754 matches
-
precum Provincialismele scriitorilor noștri, Pentru limba românească, Cărțile bisericești. De mare importanță sunt articolele lui Chendi consacrate Junimii: Junimea și Ardealul, Detractorii Junimei, Poporanismul d-lui Maiorescu, În jurul „Convorbirilor literare”, prin care a contribuit la sporirea atenției contemporanilor față de acțiunea junimistă. Un interes special s-a manifestat pentru valorificarea folclorului: se publică piese folclorice culese și articole de Tudor Pamfile, Șt. St. Tuțescu, Mihai Lupescu, S. Fl. Marian (Stâlpii pământului, Floarea Paștilor, Din mitologia poporului român), Elena D. O. Sevastos. Poezia
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290525_a_291854]
-
cerută de momentul istoric, avertizându-l pe poet să-și cenzureze articolele privitoare la "aliatul" rus. Din acest punct de vedere, Eminescu pare să fi găsit mai mult sprijin moral din partea lui Titu Maiorescu. Și asta atâta vreme cât mentorul și prietenul junimist nu cade într-o cursă cu mult mai primejdioasă decât I.A. Cantacuzino, căci se lasă ispitit de meseria lui de avocat, pactizând, din acest punct de vedere, cu profitorii din rândurile "aliatului"-ocupant! Subliniez, de aceea, o diferență esențială
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
prim-plan. Și argumente factologice, de suprafață, sunt: Maiorescu a fost ales deputat, în mai 1871, pe 7 aprilie este desemnat ministru al Cultelor și Instrucțiunii Publice, pe 1 mai numit agent diplomatic la Berlin; în 1881, formează gruparea politică junimistă, la 23 martie 1888 revine în portofoliul de ministru al Cultelor și Instrucțiunii Publice, la fel pe 16 noiembrie 1890; la 1900 ajunge ministru de Justiție, pentru ca la 29 decembrie 1910 să fie numit la Externe, din nou la Justiție
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
politic Eminescu este net superior omului politic Maiorescu: tocmai de aceea n-a avut nici o șansă de a intra, ca practician, în politică! De altfel, nu toți cunoscătorii vieții și operei lui Maiorescu au căzut în capcana admirației față de politicianul junimist. Const. Argetoianu, eminent politician conservator, avea o părere deloc măgulitoare despre politicianul junimist: "Maiorescu a fost atât de șters, încât plecarea lui din fruntea partidului nici n-a fost observată."131 Tot C. Popescu-Cadem citează și alte păreri ale unor
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
avut nici o șansă de a intra, ca practician, în politică! De altfel, nu toți cunoscătorii vieții și operei lui Maiorescu au căzut în capcana admirației față de politicianul junimist. Const. Argetoianu, eminent politician conservator, avea o părere deloc măgulitoare despre politicianul junimist: "Maiorescu a fost atât de șters, încât plecarea lui din fruntea partidului nici n-a fost observată."131 Tot C. Popescu-Cadem citează și alte păreri ale unor mari profesioniști. S-a perpetuat "mitul" că a avut un rol important în
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
Constantinopol)". Incredibil, dar Maiorescu regretă faptul că s-a încheiat războiul, frustrându-l de noi câștiguri. Comparați preocuparea galopantă pentru "parale" cu publicistica extraordinară a lui Eminescu privitor la complexitatea evenimentelor în derulare. Până și un biograf encomiast al mentorului junimist, ca Z. Ornea, recunoaște: "Devenise avocatul unor samsari pentru aprovizionarea trupelor rusești, de origine evreiască, concesionari ai unor servicii pentru aprovizionarea armatei ruse [...]; apoi această calitate îi va fi reproșată în presă, până și de Eminescu."134 C. Popescu-Cadem comentează
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
