912 matches
-
bl. F4 sc. 1 ap. 7 țel. 155859 6060 GEAMANU ION (n. 1942) Craiova Silozului bl. A sc. 5 ap. 1 țel. 144681 6017 GHEORGHIU ALEXANDRU (n. 1925) Craiova Calea București bl. 7 Sc. 2 ap. 1 țel. 146526 18570 GLUGA VERONICA (n. 1945) Craiova, Str. Buziaș nr. 16 țel. 134588 6018 GOICEANU AGAPIE (n. 1934) Craiova, Piața Gării bl. K3 Sc. 1 ap. 8 țel. 197927 6065 GRECU GHIORGHITA (n. 1944) Craiova, Cart. Rovine Str. Desnatui bl. A11 Sc. 2
EUR-Lex () [Corola-website/Law/142865_a_144194]
-
intră în cetate, doar pentru a ajunge într-o cameră cu oglinzi fermecate. Demonii prinși în oglinzi îi atacă și ucid pe majoritatea membrilor echipajului, dar Solomon ajunge în sala tronului. Acolo apare un demon îmbrăcat cu o haină cu glugă neagră și înarmat cu o sabie de foc. Demonul se prezintă ca Reaper, slujitorul Diavolului, și-i spune lui Solomon că faptele sale rele i-au condamnat irevocabil sufletul și el este destinat acum Iadului. După un duel scurt, Solomon
Solomon Kane (film) () [Corola-website/Science/319251_a_320580]
-
împăturită în două. Părțile de jos erau cusute împreună lăsând goluri pentru brațe. Hainele pentru femei puteau fi ornamentate cu mărgele și uneori pânza era plisată. Ele acopereau sânii aproape tot timpul, deși erau perioade când moda le lăsa goale. Glugile circulare datează încă din Vechiul Regat. Erau în general făcute din pânză și aveau o deschidere pentru cap, tăiată în mijloc. Deseori erau colorate, pictate ori decorate altfel și acopereau puțin mai mult decât umerii. Șaluri erau uneori purtate în timpul
Vestimentația Egiptului Antic () [Corola-website/Science/302843_a_304172]
-
înțeleptul din noi care ghidează sufletul prin împărăția Neantului de deasupra lucrurilor: Domnul Ferapont, celălalt Ferapont, primul frate Ferapont și, pur și simplu, Ferapont de pe coperta unu sau patru. Dar cine este Ferapont? Cine este Anatol? Cine este bărbatul cu glugă sau necunoscutul? Dar femeia cu pălărie galbenă? Cine este domnișoara Barnovski sau meșterul Bitinski? Naratorul fiind Atichin Volinad, personajele se construiesc ca multiple ipostazieri ale sale, măști interschimbabile, haine personificate pe care și le aruncă pe sine în spectacolul în
Poetul în ultimii 25 de ani by Raluca Ciochină () [Corola-journal/Journalistic/11428_a_12753]
-
pentru ea, dar Kate avea să crească. Era superbă! Și i-am luat cea mai drăgălașă salopețică: era albastru deschis, cu bulinuțe de un albastru închis și - fiți atenți - avea și o hăinuță asortată, cu fermoar în față și cu glugă. Era îmbrăcămintea perfectă pentru cazul în care avea să se întâlnească cu ceva puștani haioși de cartier. Și șosețelele! Aș putea să vă povestesc ore întregi despre șosețelele pe care i le-am luat. Erau așa de micuțe, de molicele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
mă întorc în tunel, așteptam, nu puteam să plec fără să aflu răspunsul, adevărul... fără să știu unde era Libertatea. De ce plecase de pe insulă? Așteptam, privind prin ploaie... și la un moment dat, am zărit o siluetă ascunsă sub o glugă, deși prin perdeaua de apă am recunoscut ochii inconfundabili de lumină și abis infinit care-i aparțineau numai ei. A venit până în fața mea, fără să-și dea gluga jos, însă de după pânză, privirea ei s-a oprit în ochii
Arborele Universal by Chrys Romeo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/327_a_575]
-
la un moment dat, am zărit o siluetă ascunsă sub o glugă, deși prin perdeaua de apă am recunoscut ochii inconfundabili de lumină și abis infinit care-i aparțineau numai ei. A venit până în fața mea, fără să-și dea gluga jos, însă de după pânză, privirea ei s-a oprit în ochii mei. Ai o scrisoare, mi-a spus. Apoi s-a întors și a dispărut grăbită în ploaie. Așteaptă, stai! am strigat eu în urma ei, însă ea deja nu se
Arborele Universal by Chrys Romeo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/327_a_575]
-
așa cum face el În nopțile cu lună plină. Dee m-a găsit răsturnat pe jos, În centrul cercului Macrocosmosului, ca sub o lovitură de bici. Pe frunte, Pentaculul lui Solomon. Acum trebuie să-mi trag și mai tare peste ochi gluga. — Încă nu știi cum se face, mi-a spus Dee. Bagă de seamă, ori pun să ți se taie și nasul. I will show you Fear in a Handful of Dust... A ridicat o mână descărnată și a rostit cuvântul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
