448 matches
-
le realiza Pulcheria la bârnă, iar eu, îngerașul ei bătrân și neputincios, am recunoscut în el, în acel iremediabil fricos, "impostorul de sine", o posibilitate de-a împlini cu întârziere dorința ei din copilărie. Poate n-a fost cea mai izbutită alegere, dar priviți, tovarăși spectatori, priviți cum Pulcheria e, în felul ei, fericită... Scena 8 (Oamenii păsări) (O bârnă traversează scena de la un cap la altul: câte un scaun așezat la capetele ei. Pulcheria se suie pe scaun, apoi pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
Lupino se afundă într-un vis adînc, odihnitor. CAPITOLUL 9 ... și urm\toarele N ici nu și-ar fi imaginat Lupino atunci, în prima seară, că, mai tîrziu, avea să catalogheze istoria cu mistreții ca fiind una dintre cele mai izbutite întîlniri ale debutului călătoriei sale! Căci, dacă ar fi știut, ar mai fi dormit, oare, liniștit în acea noapte?! Zorii celei de-a doua zile l-au găsit, așadar, odihnit și plin de speranță: urma să iasă în calea altor
by Crenguţa H. B. Docan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1108_a_2616]
-
și În balcoane. Mulți căzură În genunchi și Începură să se roage sau doar să-și facă cruce. 2. Flavius-Tiberius era mulțumit. Dusese lucrul până la capăt. Grațian tropăia și chiuia În balcon. Se bucura ca un copil de o șotie izbutită. Într-o mână ținea o sticlă cu vin, În cealaltă un pahar. Își turnă și bău. În sănătatea cui, nu se știa. Flavius-Tiberius avea și el o sticla asupra lui, dar de bourbon, din cel promis de Grațian. Era goală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
10 al romanului românesc din secolul XX2, Călinescu ar retracta ceva din următoarea frază: „Privită prin ce-ar fi putut să fie, scrierea este ratată, cum ratat este și autorul. Dar Mateiu Caragiale era un ratat superior, mai valabil decât izbutiții ș...ț”1. Important e că omul și opera sa au impus În epocă, ba până și după aceea, un stil. Firește, nu toți mateinii au fost sau Încă sunt (dintre puținii rămași În viață) dandy până În vârful unghiilor. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
platform-boots, sau pe Alain Pacadis, Înveșmântat În toate modele, dar mereu cu aerul de „tânăr șic”. Să te cheme prințesa Murat și să-i primești În saloanele tale pe toți celebrii momentului, printre care figuri mai mult sau mai puțin izbutite ale dandysmului, „Bakst, cu aerul lui de bătrân reînrolat, cu părul rar, roșcat și o mică mustață ofițerească răsucită ridicol, miop, cu lornion, purtând smokingul ca un crupier, vorbind peltic, Stravinski, foarte dandy, cu pantalonul său muștar, veston negru, cămașă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
imaginară a distinșilor bărbați care fac sport ar fi Alcibiade. Iar dintre cei ce aparțin dandysmului istoric ar trebui chemați la apel destul de mulți, cu precădere englezi. Primul - Brummell Însuși, cu orele sale de echitație, mai mult sau mai puțin izbutite. Apoi Byron, cu antrenamentele de box, călărie și gimnastică, dar mai ales de Înot. El poate intra oricând În analele natației, cu străbaterea Helespontului sau a distanței dintre Lido și capătul lui Canal Grande, la Veneția. Practicarea sportului impune Însă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
În aceeași măsură ca și artele ce fac efortul de-a o exprima. Dar opera lui nu este lipsită de interes. Se știe că William Blake, oprindu-se În fața uneia dintre picturile lui de la Royal Academy, a socotit-o „foarte izbutită”. Eseurile sale au prevăzut multe lucruri ce au fost Înțelese abia de atunci Încoace. Pare să fi anticipat unele dintre acele accidente ale culturii moderne pe care mulți le consideră ca adevărate principii de bază. Scrie despre La Gioconda, despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
Își cerea dreptul la finalitate. Din clipa În care și-a explicat mecanismul, coșmarul s-a spulberat ca trupul de cărbune al unei mumii pe care o scoți la lumina zilei. Studenta de la germană a rîs ca de o farsă izbutită, cîtă metempsihoză și cîtă memorie atavică atribuise ea acelui coșmar care a chinuit-o toată adolescența - dar nimeni nu știe dacă predilecția ei pentru romanul negru, pentru filmele de groază, deghizările nocturne, Întîlniri În cavouri, fascinația pe care o exercitau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
era pe listă, deci era mai greu de obținut. Pentru târfe, e mai degrabă o chestiune personală. De-atâtea ori, pornit În căutarea unui amor spaniol, trebuise să se mulțumească cu o masturbare simplă sau doar cu o muie. Uneori izbutită, de altfel; oricum, În materie de amor spaniol, oferta era structural insuficientă, iată ce gândea Bruno. În acest punct al cugetărilor sale, ajunse la grupul sanitar nr. 8. Oarecum resemnat să Întâlnească niște băbătii, avu un șoc dureros descoperindu-le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
