499 matches
-
în neconceputul de dincolo de univers. Nu exista o limită a creșterii extazului, a groazei, a arsurii, a urletului, a neomenescului, a înfiorării, a veninului, a voluptății, a morții și-a vieții și-a agoniei. Galbenul, nevăzut cu ochii, și țipătul, neauzit cu urechile, aura exterminatoare, creșteau și pulsau și vibrau, păianjenul își smucea tot mai puternic labele, ca un pui într-un ou, până când oul țestei mele s-a spulberat în țăndări și pe tot necuprinsul, aruncând lumină de 96 flacără
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
făceau își dădeau repede seama că farmecul se destrămase și că tabăra unde se petrecuse legătura lor avea să rămână o lume rotundă ca o perlă și la fel de ireală. Câte o fată lua chitara și, cu o voce mîțîită, aproape de neauzit, dar cu o față senzual-tristă - cu cât mai senzuale buzele, cu atât mai nefericiți ochii - începea un fir de cântec trăit până la ultima vibrație: "Iubitule, ești steaua mea polară..." Știam că totul e o prostie fără nici un sens, ca vorbele
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
Lulu suia încet, ajutîndu-se de mâini, metru cu metru, până ajunse în dreptul meu și mă depăși. Abia când se îndreptă de mijloc pe buza cuibului văzu fiara. Rămase încremenit, cu ochii măriți, obrajii contractați și gura căscată într-un urlet neauzit și cu atât mai neomenesc. Păianjenul zvâcni înainte. Se roti rapid în jurul femeii-bărbat, înfășurîndu-l, înfășurînd-o în fire subțiri și cleioase. Aș fi vrut să privesc în jos ori în altă parte, sau să-mi pun palmele peste față, și totuși
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
îmi apăsă umerii). Și, gârbovit și îmbătrânit parcă deodată, oarecum indecis, adăugă cu glas tot mai stins: pe elă să-l judece Dumnezeu că a jignit un bătrân; am și eu un fiuă (încet, tăinuit parcă) la războiă (și deja neauzit, mișcând din buze)Ă a fost ucisă Când părintele începuse sa vorbească, apropierea de fața lui bărboasă, la care mă forțau mâinile pe cale mi le pusese pe umeri, mi-era neplăcută și de aceea mi se părea că aceste mâini
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
În clas d-nul notar își păstrează peste iarnă curechiul și nutrețul pentru vite. Toate acestea sub ochii d-lui primar. Spre a constata purtarea învățătorilor am rânduit o comisiune compusă din trei învățători din plasa Turia, iar calificarea purtării neauzite a d-lui primar, pentru care școalele părea că nici esistă, o las la apreciația dv. Ca un curiozum vă comunic bugetul școalelor din această comună pe anul viitor, în alăturare cu alte sume: [... ] Reversul monedei este: Salariul primarului 1
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
sonoritățile devin plutitoare dar deodată, în fortissimo, se năpustește din nou motivul neîndurător. El cutremură insistent toată orchestra. Viorile aduc apoi în piano tema I, în care pulsează mereu ,,motivul destinului”; începe repriza. Pe un acord prelungit, la început aproape neauzit, se ridică glasul oboiului într-o melodie suavă, înlăcrimată (adagio), dar care se luminează. După această mică insulă într-un ocean mugind agitat, motivul conducător reapare, crescând furtunos. După același semnal al cornilor auzit în expoziție, este readusă tema II
Simfoniile lui Beethoven by MIHAIL MANCIU [Corola-publishinghouse/Journalistic/449_a_930]
-
deosebire: să fie într un fel când e făcut să fie spus spre auzire, spus cu o voce care face parte dintr-un trup vorbitor; și altfel când e spus în tăcere, parcă fără trup, atunci când se așterne singur și neauzit în scris. Așadar se ridică acum în mine gustul vorbei care, chiar dacă e scrisă, caută să se facă auzită ca o vorbă vorbind de față cu ceilalți... De curând, cu prilejul unor vorbe stârnite între mai mulți români, se înfiripase
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
nu e bine să te împărtășești prea des, tot așa, cred eu, nu mi se pare sănătos să clipești întruna buzele sufletului, ca într-o cursă de alergare, cu numele lui Isus, indiferent că e spus să fie auzit, sau neauzit. Ce deosebire între cei ce strigă lozinci, sau le murmură, și cei care se roagă, repetând același șir de cuvinte? — Că n-o să mergi chiar așa departe, să zici că cei care se roagă isihast sunt la fel cu cei
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
