1,161 matches
-
spadei se lansară la atac. - Ce curaj... murmură Ali beg. Păcat că vor muri toți... În mijlocul ienicerilor, comandantul turc se aplecă asupra căpitanului. Cu două minute mai devreme făcuse același lucru, dar nu depistase nici un semn de viață. Profitând de neatenția ienicerilor, Ogodai scăpase și, deși Oană era străpuns de săgeți, Îi tăiase pieptul cu iataganul. Tătarul fusese imobilizat de oamenii lui Ali, dar era prea târziu. Acum se aplecă din nou, sperând nebunește că o minune s-ar fi putut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
circ, care, dintr-o săritură, s-a aburcat în capătul frânghiei, sus, pe podiumul din mijlocul cupolei: poți să-i ții pe spectatori cu sufletul la gură, să faci tot felul de exerciții, să improvizezi felurite exhibiții; dar o mică neatenție îți poate fi fatală, poți să cazi și să-ți frângi gâtul... Băiete, femeia e ca o frânghie, te poate urca la cer sau coborî în iad! Ai grijă!... -3 Ea venea zilnic la birou, aproape de prânz. Cum, în acei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
cu câteva creții ale elevilor) Crăiasa Zăpezii „Este iarnă. Afară ninge liniștit, iar fulgii jucăuși de nea dansează și parcă alcătuiesc o horă deasupra satului zgomotos. Deodată, undeva în depărtare, se zărește o micuță rândunică albă care, la o mică neatenție, dispare. Am crezut că sa prăbușit, dar nu era așa. Ea a intrat pe porțile unui castel tainic aflat sub nămeții mari de zăpadă. În palat, pe un tron de gheață, era o prințesă foarte frumoasă, înaltă, cu ochii verzi
CERCETARE APLICATIVĂ PRIVIND CUNOAŞTEREA ŞI DEZVOLTAREA POTENŢIALULUI CREATIV AL ELEVILOR by LUPAŞCU ANDREEA MILENA, NEAGU NICOLETA () [Corola-publishinghouse/Science/407_a_744]
-
deosebit și că avea să le arate el celorlalți. 14 Tata murise acum cîțiva ani, fără ajutorul vreunui super-erou negativ, cu care să se fi bătut crîncen pînă aproape să-l învingă, dar printr-o viclenie, într-un moment de neatenție, acela să fi reușit să-i pună capăt luptei și zilelor, ci printr-un banal accident la mare. Se duceau pe atunci în fiecare an la mare și stăteau o săptămînă, uneori chiar zece zile, o dată două săptămîni. În tren
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
cele necesare hranei de zi cu zi. Același lucru făceau și alții. Oamenii erau foarte zgârciți datorită crizei. Îmi amintesc de vecina de palier care, atunci când i s-a stricat congelatorul, a pus la mine niște carne pe care, din neatenție am consumat-o, crezând că-mi aparține. Când mi-a cerut-o, nu am avut de unde să i-o înapoiez și m-a amenințat că mă dă în judecată. Era un motiv cât se poate de serios și orice judecător
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
plesnesc timpanele, ca să prindă orice amănunt din acea conversație nelămurită, cu teama că zarva se va porni din nou, zădărnicindu-i strădania. Mai că nu simți mâna ce Îi atingea ușor grumazul. Omul care se așezase lângă el luase, probabil, neatenția lui drept un semn de Încurajare. Repetă gestul cu mai multă hotărâre. - Care va să zică, brunețel frumușel? Ești nou pe aici? Nu te-am mai văzut. Dante se răsuci spre cel de la care venea. O suflare pestilențială Îl Învăluise. Văzu o față
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
fi trebuit să moară odată cu el. În cazul acesta, zvonul s-ar fi răspândit cu repeziciune; Însă nu existase nici o știre că vreunul l-ar fi Însoțit pe Împărat În regatul umbrelor. Poate că Frederic căzuse În capcană dintr-o neatenție, o mică breșă În precauția și neîncrederea ce-l stăpâneau; poate avusese Încredere În fiul bastard pe care se obișnuise să-l vadă prin preajmă de când era copil și căruia nu Îi mai acorda atenție... Aconitul acționează și prin contact
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
cu strânsul lemnelor arse - m-a ajutat și Osaki puțin - i-am cerut mamei niște bani pe care i-am pus în pachețele de câte o sută de yeni. Pe fiecare pachețel am scris: „Vă rog să mă scuzați pentru neatenție“. Am trecut mai întâi pe la primărie. Primarul Fujita era plecat, așa că am dat pachețelul secretarei, spunându-i: — Îmi pare tare rău pentru ce s-a întâmplat aseară, dar de-acum încolo o să fiu mai atentă. Vă rog să mă iertați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1863_a_3188]
-
