7,215 matches
-
destinului protagonistului. Presupunerea că aveam de a face cu un ”roman cu cheie”, cu un fel de ”distribuție” în care se pot face identificări plauzibile, cade însă. Evident, autorul nu recunoaște. Romanul este o construcție ficțională, o proiecție în sfera imaginarului și nu o ”oglindă” care ”reflectă realitatea”. Reflectă viziunea autorului asupra lumii și ”oglindește” niște ”umbre” proiectate pe ecranul memoriei, pornind însă de la un fond existențial real, chiar dacă nu imediat verificabil. Pentru a ”aburi” ecranul ficțiunilor, autorul se folosește și
RECENZIE: ION MARIN, ”Vremea șacalilor” – Romanul vieții gazetărești by http://uzp.org.ro/recenzie-ion-marin-vremea-sacalilor-romanul-vietii-gazetaresti/ [Corola-blog/BlogPost/94221_a_95513]
-
axiologică dintre femeie și bărbat, în dezavantajul crunt al celui din urmă, o întâlnim în proza obiectivă Omule!..., unde, în plus, este prezentă și Dunărea, ca o coloană vertebrală, ca o strajă și o sursă mitică ale peisajului și ale imaginarului din care s-a ivit Apa. Dintre cele cinci ipostasuri, Iubitul - abstract, cu o identitate marcată, dar difuză, supradeterminat fizic, dar numai prin câteva însușiri: „ochi verzi”, „brațe nici groase, nici subțiri”, „degete subțiri și osoase”, „picioare de înotător” - este
IOANA BORCHIN SAU REMINISCENŢA PARADISULUI PIERDUT de EUGEN DORCESCU în ediţia nr. 1802 din 07 decembrie 2015 by http://confluente.ro/eugen_dorcescu_1449476049.html [Corola-blog/BlogPost/342686_a_344015]
-
Avertisment Suntem prizonierii istoriei, forma politică a memoriei. Ca să fim liberi, pe deplin liberi, trebuie să uităm, s-o uităm! Adică, să evadăm. Și cea mai la îndemână formă de evadare este amintirea : evadarea în trecut. Trecutul tău sau unul imaginar. Am găsit : evadarea în trecutul meu imaginar ! Prin urmare, să-i dăm drumul ! Noi ? Păi, EU și AMINTIREA. Să ne "derulăm" pentru Domnia Sa, Cititorul! În butoiul în care tocmai căuta cu lumânarea un om, Diogene a dat peste acest manuscris
DEŞERTUL DE CATIFEA (2) de COSTEL ZĂGAN în ediţia nr. 809 din 19 martie 2013 by http://confluente.ro/Desertul_de_catifea_2_costel_zagan_1363749517.html [Corola-blog/BlogPost/345242_a_346571]
-
porțile deschise mă dor/și mă întreb de ele cu tot decorul/mai lasă-mă trei zile cât o înviere/apoi fă să scârțâie zăvorul Tău/ca să știu cum să trec prin icoană nerănind-o.” Expresia lirică este dominată de imaginar. Poetul evocă realitatea de aici, dar și o realitate de dincolo, imposibil de văzut altfel decât cu ochii spirituali. Umbra este simbol al universului reflexiv, vorbind despre o deconectare de la concret. Frontiera dintre teluric și paradisiac este marcată de această
POEZII DE IONATAN PIROSCA DESPRE IZVORUL ADEVARATEI IUBIRI de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 158 din 07 iunie 2011 by http://confluente.ro/_trecerea_prin_icoana_poezii_de_ionatan_pirosca_despre_izvorul_adevaratei_iubiri.html [Corola-blog/BlogPost/367191_a_368520]
-
vizează “o defulare, un mod de manifestare a unor sentimente interioare” (prof.dr. Aldo Cuneo, Universitatea din Pisa) a “multitudinii de emoții care o copleșesc”, după observația partenerului din succinta prefață a volumului, semnată de doamna Livia Ciupercă. Apelând la un imaginar lipsit de o forță de sugestie și revelatoare aparte și cu un limbaj poetic destul de comun, Elena Trifan, spirit cultivat și sensibil, izbutește totuși să scrie “în dulce stil clasic” poezii notabile, la un nivel estetic cel puțin onorabil, care
NORI ÎN SOARE DE ELENA TRIFAN de ELENA TRIFAN în ediţia nr. 1589 din 08 mai 2015 by http://confluente.ro/elena_trifan_1431092245.html [Corola-blog/BlogPost/369741_a_371070]
-