-vă de Athanasius Pernath... Dee murmură: — De alt Athanasius mă tem eu... Și deodată ne trezirăm În străduța Fabricanților de Aur... Aci, și trebuie să spun că urechile pe care nu le mai am Îmi mai tremură și acum sub gluga jerpelită când mi-aduc aminte, fără veste, În Întunericul unui nou gang apărut În cale, se proțăpi În fața noastră un uriaș, o făptură oribilă, cenușie și fără expresie, cu trupul mătăhălos de culoare arămie, sprijinită Într-un baston noduros de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
aplecă, scotoci În pulberea aceea cu degetele lui descărnate și scoase din ea un petic de hârtie pe care-l ascunse În sân. În clipa aceea ieși din umbră un rabin bătrân, cu o tichie unsuroasă ce semăna mult cu gluga mea. — Doctorul Dee, presupun, zise el. - Here Comes Everybody, răspunde eu umilință Dee, Rabbi Allevi. Ce plăcere să vă văd... iar ăla zice: - Ați văzut din Întâmplare o făptură omenească ce-și făcea de lucru pe-aici? — O făptură? zise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
În poante pe spătarul băncuței, azurie și blondă, nici acum nu știu ce ascunde sub tulul vaporos ce-o Împodobește. Capela e săpată În stâncă, altarul e străjuit de o pânză neliniștitoare ce Întruchipează chinurile condamnaților În măruntaiele infernului. Câțiva călugări cu glugă Îmi fac loc să trec printre șirurile lor tenebroase, și Încă nu mă tulbur, fermecat cum sunt, de fantezia iberică... Dar - oroare - pânza se ridică, și dincolo de ea, miraculoasă lucrare a unui Arcimboldo al speluncilor, apare o altă capelă, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
ridică măciucă pe cap - pe cine văd arătându-și batjocoritor cicatricea? Pe Celălalt, pe adevăratul Joseph Balsamo, pe care cineva l-a eliberat din celula din San Leo! Iar eu? În acest moment, cel mai vârstnic dintre călugări Își ridică gluga, și recunosc oribilul surâs al lui Luciano, scăpat cine știe cum de stiletul meu, de haznale, de nămolul sângeros care ar fi trebuit să-l târască, ajuns cadavru, În fundul tăcut al oceanelor, trecut În rândurile dușmanilor mei prin dreapta sete de răzbunare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
loc. Hugo a simțit cum îi îngheață șira spinării. Oare uitase să-și curețe pantofii sau ce? Când a coborât și el privirea a observat că fiecare dintre pantofii marca Church, mărimea patruzeci și patru, era parțial acoperit cu o glugă din plastic de un albastru electric. Hugo era în continuare încălțat cu galoșii de la creșă. — Mulțumesc că mi-ai spus, a mârâit el către Shauna când a trecut prin fața biroului ei, după ce ieșise în goană din biroul lui Neil. Shauna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
Le-au adus probabil cei care au cărat toate lucrurile până aici sus, răspunse Vera. —Slavă Domnului că au făcut-o, spuse Marlena. E mult mai rece aici sus decât În vale. Îi aruncă lui Esmé o geacă violet cu glugă și Își puse și ea una neagră, identică. — Aș fi vrut să fim Într-un hotel cu o baie adevărată, spuse Esmé. După-amiază se duseseră cu toții la latrină, amplasată la distanța cuvenită de tabără. Era un paravan Împletit din frunze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
rădăcinile unui copac găunos. —Uite, ce roșu - aprins, aproape fluorescent, spuse ea. Moff se Întoarse și văzu ce găsise. Apropiindu-se, lui Heidi i se tăie răsuflarea și se rușină numaidecât. Proiectilele aveau forma exactă a penisului În erecție, cu glugi bulboase, iar roșul le făcea să pară umflate, gata să pocnească. Se Întoarse, căutând repede alte plante comestibile. Însă Moff Încă mai cerceta planta. —Douăzeci de centimetri lungime, aproximă el. Ce coincidență! Îi făcu cu ochiul, iar ea râse timid
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
este oare comestibilă? Unele sunt delicioase, pe când altele Îți fac ficatul pateu. Observă că unele dintre plantele respective prezentau niște flori albe, mici și cerate. Arătau ca niște crizanteme minuscule, care răsăriseră din niște umflături ca negii, Înșirați la baza glugii. —Hmmm, nu e ciupercă, spuse, ciupercile nu Înfloresc. Misterul se adâncește. Își plimbă ușor degetul pe capul plantei, apoi apăsă, pentru a-i vedea structura și textura. — Aa, e fin la pipăit, Însă rezistent, se pronunță el. Îi prinse privirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
erau locuite de spirite al căror nume nu trebuia rostit. În primele zile, Amir plecase singur să cunoască locurile În care erau nevoiți să rămână până la topirea zăpezilor. Apoi, Într-o dimineață, Îi adusese lui Ștefănel botfori Îmblăniți, cojocel și glugă din blană de lup și urcară Împreună prin pădurea Înghețată. Tânărul avea la spate două arcuri și două tolbe cu săgeți. Unul era arcul lui dublu Încovoiat, mult prea greu de Încordat pentru Ștefănel. Celălalt era un arc simplu, făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