față, care a fost rezervat. Ofițerul: ( către sală ) : Și acum copii, pentru că au venit colegii și prietenii noștri, hai să vedem împreună cum să evităm accidentele uneori tragice, care vă pun chiar viața în pericol atunci când într-o clipă de neatenție traversăm strada în mod neregulamentar. Cine dorește să vină alături de mine pe scenă ? ( mai multe voci din sală ; va invita doi copii care sunt actori, deci ,,plantați’’ în sală ). Gigel ! Raluca ! Hai, sus pe scenă (copiii urcă pe scenă și
Teatrul ca o lecţie de viaţă by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91610_a_92357]
-
pe care vreau să vi le povestesc. De pildă, am și început, prematur, să vă vorbesc despre fratele meu, catalogându-l. Cred că ați observat. De asemenea, cred că ați remarcat - și știu că nu am făcut-o numai din neatenție - că tot ce am spus până acum despre Seymour (și despre genul lui de temperament, în general) a avut o rezonanță de panegiric. Asta îmi oferă un răgaz. Ținând seama că eu nu urmăresc să îngrop, ci să dezgrop și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
Cum să mă topesc?! gîndește Mihai cu groază. A trecut la declarații de dragoste; nu-i sănătos..." Luați și paharul ăsta cu apă, s-a încălzit arată Mihai chelnerului spre paharul în care a răsturnat vodca la un moment de neatenție al lui Muraru. Te iubesc pentru finalul piesei de la televizor spune apăsat Muraru. Eroul tău are curajul, ba chiar cinismul, să renunțe la o prietenă care, în loc să-l stimuleze, să-i fie alături, l-ar fi tras înapoi, la fund
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
o ustură, mai mult decît jignirea directorului. "Obraznicul! Cu prima ocazie îl iau de urechi și-l duc Brîndușei Roman, la Comitetul P.C.R. Trebuie să aflu cum îl cheamă..." *** Cînd deschide ochii, trezit pentru că i-a fost atins piciorul din neatenție, Mihai o vede pe Maria chiar în fața sa, gata îmbrăcată, așezîndu-și partea de jos a bluzei, peste fustă, în jurul mijlocului. Dormeai tun, cum dorm călătorii în tren spune Maria simplu, firesc, pe tonul ei alb, de odinioară. Chiar mă-ntrebam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
ce naiba! Mai bine mă lua Dracul pe mine! face el un gest violent, înlăturînd mîna lui Lazăr, trăgînd rucsacul aproape, din care scoate sticla de whisky învelită în hîrtia albă. Cînd Radu se precipită să deșurubeze dopul, Lazăr, profitînd de neatenția lui, i-o smulge. Păi nu așa, doctore, că mai avem nevoie de tine, cine știe cît stăm aici! Ia te uită! fluieră încet Lazăr cînd dezgolește puțin sticla ai și supt ceva. Nu sta cu mîna întinsă, că n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
alta, cînd, ducîndu-mă la Tîrgu Frumos, la o mătușă, cred că tot în vara aceea, am văzut-o cum a băgat în rolă, în camera cea bună, castronul cu cireșe, din care îmi dăduse un pumn, și eu, profitînd de neatenție era duminică și la mătușă-mea era multă lume -, m-am furișat acolo și am început să mănînc. Tata, făcut de rîs cum s-ar zice, a vrut să mă atingă, dar mătușă-mea, care mă iubea foarte mult, i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
decât să te holbezi la telenovelele alea australiene care se dau după-masa, când moțăi În timp ce-ți digeri prânzul și, În consecință, ești mai puțin pretențios În privința calității divertismentului. Rachel avea să mă Înjure pentru că, Într-un moment de neatenție, lăsasem să-mi scape locul În care mergeam. Am zâmbit politicos și m-am făcut nevăzută Înainte să apuce să-mi smulgă un angajament ferm. În timp ce Închideam ușa biroului În urma mea, am prins cu coada ochiului expresia lui Derek. Se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
fusese foarte necăjit în această dimineață pentru că Gabriel îi stricase „ursul“. „Ursul“ era o pată pe peretele din bucătărie, care sugera o formă de urs și care, într-un fel, devenise proprietatea lui Adam. Făcând curățenie, Gabriel, din grabă și neatenție îi ștersese ursul. „Adam e ca mine, își spunea ea, și totuși e altfel. El îndrăgește tot felul de lucruri ciudate care, în realitate, sunt non-lucruri. Lumea-i plină pentru el de astfel de închipuiri. Tot ce există îi aparține
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
nu-i reală, la el e ceva congenital... originar. Vorbesc despre tine, nu despre George. A, știu, dumneata ai o teorie și în privința asta. Foarte bine. Rufus a murit din vina mea, totul s-a întâmplat într-o secundă, din cauza neatenției și prostiei mele. Și pe urmă nu am putut intra în legătură cu George - nu era la muzeu. A trebuit să aștept până când a venit acasă. Uneori am impresia că pe parcursul acelei lungi așteptări am murit și eu, iar toată viața mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
