647 matches
-
tratamentul tricocefalozei sunt folosiți: derivații de benzimidazol (mebendazolul, flubendazolul, albendazolul), ivermectina, nitazoxanida, pirantelul și tribendimidina. Flubendazolul (Fluvermal) și mebendazolul (Vermox) sunt derivați ai imidazolilor cu spectru larg asupra nematozilor, eficienți împotriva viermilor adulți și stadiilor larvare. Se leagă de tubulina nematodului, inhibând astfel polimerizarea tubulinei în microtubuli, constituenți esențiali ai citoscheletului celulelor eucarioților, și inhibă selectiv diviziunea celulară și absorbția glucozei de către nematozi, aceasta duce la utilizarea crescută de glicogen helmintic și privarea viermilor de principala lor sursă de energie, antrenând
Tricocefaloză () [Corola-website/Science/328305_a_329634]
-
ai imidazolilor cu spectru larg asupra nematozilor, eficienți împotriva viermilor adulți și stadiilor larvare. Se leagă de tubulina nematodului, inhibând astfel polimerizarea tubulinei în microtubuli, constituenți esențiali ai citoscheletului celulelor eucarioților, și inhibă selectiv diviziunea celulară și absorbția glucozei de către nematozi, aceasta duce la utilizarea crescută de glicogen helmintic și privarea viermilor de principala lor sursă de energie, antrenând moartea parazitului. Flubendazolul și mebendazolul sunt slab absorbiți în tubul digestiv și sunt eliminate în scaun. Cantitate mică absorbită este metabolizată în
Tricocefaloză () [Corola-website/Science/328305_a_329634]
-
incompatibilitate, așa numitul sindrom coprinian. Cea mai cunoscută specie în această privință este "Coprinus atramentarius" sin. "Coprinopsis atramentaria" (burete de cerneală). Imediat după cules piciorul trebuie rupt de la pălărie pentru a reduce viteza descompunerii. Buretele este un inamic natural al nematodelor. El capturează viermii cilindrici cu organele sale de captură, constând din mici structuri sferice, cu excrescențe spinoase, excretând o toxină care paralizează nematodele. Apoi, viermii sunt colonizați de miceliul ciupercii care îi digeră după câteva zile în întregime. Acest burete
Burete cu perucă () [Corola-website/Science/335841_a_337170]
-
cules piciorul trebuie rupt de la pălărie pentru a reduce viteza descompunerii. Buretele este un inamic natural al nematodelor. El capturează viermii cilindrici cu organele sale de captură, constând din mici structuri sferice, cu excrescențe spinoase, excretând o toxină care paralizează nematodele. Apoi, viermii sunt colonizați de miceliul ciupercii care îi digeră după câteva zile în întregime. Acest burete nu poate fi confundat cu speciile altor genuri datorită calităților sale. Prin mărimea precum cuticula sa frapantă, el se deosebește și destul de mult
Burete cu perucă () [Corola-website/Science/335841_a_337170]
-
(denumire științifică derivată din = intestin; "βίος - bios" = viață și = în formă de vierme, de la "vermiculus" = viermișor) sau oxiurul (din = ascuțit și "οὐρά - oura" = coadă) este un vierme nematod parazit mic de circa 1 cm lungime, alb gălbui, rotund care trăiește în cec; femela matură, cu uterul plin cu ouă migrează noaptea și depune ouăle în regiunea perianală și perineală provocând un prurit anal nocturn. Oxiurii produc oxiuriaza, o
Enterobius vermicularis () [Corola-website/Science/328575_a_329904]
-
de râie de la sarcoptul râiei, sau de ulcere de piele de la bacteria "Mycobacterium ulcerans", dar niciuna din acestea nu se întâmplă frecvent. Paraziții interni sunt puțini și relativ inofensivi. Între aceștia, se numără tenia "Bertiella obesa, "găsită în intestin, și nematodele "Marsupostrongylus longilarvatus" și "Durikainema phascolarcti", care sunt des găsite în plămâni. Într-un studiu de 3 ani efectuat pe aproape 600 de koala de către Spitalul Grădinii Zoologice Sălbatice Australiene din Queensland, 73,8% din animale erau infectate cu cel puțin
Koala () [Corola-website/Science/302351_a_303680]
-
dorsoventrale undulatorii, unde înotătoarea de la coadă propulsează animalul, iar cele laterale ajută animalul să se miște în lateral. Unele specii folosesc o neurotoxină numită tetrodotoxină la vânătoare. Coelomul nu are peritoneu și se aseamănă cu pseudocoelul altor animale, precum al nematozilor. Este împărțit într-un compartiment pe fiecare parte a corpului (stânga și dreapta), și are compartimente adiționale în interiorul capului și cozii. Chiar dacă au o gură cu unul sau două rânduri de dinți, ochi compuși și sistem nervos, nu au sistem
Chaetognatha () [Corola-website/Science/326302_a_327631]
-
planctonice sau se atașează de alge. Din ouă ies versiuni miniaturale ale adulților și stadiul larvar nu e bine definit. Chaetognathele sunt de obicei clasificate de către embriologi ca făcând parte din Deuterostomia. Dar filogeniștii le clasifică în Deuterostomia. Asemănările cu nematozii susțin ipoteza protostomă — de fapt, chaetognathele sunt considerate uneori ca niște forme din Ecdysozoa sau . apare aproape de baza arborelui evoluționar al protostomelor în studiile de filogenie moleculară. Și studiile sistemului lor nervos au arătat că ar fi protostome. Din cauza corpului