să negociem, la Livadia, compensații teritoriale (și financiare) pe seama unor state din Balcani și să renunțăm la Basarabia! Maiorescu a început să-și publice în volum discursurile parlamentare din 1897, la Socec. Ioan Adam observă că entuziastul discipol al mentorului junimist, Duiliu Zamfirescu, i-a citit cu mare admirație discursurile, dar, spirit lucid și nuanțat, s-a depărtat de magistru în ceea ce privește Basarabia. El a înțeles că zvonul "compensațiilor" din sudul Dunării erau pură legendă, ceea ce și o spune direct într-o
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
Reviste de filosofie și sociologie (1979-1983) P. realizează o panoramă a publicisticii filosofice românești de la origini până în 1947, iar în ediția Titu Maiorescu, Prelegeri de filosofie (1980), alcătuită în colaborare cu Alexandru Surdu, scoate la lumină cursurile ținute de mentorul junimist la Universitatea din București între 1883 și 1905. În Lecturi filosofice (1991) sunt adunate studii și eseuri mai ales despre scriitori filosofi: Mihai Eminescu, Lucian Blaga, Pius Servien, Mircea Eliade. Garda, Căpitanul și Arhanghelul din cer (I-III, 1995-1996) și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288885_a_290214]
-
a retras la Paris, unde a trăit din avocatură. A fost membru fondator al Societății de Filosofie din România (1910), iar din 1929, membru al Academiei Diplomatice Internaționale. A. s-a format într-un climat spiritual dominat de autoritatea modelului junimist. Personalitate complexă, s-a distins deopotrivă ca literat și gânditor. Întâietatea aparține filosofului, afirmat exploziv cu o suită de lucrări în care abordează aspecte teoretice (Iluziunea realistă. Încercare de critică filosofică - teză de doctorat, 1907, eseurile Nihil novi? și Raționalism
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285393_a_286722]
-
George, S. Damian, D. Micu, Mircea Tomuș, Lucian Raicu, Valeriu Cristea, Mircea Iorgulescu, Mihai Ungheanu, Mircea Martin, Ion Pop ș.a. Criticul literar a avut câteva „repere”, iar o carte a sa din 1990 se și intitulează astfel, fiind închinată spiritului junimist și maiorescian, de la care D. se revendică și pe care-l identifică la Pompiliu Constantinescu, Șerban Cioculescu, Perpessicius și Vladimir Streinu. Volumul este plin de substanță, conținând patru portrete critice profund individualizate. Pompiliu Constantinescu, cronicar al operelor la zi, diagnostician
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286771_a_288100]
-
Faptul, 323-327; Raicu, Contemporani, 204-208; Tomuș, Mișcarea, 309-312; Grigurcu, Critici, 360-366; Culcer, Serii, 115-120; Felea, Prezența, 62-66; Cristea, Modestie, 239-243; Aurel Martin, Gabriel Dimisianu, „Repere”, JL, 1992, 13-14; Ion Simuț, „Repere” de Gabriel Dimisianu, F, 1992, 5; Gh. Grigurcu, Repere junimiste, VR, 1992, 8-9; Cristea, A scrie, 107-112; Gh. Grigurcu, Gabriel Dimisianu, la o aniversare, JL, 1996, 49-52; Z. Ornea, O vocație insuficient fructificată, RL, 1997, 12; Bucur Demetrian, Recitirea clasicilor, R, 1997, 3-4; Alex. Ștefănescu, Consecvență și bun-gust, RL, 2000
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286771_a_288100]
-
iubire pentru un senior al spiritului, întemeindu-se până la urmă pe o feerie a frumoaselor citate... COORDONATE PRELIMINARE În monografia consacrată lui Titu Maiorescu (la origine teză de doctorată, Nicolae Manolescu scrie pagini inspirate despre vocația de întemeietor a mentorului junimist, vocație ce definește, la alte dimensiuni, întreaga cultură românească: Avem conștiința că începem mereu (chiar dacă pe o treaptă superioară a spiraleiă și scepticism față de toate începuturile. Trăim în cultul provizoriului și al relativului. Sub orice construcție pe care o începem
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92912]
-
zid părăsit și neisprăvit" . Titu Maiorescu a fost un strălucit întemeietor în critică, în problemele limbii, folclorului, culturii. Critica sa a fost prin excelență culturală. Știm bine câtă cerneală a curs în legătură cu această sintagmă atât de controversată. Rezumând activitatea mentorului junimist, E. Lovinescu nota: Posteritatea va rămâne nedumerită dinaintea omului care, minte critică atât de limpede, a putut trăi un sfert de veac alături de Alecsandri fără să-i fi studiat opera, alături de Eminescu pentru a-i închina câteva pagini literare de
