1,046 matches
-
fug de-acasă în adolescență. În ceea ce-i privește pe băieți, ei au nevoie de accesul la instrumentele prin intermediul cărora pot acționa. Nu întâmplător băieții care fug mai frecvent de acasă sunt cei care nu aveau nici măcar un colț cu mărunțișuri sau cei pe care tații nu-i lăsau să se atingă de sculele lor... Tatăl poate deveni foarte ușor un personaj negativ al locului de apartenență; atunci când casa devine un teritoriu exclusiv al tatălui, adolescenții care o locuiesc își doresc
Lecții particulare : cum sã iei în serios viața sexuală by dr. Cristian Andrei () [Corola-publishinghouse/Science/1331_a_2697]
-
chiar deținuții și ne-au introdus într-o cameră la etajul întâi. Nu apucasem să ne așezăm pe priciurile montate de o parte și de alta a camerei, că fu introdus un grup de tineri cu bagaje, rucsacuri și alte mărunțișuri. S-au și grăbit să facă cunoștință cu noi. Veneau din diferite părți ale țării: Canal, mină, Aiud și nu știau, așa ziceau ei, de ce sunt tranzitați prin Gherla. Erau muncitori și țărani. Vreo doi dintre ei, care ziceau că
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
în această privință -, vorbind despre lucruri obișnuite. La început, el părea puțin stânjenit față de noi, cei care-i însoțeam, dar în scurt timp "intra" în rolul de soț care-și acompaniază soția, pe stradă și la cumpărături. Ea alegea câteva mărunțișuri. Într-un magazin de bijuterii privea niște șiraguri de perle și remarca: Nu sunt așa frumoase ca cele cu marca Mikimoto din Japonia". În acel moment, un oficial prezent, despre care știam că este în grațiile celor doi, mai ales
[Corola-publishinghouse/Administrative/1540_a_2838]
-
sînt acum acel constructor care-și face semn, începînd cu așezarea picior peste picior pe reflexul necondiționat al genunchiului, țară de reflexe! femeia citește ziarul femeia la 30 de ani Balzac, cu broboada verde Grigorescu, geanta de rafie în carouri, mărunțiș în palmă, pînă unde bate atenția mea cu coada ochiului! mă simt observată, te privesc deschis, dă de dușcă sticla de plastic, burtă rotundă, desfă picioarele, schimbă vorbe cu tovarășul ce dă cu cotul în mîna care scrie, oricum nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
prea îmi pasă, povestea Iulia de copiii ăștia că sînt așa de șmecheri și zăbăloasa ceea n-a adus un ban! pleacă în Italia, la mătușă-sa, lasă să plece, că o scoate și pe aceea în stradă! își presară mărunțișurile prin tot vagonul, Costești-Iași, prim-planurile pe ochiul turtit de soare la pămînt, adunătură, strînge picioarele, tu nimerești la punguța cu nimicuri, ia uite vînzătorul, de dimineață a pornit! examinezi setul de ace de cusut, dacă le uită aici, acele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
o fată mai mare ca Beti, n-a dat-o la școală! nu, mama, a dat-o la școală ș-o renunțat! da, ș-o renunțat și-acu trebuie să-nceapă de la început! Brașov Tîrgu Mureș personal, km 120+2 mărunțișurile vînzătorului ambulant, pe banchetă mostrele, mamă, de-astea nu mi-ai luat! ți-am găsit, era căzut pe după dulap, eșarfa aia roșie, Tomești-halta Cîrțani-km 110+8-Mădăraș-Ciuc zăpadă spre vîrful Harghita, mămoși, încă băiatul, mai măricel, te pui lîngă mama, o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
soldatului: Lasă, băi, vezi poate are cineva nevoie!" Dom'le, ce făcea? Îl lua soldatul și îl vindea la altul. S. B.: Și iar revenea pachetul. M. M.: Revenea pachetul. S. B.: Precum curcanul lui Bârzoi. M. M.: Da. Erau mărunțișuri din astea. Atunci sigur că așa era, era tot felul de lume. Știți cum e, că venea soldatul și-ntrebai, dar nu pe soldat: De unde vine, ce studii are, ce cutare?" Te legi acolo de-un banc: "Ce-i taică
[Corola-publishinghouse/Science/84932_a_85717]
-
un ritual care, de sus, nu mai avea niciun sens. De fapt, nimic nu mai avea sens, s-a gândit Cristi imediat, văzând în depărtare mărețul Kiseleff cum devenise o simplă dungă trasată de un copil pe o hârtie. Toate mărunțișurile de zi cu zi, toate problemele, dar și succesele deopotrivă, cărora oamenii le dau atâta impor- tanță, erau brusc inutile. Toată eleganța și rafinamentul, care i-au părut imediat exagerate, nu se puteau zări și nu mai contau deloc. Nu
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
distrat era atât de bună cu mine, probabil că nu mă vedea altfel decât ca pe vărul stângaci, țărănos, lipsit de distincție, al lui James. Pentru mine, Estelle a însemnat un miracol, o prevestire. Acum două zile, în timp ce sortam niște mărunțișuri pe care le-am adus la Capul Shruff, am dat peste o fotografie a ei. În schimb, n-am putut găsi nici o fotografie a mamei. N-aș putea spune că mamei mele îi displăcea cu totul mătușa Estelle, sau că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
