405 matches
-
ai nici un motiv să te dai de ceasul morții cînd încă nici bine n-ai avut răgaz să-i pui pe toți în temă cu ce urmează să se întîmple. Cît despre creierele spălate, mințile înguste, fețele necioplite și alți mitocani, n are rost să-ți bați capul, sînt pline de ei toate facultățile, retardați cu pile sau tocilari înveterați cărora le e paralel dacă trăiesc pe Lună, pe Marte sau într-o dictatură comunistă. — Zic și eu, reia Roja, cacealma
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
omul dintre hârțoage și care sporise destul de repede (se pretindea istoric de meserie, dar în afară de istoria azilului nu știa probabil nimic), mă făcea să nu văd cu ochi buni stânjeneala și teama lor. Mă enerva faptul că se gudurau în jurul mitocanului de Arhivar, că-l salutau, plini de respect, ca să-i câștige bunăvoința, deși înțelegeam de ce se purtau așa. Stârpitura știa tot, despre fiecare! Era gardianul trecutului lor, notat conștiincios în hârțoagele îngălbenite, clasat, ordonat, pregătit pentru orice, inclusiv pentru compromiterea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
câte un autobuz trecând. Apoi liniște. O pâclă umedă învăluie zidurile și copacii. Ieslea e rece. Christos se naște mort. 25 decembrie Fratele Augustei a venit să-mi reproșeze că o neglijez. I-am zis: „Nu e nevoie să fii mitocan. Reputația pe care o ai în privința asta îți ajunge”. 26 decembrie Azi noapte am adormit cu lumina aprinsă, citind. M-am trezit târziu, spre dimineață, când ferestrele începeau să se albească, deoarece nu apucasem să trag jaluzelele. Mă uit afară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
primit-o cu greu. Tot în aceeași zi știu că am lăsat ploaia să-mi mă pătrundă până la piele. Și mai țin minte familia Stan, pe al căror copil l-am meditat. Era un băiețel de numai 12 ani, însă mitocan și obraznic. Mi-a făcut numai probleme, până când încetai să mai încerc să mă fac respectată. Și mă plânsei celor doi soți de proasta educație a copilului. Și nu mă mai interesă nimic și de atunci totul merse bine, întrucât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
există lucruri implicite ce asigură funcționarea ei. Și pentru a fi sigură că nimic nu deranjează intelectualii, fac un bine umanității și adun toți oamenii vulgari, care mă fac să borăsc, și îi arunc în aer. Fără rapperi, oameni agresivi, mitocani, în lume rămân probleme și chestiuni ce merită să fie înțelese și rezolvate, rămâne și o decență în restul lucrurilor rele. E oribil gândul că filmul serial Nikita ar putea fi realitate. Ce siluiți erau! E obscen. · · · · (În perioada când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
celelalte femei - inclusiv mama sau sora ei - acceptau să se transforme În proprietatea privată a soților lor, supuse și resemnate să joace un rol care nu-l depășea cu mult pe acela al unor servitoare aparținînd unor stăpîni adeseori tiranici, mitocani, bețivi și brutali. Mama ei, o andaluză inteligentă și delicată, trebuise să suporte, resemnată, trufia și despotismul lui don Álvaro, un soț inflexibil, căruia Îi fusese de-ajuns, cu toate acestea, „dezonoarea” fiicei sale pentru a se prăbuși În deznădejde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
Croșeta tot timpul..." Găsind andrelele și lucrul început acasă înseamnă că Valerica nu avea de gând să meargă azi la serviciu. De aici, se pot conchide multe. Se auzi soneria. Cei trei se priviră speriați. ― Au și început să pice mitocanii, spuse Matei. Le miroase a colivă... ― E prea devreme, observă Melania Lupu. Își mușcă buzele. Mă duc să văd cine e. Apăru după câteva minute ducând o coroană uriașă. Odaia se umplu de miros proaspăt. Pământ, aer, brad. Garoafe albe
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
naviga printre flegme, căci aproape nu există grupaj de comentarii, despre orice și oricine, în care să nu întîlnești la tot pasul și intervenții de genul : Cărtărescule, nu că înfățișarea fizică ar avea importanță : dar tu ești cam efeminat ! Așa că mitocan nu ești fiindcă nu poți, nu că nu ai vrea... (...) Tu te auzi ? Să nu te superi, dar în ton cu aprecierea ta asupra esenței românismului am să afirm că esența ta este absolut infantilă. Nu vreau să spun : imbecilă
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
