912 matches
-
ceva ce nici măcar nu îi solicita în permanență, alienarea fiindu-le astfel accelerată, în timp ce jurnalismul literar încerca să se adreseze tocmai acelei subiectivități. Jurnalismul literar a intrat în această criză epistemologică, fiind direct influențat de mișcări literare precum realismul și naturalismul, de apariția jurnalismului obiectiv, de o reacție critică împotriva pozitivismului și de o transformare și o criză socio-culturală semnificativă. În analiza povestirilor lui Crane, "An Experiment in Misery" ("Un Experiment în mizerie", n. trad.) și "The Men in the Storm
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
legau viețile de generalizări care determinau cum trebuiau să vadă lumea. Dar bineînțeles fenomenele oferă întotdeauna excepția. Deși Pinkney generalizează despre tipurile umane, el se confruntă cu ambiguitatea fenomenală și recunoaște acest lucru într-o afirmație care anticipează realismul literar, naturalismul literar și jurnalismul literar narativ. În aceeași schiță în care caracterizează franțuzoaicele la o sărbătoare, el mai descrie un băiat de la țară care a învățat singur să deseneze. Senatorul orașului, plin de admirație față de talentul băiatului, îl primește în casa
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
al veacului al XX-lea: o părere critică tot mai largă nega acestei întreprinderi jurnalistice calitatea de "literatură". În istoria sa Pattee pune față în față jurnalismul și literatura naturalistă, discutând despre scriitorii care erau și jurnaliști și promotori ai naturalismului: În perioada ultimilor ani ai secolului (al XIX-lea) a apărut în literatura americană un grup de tineri, jurnaliști în cea mai mare parte a lor, care în acel moment promiteau o revoluție" (396). Printre ei îi include pe Frank
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
încercarea de a reduce distanța dintre subiectivitate și o lume obiectivată. Mai mult, cum feliile de viață zilnică reflectă o subiectivitate mai accentuată când se află în contrast cu știrile obiective, acestea amintesc de punctul de vedere al lui Hamlin Garland despre naturalism, conform căruia acesta "este un lucru individual - problema unui singur om care se confruntă cu anumite întâmplări și care povestește modul în care acestea l-au influențat. Astfel, Hemingway operează cu tradiția naturalismului literar, asemeni multora dintre predecesorii săi. Iar
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
de vedere al lui Hamlin Garland despre naturalism, conform căruia acesta "este un lucru individual - problema unui singur om care se confruntă cu anumite întâmplări și care povestește modul în care acestea l-au influențat. Astfel, Hemingway operează cu tradiția naturalismului literar, asemeni multora dintre predecesorii săi. Iar consecința acestui fapt e că nu poate exista nici un sfârșit omniscient, aspect reflectat în ironia din concluzie: el nu poate avea pretenția epistemologică de a trage concluzii despre starea unei țări sau a
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
Ceea ce lipsește aproape în întregime din această carte este recunoașterea subiectivității autorului. După cum mai spunea Frus, "este exemplul perfect al efectului luării narațiunii obiective estetizate drept model" (92). În același timp este și un exemplu de ceea ce Dwight Macdonald numea "naturalism denaturat", caracteristic jurnalismului literar practicat de ziarul New Yorker, și suferă de o "deficiență morală" din cauza detașării "clinice" ("Hiroshima" lui Hersey 308). După cum mai remarca Frus, rezultatul ar putea "doar să își obiectivizeze personajele și să provoace condescendență din partea cititorului
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
