629 matches
-
se amestecau fire subțiri de iarbă acvatică. Cuprinsă de-o plăcere chinuitoare, cu ochii larg deschiși, am intrat cu totul sub suprafața tulbure. Apa îmi mângâia mușchii brațelor, îmi apăsa burta, îmi contura cu bucăți de gheață șira spinării. Stăteam ghemuită acolo sub cortina de mâl și poate acolo aș fi rămas pentru totdeauna, ca insecta prinsă în boaba de rășină, dacă nu mi-aș fi amintit de drumul meu. Am ieșit, cu părul șiroind, cu pielea numai râulețe, pe malul
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
se zbătea leneș acel ceva hidos, translucid. Marmura mozaicară a pardoselei se curba după curbura Pământului. Ne-am oprit aproape de mijlocul sălii și-același gând ne-a venit tuturor: să naștem un om. Prima a ieșit în fața noastră (cum stăteam ghemuite una într-alta, minuscule ca furnicile în acea sală) Balena, care și-a rostit dorința , atingând cu buzele pielea de sidef a perlei. Și atunci, aproape atingând cu țeasta bolțile reci, mai întîi transparent ca de sticlă, apoi lăptos de parcă
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
lumea. Pentru că din pisc vedeam, în ciuda depărtării, cu o claritate absolută, tot ce doream să vedem pe pământ. Priveam un sat risipit între măslini și vedeam biserica lui veche cu clopotniță acoperită: cu tablă și pe tabla încinsă vedeam dormind ghemuită o pisică, și vedeam și puricele ieșind pentru o clipă din sprânceana pisicii, foindu-se lângă ureche, unde pisica avea părul rar și cenușiu, și dispărând apoi în blănița de pe cap. Priveam în altă parte o popicărie în plin soare
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
bărbiei, se execută împingere pe piciorul sprijinit pe scara fixă până ce genunchiul se întinde concomitent cu ridicarea trunchiului sus paralel cu scara fixă, urmată de revenire la poziția inițială. Se înregistrează numărul de repetări); • săriturile pe verticală din ghemuit în ghemuit (plecând din ghemuit cu palmele pe sol se execută desprinderi cu sărituri pe verticală în extensie, urmate de revenire în poziția inițială. Se înregistrează numărul de repetări); • triplusaltul de pe loc (plecând din spatele unei linii trasate pe sol, din stând ușor
Caiet de practică pedagogică personalizat pentru studenţi - domeniul educaţie fizică şi Sport - by RAŢĂ GLORIA, RAŢĂ BOGDAN CONSTANTIN () [Corola-publishinghouse/Journalistic/398_a_939]
-
deocamdată problema trebuia amânată, pe Marina neputînd-o întreba fără a dovedi că nu-și cunoaște nici măcar rudele. Abia pe la orele nouă, trăsura cu cai albi reapăru în fața porții. De astă dată, în afară de Pascalopol și Otilia, pe bancheta din fața lor ședea ghemuit și moș Costache. Marina fu strigată să ia un morman de pachete din trăsură. Pascalopol, găsind că e cald, propuse să meargă cu toții în chioșc, spre care se și îndreptă. G. Călinescu - Aha, zise el afabil către Felix, dumneata erai
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
luat cu sila nu era chip. S-o bată Dumnezeu, dacă i-a luat. Aglae declară că a obosit și se hotărî să se ducă cu toții acasă spre a medita asupra evenimentului. Bătrânul fu părăsit pe canapeaua lui, cu cearșaful ghemuit, cu plapuma căzută pe jumătate jos. Felix, observând asta și știind că morților le trebuiesc date unele îngrijiri pentru a putea fi puși în coșciug, spuse, cu toată gingășia de care fu în stare, Otiliei, cum stă cazul. Aceasta se
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
pronunțabil. Acest fapt ușor de constatat ne arată că ne găsim într-un moment în care economia limbajului își atinge apogeul: nu mai facem „economie“ de cuvinte ca să spunem cât mai concentrat ceea ce simțim că avem de spus - acel resort ghemuit undeva în instanțele prezenței noastre interioare -, ci vorbim dintr-o abundență de cuvinte, potrivit cu această abundență, adică potrivit cu modul reflex în care prea multe cuvinte, deodată disponibile în economia interioară a resortului care ne face să vorbim, ni se oferă
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
cei care dezbateți prezentul ca să vi-l însușiți fără să fi intrat niciodată în el, v-ați gândit vreodată la vremea când ați fost în burta mamei voastre, la cum se clădește viața ventral, la felul în care stăteați acolo ghemuiți, ventral, în acea stare de vis unde visele înseși își țes placenta și se vor plăsmui mai târziu din ea; ați stat voi oare pe gânduri vreodată, așa cum stăteați ventral în „burta“ vieții? Faceți acest exercițiu de punere pe gânduri
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
