632 matches
-
gărzi formate din străini”. Moldovenii au reacționat imediat împotriva acestei măsuri, considerând garda drept o ofensă , căci ea era alcătuită din „toți vagabonzii, bulgari, albanezi, sârbi izgoniți în mod rușinos din țara lor pentru crime”. Toți aceștia erau acum echipați, hrăniți și plătiți cu bani publici. în articol se precizează faptul că domnul Moldovei, speriat de agitațiile din capitală, a vrut să dea ordin ca adunările să fie împrăștiate prin forța armată. Dar nu a găsit nici un ministru care să-i
POLITICA SOCIALĂ A REGIMULUI CEAUȘESCU by MOȘOIU VIRGINIA () [Corola-publishinghouse/Science/91524_a_92974]
-
Invitația se încheia cu un mic ghid de comportament destinat pelerinilor-model așteptați să răspundă acestei chemări : „Pentru cele circa 15 ore consecutive de nevoință nocturnă, în picioare, cântat în surdină și/sau tăcerea Rugăciunii, vă așteptăm pocăiți, odihniți, îmbrăcați și hrăniți plus cu ceva provizii pentru veselirea și întărirea trupului de la așezarea la rând și până pe la miezul nopții, după care urmează fireasca înfrânare trupească până după prânz, după terminarea Sfintei și Dumnezeieștii Liturghii, pentru dobândirea harului Duhului Sfânt, arvuna mântuirii
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
și naturale, cele de plastic fiind mai costisitoare, dar neputând lipsi), sute de autobuze scoase din circulația și așa precară a Bucureștiului și puse la dispoziția demonstranților (mulți dintre ei aduși din provincie și cantonați prin căminele studențești sau școlare, hrăniți bine-rău, dar hrăniți etc.). Un buget grandios cheltuit pentru ca familia Ceaușescu să-și poată aminti despre romantismul revoluționar (devenit obsesia întregii prese, îndată după memorabila consfătuire de la Mangalia, care nu vă este străină) și pentru ca aceeași viciată pereche să arate
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
de plastic fiind mai costisitoare, dar neputând lipsi), sute de autobuze scoase din circulația și așa precară a Bucureștiului și puse la dispoziția demonstranților (mulți dintre ei aduși din provincie și cantonați prin căminele studențești sau școlare, hrăniți bine-rău, dar hrăniți etc.). Un buget grandios cheltuit pentru ca familia Ceaușescu să-și poată aminti despre romantismul revoluționar (devenit obsesia întregii prese, îndată după memorabila consfătuire de la Mangalia, care nu vă este străină) și pentru ca aceeași viciată pereche să arate lumii acea față
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
și o cafea, părăsind adesea locul de muncă când află că, afară, la alimentara vecină, se distribuie carne, unt, lapte sau alimente deficitare. Șefii lor nu au ce face, fiindcă și ei și muncitorii au și copii acasă care trebuie hrăniți. Inutile sunt amenințările, sistemele sofisticate de îndeplinire a normelor, reducerile din salariu etc. Să știe fostul meu coleg de celulă că același muncitor român, care muncește în țările capitaliste, realizează productivitatea impusă de patron la fel ca muncitorii acelor țări
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
cu România și cu limba strămoșilor. Se visează Eminescu, dar de sub sutană îi scapă coada dracului. Fleică și Drapelul, Folkul și Porcul! Iată programul său electoral. Nu trebuie uitat că un asemenea instrument de produs stupidități trebuie plătit și bine hrănit, ca să umple buzunarele cu îngrășăminte el are nevoie de Mercedesuri cu tarif redus pentru că în Dacia i se apleacă; vrea să fie gâdilat la găoz și, mai ales, să fie întâmpinat cu pun-te masă, scoal-te masă! Că mațul său
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
ca și Cometa Halley pe lângă pământ, care sunt rațiunea și scopul acestei enorme cheltuieli de bani și energie umană, fără inteligență? Nu este firească revolta oamenilor care vin pe jos, osteniți, înghețați de la muncă, când văd agenții Securității grași, bine hrăniți și îmbrăcați, bărbați și femei, arzând inutil benzina și încasând salarii de trei-patru ori mai mari decât ale lor numai pentru a teroriza doi oameni care nu au făcut și nici nu ar putea face nimic? Doi oameni izolați, imobilizați
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
zilele noastre. Cum s-a fabricat deci această memorie cu rădăcini medievale, care ne bântuie mai mult ca niciodată după genocid și care tinde să impună o lectură a trecutului exclusiv prin prisma suferinței, interzicând prezentului și viitorului o speranță hrănită altădată de credință, întotdeauna fragilă, desigur, dar omniprezentă în viața evreilor de ieri? Viața la umbra martiriului Pentru cei care considerau fiecare perioadă istorică drept o nouă verigă într-un lanț nesfârșit de suferințe, Cruciadele căpătau valoarea primei verigi 4