asemenea "demagogie" atât timp cât există o persoană care să își ceară scuze dinainte pentru jignirile aduse unei alte clase. Dacă cineva nu își cerea iertare, risca să nu mai fie considerat scriitor/scriitoare. Perioada de după războiul civil marchează ascensiunea realismului și naturalismului literar. Tot în această perioadă apar și studiile literare moderne (retoricienii continuând să opună rezistență)90. Această manifestare nu poate decât să marginalizeze și mai mult jurnalismul ca un tip potențial de literatură. De exemplu, Theodore W. Hunt, primul președinte
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
asemenea literatură se manifesta împotriva retoricii neoclasiciste. Jurnalismul nu s-a ridicat niciodată împotriva universalității transcedentale. În 1915, când a fost publicată cartea lui Pattee, A History of American Literature, politici literare exclusiviste puteau fi descoperite în discuțiile sale despre naturalism și despre eseu. Aceste discuții sunt importante deoarece au apărut ca principala consecință a primei perioade a jurnalismului literar narativ modern din America. Acestea pun în evidență o perspectivă critică a ceea ce a urmat, adică ceea ce în opinia lui Pattee
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
în opinia lui Pattee apare ca nimic (prefață xii-xiii). Adepții protestatari ai jurnalismului literar narativ, cum ar fi Lincoln Steffens și Hutchins Hapgood, nu sunt menționați în importanta istorie a lui Pattee. Ceea ce se discută despre jurnalism are legătură cu naturalismul literar și cu unii scriitori care au acceptat, în mare măsură, dacă nu chiar au practicat, jurnalismul literar narativ, sau cu acei jurnaliști ce puteau fi considerați jurnaliști literari în mod legitim, jurnaliști care au aparținut anilor '90 ai secolului
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
narativ, sau cu acei jurnaliști ce puteau fi considerați jurnaliști literari în mod legitim, jurnaliști care au aparținut anilor '90 ai secolului al XIX-lea și climatului critic din acele timpuri, moment în care forma a prins contur. În ceea ce privește combinarea naturalismului și jurnalismului, Pattee spune: "În ultimii ani ai acestui secol, dintr-o dată, a venit în America un grup de tineri, cea mai mare parte dintre ei fiind jurnaliști, care, pentru un moment, păreau să declanșeze o revoluție" (History 396). Printre
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
și Garland, într-o bătălie pentru inima literaturii. Era o bătălie care a început cel puțin din momentul în care Longstreet și-a cerut scuze pentru tolerarea vulgarului și profanului. În condescența critică a lui Longstreet poate fi observată reducerea naturalismului literar - iar cei precum Crane, Norris, Garland și Davis au fost, într-un fel sau altul, jurnaliști literari narativi - ca Alții, deoarece au îndrăznit "să se amestece cu Oamenii". Este o atitudine elitistă care transformă "Oamenii" în sălbaticii Ceilalți. Alungarea
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
GPO, 1974, 401-2. Horwitz, Tony, Confederates in the Attic: Dispatches from the Unfinished Civil War, New York: Vintage, 1998. Hough, George A., "How New?", Journal of Popular Culture 9 (1975): 114/16-121/23. Howard, June, Form and History in American Literary Naturalism, Chapel Hill: U of North Carolina P, 1985. Howells, William Dean, Criticism and Fiction, 1891, Cambridge, MA: Walker-de-Berry, 1962. ―, A Hazard of New Fortunes, 1890, New York: Meridian, 1994. ―, A Modern Instance, 1882, Boston: Houghton, 1957. ―, Years of My Youth, 1916
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
Duyckinck, Vol. 1, New York: Scribner's, 1855, 676. Pizer, Donald, "Documentary Narrative as Art: William Manchester and Truman Capote", The Reporter as Artist: A Look at the New Journalism Controversy, Ed. Ronald Weber, New York: Hastings House, 1974, 207-19. ―, Realism and Naturalism in Nineteenth-Century American Literature, Carbondale: Southern Illinois UP, 1966. Plato, "The Death of Socrates, 399 B.C.", Phaedo, Trad. de H. N. Fowler, Retipărit în Eyewitness to History, Ed. John Carey, New York: Avon, 1987, 7-11. Plimpton, George, "Capote's Long Ride", New