Însă lucrurile nu se petrecură așa. După Încărcarea corabiei, prizonierii fură ridicați În picioare și aleși după vârstă. Ștefănel era singurul copil, dar nimeni nu acordă vreo importanță acestui detaliu. Sau poate că nimeni nu observase, din cauza pelerinei Îmblănite, cu glugă, pe care acesta o purta deasupra hainei mongole. Chipul nu i se vedea, iar Înălțimea lui se apropia de cea a negustorilor chinezi, mici și firavi, care Înțepeniseră de spaimă În fața piraților wako, cei mai temuți corsari ai Mării Japoniei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
de valuri și de ceruri răscolite de furtuni. Dar avea multe vești pentru domnitorul Moldovei, iar drumul prin Balcani era plin de primejdii. Se despărțeau, deci, din nou, deși rămâneau cu toții supuși aceleiași cauze și credincioși aceluiași gând. Își trase gluga pelerinei peste ochi și Își luă În spate sacul de drum, căptușit pentru vreme de ploaie, În care nu se afla decât un alt rând de haine, anume o uniformă de spahiu. Spada de Toledo o ascunsese la spate, În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
Yamana. Dar nu era de crezut că armata va ataca orașul chiar În acea seară. Era un risc prea mare, mai ales că Hosokawa dispunea de un număr aproximativ egal de samurai. La intrarea În oraș, Își trase pe cap gluga de pelerin budist și lăsă calul la trap ușor. Rumoarea capitalei scădea ușor, odată cu asfințitul soarelui. Grupuri mici de samurai călări, Îmbrăcați În armuri kabuto, treceau pe străzile strâmte. Locuitorii se retrăseseră În case și aprinseseră lampioanele multicolore de la intrare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
fin de pe mâner, reprezentând un șir de cocori zburând deasupra unui câmp de crizanteme. - O kagami, spusese Midori, cu aproape doi ani În urmă, nu este doar o oglindă. Coborâseră de pe muntele Iga, travestiți În călugări pelerini. Midori purta o glugă care Îi ascundea părul și trăsăturile. Aveau misiunea de a afla câți samurai se află În castelul unui daimyo care refuzase să recunoască autoritatea shogunului, alăturându-se trupelor rebele. Drumul trecea pe malul unui lac ale cărui ape i se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
din reflexie În reflecție. Acest joc de cuvinte Îl amuzase pe Oan-san. - Acum Îmi explic, spusese el, de ce te piepteni atât de mult În fața oglinzii. Devii mai deșteaptă. Fata izbucnise În râs, iar mișcarea capului pe spate făcu să alunece gluga, lăsându-i părul negru și lucios să cadă În valuri peste umeri. Nu se aflau trecători În apropiere, căci altminteri drumul unei fete pe acele meleaguri ar fi trezit suspiciuni. Tânărul fu străfulgerat de frumusețea ei, niciodată dezvăluită, mereu sugerată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
confuzie la mijloc. - Nu e nici o confuzie, răspunse călugărul, cu același zâmbet. - Atunci... știi cum mă numesc? - Dar tu știi cum te numești? Ștefănel nu-și arătă mirarea. Dar era limpede că acest călugăr Îmbrăcat Într-o rasă galbenă, cu glugă, purtând pe umăr o traistă ponosită și aproape goală, este de o inteligență ieșită din comun și dispune de calități spirituale bine formate. Îl privi din nou, mai cu luare aminte decât prima oară. Era puțin mai scund, foarte suplu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
comporta altfel decât de obicei. Pictorul realiza peisaje, admirate de trecători, iar bătrânul conversa cu clienții obișnuiți ai tavernei din colț. În acea dimineață, Însă, În apropierea palatului sosise un personaj nou. Era un cerșetor. Fața Îi era ascunsă de glugă, straiele sărăcăcioase și Îndelung peticite. Întindea, din când În când, o mână zbârcită și tremurândă, dar primea rareori câte un bănuț. Marii dregători care treceau prin fața palatului Îl priveau cu dispreț, patrulele Îl hăituiau cu picioare În dos. Cerșetorul cădea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
vechi și peticit era ruptă. Pesemne că, pe unde umblase În căutare de hrană, bătrânul fusese din nou lovit de trecători sau de vreo patrulă de ieniceri. Avea parcă gesturi mai Încete, ca și cum ar fi suferit de o boală grea. Gluga Îi acoperea Însă chipul, iar pictorul nu reuși nici acum să distingă nici o trăsătură. Simțea, Însă, o nemărginită milă față de acel om nevoit să supraviețuiască cu atâtea umilințe În fața celui mai de temut palat al capitalei imperiului. Pe poartă ieși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]