data portretul, potrivit a căuta acea densă „simplitate nobilă“, strania „măreție liniștită“ ? Știa poate și el, din relatarea lui Vasari, că Francesco da Sangallo, prietenul care îi făcuse portretul lui Piero când era bătrân, păstrase de la dânsul și un foarte izbutit tablou reprezentând-o pe Simonetta Vespucci, cu o viperă înfășurată în jurul gâtului. ...Pentru Giovan Vespucci, care locuia peste drum de biserica San Michele, pictase Piero cadrul unei încăperi, luminată de bacanale, fauni, satiri și silvani... cu zece ani înainte împodobise
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
perechile de sulițe până ce toate cele patru cozi au ajuns să se atingă, și le-am legat din nou Între ele, pe toate la un loc. Ei, și acum că făcusem adăpostul, trebuia să fac trocul ca după o vânătoare izbutită, dar nu știam cum. Priveam sulițele, Îmi plăcea cum stăteau și știam că alcătuiau ceva bun, dar habar n-aveam să fac trocul de Împăcare. Nu știam dacă aveam să-i revăd pe Selat sau pe Dilc - poate că muriseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
mână pe pământul nisipos. Capetele lor, așa cum mi le aminteam. Pfuuh. Krog nu era În stare nici să-și amintească bine chipurile lor, nici să scrijelească așa cum trebuie. Oare cum făceau cei ce scrijeleau și colorau pereții după o vânătoare izbutită? Am Încercat să-mi amintesc meșteșugul lor, numai că mâna mea nu urma ceea ce vedeau ochii prin pâcla amintirilor. Acei oameni puteau și Krog nu putea. Așa că, până la urmă, am făcut câte un fel de dreptunghi fără colțuri atât pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
spunem nimic, căci nimic n-ar mai fi de spus după ce văzul își făcea treaba. Precum amforele vechilor greci, Marchiza era făcută numai din forme care te îmbiau să torni înăuntru. Contururile ei erau lipsite de echivoc, întruchipau cea mai izbutită dintre lumile posibile, în care aparențele și esențele sunt una. Ochii se încondeiau cu linii groase, alungite spre tâmple. Locul sprâncenelor rase îl luaseră două linii curbate, ca niște arcuri de elipsă. Pe obraji elipsele erau întregi, sub forma unor
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
reviste tradiționaliste, poeziile de tinerețe ale lui I. reiau, într-o versificare fluenta, motive ale romantismului occidental, părăsite în cele din urmă în favoarea exprimării propriei simțiri, nu fără reminiscențe din Heine, ca într-un bogat ciclu erotic. Poemul Convoi funerar, izbutit, indică apropierea de noile curente, insă autorul își abandonează tocmai atunci uneltele. La reluarea lor, va da o vreme simple exerciții; ultimele poezii, din 1940, transmit totuși o vibrație adâncă în fața inexorabilului sfârșit. Până la acea dată, I. publicase în presa
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287518_a_288847]
-
pe un plan tot mai înalt problema industriei mașiniste”. Manufacturile din Principatele Române și deci din Moldova nu puteau face față concurenței produselor fabricate ale țărilor apusene. Cea mai bună dovadă în acest sens ne-o oferă chiar soarta încercărilor izbutite și neizbutite de fondare a manufacturilor în Moldova. Aici s-au dezvoltat trei zalhanale-manufacturi și atelierele navale de la Galați, tocmai pentru că zalhanalele nu erau concurate de către țările apusene, iar atelierele navale de la Galați erau indispensabile. Așadar, rămânem la concluzia că
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
un număr mai mic decât cel real de vite tăiate, iar organele de stat, dimpotrivă, urmăreau să reducă pe cât mai mult posibilitățile de evaziune fiscală. Este semnificativă în această privință declarația unui moldovean către Vistierie, care confirma în 1850 încercările izbutite ale lui Goldner de frustare a Vistieriei. El arăta că numărul real al vitelor tăiate în fabrica de conserve numai Goldner îl poate ști. Acesta din urmă a vrut să-l angajeze în serviciul contabil al întreprinderii, cu condiția ca să
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
oprit ceva mai mult asupra lor, aceasta am făcut-o pentru a arăta că întreprinzătorii aveau de luptat nu numai împotriva lipsurilor mari, ci și împotriva a o sumedenie de piedici mărunte de genul celor de mai sus. În afara încercării izbutite a lui Goldner, întâlnim în acea epocă și alte inițiative de fondare a unor fabrici de prelucrare a cărnii de vită. Una aparține hamburghezului Johan Krodop, care, în septembrie 1847, a cerut domnitorului un hrisov pentru deschiderea unui stabiliment de
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
