923 matches
-
turci, tătari, evrei și armeni, aduși aici de nevoi uitate de generații, împinși de prigoane sau ademeniți de un trai mai dulce și câștiguri mai mari, populau claie peste grămadă acest Babilon bezmetic și fermecător. Mirosurile de pește, șașlâc și năut se amestecau cu aburii groși ai băilor turcești unde veneau de a valma să-și spele trupurile și cu murmurul rugilor care urcau din sinagogi, biserici și moschei unde se adunau separat, fiecare după ritul și limba fiecăruia, să-și
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
care credea cu tărie în Dumnezeu. Într-adevăr, e ca într-o poveste cu zâne. Un fel de Duguesclin, dacă vreți. Din Franța trecuse să lupte în Spania. Generalul catolic îl închisese, iar tânărul nostru, văzând că în lagărele franchiste năutul era, dacă pot îndrăzni să spun așa, binecuvântat de Roma însăși, căzuse pradă celei mai negre mâhniri. Nici cerul Africii, sub care ajunsese mai târziu, nici clipele de răgaz din lagăr nu-l lecuiseră de acea mâhnire. Dar meditațiile îndelungi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
seamă în terminologia acestui domeniu. Termenii de origine turcească sunt numeroși; aceștia se referă la: - plante și fructele lor, folosite ca materii de bază în prepararea mâncărurilor (arpagic, bamă, bostan, dovleac, dud, harbuz, pătlăgea, tarhon) sau ca mirodenii (anason, enibahar, năut, susan); - nume de mâncăruri de bază (chiftea, ciulama, iahnie, musaca, sarma, telemea) sau de dulciuri (acadea, baclava, cataif, halva, magiun, rahat, șerbet); - nume de băuturi (afion, cafea, rachiu, revac, salep). În cunoscuta sa lucrare Semasiologia limbii române, L. Șăineanu atrage
101 cuvinte moştenite, împrumutate şi create by Marius Sala () [Corola-publishinghouse/Administrative/1361_a_2705]
-
erau cești de porțelan ornamentate cu dragoni albaștri (ceramică autentic orientală) pentru ceai, precum și largi feligene pentru cafea, căci "ceaiul" la Saferian era eclectic. În farfurii, la mijloc, erau expuse și unele gustări. Mai multe erau tăvile cu migdale, stafide, năut, smochine și un fel de corăbioare. El, Saferian, nu bea ceai, ci cafea, iar între două cafele mânca migdale. Odaia avea un mobilier de sufragerie în lemn sculptat de o complicație fantastică. Bufetul în special bătea recordul. Era ca un
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
zice Monte Cristo, le-au scos și din shop-uri, nu mai găsești decît vodcă Baltic, și eventual ciocolată chinezească. — Brasero, Globo, adevărată, spune Sena plescăind cu limba în cerul gurii, ce diferență între marfa asta și porcăria aia de năut, cicoare, porumb, sau ce dracu’ o mai fi, zice satisfăcut. — E trist, zice Petrică, cu atât am rămas din perioada mea pariziană. Aveam toate mărunțișurile astea la discreție. Pepsi-Cola și bere Amstel pe toate gardurile. Droguri la colțul străzii, marocani
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
Ia-o pe îndelete, ca să ne dăm mai ușor seama despre ce e vorba, spune Tușica desfăcînd dopul termosului de tinichea pe care-l dosea bine în fiecare zi într-un locșor secret, umplînd încăperea cu un miros cald de năut. Nu știu cîte din toatea astea au să se adeverească sau nu, reia Delfina, împărțindu-și pachețelul în trei părți egale, deși acum cînd stau să mă gîndesc mai bine, îmi pare rău că n-am mai așteptat puțin înainte
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
spre exemplu, comentînd preludiul operei (Ouverture pot-pourri) , ni se reamintește că el are o proveniență culinară - Olla Podrida. Deci, În Încheiere ni se oferă rețeta care poartă chiar titlul preludiului, fel de mîncare destul de greoi, care alătură (gustul vrăjitoarelor, deh!) năut, șuncă „Într-o singură bucată”, jumătate de găină, un os Întreg cu mădu vă, un picior de porc, ficăței de pui, o ureche de porc, două labe de găină etc. Și tot așa, scena și rețeta, scena și rețeta, ajungem
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
icoane, bricege, săpun... lumînări, panglici, prescuri, grîu... căciuli, cojoace, Prima societate de bazalt și teracotă. Stella, sticle, cercuri doage... plăpumi saltele, perne, Flori, scaune, paturi, mese oglinzi, inele, ibrice... doftorii de bătături, săpun de pete, madipolon, ace englezești, mere, portocale, năut, floricele... sacîz... sifoane... ciucalată... smochine, acadele. Tunuri! Păpuși. Belciuge, fonografe, urcioare, bere, cruci... automobile... borangic, țîri, sardele, lămîi. Brînză, urdă, cașcaval. Slănină, roabe velințe. Lopeți căldări, ălbii, copăi... parfumuri, ciorapi, iminei, ghete, cizme, papuci. Piepteni, drîmburi, darace. Cobză, pomadă, clarinete
