475 matches
-
ca să-i vândă - ar fi avut cui, erau niște Ovrei care făceau en-gros... - Atunci? Îi mâncau ei? - Pentru asta le-ar fi ajuns câteva cuiburi, nu atâtea hectare... - Atunci de ce puneau hectare de harbuji? - Ca să aibă de unde-și muta turul izmenelor: de pe prispă În prepeleac! - Cel mai frumos prepeleac era al lui Morcov... - ... ce mai rămăsese din el, după trecerea frontului... N-ai apucat perioada lor de aur. După Ocupație, apoi după Liberare, chiar dacă au continuat să pună harbuji, nu s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
Răcnește ca la crâșmă (n-avem așa ceva În Mana, dar dacă am avea, așa ar; am auzit eu): - Da viniț’ s’ cinstim, măi!! Mai repede, mai repede - să cinstim venirea. A ieșit la vedere, la ei și Moș Andrei. În izmene. Cu mâna streașină la ochi, Își sucește, răsucește capul Într-o parte, În alta, după vuietele apropiindu-se, Îndepărtându-se - printre păpădii de fum. Și zice Moș Andrei - Încet, Încetișor, dar Îl aud: - Măi băieț’, măi... Aț’ vinit păn-la urmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
dezbrăcații ceia doi... I-am văzut - de-aici, din calidor: Moș Iacob merge pe drum În fața lor și, din când În când se oprește, le face cu mâna semn peste umăr și zice: - Idite, idite! Doi inși În cămașă și izmană. Tunși-chilug. Și desculți. Intră cu toții În ogradă, alături. Moș Iacob le arată banca de lemn de lângă peretele saraiului: - Sidite, sidite! Cei doi tunși se așează. Ascultători, cu mâinile pe genunchi și privirea drept Înainte. Sunt murdari pe obraz, au mâinile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
au dinții foarte albi. Moș Iacob Îi spune nevesti-si ceva În șoaptă, apoi scoate tabacherea-cu-țigări, cea din argint - le-o Întinde, pe rând: - Tabaciok! Tabaciok! Curite, curite! Rușii râd și mai alb și mai larg. Își șterg bine mâinile de izmene, pe dos și pe față (după ce și-au băgat pâinea-n sân), Înainte de a lua țigări. Moș Iacob le dă foc. Apoi intră iar În casă. I-am văzut - de-aici, din calidor. I-am văzut pe Rușii rămași singuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
nuanță de măr verde, de care eram atașat În mod deosebit. Sau portjartiera neagră spre maroniu, ca boabele de cafea? Nu, e aceeași chestie ca și brasiera. Atunci ce? mai aveam trei minute sigure. Da, trebuia să mă mulțumesc cu izmenele, cu toate că mă mai Îmbrăcasem cu ele c-o zi Înainte. Măcar aveau o despicătură În față, la vintre, așa că nu mă jenau deloc. Încă două minte sigure - mai Întâi din profil, apoi toată silueta - și invers - Încă un minut - dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
despicătură În față, la vintre, așa că nu mă jenau deloc. Încă două minte sigure - mai Întâi din profil, apoi toată silueta - și invers - Încă un minut - dacă Îmi strângeam picioarele - dar dacă mă Întorceam și mă aplecam - nu, repede, jos izmenele - la naiba - de ce nu - ciorapii - s-au prins de - fir-ar să fie - douăzeci de secunde - așa - dar unde - zece - acolo, sub neglijeu - cinci secunde - Închide ușa - — Și timpul a expirat. — Oricum, Întotdeauna reușeam să mă Îmbrac și să ies
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
des mssrs Hervé Jacquet, prof. de méd. , et Martin Froehlich, dr. méd“. Eram pe punctul de a Închide valiza la loc când, atingând lenjeria, am dat peste ceva dur. Nu, nu era ce mă credeam. Împachetat Într-o pereche de izmene de-ale lui Anton, era un stilet Valiant. Așezând toate - mă rog, aproape toate - la loc, cum le-am găsit, am vârât servieta sub pat și am aranjat perna sub cap. Cu doar patru zile În urmă m-am dat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
în lume, în care negocierile au durat luni de zile. Autoritățile au comunicat constant cu presa, care a acoperit mediatic situațiile de criză, fără a intra ea însăși în criză. Noi, însă, am luat o tare, ca la Mărășești, în izmene... EU NU ANTICIPEZ ANTICIPATE De la Cotroceni, nici o veste despre anticipate. Și dacă exista un moment propice pentru declanșarea acestora, atunci acesta era. Tratatul cu Uniunea Europeană tocmai fusese semnat, iar măsurile dure de reformă încă nu își făcuseră efectul în buzunarul
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