Suferinţa ca identitate by Esther Benbassa [Corola-publishinghouse/Science/1430_a_2672]
-
la ceas. Trei minute douăzeci. Mult! Cînd să ne tragem sufletul auzeam: Pentru mișcare! Opinteli, care ne provocau dureri prin tot felul de chestii ale bărbăției, ne storceau de orice urmă de vlagă. În ureche auzeam vocea unui om bine hrănit: Pentru luptă! Pentru mișcare! Pentru luptă! Pentru mișcare! Venea pauza și maiorul ne ținea lecția politică: Voi știți, mă, cît cheltuie poporul cu voi? Un obuz costă două mii de lei. Salariul unui profesor este de o mie de lei. Fiecare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
mai anii trecuți și numai cu pâine muiată În cafeluța neagră - și de aceea, poate, atât de subțirică la trup și cu min tea sprintenă la amintirea locurilor și a oamenilor din mahalaua noastră, mai cu stare și mai bine hrăniți decât dânsa, dar trecuți cu toții la cele veșnice mult Înaintea sa. Mahalaua noastră atât de colorată avea să contribuie, de sigur, la acel gust al meu excesiv pentru pitoresc și pentru o existență pitorească și pe care un tânăr autor
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
alesesem din tabăra noastră de lângă Siret, ca să fie, cum se spune, vărsat unei unități sanitare din apropierea frontului. — Ei, Turcule, pregătește-te s-apuci iarăși țucalul de toartă! La această glumă cazonă a mea și peste obrazul meu cel prea bine hrănit, am simțit răspunsul lui ca un ușor dos de palmă - așa cum numai țăranul nostru, totdeauna demn În respectul pe care Îl arată celor mai mari, știe să găsească acele mijloace de expresie care mărturisesc, cu aluzii abia transparente și Îndepărtate
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
anexarea Vidinului și a Timocului și nici repatrierea cu sila a celor de pe acolo. Dar uimirea noastră, a excursioniștilor, a fost mare când le-am văzut buna lor stare de acolo, satele, ulițele, locuințele, curțile și lumea de pe acolo, bine hrănită, veselă și conștientă de naționalitatea și de legătura frățească cu noi, cei de dincoace de Dunăre. După două sute de ani de despărțire i-am văzut mai români decât noi, muntenii, moldovenii sau ardelenii, atât pe dinafară, cât și pe dinăuntru
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
În seamă de nimeni, nici chiar de bărbații lor, și care, de aceea, când mă Întâlnesc, Îmi sărută mâinile plângând după un trecut ce nu vrea să dis pară din amintirea lor Îndărătnică; sau, În sfârșit, singurătatea mea de astăzi, hrănită doar cu amintiri, cu câteva cărți și cu regrete - toate astea ce sunt? [dacă nu] mai mult ca o Înfrângere, ca cea mai mare și definitivă Înfrângere... Dar ce să mai zic de această usturătoare invectivă pe care mi-a
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
aștearnă apoi pe mormintele ostașilor tineri din tranșeea Însângerată de la Ghimbav. Nefericită totuși ființă Neli, căreia frumusețea Îi accentua tragicul unei existențe nemeritate, cu sufletul ei Împietrit, bu zele Încleștate și dinții strânși, din ură pentru prezumțio sul și bine hrănitul neam al bărbaților... I-am regăsit În povestea lui Neli pe Dostoievski, Kuprin și Gorki, citiți cu nepri ceperea noas tră din adolescență. Întocmai ca și apariția i-a fost și dispariția acestei mici comete cu un scurt moment de
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
apele Bos forului, Îl nelinișteau. În ei nu se putea citi nici un sentiment, nici o transparență. Erau ochii de piatră ai unei statui. Celălalt tocmai sosise și se ostenea cu ajutorul unui slujitor mai vârstnic să coboare de pe un asin frumos, bine hrănit și Împodobit ca și stăpânul lui. Când reuși să atingă pământul cu tălpile, sub privirile ușor ironice ale cavalerului, cioplitorul putu vedea că era un cleric rotofei, scund și jo vial. Rasa lui, dintr-o stofă scumpă, ascundea cu greu
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
lui. Când reuși să atingă pământul cu tălpile, sub privirile ușor ironice ale cavalerului, cioplitorul putu vedea că era un cleric rotofei, scund și jo vial. Rasa lui, dintr-o stofă scumpă, ascundea cu greu rotun jimile unui trup bine hrănit. O cruce de aur, bogat Împodobită cu safire, strălucea pe pieptul lat, la capătul unui lanț la fel de prețios. — Am venit cât am putut de repede, spuse rotofeiul. Ce vrei? Schaffhausen nu-i la doi pași. știi de când sunt pe drum
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
potolim foamea; − Apăi, Marie, crezi tu că acolo am stat cu gura uscată? spuse, cu subînțeles, moș Negruș; − Lasă, domnule Negruș, intervine Costache, ceam luat la han a fost o începătură. Când pleacă omul la drum, trebuie să fie bine hrănit, că nu se știe ce se poate întâmpla; − Iacă-tă că m-ai luat și cu „domnule”! Mie în sat toată lumea îmi spune „moșule”, spuse Negruș zâmbind cu subînțeles. Să știți că am să vin mai des pe la Pungești, aici mai
