1,026 matches
-
Bineînțeles că discuțiile se petrec în spatele ușilor închise și documentele emise poartă specificarea "strict secret". Iar, în vreme ce pacifiștii mărșăluiesc de fiecare parte a granițelor împotriva războiului compoturilor, naționaliștii doresc o rezolvare radicală a situației. De la fața locului, reporterii străini relatează grozăvii. ("De parcă la ei problema compoturilor industriale ar fi rezolvată!", spun, pe bună dreptate, băștinașii. Pe bună dreptate!) Deocamdată, prețurile compoturilor la raft sunt total diferite în cele două țări, ceea ce nu duce doar la o contrabandă agresivă, dar și la
[Corola-publishinghouse/Science/1518_a_2816]
-
vandanii în derâdere la adresa vündünilor. O fi fost așa? 64. Istoricii n-au mai avut ce să comenteze Trecutul poate că nici n-ar fi atât de înfiorător, dacă istoricii nu s-ar ocupa în special de evenimentele pline de grozăvii și n-ar trece atât de repede peste perioadele de liniște, "când și așa nu s-a întâmplat mare lucru de consemnat". O asemenea perioadă binecuvântată a avut loc și în viața republicilor surori între anii 2083 și 2089, după
[Corola-publishinghouse/Science/1518_a_2816]
-
putea spune, frânturi de epopee. Ciclul, nu tocmai omogen, înmănunchează romanța și oda, elegia și istorisirea galantă, nutrindu-se din fabulosul poveștilor (Legenda rândunicăi, Legenda ciocârliei), cultivând narațiunea vitejească (Dumbrava Roșie, Dan, căpitan de plai) și pe aceea plină de grozăvii, cu crime și monștri (Grui-Sânger). Subiectele sunt desprinse dintr-un Ev Mediu de poveste, cu eroi supradimensionați, așa cum apar ei în închipuirea rapsodului popular. Punerea în scenă e măreață, dicțiunea - grandilocventă. Un retorism solemn, dar monocord trădează lecturi hugoliene. Dar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285234_a_286563]
-
București, 1968; Scrieri, îngr. și introd. Victor Vișinescu, Iași, 1978. Traduceri: Henryk Sienkiewicz, Viața la sate. Schițe cu cărbune (Natură și viață), București, 1908, Fără credință, București, 1908, Prin foc și sabie, I-III, București, 1909-1910; Jules Verne, Minunile și grozăviile Indiei, București, 1908; André Theuriet, Prăvălia „La doi crapi”, București, 1909; Camille Flammarion, Visuri înstelate, București, 1909; Ludwig Fulda, Prostul, București, 1910; Prosper Mérimée, Don Juan, București, 1911; Maxim Gorki, Omorul, București, 1912; Leonid Andreev, Prăpastia, București, 1912; Matilde Serao
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288345_a_289674]
-
paralizați de șoc și durere fizică, se trecea la torturarea individuală, pe rând, a tuturor celor din cameră, în timp ce restul deținuților priveau îngroziți schingiuirea colegilor și prietenilor. Nu vom insista în acest capitol pe descrierea atrocităților, ci vom spune că grozăvia acestora a avut un rol important în demoralizarea și înspăimântarea victimelor. Torturarea lor putea dura oricât, între o zi și câteva săptămâni, până când se intra în următoarea fază, în care li se cereau mai întâi informații. Practic, până în acel moment
[Corola-publishinghouse/Science/2118_a_3443]
-
înșelat, că preoții erau păcătoși și veroși, iar societatea care i-a format - decăzută moral și spiritual. Evident că deținuții erau astfel obligați să mintă și să inventeze acuze la adresa familiei și modelelor, iar în timp s-a ajuns la grozăvii greu de închipuit, de tipul orgiilor sexuale cu animale ori descrieri amănunțite de înșelăciuni și blasfemii. Unul dintre cei torturați astfel (ajuns mai târziu agresor și executat în urma mascaradei din procesul Țurcanu - Cornel Popovici) a exclamat derutat în cameră: Cum
[Corola-publishinghouse/Science/2118_a_3443]
-
Stratulat (magistrat, prieten cu Anton Holban, n.E.D.), Adinel (Adina Ghițescu, verișoara lui Anton Holban, n. E.D.) și la 26 mai am termen de judecată cu martorii de mai sus, apărătorii mei. Am avut, într-adevăr, dureri mai mari, dar această grozăvie e picătura care depășește marginea paharului. O consolare? În ziua de 24 mai la postul de Radio II, la ora 1430, la „Viața cărților” prezintă Ileana Corbea „Jocurile Daniei” cu o introducere de Mihai Gafița (volumul va apare curând, la
CORESPONDENȚĂ FĂLTICENEANĂ by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/699_a_1142]
-
antologate în volumul Necunoscuta, 1972 -, C. nu e captivul unei singure maniere. Unele narațiuni sunt contaminate de o febră romantică, sub apelul iubirii (Dram, Necunoscuta), altele se înscriu în arie realistă, istorisind tragedii din lumea satului (Frigul, Noaptea). Iminența unor grozăvii, care până la urmă se și produc, semnalează sminteala realului, care își iese, stihinic, din țâțâni (Lut). Cu vibrări de lirism (Clara Corona) și elemente de fanatism (Clondirul), se înfiripă alegoria, care, cu un tremur duios, poate fi și din lumea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286187_a_287516]
