din 18 aprilie 1581, când Iancu Sasu întărește mai multor boieri un loc numit „Fundătura dintre satul Petreștilor și dintre satul Băbicanilor”. La fel, într-un document din 15 martie 1509 era amintit un anume Marcu din Petrești. Satul Mășcăteni, numit în vechime și Măcicăteni, Moșcoteni sau Mășcățeni este atestat documentar la 1 august 1583
Comuna Albești, Botoșani () [Corola-website/Science/310245_a_311574]
-
căpriorii învelitorii a unor “aruncătoare de ape”. Este vorba de niște bârne lungi de circa doi metri, care ies în afara liniei streașinei, astfel încât apele curg departe de pereții și de temelia bisericii. Cum la streașină nu sunt bătute “scânduri de fundătură”, aceste “aruncătoare” se văd. În interior nu sunt aspecte demne de consemnat. Pictura veche a dispărut, fiind acoperită de vopsea. Mai mult, a fost vopsit până și excepțional de frumosul portal dintre naos și pronaos, care fusese ornamentat cu motive
Biserica de lemn din Poiana, Arad () [Corola-website/Science/324291_a_325620]
-
psi foarte dezvoltate și nu mai au nevoie de societatea materială a părinților și bunicilor lor. O ironie amară face ca mai multe rase din galaxie să cunoască acest gen de evoluție, nu și Overlorzii, care au ajuns într-o fundătură evolutivă. Deși asta face din ei paznicii perfecți ai transformării raselor, pentru ei reprezintă o mare durere. Revenit pe Pământ, Jan îl găsește populat doar de noii oameni, a căror societate și mod de viață nu le poate înțelege. Restul
Sfârșitul copilăriei () [Corola-website/Science/321576_a_322905]
-
anul 1790 în harta lui Otzellowitz. Din punct de vedere al culturii populare materiale și spirituale , localitatea Băhnășeni se încadrează în zona etnografică TROTUȘ. Toponimele dealurilor din jur sunt: Aramei ,Sorbului, Ariei, Runcului; pâraile: Solonț, Barnei, Zugrăvel, Arman, Coșar, Băhnășoaia; fundături: Fundoaia, Fleșcoaia și Zăvoare. Configurația vetrei satului nu a fost dintotdeauna cea care ne apare astăzi. La început satul s-a construit pe trei ochiuri de luncă, pe valea pârâului Solonț. La poalele unui deal , situat pe partea dreaptă a
Băhnășeni, Bacău () [Corola-website/Science/300655_a_301984]
-
istoria științei, era conștient de aceste puncte slabe necesare în desfășurarea acțiunii. Răsturnarea de situație din final îi semnalează cititorului ceea ce fusese ascuns - anume faptul că viitorul creat de Harlan și Noÿs corespunde viitorului cititorului și că ' Eternitatea' reprezenta o fundătură. Modul în care se încheie romanul îi dă noi asigurări cititorului în legătură cu viitorul care va exista: "Sfârșitul eternității" sugerează că noua realitate este cea care conduce la Imperiul Galactic, dar nu confirmă acest lucru. Mecanismul călătoriei temporale nu pare a
Sfârșitul eternității () [Corola-website/Science/321432_a_322761]
-
Sfârșitul eternității" ca ceva care a trebuit îndepărtat din Realitate. Se prezice că Pământul va deveni radioactiv, la fel ca în Pulbere de stele și O piatră pe cer, și nu există extratereștri care să-i concureze pe cei din Fundătura - în care s-ar putea interpreta că extratereștrii vor învinge omenirea dacă ' Eternitatea' nu e împiedicată. Femeia din viitorul îndepărtat povestește că poporul ei muncește pentru a transforma în realitate existența unui Imperiu Galactic. Povestirea care a stat la baza
Sfârșitul eternității () [Corola-website/Science/321432_a_322761]
-
Tazlău. Până astăzi se păstrează denumiri și toponimice care atestă acest lucru; astfel dealul Fănăriș se cheamă și astăzi la fel, cu variantele Dealul Fânăriei, Dealul Fânațului, Valea Fânațului, La Fânaț, iar partea de sus, dinspre apus, se numește Fundu` (Fundătura) Fânațului sau Fundoaia. Partea din margine, mai aproape de pădure, se numește până astăzi Fundu` (Fundătura) lui Berea - probabil acolo se vor fi retras din calea turcilor vechii bereșteni, care mai apoi au coborât în sat. Bătrânii satului vorbesc despre zona
Enăchești, Bacău () [Corola-website/Science/300669_a_301998]
-
se cheamă și astăzi la fel, cu variantele Dealul Fânăriei, Dealul Fânațului, Valea Fânațului, La Fânaț, iar partea de sus, dinspre apus, se numește Fundu` (Fundătura) Fânațului sau Fundoaia. Partea din margine, mai aproape de pădure, se numește până astăzi Fundu` (Fundătura) lui Berea - probabil acolo se vor fi retras din calea turcilor vechii bereșteni, care mai apoi au coborât în sat. Bătrânii satului vorbesc despre zona numită astăzi La Cruce (acolo unde cei din vechime au înălțat o troiță care încă
Enăchești, Bacău () [Corola-website/Science/300669_a_301998]
-
filmul reprezintă un final nefericit pentru cariera ei impresionantă”. Hedda Hopper a notat că „Dacă Bette și-ar fi propus să-și distrugă cariera, nu ar fi putut alege ceva mai apropiat.” Filmul conține replica „What a dump!” (rom. - „Ce fundătură!”), devenită una din cele mai cunoscute replici ale lui Davis. În 1949 Sherry și Davis se despărțiseră iar ziariștii de la Hollywood erau de părere că Davis era la sfârșitul carierei. A filmat "The Story of a Divorce" (lansat în 1951