țesea catrințe și brâie, scoarțe și lăicere cu motive populare bucovinene, late, masive și cu ornamente foarte complicate. Păstrez până azi, ca pe o relicvă, un costum național românesc confecționat de mâinile ei, ce conține toate piesele: cămașă cu ozoare, izmene, brâu, bundiță ornamentată, în stil bucovinean, cu blană de dihor, pălărie verde cu pană de păun... Oamenii din Suceveni, firi austere și foarte buni gospodari, meșteri în lemn, au avut întotdeauna o dezvoltată conștiință religioasă. Ei niciodată nu au permis
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
douășpe semne dân zodiac mi se tipăriseră la fix În glagorie; da-i de ajuns să-ți spună unu să n-o Încurci, că te și apucă bâțu să n-o dai În bară. Nu că mi-aș fi rătăcit izmana dă frică, parol, da am avut un gând. Abenhaldun mi-a strâns ghiara, mi-a zis că rugăciunile lui vor fi cu mine, și am coborât jos scara În salon. Ieram până peste cap cu zodiile; bașca, cârca albă a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
Șosea, în fața Bufetului ori în Cișmigiu, veneau cam tot aceiași, de fiecare dată îmbrăcați în cămașă neagră și pantaloni pană, aducea a carnaval, a mascaradă, nimeni nu putea interzice cuiva să bea bere cu amicii, chiar dacă ar fi venit în izmene, nu? Dar, pe neașteptate, între hîrtiile înaintate de Leonard Bîlbîie a apărut un raport cu totul senzațional pentru desfășurarea cazului, Bîlbîie a pus în lumină, e un mare talent băiatul ăsta, iar pe lîngă asta avea și șansă, pe scurt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
Abia astăzi aflu că elev fiind, scriam și eu scrisori prin sat foștilor colegi într-un stil nu prea obișnuit. Voi ce mai beți, ce mai mîncați? Soarele tot de la răsărit răsare? Popa Alexandru tot cu ață albă își coase izmenele?" A trebuit să le văd, aceste scrisori, ca să cred că nu sunt inventate de alții. Fantastice pentru mine nu erau viziunile lui Ion M. Ion, care nu mișcau nimic în lume, ci felul și mobilul cuvântului zilnic rostit de oameni
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
șoselei se ridică un țigan cărunt, cu obrazul pământiu și zbârcit. Mustața aspră îi era împărțită în două sub nas printr-o ruptură în buza de sus, care-i arăta dinții lungi, albi. Sta încovoiat, în surtucu-i peticit, desculț, cu izmene albe, cu mânile strânse sub brâul roș. Începu să scâncească răgușit, stâns: — Faceți-vă o pomană, oameni buni... M-a apucat vătămătura... Și mă ține, mă arde, nici nu mai pot merge... Să mă duceți macar până la pod la Tupilați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
scufii, spre cinste și podoabă. 41. Să îmbraci cu ele pe fratele tău Aaron, și pe fiii lui împreună cu el. Să-i ungi, să-i închini în slujbă, să-i sfințești, și-Mi vor sluji ca preoți. 42. Fă-le izmene de in ca să-și acopere goliciunea, de la brîu pînă la glezne. 43. Aaron și fiii lui le vor purta cînd vor intra în cortul întîlnirii, sau cînd se vor apropia de altar, ca să facă slujba în locașul sfînt; astfel ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85084_a_85871]
-
marginea dimprejurul mantiei, pentru slujbă, cum poruncise lui Moise Domnul. 27. Au făcut și tunicile de in subțire țesute cu măiestrie, pentru Aaron și fiii lui; 28. mitra de in subțire, și scufiile de in subțire care slujeau ca podoabă; izmenele de in subțire răsucit; 29. brîul de in subțire răsucit, lucrat la gherghef, și de culoare albastră, purpurie și cărămizie, cum poruncise lui Moise Domnul. 30. Au făcut apoi și placa de aur curat, cununa împărătească sfîntă, și au săpat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85084_a_85871]
-
care cutreiera orașele pe două picioare neastâmpărate, ca un magazin ambulant, cu emblema „Casa Ramses”. Musafirul a înaintat, bățos, mai aproape de bătaia pâlpâită a lumânării. Acum nu mai putea să încapă nici un fel de îndoială. L-am recunoscut și după izmenele lungi și largi cu șireturi înnodate în fundulițe deasupra gleznelor murdare, dar mai cu seamă după acel cap de păstârnac lunguieț, cu obrazul jupuit și țeasta pleșuvă, în creștet cu un moț de păr cenușiu. El l-a ucis pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
Uneori, ca să-mi facă plăcere, Moș Avram cu cele zece degete chircite de podagră, scutura tulpina strâmbă a părului din care curgea o ploaie de pere mărunte și dulci de culoarea chihlimbarului. Îl țiu bine minte, cu cămașa lungă peste izmene, cu picioarele înfășurate în obiele și vârâte în opinci negre și rupte. Avea chipul pământiu, neras cu săptămânile, cu barba albă, țepoasă, fruntea ciupită de vărsat, sprâncenele cărunte și groase, mustățile stufoase și ochii cenușii, încruntați de lăuntrică suferință, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