nimic și lâncezește. Cerul alburiu, noroaiele din fața blocului, teama unei vieți întregi care-l așteaptă, în fața căreia se simte neajutorat și plin de înverșunare, nervii maică-sii, stânjeneala în fața fetelor și lipsa de bani - toate îl fac să stea așa, ghemuit și încruntat, și să-și stoarcă pe rând coșurile de pe mână. Cum e viața ? Cum o vede el acum sau cum îi apare când e binedispus și uită de toate astea ? Se trântește pe pat și își strânge pleoapele, așteptând
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
Asistența întoarce neliniștită capul spre aceeași măsuță care se clatină, cu sfeșnicul aprins. Prompt însă, domnul Ialomițeanu a și ajuns, din câțiva pași mari, la locul incidentului ; mai întâi suflă în lumânare, apoi se apleacă să o descopere pe făptașa ghemuită dedesubt, în întuneric. — La ora aceasta copiii cuminți se culcă... Vine moș Ene pe la gene, nu ? o întreabă calin. Moș Ene pe la gene, repetă, aplecându-se și mai mult, pentru că, pe măsură ce se apropie, ea se tot retrage dedesubt. Moș Ene
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
vorbe, altceva, un cât de mic amănunt concret, el îi stă sub ochi, tot atât de incert, însă întunecându-i de-acum toată seara - indiferent dacă va pleca, indiferent dacă va rămâne musafirul. Profesorul respiră grăbit, mâna umedă duce spre frunte batista ghemuită, în tâmple zvâcnesc ciocanele sângelui, în timp ce cu pași mari, șovăitori, își conduce spre ușă musafirul, cum s-a putut o asemenea eroare - a Sophiei, a lui, a amândurora ? Tocmai omul acesta, care le displăcuse din prima clipă când l-au
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
unchiului Delcă în pătura pe care oamenii o duc, cocoșați sub greutatea lui. Trec cu grijă prin sală, să nu se lovească de niciuna din ușile larg deschise, ducând corpul acela muiat, ghemuit în cuvertura care, în ciuda temerilor, ține. Rușinos ghemuit (suflă în mine o voce străină), ultimă umilire... Mai simte el această umilire, că e lipsit de demna înțepeneală a morții, de acea înfiorătoare înțepeneală demnă ? Și așa îl duc prin curtea pietruită cu cărămizi bătrâne, printre care se strecoară
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
el le-a salvat nenorocitele alea de vieți, dar acum, cînd știa că violaseră În grup o tînără mexicană, Își dorea să-l fi lăsat pe Denton să-i omoare pe loc. De aici a pornit cearta. Karen a dormit ghemuită, departe de el și cu cuverturile strînse bine, de parcă s-ar fi temut să n-o bată. Jack se uita la ea În timp ce se Îmbrăca. Aceste ultime două zile Îl marcaseră. Nu se mai ocupa de Nite Owl. Se Întorsese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
de siguranța cu care acestea alunecau și ghidau pielea. El a virat de pe drumul principal pe o stradă mai mică, apoi pe una chiar și mai mică. Acolo este, spuse el, arătând cu degetul prin parbriz. Pe trotuar stătea parcă ghemuită căsuța din cărămidă roșie a unui meșteșugar. După o singură privire, Lisa deja o ura. Ei îi plăceau construcțiile moderne și noi, aerisite și spațioase. Casa aceasta părea înghesuită, cu camere întunecate, cu țevi vechi și o bucătărie murdară cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
se făcuse ora unsprezece când a pus piciorul pe stradă. Ploua. Nori gri și murdari de septembrie atârnau deasupra orașului și lăsau să treacă o lumină gri-verzuie. Boo stătea pe asfaltul umed, la câțiva metri de blocul lui Ashling. Stătea ghemuit, cu părul lipit de cap, iar picurii de ploaie îi alunecau în voie pe față. Dar când Ashling s-a apropiat a observat, cu o mare durere în suflet, că nu ploaia îi umezea obrajii. Plângea. —Boo, ce ai? S-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
am pierdut numele ce-l luasem din notițele multe ce le aveam, pierdute în timpul războiului. Sănduța, pe drum, e de părere că nu sunt gangsteri. O singura dată a fost de altă părere. Rămasă singură în mașină, am găsit-o ghemuită jos, sub volan. Văzuse un tip ce dădea târcoale mașinii și a crezut că trebuie să fie un gangster. În Ames, mergem direct în campus, la oficiul poștal al Universității, la post Delivery (post restant). Aci ne așteaptă un teanc
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
s-a extins apoi cositul cu coasa, apoi o mică mașină pentru fabricat lumânări, iar Benjamin Franklin în 1742 a venit cu prima sobă de gătit - încălzit. Țăranii noștri, ca și cei din Balcani, găteau pe la 1935-1940 încă pe pirostrii, ghemuiți jos, depunând o muncă istovitoare. În județul Constanța se gătea cu tizec, din lipsă de lemne. Acum, aici la Leland, se încearcă recoltarea bumbacului cu mașina. Metoda aplicată până aici era recoltarea cu mâna, capsulă cu capsulă și numai în măsura în care