al altor orașe din Asia, parte la Didymotichos la latini, parte la Orestias, oraș neatacat încă. Astfel căzu însemnatul și avutul oraș Filipopole. Ioannițiu merse apoi în Moesia, patria sa, restabili liniștea tulburată, înfrînse pe rebeli cu munci și morți neauzite și se-ntoarse apoi, mai oțărât și c-o lăcomie setoasă de sânge, cu armele sale în contra romeilor, a căror viclenie, lipsă de credință și nestatornicie declară că nu voiește a le mai suferi. De la Philipopole cetele numeroase ale regelui
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
avut asemenea excelente calități, drept care era admirat de popor, iar de soldați era iubit pentru că nu-i păsa de osteneli și desprețuia bucatele gustoase și alte voluptăți, ceea ce-i câștigă afecțiunea oștirilor. Dar sălbătăcia și cruzimea sa erau atât de neauzite încît în mai multe ocazii a ucis o parte mare a poporului din Roma și pe toți locuitorii Alexandriei. Astfel era urât de toată lumea și inspira frică și celor dimprejurul lui, încît un sutaș îl ucise în mijlocul armiei sale. Observ
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
fără a se ține seamă de mișcare nu se poate explica nașterea căldurii prin frecare. Se știe că, frecând două bucăți de fier într-un spațiu lipsit de aer, ele se topesc. Să vedem acum daca prin presiunea cea mai neauzită se poate preface gheața în apă. Apa, dac-o scuturi tare, se-ncălzește; temperatura ei se urcă. Apa încălzită (de la 12 - 13 C), dac-o scuturi, cuprinde un volum mai mare decât înainte. De unde vine cantitatea de căldură pe care
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
canine. Și ziceai că te numești White? — Întocmai, domnule Cohen. — Wendell White? Bud White? — Eu sînt. — Puiule, de ce n-ai spus așa? Cohen junior Începu să facă pipi În foc. Bud spuse: — Nu știam că ați auzit de mine. — Auzit, neauzit, vorbele circulă. Umblă vorba că ești flăcăul lui Dudley Smith. Că tu, Dudster și Încă niște băieți duri apărați siguranța democrației În L.A., În aceste vremuri de lîncezeală din sînul crimei organizate. Un motel din Gardena, ceva muncă de convingere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
care l-aș numi generic, transcendental și existențial, "scîncetul lui Noica", un scâncet pe care toți filozofii îl aveau, ca însemn, pecete, stigmat al alcătuirii lor umane și pe care aproape toți se căzneau să-l ascundă, să-l facă neauzit. Această pudoare sau poate această trufie îi mutila pe toți: gândirea lor era într-o parte, iar viața lor într-alta. Plângeau pe tăcute, sufereau pe tăcute, aveau extaze, concupiscențe, căderi ― pe tăcute. Se fereau cu toții de etică tocmai pentru că
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
autoritar cu propria lui voce. Iar vocea aceasta, reprimată din copilărie de către supraeul stăpânului ei, obișnuită să se frângă și să se retragă la fiecare tentativă de ieșire prelungită în afară, a reverberat compensativ în partea nevăzută și mai ales neauzită a ființei lui Sorin. Energia acumulată din cenzuri repetate și din această sufocare asumată în adâncurile muțeniei a răbufnit într-un scris torențial. Ca și cum cuvintele trebuiau împiedicate să se piardă în aer, urmând, dimpotrivă, ca, înnebunite de propria lor acumulare
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
Dumnezeu să-l mai știe. E greu să-i ghicești pe oamenii noi dintr-o țară nouă.“ Cu toate acestea, începea să creadă cu patimă în sufletul rus. O, în aceste șase luni, aflase multe lucruri noi și neștiute, și neauzite, și neașteptate pentru el! Dar nu poți ști ce zace în sufletul omului, iar sufletul rus e un mister; pentru mulți e un mister. Uite, s-a întâlnit de atâtea ori cu Rogojin, s-a împrietenit bine cu el, s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
lui i-a spus mai devreme generalul, pe care l-a întâlnit la ora șase; după șase, în tindă, unde a ieșit cine știe de ce. Și prințul îi povesti totul amănunțit. — Ei bine, asta-i ceea ce se cheamă urmă, râse neauzit Lebedev, frecându-și palmle. Așa m-am gândit și eu! Asta înseamnă că Excelența Sa și-a întrerupt expres somnul inocent, pe la ora șase, ca să se ducă să-și trezească fiul iubit și să-l prevină de extraordinara primejdie pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
valențe mistice, cum ne confirmă și mesajul cifrat. Suma internă a lui 36 dă nouă, și nu-i nevoie să vă reamintesc eu dumneavoastră semnificațiile profunde ale acestui număr”. „E voie?” Era vocea lui Diotallevi, care intrase În spatele nostru, pe neauzite, ca un templier din Provins. „Pâine pentru dinții tăi”, zise Belbo. Îl prezentă rapid, colonelul nu păru excesiv de tulburat, dimpotrivă, dădea impresia că dorește un auditoriu numeros și atent. Continuă să interpreteze, iar Diotallevi saliva la delicatesele acelea numerologice. Gematrie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