Rudolf soarbe din pahar și râde amuzat de o aducere aminte, venită așa, deodată: - „De ce nu lași femeia în cameră, să-ți facă puțină curățenie?...” - „Lucrez, mamă, îi răspunsei indispus că mă distrage de la treabă, așa cum mă găseam, numai în izmene, aplecat deasupra acuarelei de pe masă. - „Rudolf, dar perinile poate să le pună la fereastră?...” - „Lucrez!” repetai cu dinții strânși. - „Dar oala poate s-o scoată?...” Și atunci, turbat de mânie și totuși mâhnit, am deschis ușa și i-am azvârlit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
rosti ca pentru rugăciune, și câteva secunde mai târziu, ușa fu deschisă și flăcăul apăru în prag, cu chipul alb ca hârtia și cu ochii pironiți în depărtări. Avea privirile limpezite și înălțate dincolo de moarte. De sub mantaua încheiată îi coborau izmenele albe ca zăpada, legate în jurul gleznelor. Pe cap își pusese capela cazon, care-l prindea minune, iar în picioare încălțase o pereche de sandale noi, din piele groasă de vițel. Trecuse grăbit cu mâinile vârâte în buzunarele mantalei, încadrat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
în cerc. Doamna Reilly se afla în magazinul D.H. Holmes la raionul de patiserie, unde se lipise cu pieptul ei matern de o vitrină în care erau expuse pricomigdale. Cu unul dintre degetele deformate de toți anii în care frecase izmenele gigantice, îngălbenite, ale fiului ei, bătu în geamul vitrinei ca să atragă atenția vânzătoarei. — Ei, don’șoară Inez, o chemă doamna Reilly cu un accent pe care la sud de New Jersey nu-l întâlnești decât în New Orleans, acest Hoboken
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
o raniță pe care mama lui i-o cumpărase pe când avea unsprezece ani pentru o excursie dezastruoasă de o zi la o tabără de băieți. Scormoni printr-un teanc de indispensabili îngălbeniți, ca un câine care caută un os, aruncând izmenele într-un arc peste capul său. Poate că n-ar strica să te ridici, lăcrămioara mea. Trebuie să adunăm articole, să strângem notele. Ar fi bine să te uiți sub pat. Myrna sări de pe cearșaful umed, spunând: — Am încercat să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
de asemănătoare cu un delirium tremens, iar Amory a fost abandonat la Minneapolis, fiind sortit să-și petreacă următorii doi ani la unchiul și mătușa sa. Acolo, aerul crud și vulgar al civilizației vestice l-a surprins prima oară - În izmene, ca să spunem așa. UN PUPIC PENTRU AMORY Citind, i s-au arcuit buzele. „O să dau o petrecere cu săniuș“, scria, „joi, șaptesprezece decembrie, la ora cinci, și aș fi foarte bucuroasă dacă ai veni. A dumitale, Myra St. Claire R.S.V.P.
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
Amory a fost afară din pat, Împrăștiind pe jos toate lucrurile de pe Învelitoarea de birou. Plaja! N-o mai văzuse de ani de zile, de când fusese În pelerinaj cu mama. Cine mai merge? a Întrebat, străduindu-se să intre În izmenele B.V.D. — O, Dick Humbird și Kerry Holiday și Jesse Ferrenby și... ei, sîntem vreo cinci-șase. Dă-i zor, băiete! După numai zece minute, Amory devora fulgi de porumb la Renwick’s, iar la nouă și jumătate au ieșit fericiți din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
Abia astăzi aflu că alev fiind, scriam și eu scrisori prin sat foștilor colegi într-un stil nu prea obișnuit. Voi ce mai beți, ce mai mîncați? Soarele tot de la răsărit răsare? Popa Alexandru tot cu ață albă își coase izmenele?" Ar trebui sa le văd aceste scrisori, ca să cred că nu sânt inventate de alții. PROFESORII Din ciocnirile sau prieteniile mele cu profesorii descopăr cel mult că se învață bine cu profesorul care inspiră simpatie, dar se învață în cele
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
poemele pe care le vor găsi, Întrucât e ferm convins că Încă mai scrii. Ca să nu fii uitat cu totul. Cu cine ai avut Întâlnire, cu o sirenă? Sub apă? Până și lenjeria ți-e udă. Fima, care rămăsese În izmene și Într-un tricou de iarnă Îngălbenit, râse: Din partea mea, să mă uite. Eu, unul, m-am uitat deja. Să-mi scot și lenjeria? Ce, continui să lichidezi buticul ăla? Mă dai și pe mine creditorilor? Nina era avocată, avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]