Este o incursiune în miezul lucrurilor pornind de la o realitate pură , autorul neinventînd nimic, ci doar slobozind din profunzimea dialecticii afectului și implicit a personajului său central, în jurul căruia gravitează celelalte figuri auxiliare, fără a fi supravegheat cumva de hegemonia imaginarului, adevărul prim și ultim, în sine și pentru sine al lui Octavian Curpaș. Abilitatea sa de-a trezi spiritul adormit dinlăuntrul fiecăruia dintre noi este mai mult decît binevenită în această perioadă de schimbări și provocări. "O lume cu farmecul
GRĂDINILE SUSPENDATE ALE EXILULUI ROMÂNESC de LUMINIŢA CRISTINA PETCU în ediţia nr. 414 din 18 februarie 2012 by http://confluente.ro/Gradinile_suspendate_ale_exilului_roma_luminita_cristina_petcu_1329560772.html [Corola-blog/BlogPost/346776_a_348105]
-
volumul.Echilibrul se menține adesea pentru a impinge poemul fie în relatarea diafană unde regăsim, mai în toate cazurile, jumătatea mitologică a femeii, adică bărbatul, în cazul Emiliei Tudose fiind vorba de regretatul ei soț, poetul Mircea Tudose), fie în imaginarul încărcat de expresii eclatante. Volumul este un exercițiu metodic de plonjare în romantism împreună cu eul propriu. Confesiune lirică este împărtășită în termeni clasici, imaginea interiorității e proiectată în secvențe duios-cantabile. Împăcarea identificării cu sine ne conduce la frumoasele versuri: “Credința
EMILIA TUDOSE TRIUMFUL IUBIRII , CRONICĂ DE AL.FLORIN ŢENE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 823 din 02 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Emilia_tudose_triumful_iubiri_al_florin_tene_1364888889.html [Corola-blog/BlogPost/366066_a_367395]
-
se încheagă într-un spectacol al exorcismului divin. Speranțele încarnate în imagini conduc către fenomenul Fata Morgana, hrănită de metafore surprinzătoare, ce produc contemplații calde ale alterității, vibrații extatice ale sufletului. Autoscopia, care e în fond o confesiune deghizată, tulbură imaginarul liric până la o înaltă vibrație, întorcând vioara invers, cum o fac virtuoșii arcușului. Privirea ia locul simțurilor, amintirile se derulează în panorama modulare, pigmentate de maliție, în sensul mărinimiei. Acceptând identificarea, poeta preferă relatarea și descrierea, forma de sugerare a
EMILIA TUDOSE TRIUMFUL IUBIRII , CRONICĂ DE AL.FLORIN ŢENE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 823 din 02 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Emilia_tudose_triumful_iubiri_al_florin_tene_1364888889.html [Corola-blog/BlogPost/366066_a_367395]
-
căutare lasă singură femeia gândurilor să-l îmbrățișeze mi-ar plăcea ca lângă el să fie un fagure plin cu mierea frumuseții lui să muște din el să-i muște geometria fantastică apoi ca un murg al pietrelor să alerge imaginar pe toată suprafața acelei femei de piatră a gândurilor mereu născută niciodată terminată mereu așteptată niciodată sosită decât atât cât o atingere a unor orbite oarbe printr-o daltă a adevărului practic sunt femeie și nu știu dacă femeia este
DIN PIATRĂ de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 1685 din 12 august 2015 by http://confluente.ro/anne_marie_bejliu_1439373666.html [Corola-blog/BlogPost/340225_a_341554]
-
dezvoltării sale, orice popor își conturează o identitate culturală cu ajutorul miturilor și legendelor, care îl însoțesc. Legende calendaristice, cosmogonice, geografice, istorice, etc., culte sau populare, toate oferă o variantă estetizantă asupra realității. Nevoia de frumos, de suprarealitate, de proiectare în imaginar a dorințelor omului dintotdeauna, a dat naștere legendelor. Când n-a cunoscut esența unor lucruri, sau când și-a propus să dea o formă hiperbolizantă unui obiect, fenomen, etc., atunci a creat legenda. Legenda Anului și a celor 12 fii
FLOAREA CĂRBUNE-” LEGENDE” SAU BALSAMUL IUBIRII LUI DRAGOBETE PRIN ÎNTOARCEREA INOROGULUI de GHEORGHIȚA DURLAN în ediţia nr. 1515 din 23 februarie 2015 by http://confluente.ro/gheorghita_durlan_1424723573.html [Corola-blog/BlogPost/374597_a_375926]