m-am speriat și eu la rîndul meu. Stați așa, să procedăm sistematic : bărbatul tradițional trebuie să-și bată nevasta ca să fie tradițional ? — Nu, conform standardelor de piață, fișa postului de bărbat tradițional nu cere ca acesta să fie și mitocan ! a răspuns prompt F., specialist în marketing și alte astfel de viziuni eficiente. — Bun, deci am scăpat de un cap de acuzare. Mai departe : bărbatul tradițional este sexist ? — Ăăă, mde... Păi... — Nu neapărat ! a tranșat din nou problema F. Avem
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
câștigat împreună cu Băsescu, apoi țintește ferm: Bocul este fără coloană vertebrală. Nu vrea și nici nu ia decizii! In traducere discursul ar suna cam așa: „Bă, io unde consideri tu că am fost? N-am fost cu tine, nesimțitule, boule, mitocanule, dobitocule! N-am fost, bă, cu tine, chiar și la deciziile cele mai grele? Bă, Emile, acum sunt calm, dar ar trebui să te trăznesc, de să nu te vezi! Tu învingător mă? Tu? Dar eu ce sunt, bre? Tu
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
o femeie cu un copil dificil nu mai are Încotro și se mărită. Nu cu Kristofferson, ci cu varianta montană a lui Keitel, pe nume Dwight (De Niro). Ce frapează aici e faptul că pentru prima oară vedem și noi mitocanul american În toată splendoarea lui. Mitocanul așa cum e În realitate, și nu distorsionat În roz, retușat și stilizat ca pînă acum, pînă la Îngrețoșare, ca, de exemplu, chiar și-n Sperietoarea, căci Pacino și Hackman nu sînt În fond decît
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
nu mai are Încotro și se mărită. Nu cu Kristofferson, ci cu varianta montană a lui Keitel, pe nume Dwight (De Niro). Ce frapează aici e faptul că pentru prima oară vedem și noi mitocanul american În toată splendoarea lui. Mitocanul așa cum e În realitate, și nu distorsionat În roz, retușat și stilizat ca pînă acum, pînă la Îngrețoșare, ca, de exemplu, chiar și-n Sperietoarea, căci Pacino și Hackman nu sînt În fond decît niște nulități absolute, doi cretini, numai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
viață, fudulă, iritată, egolatră, cîteodată bestială și constant tembelă. Ceea ce-mi aduce aminte de-o emisiune televizată acum opt ani, unde Răzvan Theodorescu s-a apucat deodată să facă elogiul țopîrlanului direct În ecran, vorbind despre „ființa frumoasă a mitocanului”. Cum Costache Olăreanu și celălalt invitat rămas atît de stupefiat Încît i-am uitat și numele au amuțit Într-o jenă reflectorizată, ministrul Culturii s-a lansat nestingherit În aprecieri lucioase la adresa mojicului românesc. Parcă era-n Maidanul cu dragoste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
guvern clandestin ales prin vot cinstit de Întreg poporul, nici pînă azi nu-mi explic ce s-a-ntîmplat, tot ce pot face este să-i urez păr și aceeași senzație ca a unui bec de 65 de wați luminînd printre colegii mitocani nemuritori cu mustață, ce nu luminează. Revenim. Ellen Barkin mi-a amintit de Sea of Love, unde juca ceva mai vizibil, un film care, de n-ar fi fost Pacino, ar fi putut fi recomandat amatorilor de telenovelă cu gaze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
se poate face-un film cu mesaj cînd te aștepți mai puțin. Un alt film, analog prin tema din care lipsesc mitralierele, obuzele și sîngerînzii cinematografiei actuale chiar că de sfîrșit de lume, din nenorocire nu-i vorba de lumea mitocanilor, ăștia rezistă, deoarece au creier de azbest, totuși să vedem, mai e puțin pînă la terminarea cu brio a mileniului, acuși se face Întuneric și se năpustesc peste noi toate alea de poate va crăpa și azbestu’, este Running on
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
cerdacul cu mușcate mirele se dovedise vădit emoționat, printre altele și din cauza elementelor ornamentale „care-au conferit miresei un look de domniță bizantină”, dar În 1453 turcii n-aveau cunoștințe de limba engleză, n-aveau look, și au cucerit ca mitocanii Bizanțul tocmai cînd acesta Întreținea cele mai bune relații cu Londra, unde se duceau și de unde veneau domnițele cu căruța, cu toptanul, cu lăuta, cîntînd muzică bizantină, mireasă ornamentată cu bijuterii extrem de scumpe din aur vechi și briliante cumpărate de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
decît prin, și aici pe sărite, straturile primare ale vocabularului de uz curent, cenușiu și sărăcăcios ca un bloc, cuvinte care, evident, nu au cum să-i ajute să treacă bariera. Șoferul este un om simplu, definitiv obișnuit, adică rotund mitocan universal, ce trece agitat pe fundalul noii Moscove mafiote și dezolante ca după un război, făcînd mici afaceri la fel de dezolante, habar n-are ce vrea Sașa, ce cîntă, iar muzicianul nu-i În stare să-i explice, fraze despre insondabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