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
a primilor zori ce abia se iveau în depărtare, totul era o masă galbenă de praf în suspensie, care făcea să te gândești că lumea se transformase într-un ceaun cu mămăligă din care ieșea doar, ca un bob de năut negru, vârful singuratic al masivului muntos. — Căcat! Nu se vede nici pe dracu’! — Ce facem? — Așteptăm... Ce altceva putem face? Un mare ocol. Apoi altul. Și altul. Jos, câțiva oameni care în ultimele două ore nu făcuseră altceva decât să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
când ai copii ajunși sus." G. Călinescu Panait era directorul unei mari fabrici de zahăr și senator sub regim conservator. Stănică se urcă pe trepte în geamlâc, deschise o ușă și pătrunse într-o săliță în care mirosea grozav a năut și a cafea prăjită. Apoi bătu puțin într-o ușă, enorm de înaltă și vopsită așa de demult, încît se bășicase de uscăciune, și intră. Atunci văzu acest lucru, care pentru el de altfel nu era o surpriză, că odaia
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
nepoate de ale Agripinei, fiice a feluriți copii, toți foarte bogați, crescîndu-și copiii cu guvernantă. Însă copiii nu se rușinau să vină la Agripina, unde de altfel părinții îi obligau să facă măcar o vizită anuală. Fetele râdeau și mâncau năut, amestecat cu alune, dintr-un fel de grea cupă de aramă. - Ce faci, Lili, ce mai faci, Lucia, ce faci, Lica? întrebăfamiliar, făcând semn cu mâna, Stînică, satisfăcut. - Bine, unchiule! Dar dumneata n-ai mai venit pe la noi. - Nu pot
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
Persoana căreia îi vorbea Stănică era o cucoană mai degrabă tânără, dar bine hrănită, îmbrăcată cu lucruri scumpe, care nu speriară pe avocatul nostru. Doamna, dimpotrivă, tăcu, ca să nu-l supere. Hotărât, Stănică avea autoritate în familie. În mirosul de năut, el distinse efluviile unui parfum. - Cine miroase așa a parfum? Tu? se adresă el doamnei bogate, care-i era verișoară. Cu ce dai? - Uite cu ce dau! și doamna scoase din săculeț o sticluțăca un bloc de cristal. - Ad-o-ncoace! comandă
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
Ospătarul Încuviință cu un aer complice. — Ai să-mi faci hatîrul să te duci și să-i spui că inspectorul Fumero Îi trimite mesaj de urgență să se ducă ipso facto pînă În piața Boquería, să cumpere semințe fierte de năut de douăzeci de duros și să le ducă la chestură fără Întîrziere (cu taxiul, dacă e nevoie) sau să se pregătească să prezinte scrotul pe tavă? Să repet? — Nu-i nevoie, domnule. Năut de douăzeci de duros sau scrotul. Fermín
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
piața Boquería, să cumpere semințe fierte de năut de douăzeci de duros și să le ducă la chestură fără Întîrziere (cu taxiul, dacă e nevoie) sau să se pregătească să prezinte scrotul pe tavă? Să repet? — Nu-i nevoie, domnule. Năut de douăzeci de duros sau scrotul. Fermín Îi mai plasă o monedă. — Fii binecuvîntat. Ospătarul dădu din cap respectuos și se Îndreptă spre masa urmăritorului nostru spre a-i preda mesajul. CÎnd auzi ordinele, santinelei i se descompuse figura. Rămase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
târî după ea. Ce noroc pe Broanteș! Să descriem puțin camera. în mijlocul ei, la dreapta patului cu baldachin roșu, trona un lavabou. O sobă mică, de tuci, duduind plăcut, ocupa un colț al încăperii. Un discret miros de levănțică și năut se înfiripa dinspre dulapul sculptat din stânga patului în fața căruia o măsuță zveltă, cu picioare subțiri acoperite pudic de-o față de masă străvezie dădea un aer șic fotoliilor somnoroase ce-o înconjurau. Lângă sobă, pe perete, era un păretar de pânză
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
cu fulgi de nucă de cocos. Apoi, fără să Întoarcă ochii, murmură cu o voce atât de moale și de subțire, Încât parcă nu era deloc a ei. Îmi pare rău... spuse. Îmi pare foarte rău. CAPITOLUL DOI Boabele de Năut Supermarketurile sunt locuri periculoase, pline de capcane pentru cei descurajați și cei confuzi, sau cel puțin așa gândea Rose pe când se Îndrepta spre raionul cu scutece, hotărâtă de data asta să nu cumpere decât ce avea Într-adevăr nevoie. De
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
