1,148 matches
-
vorbeau cu glasuri omenești. Mai auzise acest gen de sunete: murmurul înăbușit al oamenilor care șușoteau în preajma lui, străini înfricoșători, oameni care se aflau foarte aproape de el, acolo unde n-ar fi trebuit să se găsească vreun om. Hoți, polițiști, intruși de altă specie și mai înspăimântătoare, fără nume. Sau poate că erau doar porumbei. Se deșteptă surprins, așa cum se trezea acum în fiecare dimineață, constatând că nu se afla sus, în propriul lui pat, ci la parter, pe canapeaua lată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
adăugându-i câteva linii accentuat negre. O canapea joasă, verde deschis, cu brațe foarte turtite, îmbrățișa o puzderie de perne mici, negre. În fotoliu capitonat cu creton, o masă de birou funcționărească, acoperită cu plastic, și un scaun pătrunseseră ca intruși, reprezentând, în felul lor umil, utilitatea și confortul. Pe sub ușile de lemn sculptat ale băii se strecura o șuviță de abur. Camera era caldă și duduia de zgomotul apei care, curând, deveni inaudibil. — Frumoasă cameră aveți aici, spuse George, așezându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
Ruby cu cafeaua, poftește-o să ia loc. Mi-ar face plăcere să știu că luați o cafea împreună. Își înșfăcă fulgarinul și haina și ieși din cameră. George coborî în grădină pe ușa din spate, dar nu se alătură „intrușilor“ care stăteau afară, pe lângă „Papuc“. Nu o putea zări pe „aia mică“. Se opri lângă garaj, privind în grădină. Adam, care se instalase în Rolls, auzise zgomotul ușii din spate care se deschisese și se închisese. Înălțându-se pe scaunul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
în fața ei, în timp ce Gabriel citea Ennistone Gazette, și-i pusese vreo două întrebări banale. Gabriel i-a răspuns foarte retezat și a continuat să-și citească gazeta. Nu-i plăcea să intre în vorbă cu bărbați străini. După scurt timp „intrusul“ plecase. Câteva minute după plecarea lui, înainte de sosirea lui Brian, Gabriel lăsase gazeta din mână cu simțind că o apucă remușcările. Omul păruse foarte singuratic, poate că abia sosise în Anglia, un imigrant, trăind singur, simțind că-i nedorit, privit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
piciorul. Era inaccesibilă, construită dintr-un metal solid, ca de altfel toate structurile care-l înconjurau, și extrem de fierbinte la atingere. Începuse să simtă că treptele încinse îi ardeau încălțămintea. Până cu câteva minute înainte avusese senzația că e un intrus care se furișase în taină acolo unde nu-i era locul. Acum se simțea pur și simplu captiv. Bătu cu pumnii în ușă și strigă de câteva ori: „Hei! Hei!“. Auzi ecoul subțiratic, neputincios, al propriei sale voci, abia răzbind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
se reverberă în spațiul închis și făcu să vibreze și să clincăne strident întreaga rețea de metal invizibilă. Pe dată luminile se reaprinseră, un paznic furios deschise ușile de sus și coborî în goană pe scări. Când descoperi cine era intrusul, i se mai domoli furia. Tom a fost iertat, pe nedrept, așa cum, fără îndoială, îl va ierta și Dumnezeu, dacă există un Dumnezeu. I-a povestit paznicului acum amuzat, care-l mustra cu blândețe, că își pierduse, pe undeva în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
încheietura mâinii fantomatice, de gnom. Zbang-zdrang...! O piatră zbârnâie, sticla cu secărică clinchetește ca o caterincă voioasă și se preface-n țăndări, iar brațul cel neguros, care tocmai o etalase, se retrage și acesta, odată și cu restul corpului ciudatului intrus... Și se dizolvă în neant! Big Sile tresare în forță, cu aceeași mină de insomniac trudit, după o prea îndelungată luptă inegală, cu cruzimea spăimoasă a nesomnului. Bravo, Dănelule, bravo! îl felicită Avocatul, pe Poet. Nota douăzeci și cinci! Ca la olimpiade
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
Dario se Încăpățâna să o considere fericită. Uneori avea cu el o valiză, ca și cum ar fi venit dintr-o lungă călătorie. Dario se instala În garsoniera din Borgo Pio. Îl dădea jos de pe tron pe Godot, care Îl Întâmpina pe intrus zbârlindu-și părul și mieunând disprețuitor, pentru ca apoi să dispară jignit, până al plecarea lui. Dario Își Împrăștia pantalonii și cămășile pe fotolii, Își punea periuța de dinți În paharul din baie și pentru vreo două zile trăiau liberi, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
ia o altă sticlă de vin și se Întîlnesc cu o patrulă formată din trei mașiniști. Bă tîmpiților, ați căpiat? Ce dracu faceți? Patrula cutreieră teatrul la ordinul directorului, să se asigure că totul e În regulă, că nu există intruși. Ăla e un buzdugan de scenă? Uită-te și tu la ăștia! Băăă, să nu vă mai furișați așa pe-aci pe sus, că vă Împușcăm. Cu pistolul din Mobilă și durere. Cu care pistol, Întreabă unul din mașiniști, cu