șuruburi toate: și motoarele, și pupitrele de comandă, și ușile. Dar nu și Vasile B. Din cauza tremuriciului general, simțea cum i se zguduia ficatul, cum îi clănțăneau dinții dacă nu ținea fălcile strânse și cum i se zbătea și zdrăngănea mărunțișul în buzunare. Pe pereții halei exista o lozincă marxistă. Din cauza tremuratului general, literele îi jucau lui Vasile B. în fața ochilor. Lozinca putea fi citită cum trebuie, doar când vreun motor sărea din șuruburi și se opreau automat toate. Pe pânza
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
Prut, întovărășindu-i ca frați și colegi prin serviciul aceluiași ideal de cultură, care răscolește și înalță sufletele peste neînțelegerile mărunte”. Se publică schițe și nuvele de Traian I. Cristescu, Al. Vlahuță (Triumful așteptării) și Mihail Sadoveanu (Dușmanul cel mare). „Mărunțișuri” e o rubrică miscelanee, care conține scurte recenzii de C. Ene (probabil același cu C. Enescu, semnatar al articolului Învățătorul, un elogiu adus oamenilor „care plămădesc minți și suflete”, și cu C. Enescu-Bughea). Articole cu destinație didactică (Muzeul școlar, Muzica
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290351_a_291680]
-
muncă sunt În legumicultură, viticultură, În industrie. Sunt oameni muncitori, conștiincioși. În San Francisco, cartierul lor e un adevărat oraș chinezesc, situat Între strada principală Market Street și bulevardul de pe malul Pacificului. Numeroase prăvălii mici, una lângă alta, pline de mărunțișuri lucrate de sfânta mână, cum spun ei, alături de mici restaurante ce te invită la gustări care de care mai diferite, până la localuri În care se spune că ți se oferă opium, până târziu după miezul nopții. A treia zi de
30.000 km prin SUA (1935-1936) by Nicolae Cornăţeanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/820_a_1717]
-
soldatului: Lasă, băi, vezi poate are cineva nevoie!" Dom'le, ce făcea? Îl lua soldatul și îl vindea la altul. S. B.: Și iar revenea pachetul. M. M.: Revenea pachetul. S. B.: Precum curcanul lui Bârzoi. M. M.: Da. Erau mărunțișuri din astea. Atunci sigur că așa era, era tot felul de lume. Știți cum e, că venea soldatul și-ntrebai, dar nu pe soldat: De unde vine, ce studii are, ce cutare?" Te legi acolo de-un banc: "Ce-i taică
Aşa neam petrecut Revoluţia by Sorin Bocancea, Mircea Mureşan [Corola-publishinghouse/Memoirs/893_a_2401]
-
genere articole de Îmbrăcăminte second hand și disparate (dar oricum mai atrăgătoare decât ponositele și uniformele confecții comuniste). Cafeaua, țigările, săpunul erau alte produse străine vânate cu obstinație. Pentru majoritatea românilor — cu excepția unui mănunchi de intelectuali de „formație veche“ —, asemenea mărunțișuri (care, este drept, fac viața suportabilă) au trecut Înaintea valorilor esențiale ale Occidentului. După ieșirea din comunism, contactele cu străinătatea au devenit mai directe și mult mai frecvente, dar nu au scăzut În intensitate dramatică. Prin sărăcia lor, românii se
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
clopot nu coboară în văi, ci urcă din văi." Mă tem că n-are dreptate: bisericile românilor sunt construite, de regulă, pe forme dominante de relief, astfel că, firesc, "tânguiosul glas de clopot" coboară, așa cum l-a perceput poetul. Evident, mărunțișuri. De nediscutat rămân, însă, greșelile de tipar care, într-o carte închinată acurateței în toate, adusă până în pragul detaliului grafic, sunt cât se poate de deranjante. Cine știe dacă nu cumva, peste ani și ani, vor fi căutate sensuri ascunse
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
Marx, un tablou cu geam Engels, un tablou cu geam Lenin, 2 tablouri cu geam Stalin. Obiectele au fost distruse în fața noastră". Parcă-l văd pe Ion Istrati dând cu târnăcopul (din inventar) în mustața lui Stalin! Dar astea-s mărunțișuri administrative, esențială rămânând, nu-i așa, munca de îndrumare în vederea înfiripării noii literaturi. O primă sarcină: recrutarea de noi scriitori. Uniunea precizează, în legătură cu alcătuirea fișelor de cadre, că acestea trebuie să conțină informații privind vârsta, originea socială, profesiunea, apartenența politică
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