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
se stinse, dar fața Îi rămase blîndă. Prosopul era stacojiu, Îmbibat cu sînge. Își puse mîna pe frunte și-i zise bărbatului Încet: Pielea e cam rece. — N-am putut să-l fac să se oprească, bîigui Viv. Bărbatul stătea ghemuit În fața ei. Îi dezgoli brațul și prinse o bandă În jurul lui; apoi pompă Într-un balonul de cauciuc și se Încruntă În fața cadranului. Îi atinse coapsa și se uită, așa cum făcuse și băiatul, la prosopul de sub fundul ei. Trecuse de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
declanșă semnalul că pericolul trecuse, iar el tremură pentru ultima oară, Își trecu mîneca peste față și rămase nemișcat. În clădire era liniște. Nimeni nu stătea la fereastră să fluiere sau să ovaționeze. Oamenii care stătuseră Înțepeniți ca el, sau ghemuiți, Își ridicau acum capetele, Își Întindeau membrele pentru a testa liniștea nopții, și se prăbușeau epuizați. Numai ofițerii se agitau: ieșiseră ca niște gîndacii de sub o piatră. Duncan le auzea pașii pe suprafața de zgură a curții - mergeau lent, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
-l dor, îndreptându-se într-un vârtej amețitor spre mijloc. Are halucinații. Acolo sus pe povârniș, un bătrân se agață de peretele stâncii; poartă cizme și pălărie roșie. Vederea lui Jonathan capătă intensitatea unei lupe și-l vede pe bărbat ghemuit ca un păianjen, coborând spre el cu capul în jos. În răstimpuri, se mai oprește și se lasă pe spate ca să-și aplice o pudră albă pe mâini dintr-o pungă pe care o are la centură. Alteori, rămâne atârnat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
Trebuia să facă ceva. Polițistul vorbea prin stație. În curând, vor veni cu sutele. Haide, soldat, își făcu el curaj! Ce ai de gând? Jos în fața lui, polițistul încă cerceta împrejurimile, acoperindu-l cu trupul său pe Grady, care stătea ghemuit ca un câine care își face nevoile. Bine! Îl va împușca pe polițist în partea de sus a piciorului, în coapsă. Cel mai probabil, va cădea pe spate și îl va expune pe procuror. Pușca era semiautomată, deci putea trage
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
răsuci și arătă cu degetul. ― Să conduc încărcătoarea asta, de exemplu. Am un brevet de aptitudine profesională de docher specializat. Ultima mea meserie. Apone își îndreptă privirile spre mașinăria pe care o arăta ea: încărcătoarea de rezervă a lui Sulaco, ghemuită, în repaos. Oamenii lui știau să facă de toate, dar erau înainte de toate soldați. Infanteriști, nu docheri. O mână de ajutor pentru încărcarea materialului greu n-ar fi fost de prisos. ― Mașina asta nu-i o jucărie. Scepticismul evident din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
în Capitala Culturală care încă pare să se afle în pregătiri. Deși lăudabilă amenajarea de noi spații de joc, sălile de sport sunt în mod cert nepotrivite; spectacole importante s-au jucat în veritabile saune. Spectatori înghesuiți și transpirați, unii ghemuiți direct pe podea, alții așezați pe băncuțe incomode au înțeles pe pielea lor ce înseamnă „arta cere sacrificii“. Pe de altă parte, hotelurile mari, special ridicate pentru 2007, nu au fost terminate. Rezultatul: aspectul de șantier al zonei centrale și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2166_a_3491]
-
cel mai mititel; Îl oarecum fixa, pe doage, cu pene, scoase din gură; după aceea Îl petrecea pe al doilea; pe al treilea Îl pe-pe-trecea, suind din ce În ce și din ce În ce floarea Își strângea petalele. Dădea, ghemuit, câte trei-patru ocoluri, pentru fiecare cerc, până când doagele stăteau singure, fără prăjinile alunilor, fără mâinile ucenicilor... - Șșșșș... S’ nu prin’ de veste, când i-om pune coroana... Și de astă dată lucram Împreună: luam, amândoi, câte un cerc acum În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
o fată dezbrăcată oarecare, ci un model. Apoi, toate fotografiile au fost făcute din spate și, deși luate din unghiuri diferite, punctul de interes era spinarea pînă la coapse, șezutul și regiunea femurală. Fața nu-i apărea În nici una. Stătea ghemuită și părul ce-i cădea pe spate nu i se vedea deloc. Observația critică a lui Tashiro că picioarele erau prea scurte și arătau ca niște labe de insectă părea adevărată, dar dacă te uitai atent, Îți dădeai seama că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]