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
Vostočnoj Evropy), Moskva, 1961, p. 58-59. • Apud C. Szabo, Die militärische Aspekte der deutsch-ungarischen Beziehungen während der Salierzeit, în „Ungarn-Jahrbuch. Zeitschrift für Kunde und verwandte Gebiete“, 21, 1993/1994, p. 2. • G. Kristo, op. cit., p. 129-133. oponenți drept străini și intruși. Cel mai de seamă monument al istoriografiei poloneze medievale, Chronica Poloniae Maioris din secolul XIV, narează că Vladislav al II-lea, fiul lui Bolesław al III-lea Gură Strâmbă, și-a nedreptățit frații din cauza soției sale, o germană - Agnes, fiica
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
Moldavia in Transilvaniam migrandibus 1. Notarea evenimentelor la scurt timp după desfășurarea lor a conferit credibilitate informațiilor, fiind ulterior utilizate ca sursă pentru evocarea momentului. La începutul secolului XIX secuii, deranjați de concurența economică a armenilor, îi numeau pe aceștia „intruși fără proprietate asimilați jelerilor“ fiindcă, spuneau ei, abia „în 1672, după trei ani de peregrinări prin munți, au fost primiți din mila glorioșilor noștri înaintași în acest ținut“2. Această referire este identică • Nicolae Gazdovits, Istoria armenilor din Transilvania. De la
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
legile firii, țipa în toiul nopții, trebuia îmbăiat («baia» devenise aproape impracticabilă seara); în odăița unde și așa nu știu cum de încăpuseră un pat și un șifonier se întindeau rufele sugarului (obiectiv, recunosc deci șí dezavantajele „celorlalți”: numai că ei erau intrușii, iar noi eram cei invadați în conformitate numai cu legile strâmbe, cum este firesc să le numesc). și iarăși, într-o bună zi, pe la mijlocul anilor ’50, «au făcut schimb» șí urmașii nepoatei, venind o pereche de tineri «ingineri pe puncte
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
cale, conceput, susținut și «combătut» în mod planificat- de Dictator, de camarilă, de Securitate). Ce a însemnat, psihologic, pentru „invadați”, acel trai zi-și-noapte într-o casă cu persoane complet din afara familiei, cu acei «colocatari» impuși de regimul „comunist”, veniți ca intruși cu o «repartiție» imbatabilă (căci nu m-am referit aici - nu din subiectivism, ci pentru a respecta o realitate istorică - la frustrările unora dintre cei care „intrau” în locuința altora în acea calitate sau la alte situații de conviețuire) - ce
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
mulți erau deja alcoolizați. Celor mai mulți li se ținea rând până ieșeau de la lucru și se alăturau restului familiei. Unii, mai curajoși și robuști, erau însărcinați cu supravegherea desfășurării corecte a cozii - așa-numiții „șefi ai cozii” -, ca să se apere de intruși și infracțiuni, comunitatea improviza o poliție/armată ad-hoc. Ei se ocupau cu paza și alcătuirea unor liste, pe care se înscriau, în ordine, cei așezați la rând (aveau și avantaje - era, de obicei, convenit ca, în schimbul asigurării „ordinii”, paznicii să
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
154, 158 și 159). Aș mai aminti de muierea lui Boțoghină, de fetița lui Boțoghină, de nurorile lui Birică, de Polina, de Mărioara Fântână (Moromeții II și Marele singuratic), de Florica Damian (Marele singuratic), culminând cu cele două femei din Intrusul, Viorica și, mai ales, firește, Maria. Cred că marea „crimă tragică” a lui Călin Surupăceanu, justificând în plan imanent drama lui, e faptul că a trecut fără cutremurare pe lângă iubirea celor două femei.) Observ în treacăt, cu nedumerire, că singura
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
Participanții trebuie să elimine ideile preconcepute și presupunerile înainte de a începe dialogul. Numai așa vor analiza liber ideile și vor lucra în mod creativ. Mediul are și el importanța lui. Să fie ferit de factori perturbatori (zgomot, du-te-vino permanent, curiozitatea intrușilor) și să inducă calm. O muzică clasică pe fundal este o idee bună. Fiul lui Einstein spunea că tatăl său asculta muzică de Mozart sau Beethoven pentru a găsi o stare de spirit propice creației. Stimularea vizuală se poate face
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]
-
ritm ale anotimpurilor vieții dau tonul și starea ale Întregului sistem energetic și crează atmosfera vieții trăite. 7. Meridianul circulației și al organelor sexuale: meridianul circulației și al organelor sexuale conectează energiile sistemului imunitar cu scopul de a ataca un intrus și de a mobiliza energiile organismului pentru a lupta sau a reacționa prin fugă sau ingheț. Operează În moduri total diferite de ale oricărui alt meridian astfel că trebuie considerat un sistem aparte. Energiile sale lucrează În legatura cu glanda