Rădăcinile continuităţii by Ştefan Boboc-Pungeşteanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91638_a_92999]
-
tip suedez”, uitând că avem foarte puțini „suedezi” prin părțile noastre! O nouă „unitate”, care, desigur, pare Încă o dată utopică, ca la ’48 sau Înainte de ’918, azi, când un anume scepticism se instalează cu rapiditate - rudă bună cu fatalismul oriental, hrănit azi și din acea „lene” sau incapacitate de risc pe care am moștenit-o din deceniile ultimei dictaturi, când, Într-adevăr, hărnicia sau ambiția profesională te puteau iute desemna ca „dușman”, „străin” sau „intelectual”. Sigur, o anume coeziune, unitate, entuziasm
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
o „enigmă umană”, cu un „revoltat”, cu cineva care „nu Înțelege” - nedumerită, de fapt Înfometată, neliniștită de orice „strică” desenul previzibil și dinainte comandat al ordinii sociale și al tipului de reacție pe care „cetățeanul” trebuie să-l „respecte”, trebuia „hrănită”, nu-i așa, astâmpărată, la rigoare adusă la ordine: să nu se creadă că oricine poate face „orice” În societatea noastră „democratică, nouă”! Paul Goma, care a cam pățit același lucru, În forme mai aspre deoarece a fost mai radical
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
s-a consacrat publicisticii politice. Situate în teritoriul reportajelor, textele lui N. tind în mod vizibil către statutul prozei. De la narațiunile din Întâmplări în liniștea unei fotografii, unde însemnele stilistice bogziene sunt arborate fără echivoc, el evoluează către o literatură hrănită direct din experiența reportericească. Memoria lucrurilor trece întotdeauna înaintea observației asupra realității individuale, pe de o parte pentru a dimensiona major contextul, pe de alta pentru a camufla detaliile neconvenabile. N. găsește întotdeauna partea durabilă și nobilă a ceea ce se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288465_a_289794]
-
august 1944 de către bolșevicii români, cu fundurile bine puse la adăpost În spatele numeroaselor trupe sovietice existente În acel an 1946 pe teritoriul țării noastre. Istorici de prestigiu au apreciat numărul acestora la mai bine de 600 de mii, toți bine hrăniți și adăpați pe sudoarea bieților noștri țărani deveniți sclavi ai noilor stăpâni. Mai trebuie spus că popularitatea comuniștilor fusese mult afectată și de executarea „lotului Ion Antonescu” la 1 iunie, În același an cu alegerile. La capitolul „Priviri politico-organizatorice și
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
românește, soția nici un cuvânt. Am plecat mai spre seară și când am ajuns la Damianovca, o suburbie a Chiliei, a început să amurgească. Se mergea greu, căruța mare, noroiul până aproape de butucul roții, noroc că erau caii voinici și bine hrăniți. Pe drum am vorbit tot timpul. Feodor conducând caii și schimbul de vorbe cu nevastă-sa. Cam înghețasem, dar cum să te dai jos și să fugi după căruță în noroi și întuneric? În fine, după ce am trecut prin
VIEŢI ÎNTRE DOUĂ REFUGII CARTEA PĂRINŢILOR by AUREL BRUMĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91701_a_92398]
-
ajuta să iubiți - Înțelepțește - natura; dar trăirile amplificate deschid uneori ochilor alte perspective. Mai pe urmă, umblând după o sponsorizare - nu spun unde, căci eu nu fac reclamă - am aflat câinele În două ipostaze: vagabondul, scuze, vagaboanda, În curtea firmei, hrănită - din milă ori prietenie - dar cum se cuvine și cu pui așișderea, care n’a găsit nimic compatibil cu biocâmpul meu pisicesc, respectiv, o oră mai târziu, vagabondul fără norocul unui tomberon, abia ținânduse pe picioare, la câțiva pași de
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
e doar o amintire. A cui? Ce să facem cu ei? Căci, ascultând de o lege a naturii, ei se reproduc, ridicând problema unui surplus, pe care ori Îl hrănim, ori Îl ucidem. Dar ambele atitudini sunt greșite În sine. Hrăniți, ei vor depăși curând numărul nostru, al oamenilor, căci fiecare cățea, bine hrănită, va face, de două ori pe an, câte 4-5 pui. Uciși, vor lăsa loc liber, cum spun ecologii, nișă ecologică, “altora”, care pot fi Încă mai răi
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
de o lege a naturii, ei se reproduc, ridicând problema unui surplus, pe care ori Îl hrănim, ori Îl ucidem. Dar ambele atitudini sunt greșite În sine. Hrăniți, ei vor depăși curând numărul nostru, al oamenilor, căci fiecare cățea, bine hrănită, va face, de două ori pe an, câte 4-5 pui. Uciși, vor lăsa loc liber, cum spun ecologii, nișă ecologică, “altora”, care pot fi Încă mai răi. Căci natura urăște vidul. Oricum, nu scăpăm de ei; e o problemă care
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]