-
xe "Transilvaniei"Transilvaniei au fost uciși din ordinul guvernului fascist pronazist maghiar. În acest context, se confirmă aprecierea generală că evreii din România au pierdut În tragedia Holocaustului aproximativ 350.000 de suflete, deci aproape jumătate din populația lor. Dar grozăvia Holocaustului nu s-a materializat doar În numărul mare de victime, ci și În situația precară a Întregii populații evreiești din România, În statutul inferior al acesteia În cadrul statului român. După căderea regimului xe "Antonescu"Antonescu, supraviețuitorii evrei ai Holocaustului
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
în cursul lor s-au descoperit complicitățile și legăturile lor directe cu Eugen Cristescu Pe data de 29 Noiembrie 1942, de ziua morții Căpitanului, ca un semn din imponderabil, a fost descoperită întreaga țesătură a complotului în toată amploarea și grozăvia lui. Urmau să fie asasinați din grupul de la Berkenbrück, Horia Sima și încă două-trei personalități, iar din grupul de la Rostock, Nicolae Petrașcu și alți câțiva, cu atitudine intransigentă. Data fixată de Eugen Cristescu era 6 Decembrie 1942. Toate aceste lucruri
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
există dovezi sigure că „invizibilii”, care agitau „Crucea de trandafiri” a lui Christian Rosenkreutz, existau cu cel puțin 150 de ani înaintea datei indicate de Taguieff. De altfel, Ordinul Iluminaților există încă. Ceea ce nu înseamnă că i se pot atribui grozăviile satanice, anticatolice și antipapale care i se pun în seamă. Lucrarea lui Taguieff conține însă o remarcabilă radiografie a „culturii de masă” și a culturii vulgare răspândite prin cărți de duzină și mass-media (vezi trad. rom.: Iluminații: esoterism, teoria conspirației
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
Kehre, cum i-ar spune Heidegger, care a traversat și el o astfel de „răsturnare”), prin care devine un „alt Ulise”. Dar trebuie să vedem cum s-a produs metamorfozarea tânărului aventurier în înțeleptul care se pune la adăpost de grozăviile lumii. Alți tineri, năbădăioși și banali ca și el, s-au pierdut în zarva vieții, fără să-și fi găsit rostul și fără să-și fi luat soarta în mâini. Cea dintâi întrebare pe care ne-o punem este ce
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
orbul pășește uriaș prin albia rîului și se salvează prin prodigiu, forța neomenească manifestîndu-se din nou: în picioare, ținînd piept vîrtejurilor ucigașe, el iese din ape ca un renăscut la lumină. Așa îl văd, pentru prima dată, martorii înfricoșați ai grozăviei apelor care, de altfel, îi vor omorî pe însoțitori; pe moșia lui Lagradora, Zahei se scaldă în lacul morii, păstrîndu-și curățenia trupească, iubește și ia asupra-i fără să se apere crima care a aruncat în apele întunecate trupul dogoritor
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
anul de grație 1946 erau în jur de 614.000, consumând sărmanele rezerve alimentare ale lumii satului, jefuind, violând și asasinând pe oricine le ieșea în cale. În primul volum al acestei lucrări, am scris (strict după documentele arhivistice) despre grozăviile de atunci. Imperturbabili, comuniștii vasluienni își urmau neabătut drumul trasat punct cu punct de la Moscova, via București. Scopul final al acestei adevărate bătălii duse împotriva propriului popor era câștigarea definitivă și de-a pururi a puterii absolute și instaurarea „dictaturii
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
-ndoială că s-au găsit mulți români săraci material dar și cu duhul care s-au bucurat de aceste hoții legiferate iar dacă mai punem în calcul și deșănțata propagandă promovată de ziarul PCR „Scânteia”, ne putem da seama de grozăvia acestui fapt. Cum au procedat ai noștri activiști „de partid”, ne-o spune chiar unul dintre ei, Dumitru Cotruță, secretarul Tineretului Sătesc Vaslui, care notase următoarele: „...am continuat cu popularizarea marelui act revoluționar al Proletariatului în rândul maturilor, în special
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
nici o bucățică de vată, fără paturi și veselă” Aceasta era imaginea Spitalului „Elena Beldiman” din Bârlad, ce fusese lăsat la mila Domnului după ce toate cadrele medicale au fugit din calea năvălitorilor ruși. Iată ce notase noul primar la vederea marilor grozăvii descoperite la această unitate sanitară: „...Spitalul este într’un hal de nedescris. Instrumentele, personalul și fondurile evacuate. Medicul Șef și medicii curanți au dezertat dela datorie lăsând în spital soldați români răniți (subl.ns.), iar bolnavii contagioși și răniții civili