Bette Davis () [Corola-website/Science/308844_a_310173]
-
un fundament zidit, de cărămidă, ridicată mai bine de o jumătate de metru de la nivelul pământului, tencuită cu mortar de ciment. Interiorul este lumnat de un număr redus de ferestre, majoritatea lărgite într/o fază ulterioară. O ferestră originală cu fundătură de lemn se păstrează pe latura de nord, la naos. Pridvorul este, din punct de vedere constructiv, o construcție simplă, ferită, închisă cu scânduri pe la 1899 sau de mai târziu. Patru ferestre mari luminează această încăpere târzie. Din punct de
Biserica de lemn din Bărbălani () [Corola-website/Science/326570_a_327899]
-
științifico-fantastic scris de Isaac Asimov și publicat în 1989 cu trei ani înainte de moartea scriitorului american. Romanul încercă să integreze și să interconecteze mai multe idei din romanele și povestirile sale anterioare și cele de mai târziu, inclusiv inteligența non-umană ("Fundătura"), planetele simțitoare (Erythro) sau motoarele rotor (""). Romanul este situat într-o eră în care călătoria interstelară este pe punctul de a fi descoperită și perfecționată. Apare o așa numită tehnologie "hyper-assistance" care permite călătoria la o viteză puțin mai mică
Nemesis (Asimov) () [Corola-website/Science/321434_a_322763]
-
numite Webster și Azazel. Această versiune avea să fie publicată în ediție limitată cartonată în anul 2006 de către Subterranean Press, cu titlul "The Last Unicorn: The Lost Version". Beagle a abandonat proiectul inițial în 1963, declarând că „ajunsese într-o fundătură”, dar l-a reluat în 1965. Beagle a dedicat romanului lui Olfert Dapper, peste a cărui operă a dat în timp ce se documenta, precum și lui Robert Nathan, al cărui roman "One More Spring" l-a influențat în scrierea cărții "A Fine
Ultima licornă () [Corola-website/Science/331766_a_333095]
-
Odeanului, Lac, Sub Druța, Mijlocu’ Poienilor, Valea Poienilor, După Curătură, Via lui Dragoș, Punte, După Pădurea Școlii, La Mărul Jendarului, Viile Poienilor, Râpa lui Poivan, Via Coronașului, Râpa Tomii, Via Rusului. Furdulăul Tiznic include următoarele subdiviziuni: Coada Viei, Făjețel, Coaste, Fundătură, Viile Tiznicului, Hârbuț, Părăul Cracului, Dealul Roșu, Via Langului, Râpa Pitosului, Râpa Florii, Pădurea Sârbului, Stupinița, Hagău, Gozuri, Coastea Vinții, Vătaștina, Podu' Sălajului, Valea Tiznicului, Tăuri, Via Bocăului, Râpa lui Gorița lui Iuănu' l(u)i Șimon, Fânațele Șimoșului, Iclejia
Domnin, Sălaj () [Corola-website/Science/301792_a_303121]
-
Dar perspectiva de savant nu-l încînta, se întoarce in sat, la Bardar, și vreo 5 ani a lucrat electrician simplu alături de tatăl sau - Gheorge Luchița. Prin 1987 lua cu fratele său Nicolae o livadă tînără în arendă într-o fundătură pitorească de pe lîngă Pădurea Zînei. Îngrijeau pomii cu multă dragoste, iar acestea li se închinau până la pământ cu crengi doldora de roadă. De-a lungul drumului, ce ducea spre ferma de porcine, sădise flori, că trecătorii se opreau in loc
Bardar, Ialoveni () [Corola-website/Science/305183_a_306512]
-
de interes național, datând din 1643 și aflată în satul Păușești. În rest, alte nouă obiective din comună sunt incluse în lista monumentelor istorice din județul Iași ca monumente de interes local. Dintre acestea, șase sunt situri arheologice: situl de la „Fundătura” (200 m sud de satul Chilișoaia) cuprinde așezări din secolul al IV-lea e.n. (epoca daco-romană), secolele al VI-lea-al VII-lea (epoca migrațiilor) și secolele al XIV-lea-al XV-lea; situl de la „Siliștea” din partea de nord-vest a
Comuna Dumești, Iași () [Corola-website/Science/301275_a_302604]
-
atât de abrupt pe parcursul existenței artei sonore. Firesc, deși anormal, înclinațiile publicului actual se îndreaptă spre epocile „revolute” din istoria Euterpei, preferințele sale - în funcție de repere - ghidându-se spre creația neoclasică, clasică sau romantică. Formulele recente sunt încă greu accesibile. Înțelegând fundătura, unii artiști au încercat gesturi reparatorii, care să inducă o apropiere de rigorile și capacitățile de „tolerare” ale beneficiarilor. După părerea mea, în mare măsură, ceea ce încearcă postmodernismul ține de această intenție de redobândire a unui contact susținut și extins
Revista MUZICA by Adrian Iorgulescu () [Corola-journal/Science/244_a_479]
-
și palatul Querini Benzon (la 'est) în direcția sud-sud-est. Canalul trece pe sub "ponte Michiel" pe "calle Pesaro" înainte de a scalda malurile pe care se află palatul Fortuny (pe est) și palatul Martinengo (pe vest). Canalul ajunge la final într-o fundătura. De acolo își continuă drumul sau prin "rio de la Mandola" și "rio dei Assassini", ambele fiind subterane până la rio de San Luca. Canalul este traversat de un singur pod:
Rio de Ca' Michiel () [Corola-website/Science/333468_a_334797]