585 matches
-
tu voiai să afli cum am ajuns eu la Timișoara. Asta se leagă de fata cu care mă întâlneam lângă șine. O chema Ileana și avea trupul ușor ca o pană. Dar era geloasă din cale afară. Când i se năzărea că îmi plac alte femei, îmi făcea viața un iad și îmi smulgea șuvițe de păr din cap. Căci trebuie să știi că arătam al naibii de bine în uniforma aceea și femeile nu se sfiau să întoarcă privirile după mine. Asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
în schimbul de noapte. Observaseră și ei că doamna Ianu intervenise în schimbul lor de mesaje de la distanță. Și, într-o zi, el o întrebase cine e nebuna care stă în apartamentul de sub ea. Femeia face întruna semne, probabil i s-a năzărit că el încearcă să intre în legătură cu ea. Dar blonda încă nu avusese curaj să discute direct cu doamna Ianu.” Acum râdeam și eu, fiindcă tata povestea astfel, încât nu-ți puteai stăpâni râsul. Tata mi-a dat un bobârnac în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
l-am închis, a venit pentru el nașul Dinu, l a scos de la popreală și iată-l iară mare clucer. Mihai Cantacuzino întoarse capul spre domn și-l măsură cu un aer absent. Nu înțelegea nimic. Ce i s a năzărit lui Constandin al Stancăi de Știrbei? — Cred că avea dreptate naș Dinu, că doar n-o să îndreptăm noi lumea. Două sute patruzeci de pungi la haraci de unde să dea visteria? Mă gândeam să pună banii boierii de teapa vărului Știrbei, să
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Odrii, ziua stând falnic în caleașca trasă de patru armăsari arăbești, dar noaptea în cort, cu lumânări și candele aprinse, bătând mătănii în fața icoanelor. Păzit de Kuciuk Selin și de doftorii lui, cine tremura ca un copil căruia i se năzare în somn Marțolea? Veneau din toate părțile iscoade plătite care-i înfățișau starea drumurilor, obiceiurile locurilor pe unde treceam, numărul ienicerilor de prin cetăți, înțelegi, tot, iar el tremura. — Asta este, dragă Mihai, pe cine nu lași să moară nu
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
de-l plătește domnia sa fostul mare spătar Mihai, moșul lui vodă, geaba au scos valurile de albituri și le-au înmuiat în apă rece, ca s-o învelească să nu facă aprindere la piept, în zadar. Ce vedenii? I se năzărea doamnei Stanca, așa cum era vegheată de surorile domniei sale, că roșul pe care-l arunca lumina candelei, pe pereți și pe pavele, vezi Doamne - la curte candelele-s în pahare de cleștar roșu -, era sânge, nu lumină, și țipa cât o
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
ar fi fost naș Dinu dacă ar fi înțeles că a dus o politică greșită și cu rușii și cu austriecii. Dacă nu murea, pe Șerban Vodă îl mazileau turcii și asta pentru că „marelui stolnic” Constantin Cantacuzino i s-a năzărit că nemții vor să-l facă pe dânsul împăratul Bizanțului, că să ne supunem lor, că sunt creștini și vor să scape Balcanii de otomani. De scăpat n-au scăpat pe nimeni de nimic, dar, de pus mâna, gata au
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
autobuz în apropierea lui, fără să știi cât e de venerat, ai fi tentat să spui „Tipu’ ăsta pute a tutun pân’ la Dumnezeu“, atât și nimic mai mult. E un individ căruia, la un moment dat, i s-a năzărit că unitatea semantică de bază a limbii engleze este silaba. De aceea, în rostirea lui, nici un cuvânt nu are mai puțin de trei silabe, nici măcar Rai. Ar trebui să-l auziți cum mai stâlcește pronunția lui Israel. La el capătă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
prenadez și diluanți, de ieșeai ca beată de acolo, chiaună de cap, și numai după asta să-ți fi dat seama că nimeriseși din lac în puț. Mai apoi, după ce a făcut Mugurel un an, lui Ticuță i s-a năzărit să te țină acasă, să ai grijă de copil, dar, de fapt, ca să-ți poată scoate ochii peste un an cu munca lui și să-ți rupă degetele să-ți ia inelele și tot felul de figuri proaste, c-o să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
brunețel și țânțăros, cu mustăcioară, la vreo douăzeci și cinci de ani, pe care nu-l știau nici măcar din vedere, nici ea și nici Velicu, cine știe ce prieten de-al prietenilor colonelului, ca atâția alții care se frecau pe acolo... I s-a năzărit prostului și smintitului de Velicu că se lasă pipăită în timp ce dansa cu ăla, vezi, și chiar așa de-ar fi fost, poate c-ar fi simțit și ea nevoia de un pic de pipăială și șușoteală îngălată la ureche, că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