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
Magazine, 64 Michener, James: Texas, 325 Mitchell, Joseph, 221, 243 Moley, Raymond, 232 monolog interior, 55, 162 Montaigne, Michel Eyquem de, 135 Montanet, Jean, 54 Mott, Frank Luther, 62, 165, 266, 275, 305 Nafziger, Ralph, 299 Nation, Carrie, 65, 143 naturalism, 87, 215, 241, 279 nedeterminare, tema ~, 111 New Masses, 221, 306 New Orleans Item, 55 New York Commercial Advertiser, 48, 63, 67 New York Daily News, 297 New York Evening Post, 100 New York Evening Sun, 65 New York Evening World, 100 New York Herald Tribune
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
căci aceasta ar însemna să ne adorăm pe noi înșine. Nu poate fi vorba decît de emanații ale lui Brahman pe care noi le implorăm" [339]. "Brahmanii sînt Dumnezeul prezent, dar spiritualitatea lor nu este încă reflectată în sine, împotriva naturalismului; și astfel, ceea ce este lipsit de importanță are importanță absolută" [340]. Se înțelege că Hegel nu este dispus să accepte în întregime concepția identității Ătman Brahman. Adesea el îi aduce critici nu lipsite de temei: "... la indieni (abstracția) este orientată
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
Nietzsche, Max Nordau, într-o interpretare nuanțată și mânuind o frază surprinzător de sigură și concisă, apropiată de formula aforismului. Cât privește estetica, opta pentru realism și, pe urmele lui C. Dobrogeanu-Gherea, scria despre tendință și moralitate în artă. Articolul Naturalism și pornografie, în care naturalismul este apărat de acuzația de pornografie, în numele ideii de adevăr, a apărut sub pseudonimul I. Chilianu și a fost atribuit deopotrivă lui G. Ibrăileanu și lui H. Streitman. Cunoscător al literaturii germane, acesta din urmă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289565_a_290894]
-
interpretare nuanțată și mânuind o frază surprinzător de sigură și concisă, apropiată de formula aforismului. Cât privește estetica, opta pentru realism și, pe urmele lui C. Dobrogeanu-Gherea, scria despre tendință și moralitate în artă. Articolul Naturalism și pornografie, în care naturalismul este apărat de acuzația de pornografie, în numele ideii de adevăr, a apărut sub pseudonimul I. Chilianu și a fost atribuit deopotrivă lui G. Ibrăileanu și lui H. Streitman. Cunoscător al literaturii germane, acesta din urmă avea observații pătrunzătoare asupra eroului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289565_a_290894]
-
că barbarii sunt între zidurile noastre. Baroqus redivivus: perla imperfectă căreia îi recunoaștem un farmec sigur. Și, inconștient, această integrare a imperfecțiunii este la originea unei concepții "holistice" a vieții. Coincidență a lucrurilor opuse. Organicitate a rațiunii și a sensibilului. Naturalism sălbatic, așa cum se exprimă el în melomania exacerbată a muzicii "techno", "rap", "hard rock". Toate amintind incantațiile societăților primitive. Urlete sălbatice pentru a-și face curaj în fața ineluctabilității destinului. A-și lua inima în dinți pentru a trăi clipa. De
by Michel Maffesoli [Corola-publishinghouse/Science/1042_a_2550]
-
a reveni la mai multă umilitate! Instinctul societal Profund este puțul trecutului. N-ar trebui să spunem că este insondabil? Thomas Mann, Josif și frații lui Teama de paganism este aici, constantă, solidă, într-un fel irațională. La fel în ceea ce privește naturalismul. Nici unul, nici celălalt nu trebuie să existe, pentru că ceea ce face specificitatea occidentală este stăpânirea, domesticirea unei naturi prin esență sălbatice, barbare, necivilizate. Condamnarea naturalismului este de origine creștină 78, care vede în el supraviețuirea paganismului, a culturilor infernale, acelea ale