în vizită la un fost prieten de-a patra și-a cincea, Gelu, pe Socola, dincolo de bariera căii ferate, tot ca să iau o geantă plină cu cărți de aventuri... M-am întors mai devreme, ușa era descuiată, pasul meu ușor, neauzit... În dormitor, pe divanul larg, mama se lăsa sărutată pe gât, într-un abandon dulce, permițând și mâinilor iubitului ei să-i călătorească leneș pe sub fusta largă, subțirică, fremătătoare... da, aproape răsturnată... Dânsul și-a dat seama primul de prezența
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2191_a_3516]
-
Ițele se Încurcaseră Însă rău din cauza lui Tashiro. Nu-mi rămînea altceva de făcut decît să merg la Camelia a doua zi dimineața. VÎntul șuiera printre clădiri. Curentul de aer rece ce le biciuia colțurile stîrnea un sunet vag, aproape neauzit. Nici nu mi-am dat seama cînd mi-au Înghețat toți porii și sîngele rece, ajuns la cord, se transformă Într-o pungă de gheață. Doar forma i-a mai rămas de inimă. Trotuarul distrus... și, normal, aceeași minge albă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
incredibil de fragile și, odată rupte, nu mai pot fi reparate.“ Ceea ce nu este nici bine, nici rău. Ci pur și simplu. Poveștile ne ajută să trăim mai intens „Bunica mi-a spus unele dintre cele mai frumoase și mai neauzite povești. Avea un fel minunat de a înflori basmele. După ea, Cenușăreasa nu a mai ajuns la balul prințului pentru că trebuia să aleagă o grămadă de fasole mung, fasole roșie și boabe de soia. Albă ca Zăpada a ieșit de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
pâine ori să cumpere altceva...”. Încercând săși imagineze cam ce vârstă are copilul și ce preocupări l-au ademenit să iasă din casă, întinse bastonul și făcu primii pași. Două turisme opriră aproape de trecerea de pietoni. După turația motoarelor, aproape de neauzit, își dădu seama că șoferii făceau parte din categoria celor pentru care regulile de circulație sunt făcute spre a fi respectate. Un al treilea însă, a frânat brusc și cu forță. Frecarea anvelopelor aproape blocate pe asfalt nu-l putea
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
să cunoașteți, continuă doctorul să-i vorbească, în timp ce o conduse atent și o invită să se așeze pe singurul scaun existent în salon. Doctorul Emilian Grigore și asistenta Ofelia au profitat de acest moment și s-au retras tăcuți și neauziți, ieșind din salon. Iuliana a avut un gest de respingere a invitației, dar simțea nevoia să se liniștească. Își simțea trupul greu și obosit, iar în cap avea senzația că este un vacarm greu de suportat. A observat gestul medicului
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
vizitei și, dată fiind situația, Ofelia era hotărâtă să efectueze un ultim asalt puternic asupra medicului preferat. Ajunși aici, la finalul vizitei, i-a făcut semn asistentei să plece pentru a rămâne singură cu doctorul, să-i vorbească în voie, neauziți de restul personalului medical ori de bolnavi. - Cam astea sunt problemele... Am luat măsuri să se aplice întocmai toate tratamentele indicate, domnule doctor... Aveți puțin timp și pentru mine? Deocamdată este liniște deplină în toate saloanele și... - Și ce este
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
era departe de ceea ce doriseră Eugen și Cezar să-i transmită lui Iustin. Trecuseră cele zece minute, dar nu și-a dat seama decât atunci când asistenta Ofelia, pe care nu o auzise când a intrat, i se adresă doctorului, la fel de neauzit, la pătrunderea în salon: - Domnu’ doctor..., am rezolvat absolut totul... Aș dori să plec, ceru ea, privindu-și cu înțeles ceasul de la mână. Știți, eu... - Da, știu! răspunse el fără să o privească. Tura dumitale de lucru s-a terminat
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
ce se întâmplă în jurul său și, foarte posibil, va vorbi, șopti doctorul Eugen Tomescu. Creierul său reintră cu pași mari în funcțiune. Va procesa, dacă nu cumva o face deja, toți stimulii, toate datele transmise și toată mișcarea nevăzută și neauzită de om, precum spunea cândva un filosof... Doamna Ofelia, ai dat de știre să... - Da, domnule doctor! Vor veni toți, mai puțin cei care sunt în sala de operații... - Foarte bine te-ai orientat... Mulțumesc! - Era de datoria mea, domnule
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]