cu prispă colonială. În al doilea rând, datorită unei funcții retroactive, ceilalți rezidenți artificiali ai cartierului apăreau în prag numai după ce băiețelul se îndepărta, și îl înjurau de fiecare dată pentru că a aruncat, prea departe de ușă - așa i se năzărise lui Samuel să-i programeze; îl distrau fețele lor posomorâte și înjurăturile prost acordate situației. În unele cazuri, această funcție algoritmică ce regla apariția rezidenților dădea rateuri. Când nava efectua o scanare sau o recalculare a poziției, computerul de agrement
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
arcuite, făcut de tata. Tarzan a venit și s-a culcat la umbra leagănului. Leon tocmai venea din fundul grădinii, de la closet. A ajuns în dreptul leagănului meu și s-a aplecat să mă drăgălească un pic. Nu știu ce i s-a năzărit câinelui nostru că deodată a ieșit de la umbră, s-a ridicat pe picioarele dinapoi, a mârâit scurt și a așezat pe umerii lui Leon două lăboaie, rânjindu-i în față, gata-gata să-l apuce de beregată. Atunci, bietul evreu a
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
în bodegi, urzind planuri de răzbunare, iar cealaltă jumătate preparau coniacurile și cafelele pentru ceilalți, în timp ce guvernul care falimentase țara se retrăsese în străinătate pe lângă conturile din bănci și finanța o armată albaneză separatistă. Și dintr-odată Americii i se năzărise să sară în ajutorul albanezilor separatiști din Kosovo, pe care cu un an înainte îi listase în fruntea organizațiilor teroriste ale lumii. Pe roberto îl cunoscusem prin Teo Haiduc, alături de care acesta se nimerise în câteva rânduri în misiune. Erau
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
Trec pe lângă schelete de rable cu boturile căzute prin gheață, cu uși ciuruite de gloanțe. Ici-colo se văd osii, capace de roți, câteva cauciucuri. În bezna cu zăpadă Învolburată, ochii bunicului meu Îi joacă feste. De două ori i se năzare că se apropie o coloană de mașini. Mașinile par că se joacă, apărând când În față, când Într-o parte, când În spate, ivindu-se și dispărând atât de repede, Încât nu știe sigur dacă le-a văzut de-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
trebuie să scrii pentru asta? Habar n-am. Eu doar umblu, serile de iarnă, prin oraș, de la Romană către Visarion, ca să mai privesc pe furiș, iar și iar, câteva case, nu multe, de care sânt îndrăgostit în secret. Mi se năzărea altădată că aș fi locuit cândva acolo. Acum știu însă prea bine că n-am trăit, niciodată, nici o viață anterioară. Colea,-n tină De vreo cincisprezece ani locuiesc în Colentina, pe strada Nada Florilor. E o stradă în formă de
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
călcâiele după o fufă din Constanța pe care-o angajase să aibă grijă de niște hârțoage; fufei, căreia nu i se distingea tenul sub farduri, dar i se distingeau sânii sub decolteuri și picioarele sub fuste mini, i s-a năzărit să profite de sfârâitul călcâielor și să facă bani frumușei; subinginerul Sandu, viclean copil de casă, a pus ochii și pe fufă și pe banii frumușei; când lui tata îi era inima mai dragă, fufa și subinginerul Sandu au fugit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
romanțuri, Încît Își petrecea zile și nopți Întregi aplecat asupra cărților lui ; și astfel, cu foarte puțin somn și multă lectură, creierul i se uscă atît de tare, Încît Își pierdu de tot uzul rațiunii. Pierzîndu-și complet mințile, i se năzări cea mai ciudată idee ce intrase vreodată În mintea unui smintit. Se convinse că e musai, atît pentru propria-i onoare, cît și pentru Însăși țara lui, să devină cavaler rătăcitor.” Feriți-vă de Cavalerul Tristei Figuri : lipsit de uzul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
fermecătoare ?!”, dar se temea să-și ducă gândul la capăt. Cu părul ei negru și lucios ca abanosul, și bluzița de borangic peste trupul pietros, cu umerii poleți de soare, sânii înalți, sus pe frucă pieptului, coapse trufașe... ți se năzărea că a coborât de pe soclul ei, Statuia Victoriei de la Samotrache. Neam de gruzin de la poalele Caucazului, corcită cu sânge moldovenesc, era de o armonie și o frumusețe sălbatică. Era frumoasă ca o zeiță. Era frumoasă... frumoasă, ca o salcie înflorită