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
de imaginat, dacă nu vor da de văzut... Va exista poate o literatură a lagărelor [...]. Dar miza nu va fi descrierea ororii. Sau, cel puțin, nu numai ea, nici măcar în primul rând. Miza va fi explorarea sufletului omenesc din perspectiva grozăviei Răului... Ne va trebui un Dostoievski!"89. Suferința, care derivă din tortură prin înfometare și frig, dar și din umilință și frică reprezintă substanța acestui tip de literatură. Suferința autentică, trăită pe viu, încarcă până la refuz o literatură ce nu
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
de telefon și de ceas. I se fură și cureaua din piele de crocodil și chiar pantofii. Raj este fericit, băieții îl bat pe spate, iar șeful îi promite că-l va promova în bandă. Interesant este faptul că întreaga grozăvie s-a petrecut fără nici un strigăt de ajutor, fără nici o tulburare a liniștii acelei ulițe nenorocite. Abia peste două ore Tudorel a fost găsit de un român, care l-a dus în casă și a chemat poliția. A chemat-o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
văd fața îndurerată: Eu am crezut că sîntem prieteni... Sîntem, bineînțeles că sîntem, puteam să-mi risc viața... Ascultă, prietene, amîndoi ne-am riscat-o, dar să mori lîngă un prieten nu-ți mai pare rău... Abia atunci am realizat grozăvia și picioarele mi s-au înmuiat. Știi, tu cunoști atît de puțin lumea noastră arabă... Acum, uneori, seara, îmi aduc aminte de el și, de fiecare dată, mă rog lui Dumnezeu să-l ocrotească. Printre străini În amintirea profesorului Florea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
îngrozitor. Mă întorc sus, la adăpostul meu din peșteră. Mă grăbesc spre înger, nerăbdător să-i povestesc ce-am pățit și să-i cer ajutorul. Lazarus e în apropiere, împreună cu Truman. Parcă mă așteptau. Le istorisesc șocat, nemainimerind cuvintele, ce grozăvie mi se întâmplase. Ei mă ascultă cu o răbdare îngerească și nu dau impresia că le-aș destăinui ceva ce nu știau deja. Când termin, Lazarus rostește calm: -E firesc ceea ce s-a petrecut. Te îndepărtezi din ce în ce mai mult de lumea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
nu sunt în stare să le dau nici o mână de ajutor. Ce fel de lume e asta și cum o suportă, cum o ține Cel de Sus? Cum o suportă Lazarus și cei ca el, cum privesc ei netulburați toată grozăvia? Ei bine, nu înțeleg și deodată mă cuprinde furia, sunt furios pe îngerul Lazarus cu înțelepciunea sa și echilibrul său, cu mutra lui imperturbabilă, toate absolut ridicole, nelalocul lor... Simt nevoia să mă iau de el, caut pricină de ceartă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
copiii, că în flacoanele din rafturi, în spatele geamului de cristal, în spațiul aproape obscur, farmaciștii țin captiv câte un suflet de om; da, așa credeam și asta ne speria atât de tare, încât doar din ochi îndrăzneam să comunicăm această grozăvie. De aceea, cu toate că farmaciile erau bucșite de tuburi și sticluțe colorate, nu prea îndrăzneam să ne ducem la farmacie. Astăzi nu mai cred în această poveste. Am pierdut candoarea, dar nu am nici curajul de a ajunge la gradul necesar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
război, am ajuns la concluzia că ea se constituia pe un fals psihologic. Falsul constă în aceea că i se atribuia copilului felul de-a reacționa față de război al omului matur, sentimentul acestuia că războiul era o nenorocire cumplită, o grozăvie, o revărsare a infernului pe pământ, cum și este. Or, copilul percepe altfel decât omul matur ceea ce i se întâmplă, cu o accentuată disponibilitate de a și reprezenta existența feeric. În copilul normal sunt active resursele sufletești ale trăirii feerice
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
au fost adevărul adevărat, firește că ne-au îngrozit, ne-au oripilat și ne-au înspăimântat familia. R.P. Zvonistica se lega de cârligele din abatoare, atâta tot. A.R. Mă rog. Eu eram încă prea crudă ca să pot conștientiza întreaga grozăvie. Știu că tatei îi era frică să iasă pe stradă pentru că evreii erau prinși și bătuți. Și mai știu - de asta-mi aduc aminte cu precizie - că, de câteva ori, au venit seara la noi echipe de tineri în cămăși
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
fir - deosebit de trainic - continuă să ne lege. Moartea ei nu a rupt acest fir. Mi se pare logic ca nici moartea mea să nu-l rupă. * În august 1967, când Doinei i-au dat, în sfârșit, drumul de la maternitate, după grozăvia primei ei nașteri, exact în momentul în care aveam mai mare nevoie de sprijinul unui umăr de femeie (mama era plecată, împreună cu tata, la Sângeorz, și eu insistasem să nu se întoarcă), a sosit la noi, nu mai țin minte
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]