inițierii și desfășurării construcțiilor de întreprinderi ale industriei grele mai avea de parcurs un drum lung. Ceea ce s-a realizat în acest din urmă domeniu, în epoca de care ne ocupăm, nu a depășit stadiul încercărilor, numai în mică parte izbutite, de înființare a unor ateliere de reparat unelte și mașini sau de fondare a unor mici instalații mecanice de construcție a uneltelor agricole. Prima încercare de fondare a unei instalații mecanice de fabricare a uneltelor agricole o datorăm lui Sachetti
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
manufacturilor sunt însă evidente. Ele demonstrează că industria Moldovei se angajase temeinic pe calea dezvoltării capitaliste. O însemnată dovadă în acest sens ne-o oferă însă și începuturile mașinismului. Ce-i drept, din punctul de vedere al preocupărilor, al încercărilor izbutite și neizbutite de introducere a mașinisimului, epoca cuprinsă între anii 1848-1864 nu prezintă deosebiri radicale față de perioada precedentă. Începuturile mașinismului se plasează în deceniul premergător anului 1848, cu care începe perioada studiată de noi. Aceste încercări însă sporesc ca număr
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
a observat cu îndreptățire că, în acel secol, „afirmarea dinamică a conștiinței naționale este însoțită de o puternică resurecție a spiritului militar sau, cu alte cuvinte, la intensificarea curentului către oaste [N. Iorga]. Totodată, constatăm încercări - uneori, pentru scurt timp, izbutite - de reconstituire a unei oști pământene”. Totuși, oamenii politici din Principate în secolul XVIII, spre deosebire de „epocile eroice”, nu sfidau primejdia, ci o evitau fie prin înduplecarea inamicului, fie prin trecerea de partea „eliberatorilor” după dobândirea unor minime garanții pentru ei
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
prezentului armatei. Cartea de început, Candidat la însurătoare (1958), include schițe și se vrea o satiră modernă a „păcatelor” sociale, ironizând, mai mult sau mai puțin iscusit, probleme conjugale, birocrația la toate nivelurile, lăudăroșenia, egoismul, oportunismul, parvenitismul etc. Cea mai izbutită dintre proze este Dosarul Urecheatu, în care autorul manevrează un reușit umor de limbaj și de situație, pe modelul caragialesc al „telegramelor”. Tot în 1958 îi apare volumul Noaptea albă, urmat de Născut a doua oară (1960), unde autorul, schimbând
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287346_a_288675]
-
plină de căldură, de sensibilitate, cu atenție pentru ceea ce au particular, personaje ale unui involuntar bildungsroman, părinții lui G., profesorii și colegii de la școlile din Cernăuți sau prietenii întâlniți la Viena (Constantin Flondor, Ilarion Munteanu) și la Iași (Mihai Eminescu). Izbutită este și conturarea, cu o peniță ascuțită, a mediului răzeșilor bucovineni, mai ales a „cucoanelor” care viețuiesc înrobite tabieturilor și prefirându-și amintirile, uitate de vreme, în conacele lor (Duduia Pulheria, Cucoana Raluca), sau reconstituirea plină de compasiune a unor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287363_a_288692]
-
de atunci [de la 1913 - nota noas tră], dar cât de mult mi se pare! Întradevăr, câte prefaceri, quantum mutatus ab illo! Câte prefaceri în viața statului și neamului nostru! Câți oameni, pe atunci obscuri, sau în situații mo deste, nau izbutit, avântânduse după război în vâltoarea politică, să ajungă la acele situații care, întro societate încă înapoiată în cultură, sunt cele mai râvnite și prețuite. [...] Învățătura lor [a junimiștilor - n. n.] na avut decât un cusur, a fost prea înaltă pentru mediul
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
un suport pe care începe să construiască, adică să compună opera. Dar și aceste căutări dau naștere la o serie de variante, de variațiuni, și creatorul trebuie să se oprească asupra uneia dintre ele. 4. Izolarea Pentru varianta cea mai izbutită se găsește schema structurală, scheletul compozițional. Lucrarea începe să aibă consistență și să se apropie de gândul artistului. Privită mai atent, lucrarea are o notă de originalitate. Ea se diferențiază de celelalte opere cu aceeași temă prin originalitatea viziunii plastice
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
totodată neajunsurile clipei. Oricum, chiar dacă în epocă era un autor citit, chiar popular, el rămâne un poet ocazional (spune multe un titlu ca Himnuri pentru Crucea Roșie, 1877). Vetustă și dulceagă, lipsită de fior, lirica lui erotică nu e mai izbutită decât poezia satirică ori cea de meditație. Nici versurile din 101 fabule (1869) nu ies prin nimic în evidență. Ceva mai inspirată se arată a fi poezia epică, de asemenea imnurile religioase. Compuneri ca Limba românească, Plugușorul sau romanța Hora
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289700_a_291029]