și vrea să se contopească cu mama natură fiindcă „s-a scîrbit și nu mai vrea să trăiască printre astfel de oameni”. Cred că am citat destul de exact. Explicația este inexactă. Nu-l obligă nimeni pe ciobănel că trăiască cu mitocanii. Poate emigra oricînd la BÎrlad, de pildă. Sau la Roma. Să revin. Poezia e greșită. Pentru că Întotdeauna realist, așadar la mișto, așadar nonviolent, ar fi un răspuns potrivit cu specificul național, dat atît rezolvării propuse de baladă, cît și revelației lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
în magazin: "Trage-i, bă, un picior în cur, dacă nu se mișcă mai repede!" Iordan se detașa de dificultățile cotidiene, de tot ce nu era recital proxim. Ea rămînea în casa pe jumătate ocupată, fără sentimentul chez-soi, de frica mitocanilor beți, cu șepci și-n lodene kaki, păroase. Nu mai ieșea în orașul malodorant, pe străzile cu nume schimbate. Prefera să "efleureze" cărțile cu cotoare aurite. Și ce imagine idilică aveam despre "mersul cu copiii", din diminețile de duminică! Întîi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
până când a pocnit efectiv din degete. Hai, scumpo, e momentul să iei o decizie. Vii sau nu? Nu e așa de greu. Aseară nu erai deloc nehotărâtă... Întotdeauna nutrisem fantezia clasică de a avea un motiv real ca să plesnesc un mitocan peste față, iar șansa tocmai mi se oferise În Technicolor. Dar mă zăpăcise pocnetul lui din degete și sugestia că aseară chiar se Întâmplase ceva, așa că i-am Întors spatele și am Început să merg pe lângă clădire. Mă strigă, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
de comunicare. Cum a fost... Pauză. Respirație adâncă. Philippe? —Philippe? Te referi cumva la Philip? Mie nu mi s-a părut deloc francez. —O, Doamne, chiar că ești pe lângă. E absolut extraordinar, nu crezi? —Sincer, mi s-a părut cam mitocan, am spus, ceea ce era parțial adevărat. Asta Îl făcea În același timp extraordinar de interesant, dar nu mi s-a părut necesar să recunosc asta. Elisa inspiră scurt și-și fixă privirea pe fața mea. —Ce-ai spus? șopti ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
pentru care tinerele sunt cel mai adesea suficient de prudente pentru a rămâne împreună. Este cazul celor două prietene ale lui Bab, Jacqueline și Colette, atunci când, în vacanța petrecută în Anglia, se dedau unor "kiss-parties dezlănțuite" cu "doi parizieni" destul de "mitocani" pe bancheta unei mașini. Cele două tinere nu se desolidarizează. Ele practică ceea ce în țările anglo-saxone se numește double-date, întâlnirea dublă, care limitează teoretic riscul ca lucrurile să degenereze. Din nefericire, cele două fete au de-a face cu niște
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
va fi etichetat drept insignifiant. Singura consolare, atunci cînd ai un astfel de șef, este faptul că de obicei devine propriul său dușman. Comportamentul lor este autodistructiv, deoarece își reușesc să-i irite atît pe superiori, cît și pe subordonați. Mitocanul E numai bun pentru o reclamă la niște cursuri de sensibilitate. Datorită lui, curentul din ce în ce mai enervant al corectitudinii politice încă nu a încetat din viață. Spune lucruri extrem de deplasate în momente foarte nepotrivite. îți vine să crezi că își dă
[Corola-publishinghouse/Science/1886_a_3211]
-
care făcea mereu comentarii despre greutatea celorlalți. Odată i-a spus unui responsabil de cont că nu vrea să-l ia în mașina lui pentru că nu are suspensii pentru încărcături foarte mari. Pentru cei siguri pe ei și oarecum căliți, Mitocanul nu e decît decît un intrus enervant, însă în general inofensiv. Din perspectiva celor extrem de sensibili și neîncrezători în forțele proprii, Mitocanul este o povară apăsătoare. Permanentele sale jigniri au efect imediat și îi împiedică pe angajați să se concentreze
[Corola-publishinghouse/Science/1886_a_3211]
-
mașina lui pentru că nu are suspensii pentru încărcături foarte mari. Pentru cei siguri pe ei și oarecum căliți, Mitocanul nu e decît decît un intrus enervant, însă în general inofensiv. Din perspectiva celor extrem de sensibili și neîncrezători în forțele proprii, Mitocanul este o povară apăsătoare. Permanentele sale jigniri au efect imediat și îi împiedică pe angajați să se concentreze asupra atribuțiunilor lor. Mitocanului nu-i pasă decît de el însuși. în unele cazuri, comportamentul său este un mod de a comunica
[Corola-publishinghouse/Science/1886_a_3211]