tratează "probleme de importanță minoră, ocolind în mod demonstrativ problemele fundamentale ridicate și rezolvate de tovarășul Stalin". Păi, dacă le-a rezolvat genialul Stalin, la ce bun să le trateze și "grupul organizat"? Ce-i rezolvat, e bun rezolvat! Rămân mărunțișurile, dar, cum se va vedea, nici asta nu-i permis. După ce se emit aspre aprecieri la adresa fiecăruia dintre cei trei ("Al. Graur are o falsă reputație de lingvist de valoare"; "Iorgu Iordan, spre deosebire de Rosetti, are oarecare valoare științifică") se merge
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
facă, n-ai a le reproșa mai nimic. Decât, poate, sintagma nefericită (uzitată și la case mai mari) "poeți și scriitori" (ca și cum ai spune "soldați și militari"), ori separarea în capitole diferite a scriitorilor de... oamenii de cultură (!) Astea-s mărunțișuri. Important este remarcabilul aflux de informații, apte să adauge tușe noi unor portrete încă încețoșate. Cum ar fi al acestui Beceanu, cu destin exemplar pentru ingratitudinea românească. Taică-său, grav rănit la Plevna, înființase, în 1883, farmacia cu firma "La
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
ar crede că numai usturoi se mănâncă p’aci” <endnote id="(463)"/>. Mirosul de usturoi degajat de evreu a devenit un motiv literar, care nu putea să lipsească din anecdotele și snoavele populare. Pe la mijlocul secolului al XIX-lea, vânzătorul de mărunțișuri Cilibi Moise obișnuia să le spună mușteriilor : „Acum [când Îmi cereți marfă pe credit] o să-mi ziceți că miros a parfum și când voi veni să cer parale că put a usturoi” <endnote id="(649, p. 16)"/>. „Săracii jidanii noștri
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
olari de lux, constructori de mașini, ipsosari, fabricanți de oglinzi, În sfârșit se ocupă cu orice și muncesc din greu și cinstit În toate direcțiunile. Cum rămâne deci cu legenda că evreul nu este decât cămătar, zaraf, bancher, vânzător de mărunțișuri și altele ? Ca și multe legende, și aceasta trebuie să cadă...” <endnote id="(100, pp. 93-94)"/>. În aceeași epocă, meseriașul evreu era apreciat chiar și de unii intelectuali români care nu-i simpatizau pe evrei. Este cazul lui Radu Rosetti
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
din picioare speculații”, cum erau denumiți În actele oficiale de la Începutul secolului al XIX-lea <endnote id="(777, p. 72)"/>. E vorba mai ales de boccegiii evrei, nevoiți să bată ulițele necunoscute ale unor sate și târguri, pentru a vinde mărunțișuri și haine vechi („Marfă ruptă gata, pe un sfanț bucata”, cum zicea Cilibi Moise, el Însuși telal ; <endnote id="cf. 649, p. 16"/>). „Când intră evreul În sat, latră câinii”, sună un vechi proverb german <endnote id="(3, p. 77
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
p. 162)"/>. Cel mai adesea Însă, cavalerul de onoare sau un alt prieten al mirelui se maschează Într-un negustor ambulant evreu (barbă lungă din câlți, caftan negru, un sac În spate etc.). Vorbind stricat ca un comerciant evreu de mărunțișuri și purtându- se ca atare, „evreul” se târguiește pentru mireasă ca pentru o simplă marfă și, după ce o „cumpără”, dansează cu ea și apoi o predă mirelui <endnote id="(284)"/>. O stranie combinație de magic și comic. Și În unele
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
ca și cum l-aș fi Întrebat dacă se fute, că uite-o, nu-i, pizd-am pus-o-n cui. — Ceva-ceva aș avea, vere... — Cât?! Tresări. De-acum se trezise de-a binelea. Scoase tot de prin buzunare, o sută și ceva mărunțiș, și-i puse pe Acatistierul lui Andrei de pe colțul mesei. — Bagă-ți-i la loc În buzunar, Îi spuse părințelul, și ajută-ne să mai strângem pe-aici. * Era vineri noaptea și dincolo de toate era târziu. Mai bine am fi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
pernă. Oh, Doamne, pe banii cui Îmi fac eu acuma de cap? Am băut două beri la primul butic cu program non-stop care mi-a ieșit În cale după ce am coborât din tren, și am rămas cu un pumn de mărunțiș de câteva sute de lei. Dacă nu reușesc să adorm, În cel mult o jumătate de oră am să Încep să mă perpelesc pe nisip de foame, și iar mi-e frig și spurcăciunea asta de soare parcă s-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
celofan pe care o ducea cu amândouă mâinile, sprijinind-o cu marginile de pântec. Pe ăsta n-aș fi avut cum să-l recunosc. Era un copil pe vremea aia, dacă o fi umblat pe aici. I-am dat tot mărunțișul din buzunarul pantalonilor și până-l termină el de numărat, numai bine că termin și eu clătita de mâncat. Se uita pe sub gene În gura mea plină, vânturând de-l lua transpirața monede de zece și douăzeci de lei, și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]