rigidizează și-și dă privirea bolând, peste cap. Nici un pas, că vă tai, pe voi doi, futuriștilor! se întoarce Șobolanul ferm, către Avocat. Bag cuțitu-n voi! Vă avertizez! Lăsați-o pe Lili să se termine! Dar, în secunda aceea, de neatenție și de stupoare generală, micul Vierme avansează rapid, de-a bușilea, strecurându-se în dribling printre picioarele mesei și sosește în dreptul Gladiatoarei, care suspină sincopat, în stadiul de platou, cu ochii-nchiși. Aici, cu o abilitate de scamator sau de
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
văzut pistoalele. Iar Springfield Armory rămăsese pe scrin - neagră, lucioasă, ca un monolit amenințător Între fotografia de la nuntă și plicul pentru avocatul Fioravanti. Dar Valentina nu se mișcă. — Tati, Începu ea - căci era o fetiță foarte perspicace și Îi observase neatenția - ai deschis boilerul? — Da, bineînțeles, șoricel, minți Antonio, m-am gândit că ați avea nevoie de apă caldă. Paralizat de teama că putea fi surprins de ea, chiar de ea, care Îi citea gândurile și intențiile, paralizat că ea ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
întâmplător într-un tren și pe care cu câteva minute înainte nici nu o luasem în seamă ajunsese, fără motiv, să-mi devină centrul preocupării. Gândul se înfundă. Când m-am așezat la loc pe banchetă i-am atins, din neatenție, brațul drept și atunci mi-am cerut scuze. - Nu face nimic, răspunse, întorcând capul, după care își continuă lectura. De data asta îi văzui fața, era ovală, ochii negri, buzele într-o alunecare de desen copilăresc. Mă simțeam blocat: încercam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
și franțuzită, profesoară de limba franceză la liceul de fete. V-am spus odată de ea, dar ați uitat probabil. În adevăr, nu-mi aduceam aminte să-mi fi vorbit despre ea, aici poate că era de vină permanenta mea neatenție la informații pe care nu le socoteam importante. Ultimele cuvinte fură rostite cu aceeași mândrie, vrând să sublinieze comunicarea unor calități foarte rare. Era cu adevărat rar la timpul acela, ca și înainte de război, să fii profesoară de liceu, liceele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
poate fi gândirea unui judecător! Gândind, mă oglindeam în ochii ei și nu credeam, privirea i se agățase de mine: „Te iubesc” îmi spuse. Lung nu auzea, vorbea ceva, nu înțelegeam, pentru că o ascultam numai pe ea, nici nu observă neatenția noastră, și nimeni dintre nuntașii acelei seri nu ne-ar fi putut auzi deoarece nu vorbeam cu voce deschisă cum ar fi trebuit după regulile acestei lumi. „Te iubesc, continuă; știu la ce te gândești, dar n-am nici o vină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
a cărei valoare se află numai în asemenea împrejurări, iar eu, aici, în felul meu... Aud deodată poarta: domnul Pavel intră, are umerii aduși, până acum nu mi-am dat seama pentru că își controla ținuta, acum e un moment de neatenție, a îmbătrânit. Sunt opt ani de când locuiesc aici, îl văd aproape zi de zi, vorbim, râdem, ne întristăm, îl am în față mereu, din cauza asta nu mi-am dat seama că au trecut anii. Doamna Pavel la fel... Numai că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
neglija cîte un mic amănunt care deturna gustul mîncării spre domenii mult mai complexe. La fel făcu și acum; Își puse mai Întîi pavăza de gospodină, apoi veni după el În camera de zi. Căci, după ce Vic Îi spusese, din neatenție, că Întîrziase la frizerie, voia să afle mai multe amănunte despre fata care Îl tunsese. — Au adus și fete acum la frizeria aceea? se interesă ea Într-o doară. — Au și coafor, lucrează acolo de mai mult timp, răspunse din
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
De aceea, dacă spală vasele, sau Încearcă să gătească ceva, se mișcă cu maximă precauție, ceea ce o obligă să-și țină toți mușchii Încordați, pînă cînd Încordarea Îi slăbește involuntar, oboseala, gîndurile care Îi zboară aiurea, sau un moment de neatenție făcînd ca vreun mușchi al brațului să se relaxeze, și atunci scapă din mînă un obiect oarecare, un pahar, o cană, o farfurie sau un vas metalic, obiectul cade cu zgomot infernal, iar dacă nu se sparge, se rostogolește zornăind
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]