by Michel Maffesoli [Corola-publishinghouse/Science/1042_a_2550]
-
frații lui Teama de paganism este aici, constantă, solidă, într-un fel irațională. La fel în ceea ce privește naturalismul. Nici unul, nici celălalt nu trebuie să existe, pentru că ceea ce face specificitatea occidentală este stăpânirea, domesticirea unei naturi prin esență sălbatice, barbare, necivilizate. Condamnarea naturalismului este de origine creștină 78, care vede în el supraviețuirea paganismului, a culturilor infernale, acelea ale "Mamei Primordiale" sprijinindu-se pe o valorizare a femeii, a sensibilului, a pântecului. Ulterior, această condamnare se va profaniza și va inspira sistemele filosofice
by Michel Maffesoli [Corola-publishinghouse/Science/1042_a_2550]
-
Bal, La Reliance, tomurile I și II, L'Harmattan, 2000. 17 M. Heidegger, Lettre sur l'humanisme, Gallimard, 1966, p. 151, și M. Merleau-Ponty, Phénoménologie de la perception, Gallimard, 1964, p. 491. 18 Cf. É. Gilson, "Le Moyen Âge et le naturalisme antique", în Archives d'Histoire doctrinale et littéraire du Moyen Âge, Vrin, 1933, p. 6. 19 Cf. D. Cumin, Carl Schmitt, Cerf, 2005, p. 169. 20 Cf. V. Bockris, Andy Warhol, Plon, 1990, p. 12. 21 C. Schmitt, Politische Theologie
by Michel Maffesoli [Corola-publishinghouse/Science/1042_a_2550]
-
nouă”. El publică versuri erotice, unele reluate din „Școala nouă”, schițe inspirate din realitățile sociale ale vremii, o cronică satirică în versuri, traduceri din diverși scriitori francezi la modă și un ciclu de articole în chestiunea, la ordinea zilei, a naturalismului. Mai colaborează cu nuvele și cu o traducere din V.M. Garșin prozatorul Șt. Basarabeanu (V. Crăsescu). R.Z.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288225_a_289554]
-
a satului, obiectivă, realistă, față de cea idilic-semănătoristă, romanul Ion a fost criticat în epocă de către teoreticienii curentului de la începutul secolului al XX-lea. Unii critici literari îl acuzau pe autor că nu respectă, în acest roman, principiile realismului, ci ale naturalismului, evitând să idealizeze realitatea. În perioada în care a lucrat la roman - timp de șapte ani - Rebreanu mărturisește că a folosit două surse de inspirație: amintirile și materialul documentar. Punctul de plecare al romanului îl constituie o scenă văzută de
CONSTELAŢII DE SIMBOLURI ÎN PROZA LUI LIVIU REBREANU ŞI ÉMILE ZOLA by MARIA-TEODORA VARGAN () [Corola-publishinghouse/Science/673_a_1271]
-
zugrăvește destinele copiilor lui Fouan Louis și lupta acestora pentru împărțirea pământului, de aici, titlul romanului: Pământul. CONCLUZII Prin simbolurile și constelațiile de simboluri din cele două romane, autorii au ilustrat temele fundamentale ale celor două curente literare: realism și naturalism. Simbolurile cardinale din operele studiate contribuie la exprimarea realității într-un mod veridic, indicând și influența mediului asupra individului. Deoarece simbolul este un semn material purtător al spiritului, el nu se adresează conștiinței, gândirii, ci intuiției, fiind cel care conferă
CONSTELAŢII DE SIMBOLURI ÎN PROZA LUI LIVIU REBREANU ŞI ÉMILE ZOLA by MARIA-TEODORA VARGAN () [Corola-publishinghouse/Science/673_a_1271]
-
seguito delle tue riflessioni șu questa materia, sforzato di salvare e garantire l'unità dello spirito, în realtà hai irrigidito sempre di più l'opposizione. Ho visto così risorgere nel tuo pensiero quella natură che, a parte le costruzioni del naturalismo, è stată în ogni tempo lo scoglio șu cui s'è spezzata ogni concezione spiritualistica. E questa natură, che è la vită, l'essere, la realtà, m'è parso inghiottisse îl tuo spiritualismo. Tu persiști nel tuo antico modo di
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]