[Corola-publishinghouse/Science/2365_a_3690]
-
Întotdeauna implicat. Meridianul splinei este considerat „mama” tuturor energiilor trupului. Acesta Încearcă să te hrănească de fiecare dată și oricînd apare o amenințare. El va determina apariția unei inflamații În situația În care vă rupeți ceva Încercînd astfel să Îndepărteze intrusul și să inițieze procesul de vindecare a țesutului. Totuși, principala strategie pe care o folosește pentru a vă proteja presupune mobilizarea Întregului corp pentru a rămîne puternic. Așa cum leul va ataca cel mai slab membru al grupului, iar indivizii cei
[Corola-publishinghouse/Science/2365_a_3690]
-
Pământul și Soarele, cu condiția să-i fie riguros controlată poziția pentru a se evita ca o perturbare să îl ducă în derivă. Presiunea de radiație a astrului pe un ecran reflectorizant ar fi de ajuns pentru a arunca orice "intrus" în afara orbitei ideale și tocmai de aceea ecranele concepute de Angel nu sunt reflectorizante, ci transparente. Ele difractă pur și simplu razele Soarelui, adică le înclină cu câteva grade față de direcția lor incidentă. Astfel "deturnate", razele ocolesc Pământul, reducând cu
De la Macro la Microunivers by Irina Frunză () [Corola-publishinghouse/Science/779_a_1755]
-
nici un caz anulată. În Delta lui Venus, de Anaïs Nin, mai exact în nuvela intitulată Elena, eroina eponimă se lasă mângâiată de o prietenă, Leila, dar scena de-abia schițată se întrerupe când cele două femei sunt deranjate de un intrus; Leila îi cere Elenei să treacă pe la ea a doua zi, însă Elena nu vine. Dublul eșec nu este decât superficial: în realitate, nu e decât un fel de a pregăti scena completă care, peste câteva zile, le va satisface
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]
-
modalități de „conviețuire”, ideal de sinergism, deoarece se pare că procesul globalizării este ireversibil și trebuie să-l „asimilăm”, ca mod de gândire și să-l gestionăm în interesul propriu, individual sau național, și, înainte de a-l privi ca un intrus bun sau rău în viața noastră, trebuie să-l cunoaștem. Acesta este exercițiul pe care autorii doresc să-l propună cititorilor. 2.1. Premisele economiei globalizate În istoria evoluției economiei, componente ale globalizării se întâlnesc în cele mai timpurii forme
GLOBALIZAREA Manifestări şi reacţii by Florina BRAN,Gheorghe MANEA,Ildikó IOAN,Carmen Valentina RĂDULESCU () [Corola-publishinghouse/Science/228_a_334]
-
situația de ospitalitate constrânsă pe care o propun. Aceasta din urmă pare o rescriere a Prăbușirii casei Usher a lui Poe, în care fantasticul are partea sa în relația dificilă între gazdă și oaspete care face, mai degrabă, figură de intrus. Avem aici de a face cu o ospitalitate acordată cu părere de rău tânărului necunoscut care poposește într-o casă izolată, veche, misterioasă de către bătrânul straniu care refuză dialogul cu oaspetele acesta impus. Gazdă ursuză și neprietenoasă care este bătrânul
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
este bătrânul ciudat arată dorința de a-și păstra secretul, nevoia de a se proteja față de cel care i-ar putea lua locul dar și față de lumea exterioară în care se petrece istoria, de care el fuge. Pentru tânărul oaspete, intrus, impus, este vorba de curiozitatea de a explora labirintul casei stranii, dar și de voința de apropiere a secretului legat de o prezență feminină. Tipologia intrusului, a oaspetelui neașteptat și nedorit, este bine sesizată de Maupassant într-o povestire, precum
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
lumea exterioară în care se petrece istoria, de care el fuge. Pentru tânărul oaspete, intrus, impus, este vorba de curiozitatea de a explora labirintul casei stranii, dar și de voința de apropiere a secretului legat de o prezență feminină. Tipologia intrusului, a oaspetelui neașteptat și nedorit, este bine sesizată de Maupassant într-o povestire, precum Amicul Joseph care pune problema intruziunii parazitului într-un spațiu domestic și reformulează ospitalitatea în termeni de ostilitate și deposedare. Deși pare aproape un oximoron, ospitalitatea
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
Este vorba într-adevăr de a descoperi individul ca istorie și de a-l face să se destăinuiască, să se povestească, să mărturisească. Tânăra fată și fugarul este romanul absolut pasionant al unei ospitalități constrânse în care naratorul este un intrus care se introduce cu forța în casa celui, care îi va fi, fără voia sa, gazdă, o gazdă ursuză, puțin amabilă, vizibil mânioasă pentru această intruziune necuviincioasă. Naratorul este anonim și nu îi vom ști niciodată numele. Prin aceasta el
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]