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92912]
-
n.Ă, critică română" . Cu toate acestea, Maiorescu este acela care - exercitând o critică de orientare generală - a indicat drumul spre critica aplicată, sub semnul definitoriu al autonomiei esteticului. Cercetarea literaturii din perspective estetice riguroase reprezintă testamentul spiritual al mentorului junimist, unul din cele mai importante testamente ale culturii noastre, preluat și îmbogățit de generațiile postmaioresciene. În binecunoscutul studiu T. Maiorescu și posteritatea lui critică , E. Lovinescu fixează de altfel cu rigoarea cunoscută reprezentanții celor trei generații post-maioresciene și caracteristicile individualizante
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92912]
-
analizate la acest capitol, prin contrast, reacțiunea sămănătoristă (N. Iorgaă și reacțiunea modernistă (O. Densusianuă. Această primă generație " e o generație de ucenici, formați la școala și la glasul profesorului, aleși din mulțumea studenților, introduși de pe băncile Universității în familia junimistă, sprijiniți în cariera lor literară, universitară și academică; deși unii l-au părăsit, politicește, în suflete le-au rămas pururi amintirea și recunoștința; niciunul nu l-a hulit și nu i-a dat sărutul trădării, semn al întipăririi adânci lăsate
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92912]
-
simțului măsurii, ne-ar privi rău pentru această lipsă de măsură în omagiu" . Vladimir Streinu fixează cu siguranță și comprehensiune rolul lui Maiorescu în critica românească, acela de îndrumător de conștiințe, de întemeietor și deschizător de noi orizonturi. Acțiunea mentorului junimist, în totul salutară, este aceea a unui critic exemplar, capabil să-și depășească propriile aprehensiuni și reticențe atunci când se află în fața valorii estetice autentice: "Admirația lui nestrămutată în nicio împrejurare față de Eminescu și Caragiale, admirație devenită asistență activă și neobosită
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92912]
-
visată de Maiorescu, în a cărui formă ideală conlucrează deopotrivă politica, știința și arta, adică binele, adevărul și frumosul, este factor social, în primul rând, colaborator al ordinei publice." Așa se explică solicitudinea, grija aproape paternă, delicatețea arătate de mentorul junimist tinerei generații, creatorilor care "vin" și care l-au înconjurat adesea cu dragoste și recunoștință, chit că ulterior unii dintre ei au căutat să se elibereze de tutela (poate împovărătoareă a magistrului. Ca și alți critici români de notorietate, și
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92912]
-
n-a fost înțeleasă nuanțat, fiind tălmăcită uneori ca posibilitate de renunțare treptată la critică atunci când valorile s-au sedimentat și au pătruns în conștiința publică. Aserțiunea maioresciană "nu interzice în nici un chip exercițiul critic dincolo de emanciparea culturii" . Dealtfel, criticul junimist a avut prilejul să mediteze și să revină asupra unora din ideile sale estetice expuse în O cercetare critică asupra poeziei române de la ". Vladimir Streinu observă cu multă justețe: " Gustul maiorescian se dovedește astfel mai ferm decât puteau fi dogmele
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92912]
-
Baudelaire." Cel de-al doilea studiu, Baudelaire în literatura română, reprezintă una din cele mai pertinente contribuții pe marginea acestei teme deosebit de fertile și de incitante. Primul care s-a oprit asupra numelui lui Baudelaire a fost Titu Maiorescu. Mentorul junimist citise Povestirile extraordinare ale lui Edgar Poe în traducerea poetului francez, cristalizându-și o admirație nezdruncinată pentru literatura marelui american. Dealtfel, prin intermediul poetului francez, Maiorescu va prelua de la Poe câteva idei estetice, pe care le regăsim în O cercetare critică