-
pe rând, sub diferitele sale măști poetice: romantic și afectat de iluzii, lucid și asediind realul, introspect și ironic, muzical și pictural, rece că lama unui brici și rațional, duios și uman, religios și neliniștit. El plonjează din real în imaginar și invers cu o lejeritate dezarmanta, cele două dimensiuni pierzându-și adesea limitele, încât nu e deloc simplu să-l urmezi în plecările și revenirile sale. Oglindă, Umbră încadrează aceste evadări continue. Asemeni pictorului care intră și iese din tablou
Catinca Agache: Constantin FROSIN, poet francofon şi imbatabil traducător by http://revistaderecenzii.ro/catinca-agache-constantin-frosin-poet-francofon-si-imbatabil-traducator/ [Corola-blog/BlogPost/339507_a_340836]
-
vorbitoare/ vei arde spre seară în șemineu câteva apusuri/ iar umbra ta va reuși să șteargă ca o năframă/ sudoarea de pe fruntea zbârcită a râului Stix” (p.173). Considerând lumina - corolă a iubirii - drept simbol al lumii informale, ieșind din imaginar spre experiența luminii-metaforă, autorul leagă creația sa de valorile ei: ”de o viață învăț limbajul luminii și asist/ la cursurile la care mi se predau fotonii/ am mai chiulit în zilele înnourate dar și atunci/ colindam bulevardele tăcut la brațul
ELISABETA IOSIF COROLELE IUBIRII CRONICĂ LA VOLUMUL ”A.D.N.-UL FERICIRII” DE DAN TIPURIȚĂ de ELISABETA IOSIF în ediţia nr. 1965 din 18 mai 2016 by http://confluente.ro/elisabeta_iosif_1463597775.html [Corola-blog/BlogPost/380026_a_381355]
-
limite inspirația ca hazard. Orice mare creație de cultură, cum scria Nichifor Crainic în „Nostalgia paradisului”, e însuflețită de avântul transcenderii limitelor terestre. Există la omul European, și mai ales la poet, o nostalgie a paradisului ca impuls fundamental al imaginarului, iar poezia este salvarea particularului în universal, a trăirii clipei în eternitate, căci frumusețea poetică aspiră spre inefabil, spre climatul superior, din ale cărui grădini paradisiace s-a fărămițat, cândva. (Nichifor Crainic-Nostalgia paradisului, Editura Moldova, București, 1987, pg. 526/527
MITUL EDENULUI ÎN UNIVERSUL POETIC AL SECOLULUI XX de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 1829 din 03 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/al_florin_tene_1451804194.html [Corola-blog/BlogPost/373213_a_374542]
-
fel și invocarea divinității nu sunt altceva decât semnificațiile unei transsubstanțiere a presentimentului apariției iubitei, moment ce-l consideră poetul, edenic. Există o serie de lucruri montaliene care circumscriu tematicii profetice, acel difuz presentiment obscur care ne conduce spre edenul imaginarului poetic. Spre deosebire de Montale, la Fernando Pessoa edenul se află între abis și oglindă. Este acelaș peisaj care, în realitate poetul și-l creiază, prin limbajul poeziei dat de expresia recognoscibilă. Paradoxul implicit al lui Pessoa este acela de a instaura
MITUL EDENULUI ÎN UNIVERSUL POETIC AL SECOLULUI XX de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 1829 din 03 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/al_florin_tene_1451804194.html [Corola-blog/BlogPost/373213_a_374542]
-
o obiectualizare făcută necesară de o insuportabilă presiune interioară. Cum specifică Croce: ea e posibilă atâta vreme cât procesul creației care recreionează edenul e descries ca fenomen lăuntric. Edenul devenind transsubiectiv, el se desprinde de poet pentru a-și trăi imaginea în imaginarul cititorului. Al Florin ȚENE Cluj-Napoca 3 ianuarie 2016 Referință Bibliografică: Al Florin ȚENE - MITUL EDENULUI ÎN UNIVERSUL POETIC AL SECOLULUI XX / Al Florin Țene : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1829, Anul VI, 03 ianuarie 2016. Drepturi de Autor: Copyright
MITUL EDENULUI ÎN UNIVERSUL POETIC AL SECOLULUI XX de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 1829 din 03 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/al_florin_tene_1451804194.html [Corola-blog/BlogPost/373213_a_374542]