de iaurt pe care se săturase până-n gât s-o vadă la fiecare masă, aveau să bea cidru de mere! De acum Înainte avea să aleagă meniul lor zilnic din bucătăria sudistă, chili iute sau costiță afumată... sau... boabe de năut. Va servi toate aceste feluri fără să se plângă. Singurul lucru de care avea nevoie era un bărbat care să stea alături de ea la masă la sfârșitul zilei. Un bărbat care s-o iubească de-adevăratelea, pe ea și mâncare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
o iubească de-adevăratelea, pe ea și mâncare pe care o gătea. Categoric, de asta avea nevoie Rose: de un iubit fără bagaj etnic, fără nume greu de pronunțat, fără familie numeroasă; un iubit nou-nouț care să aprecieze boabele de năut. Fusese o vreme În care ea și Barsam se iubeau. O vreme În care Barsam nici măcar nu observa și cu siguranță nici nu-i păsa de felurile de mâncare pe care le punea ea pe masă, fiindcă privirea lui era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
melancolia ei, străbătu de la un capăt la altul raionul cu Mâncare Conservată și Boabe Uscate, fiind cât pe ce să intre Într-un tânăr care stătea acolo. Se uita la raftul pe care erau aranjate diverse sortimente de boabe de năut. „Tipul ăsta nu era cu siguranță aici acum un minut!“ se gândi Rose. Părea să se fi materializat pur și simplu, ca și când ar fi picat din cer. Avea o piele albă, un trup subțire și bine proporționat, ochi căprui și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
păcate, nu toată lumea are destulă minte ca să le aprecieze... Smuls din meditație, tânărul tresări și se Întoarse spre femeia roșie la față și plinuță care răsărise lângă el și, ținând Încă În fiecare mână câte o conservă cu boabe de năut, roși. Fiindcă fusese luat prin surprindere, nu-și putea recăpăta ușor siguranța sa masculină. — Îmi pare rău... spuse, Înclinând capul spre dreapta. Rose interpretă ticul nervos ca pe un semn de timiditate. Îi zâmbi tânărului ca să-i arate că Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
spus și, pentru a Îndrepta greșeala, se grăbi să pună capăt conversației. — Mă bucur că te-am cunoscut, Rose, zise tărăgănând vocalele cu un accent ușor, dar evident. Însă trebuie să plec... Lăsă repede jos ambele cutii cu boabe de năut, se uită la ceas, ridică coșul și plecă. Înainte să dispară, Rose Îl auzi murmurând „la revedere“ și după aceea, ca un ecou al propriilor cuvinte, din nou „la revedere“. Apoi dispăru. Pierzându-și astfel prietenul misterios, Rose și-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
revedere“ și după aceea, ca un ecou al propriilor cuvinte, din nou „la revedere“. Apoi dispăru. Pierzându-și astfel prietenul misterios, Rose și-a dat seama dintr-odată cât timp irosise În supermarket. A Înhățat câteva cutii de boabe de năut, inclusiv cele pe care Mustafa le lăsase În urma lui, și s-a grăbit spre casă. A trecut prin raionul cu ziare și cărți și a zărit acolo ceva de care avea neapărată nevoie: Marele Atlas al Lumii. Sub titlu scria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
puse la Înmuiat ingredientele cu o zi Înainte, iar acum se pregătea de gătit. A deschis un dulap și a scos un ceaun uriaș. Întotdeauna aveai nevoie de un ceaun ca să gătești ashure. Ingrediente 1/2 cană de boabe de năut 1 cană de grâu decojit În Întregime 1 cană de orez alb 1 - 1/2 cană de zahăr 1/2 cană de alune de pădure mărunțite 1/2 cană de fistic 1/2 cană de sâmburi de pin 1 linguriță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
de trandafiri Garnitură 2 linguri de scorțișoară 1/2 cană de migdale curățate și mărunțite ½ cană de sâmburi de rodie Pregătire Majoritatea ingredientelor trebuie Înmuiate cu o zi Înainte În castroane separate astfel: Într-unul din castroane puneți boabele de năut, acoperiți-le cu apă rece și lăsați-le peste nopate la Înmuiat. Puneți grâul și orezul, spălate bine mai Înainte, Într-un castron separat și acoperiți-le cu apă. Înmuiați smochinele, caisele și cojile de portocală În apă fierbinte 1
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
cu apă. Înmuiați smochinele, caisele și cojile de portocală În apă fierbinte 1/2 de oră, storceți-le și apoi păstrați apa În care le-ați Înmuiat; mărunțiți-le, amestecațile cu stafidele aurii și puneți-le deoparte. Preparare Acoperiți boabele de năut cu patru litri de apă rece. Așteptați să fiarbă și lăsați-le la foc potrivit cam o oră, până când boabele se Înmoaie. În timp ce fierb boabele de năut, fierbeți 2 -1/2 litri de apă, turnați grâul și orezul și fierbeți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]