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
și făcând gesturi de îndepărtare cu mâna, încercam să mă gândesc la altceva, dar obsesiile reveneau. Un gândac negru îmi pătrundea în gură și mi se plimba pe limbă. îl mestecam, coaja elitrelor troznea în măselele mele. Apoi mi se năzărea că o sabie ascuțită îmi pătrunde în inimă, îmi puneam disperat palmele în dreptul pieptului, încercam să apuc lama și s-o scot din piept, mă zvârcoleam, deschideam ochii, mă ridicam în capul oaselor. Abia mă culcam la loc, când un
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
fată. Beppo începuse să râdă isteric, un râs învecinat cu hohotul de plâns. În tipografie totul era bine ordonat de mâna lui Benedetto. Numai hainele tinerilor dispăruți atârnau ca niște drapele de doliu bătute de vânt. Lui Beppo i se năzări că totul se întâmplase din cauză că nu făcuse nimic pentru a regăsi corpurile celor dispăruți. Ieșise din tipografie mânat de gânduri negre ca un vânat. Acasă Edith călca tăcută un maldăr de cămăși. Tânăra pereche dormea adânc, ca și cum iubirea le consumase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
nu putea fi vorba de așa ceva. 3 Se înțelege că tot ce am spus despre cocaină exprimă nu o părere generală, ci opinia unui om care abia a început să consume această otravă. Numai unui asemenea individ i se poate năzări că meritul cocainei este de a stimula senzația de fericire; pentru șoarecele încă neprins, capcana se reduce la bucata de slănină pe care acesta dorește s-o mănânce. Fenomenul cel mai cumplit, de neevitat pentru cel care, pentru câteva ore
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
ce îmi umblă de mult prin minte, dar pe care poate că n-am fost în stare s-o văd la adevărata ei dimensiune din cauza vârstei. — Și care-i această chestiune? — Motivul pentru care, de fiecare dată când li se năzărește acestor fanfaroni, noi, imohagii, trebuie să ne resemnăm și să privim cum ne invadează, ne calcă în picioare și ne omoară, presărând pământurile noastre cu mașini incendiate, cutii goale de răcoritoare, prezervative uzate și tot felul de gunoaie - bătrânul dădu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
naște întotdeauna, dintr-o disperată nevoie de a-și ascunde slăbiciunea. Demult, în tinerețe, într-o zi de tristă amintire, frica l-a obligat să reacționeze cu neobișnuită violență, și când, așa cum se întâmplă deseori, unui prost i s-a năzărit să pună acea violență pe seama unei presupuse tării de caracter, a sfârșit prin a-și însuși acel merit; și asta a fost falsa imagine despre sine însuși care l-a însoțit aproape toată viața. Întâmplările din ultimele zile îl readuseseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
că ai bani și stai cât timp ai nevoie. — Sunt îngrijorat că te las singur... Dacă apar probleme? — Aici...? Nu cred. Femeile vor fi în siguranță în peșteră, iar eu am știut întotdeauna să mă descurc... — Și dacă li se năzărește să se întoarcă? — Mercenarilor...? Îmi închipui că n-or fi așa nebuni... Mergi în pace și Allah să te călăuzească! — Allah să te apere! Când fratele său dispăru după o dună îndepărtată, Gacel Sayah se așeză pe o piatră și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
Astăzi o să ne abatem oleacă din cale, ca să culegem zmeură pentru a avea la masa de prânz. Da’ nu ne întâlnim cu moș Martin? Cât ești cu mine, să nu duci grijă. De-ai fi singur, cine știe ce i s-ar năzări bătrânului? S-a întâmplat vreodată să se supere pe cineva? Nu s-a întâmplat, dar cu sălbăticiunea nu-i lucru potrivit să te joci... Călugărul purta o oală în care să punem zmeura culeasă. Înainte de a ajunge în poiană, am
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
-i ăsta ! Ăl mare vine cu târla după el, bărbați, muieri, el merge nainte, el e generalu ! Ș-ăștia, tot ni-ni-ni pe lângă el, care de care să-l lingușească... Și nu vine în toate zilele, vine când îi năzare... Da ăsta d adineaori, nebunu ăsta, toată ziua e pe capu meu !... De ăsta nu mai scap ! Poate și unde s-a învățat la bani... Ce mă sâsâi ? Las’ că nu vorbesc tare, ești tu speriat ! Și p-ormă, ce-
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]