-
Sistemul obiectelor, Editura Echinox, Cluj [3]Baudrillard Jean, 1996: Societatea de consum, comunicare.ro [4]Dinu Mihai, 2004: Fundamentele comunicării interpersonale, Editura ALL, București [5]Ionică Lucian, 2000: Imaginea vizuală, Editura Marineasa, Timișoara [6]Mesina Laura, 2003: Sistemul conceptual al imaginarului (teză de doctorat), Universitatea București Magdalena ALBU 4 mai 2012 Referință Bibliografică: Magdalena ALBU - INTERSECTĂRI CULTURALE / Magdalena Albu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 507, Anul II, 21 mai 2012. Drepturi de Autor: Copyright © 2012 Magdalena Albu : Toate Drepturile Rezervate
INTERSECTĂRI CULTURALE de MAGDALENA ALBU în ediţia nr. 507 din 21 mai 2012 by http://confluente.ro/Magdalena_albu_intersectari_culturale_magdalena_albu_1337654110.html [Corola-blog/BlogPost/346958_a_348287]
-
adunate între copertele acestui volum par să aibă ca punct de plecare un material autobiografic sau memorialistic, adică trăit, cunoscut, observat. De aici izvorăște poate și caracterul autentic, verosimil, și - în ultimă instanță - adevărul epic și uman al textelor. În imaginarul prozatoarei un loc important îl constituie conflictele de familie, dramele rupturilor de cuplu, abandonul căminului conjugal, copiii părăsiți de tați, mamele rămase singure. Toate aceste drame familiale beneficiază din partea autoarei de o înțelegere profundă, caldă, empatică și de o redare
A POVESTI ŞI A REMEMORA de ZOLTAN TERNER în ediţia nr. 1512 din 20 februarie 2015 by http://confluente.ro/zoltan_terner_1424399407.html [Corola-blog/BlogPost/368214_a_369543]
-
toate ne-au însoțit prin cenușiul sfârșitului de noapte până la coada lacului! - Important, nepoate, e să nimerim coada! Stai să vezi de ce! Privește betonul rece al lacului, marginea pădurii, face câțiva pași și zice: aici! Trage cu cizma un pătrat imaginar pe cenușiul gheții, ia sticla și se așează pe mal. - Să te văd cum mânuiești toporul, nepoate! Gheaț? Nuuu! Beton? Ăla e moale ca untul! Granit? He, joacă de copii! De zece ori mai dură ca diamantul era suprafața lacului
PRĂJEALA, AUTOR VASILE DUMITRU de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1349 din 10 septembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1410376736.html [Corola-blog/BlogPost/367647_a_368976]
-
sau efectiv aplecate de ziceai că așa se “ născuseră”, aveau forme ciudate, unele parcă erau făcute să sperie, excrescențe lemnoase cum sunt la noi buturile de copaci crescute în locuri sălbăticite, unde natura sculptase adevărate “opere de artă” frizând un imaginar bezmetic, hâd și tenebros, cu clișee ale unei vegetații populând misterios altă parte de univers decât al nostru, cunoscut și prietenos, depinde de cum ți-l apropii și îl iei, ca aliat sau dimpotrivă, în tot ce întreprinzi. De-astea, gândeam
RUINELE, BUNURI NAŢIONALE!... de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 180 din 29 iunie 2011 by http://confluente.ro/Ruinele_bunuri_nationale_.html [Corola-blog/BlogPost/367257_a_368586]
-
carte, Niciodată Liman. Nu mă așteptam să găsesc un discrus poetic mai altminteri decât eram atât de obișnuită cu scrierile sale anterioare, dar... brusc mi-am dat seama că Sabina s-a schimbat , s-a maturizat scriitoricește, s-a retras imaginar la rădăcina universului său poetic, și conștientă sau ba, scrie profund, tot mai aplecată spre o zonă de intereferență între lumea celor ce au fost și lumea de astăzi. Scrie frust, aproape tăios, nu se mai lasă intimidată de canoanele
SABINA MADUŢA ŞI „NICIODATĂ LIMAN” de MELANIA CUC în ediţia nr. 1660 din 18 iulie 2015 by http://confluente.ro/melania_cuc_1437179003.html [Corola-blog/BlogPost/344001_a_345330]
-