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92912]
-
românesc (Sensuri lirice acoperite, Orientarea estetizantă, Alexandru Al. Macedonski, Reviste conmilitone până la ", Primii poeți moderni: Nevroticiiă. În Sensuri lirice acoperite intenția lui Vladimir Streinu nu este, în principal, de a face un act critic reparator în antiteză cu gestul mentorului junimist. Titu Maiorescu sancționase prin excludere o serie de poeți în studiul său O cercetare critică asupra poeziei române de la ": Cezar Bolliac, Costache Stamati, întâiul Alecsandri, Dimitrie Bolintineanu, I. Catina, C. A. Rosetti, Al. Sihleanu, G. Crețeanu, G. Baronzi, N. Nicoleanu
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92912]
-
Tranzacțiuni literare și științifice”, care va fuziona peste un an cu „Revista contimporană”, iar în 1877 scoate ziarul „România liberă”, unul dintre cele mai bune periodice ale timpului. Din 1889 „România liberă” (care din 1884 devenise oficios al grupării politice junimiste) se va numi, unindu-se cu „Epoca”, „Constituționalul”, apărut până în 1900. La toate aceste ziare și reviste L. a desfășurat o extrem de bogată activitate jurnalistică, publicând articole politice și susținând polemici de-a lungul a aproape trei decenii. Deși nesemnate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287755_a_289084]
-
decenii. Deși nesemnate ori semnate cu foarte numeroase pseudonime ocazionale, articolele sale erau recunoscute și apreciate pentru siguranța și eleganța stilului. Membru în comitetul de conducere al Societății Presei, a ajuns în mai multe rânduri președinte al ei. Adversar al junimiștilor, L. a trecut în 1884 în gruparea politică a acestora. Fără să fi fost vreodată om politic influent, el a susținut constant și cu eficiență campaniile și ideologia Junimii, cu deosebire în paginile „Constituționalului”. De altfel, între 1888 și 1895
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287755_a_289084]
-
un precursor al lui Mihail Dragomirescu. Cel mai important dintre principiile sale stabilește însușirile jocului estetic, care, pentru a provoca frumosul, trebuie să fie proporționat, moderat și armonic. Idealul estetic al lui P.-F. se vădește a fi de natură junimistă, foarte apropiat de cel al lui Titu Maiorescu. SCRIERI: Cântece voinicești despre zile din bătrâni, Bârlad, 1870; Fundament de filosofie, Iași, 1871; Romeo, Iași, 1873; Estetica, I-II, Iași, 1874-1887; Decebal, Craiova, 1882; Tinerețea lui Ștefan cel Mare, Iași, 1882
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288896_a_290225]
-
mai vârstnicul Perpessicius le stă în preajmă. Ca și Lovinescu, C. vedea în Maiorescu un „mare spirit director”, un vizionar în totul, de unde reproșul adresat celor care-i scindau activitatea, vorbind de „critica lui culturală și critica literară”. La înaintașul junimist, sublinia organicitatea, limbajul generalizator, dar nu omitea limitele: „Dacă Maiorescu ar fi cunoscut și asimilat critica lui Sainte-Beuve, și n-ar fi rămas la Lessing și la estetica generală, ar fi întemeiat, nu numai ar fi presimțit, adevărata noastră critică
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286378_a_287707]
-
a devenit românească, identificându-se „cu întreaga tinerime română de azi”. Autorul remarcă și faptul că această ultimă generație, deși cu „fața întoarsă spre Europa, spre Occident”, știe să valorifice în aceeași măsură și filonul autohton: „nici o generație de la cea junimistă n-a ajuns la o îmbinare mai fericită a celor două elemente, decât tânăra generație românească”. Rubrica „Cronici” cuprinde secțiunile „Cărți”, „Reviste”, „Însemnări”, „A.B.C.”, reunind recenzii și comentarii despre unele evenimente culturale. Rubricile „Am primit la redacție” și „Bibliografie
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288615_a_289944]