letopisețul acestui Poet ... Cele trei modalități ale limbajului, firește, nu apar în stare pură, ci cu întrepătrunderi inerente și evidente. În evoluția liricii , ipostazele creatorului reflectă raportul dintre sine și eul exterior (problematizant), se asociază cu o anumită traiectorie spirituală (imaginar poetic) și se transpun în limbajul aplecat asupra tainelor omului și universului (opera). Selectiv, ne vom opri la câteva simboluri, evidențiind exemple din cele trei regnuri: mineral, vegetal și animal, vom avea în vedere și cele patru elemente fundamentale: apă
EVANGHELIA TACERII de NICOLETA MILEA în ediţia nr. 388 din 23 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Evanghelia_tacerii_nicoleta_milea_1327350119.html [Corola-blog/BlogPost/360347_a_361676]
-
peste-nfloriri aztece!'' sau „Binecuvânt Alfabetul Tăcerii! Binecuvânt șoapta și urma mistreților, dragostea mea sfâșiată de-a pururi, tremurătoarea cumpănă a gândului, Magul-Poet, descântecul șarpelui ... ” Reprezentarea abstracțiilor în formă concretă are ca efect plăsmuirea unui univers poetic original, cu un imaginar propriu, inedit: „Cum să mușc din acest lătrat de câine ce veșnic scâncește în inima ta?”; „Mut ca un pește în apa păcatului sunt, flămând ca un câine a cărui credință descrește ... ”, „Și vaca, și măgarul, și coțofana, și câinele
EVANGHELIA TACERII de NICOLETA MILEA în ediţia nr. 388 din 23 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Evanghelia_tacerii_nicoleta_milea_1327350119.html [Corola-blog/BlogPost/360347_a_361676]
-
clare, fantasmele născute din lectură sunt exact ceea ce sunt prin ele însele, o zână este o zână, un zmeu e un zmeu, un împărat este un împărat. La a doua lectură, după ce am devenit adulți și am făcut cunoștință cu imaginarul colectiv, cu resursele sale și cu moștenirea sa, adânc impregnată în ființa noastră, imaginile din basme devin simboluri, devin reprezentări a altceva, în funcție de basm, relația dintre feți frumoși și Ilene Cosânzene își pierde din inocență, întunericul codrilor relevă secrete întunecate
CONSUELA STOICESCU SCRIE SI TRADUCE VERSURI PE MUZICA DE VIVALDI SI DEBUSSY de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 123 din 03 mai 2011 by http://confluente.ro/Consuela_stoicescu_scrie_si_traduce_versuri_pe_muzica_de_vivaldi_si_debussy.html [Corola-blog/BlogPost/343193_a_344522]
-
cu resursele sale și cu moștenirea sa, adânc impregnată în ființa noastră, imaginile din basme devin simboluri, devin reprezentări a altceva, în funcție de basm, relația dintre feți frumoși și Ilene Cosânzene își pierde din inocență, întunericul codrilor relevă secrete întunecate ale imaginarului propriu și colectiv, lupta dintre bine și rău capătă cu totul alte dimensiuni și alte înțelesuri, totul se întâmplă acum într-un plan superior, metafizic, în care putem să descoperim secrete ale propriei existențe, codificate de către înțelepciunea populară și care
CONSUELA STOICESCU SCRIE SI TRADUCE VERSURI PE MUZICA DE VIVALDI SI DEBUSSY de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 123 din 03 mai 2011 by http://confluente.ro/Consuela_stoicescu_scrie_si_traduce_versuri_pe_muzica_de_vivaldi_si_debussy.html [Corola-blog/BlogPost/343193_a_344522]
-
vreau, simțindu-mă pierdut, cu un nou început, de fiecare dată, când știu, că mă aștepți. Mă vei ierta, de n-am să vin și tare-aș vrea, să ne găsim îmbrățișați, cu tine și-al tău suflet, fascinant, învelit imaginar, cu iubirea mea. Großsantknikolaus, 27 iulie 2016 Sursă foto-Pinterest Referință Bibliografica: Când ne-am iubit ultima oară ? / Coști Pop : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2035, Anul VI, 27 iulie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Coști Pop : Toate Drepturile
CÂND NE-AM IUBIT ULTIMA OARĂ ? de COSTI POP în ediţia nr. 2035 din 27 iulie 2016 by http://confluente.ro/costi_pop_1469570386.html [Corola-blog/BlogPost/368419_a_369748]