Chaetognatha () [Corola-website/Science/326302_a_327631]
-
anumiți agenți patogeni. Dacă pe un câmp cresc doar indivizi identici genetic, de pildă hibrizi de același tip sau clone, atunci fiecare plantă este sensibilă exact În același mod la exact același agent patogen, fie el virus, ciupercă, bacterie sau nematod. Un astfel de câmp este habitatul genetic ideal pentru proliferarea tulpinilor sau mutanților de agenți patogeni care se dezvoltă pe respectivul soi. Un habitat uniform, mai ales unul În care plantele cresc Înghesuite, exercită o presiune de selecție naturală ce
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
fost bine conservate în cursul evoluției de peste 600 de milioane de ani a eucariotelor, prezentând o remarcabilă omologie de secvență și de funcție la specii aflate pe diferite trepte ale scării filogenetice, de la drojdia de bere (Saccharomyces cerevisiae) și viermele nematod Caenorhabditis elegans și până la specia umană (Homo sapiens). Protooncogenele au funcții complexe și diverse. Ele codifică pentru componente ale sistemului celular de transducție a semnalelor, pentru factori de creștere și receptori pentru factori de creștere, transductori intracelulari și pentru factori
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
timpurie. De exemplu, în dezvoltarea embrionară la șoarece, factorul II de creștere, asemănător insulinei (IGF-II) și receptorul său sunt exprimați de timpuriu, formând o buclă autocrină care pare să stimuleze proliferarea celulară. În dezvoltarea embrionară la Drosophila melanogaster și la nematodul Caenorhabditis elegans, morfogeneza regiunilor terminale anterioare și posterioare ale embrionilor este guvernată de expresia mai multor gene ca mesaje materne. Una dintre aceste gene, desemnată torso, codifică pentru un receptor de tirozin-kinază asemănător receptorului PDGF de la mamifere. Protooncogenele care codifică
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
de expresia mai multor gene ca mesaje materne. Una dintre aceste gene, desemnată torso, codifică pentru un receptor de tirozin-kinază asemănător receptorului PDGF de la mamifere. Protooncogenele care codifică pentru RAS și RAF sunt implicate în diferențierea organelor genitale la viermele nematod C. elegans. Dezvoltarea sistemului nervos este reglată de factori neurotrofici care semnalează diferențierea și supraviețuirea tipurilor celulare neuronale. Prototipul neurotrofic este factorul de creștere a nervilor (NGF) care se înrudește cu alți trei factori: factorul neurotrofic derivat din creier (BDNF
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
cum ar fi sistemul nervos și timusul. Interesant apare faptul că bcl-2 de la om poate funcționa la C. elegans, suplinind deficiența unor mutante ced-9, ceea ce indică faptul că mecanismul de apoptoză reglat de bcl-2 a fost conservat în filogenie, de la nematode la om. Capitolul 19 PROTOONCOGENE, ONCOGENE CELULARE, ONCOGENE VIRALE ȘI TUMORIGENEZA Studiile moderne au confirmat presupunerea enunțată de biologii clasici potrivit căreia trebuie să existe gene implicate în desfășurarea funcțiilor esențiale ale celulei: controlul ratei de diviziune și citodiferențierea. Aceste
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
protooncogene ras generează carcinomul de vezică urinară, la om. Aproximativ 20% dintre neoplaziile umane se datorează activării protooncogenei ras. Deoarece au fost identificate în genomul unor specii îndepărtate din punct de vedere filogenetic, precum drojdia de bere S. cerevisiae, viermele nematod C. elegans și specia umană H. sapiens, înseamnă că protooncogenele au fost bine conservate în cursul evoluției. Proteina RAS joacă un rol central în transmiterea semnalelor mitogene, atât de la tirozinkinazele receptoare, cât și de la cele nonreceptoare. Importanța proteinei RAS în
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
dovedită. Exemplu notabil este cel al omologiei genei bcl 2, caracteristică leucemiei /limfomului cu celule B, genă cartată 18q22 și identificată în punctul de rupere din translocația t(14;18) din limfomul folicular, precum și cel al genei ced-9, de la viermele nematod Caenorhabditis elegans, implicată în reglarea și prevenirea morții celulare - TANAPTOZĂ CELULARĂ (Yang și Korsmeyer, 1996). Experiențele cu celule umane maligne în care s-a produs remanierea cromozomală t(14;18) au arătat foarte clar că supraexprimarea genei bcl 2 îndeplinește
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
celulare - TANAPTOZĂ CELULARĂ (Yang și Korsmeyer, 1996). Experiențele cu celule umane maligne în care s-a produs remanierea cromozomală t(14;18) au arătat foarte clar că supraexprimarea genei bcl 2 îndeplinește același rol pe care ced-9 îl are la nematod: prevenirea morții celulare programate genetic. Aceasta reprezintă descoperirea unui nou mecanism implicat în transformarea malignă și anume acela al prelungirii supraviețuirii celulare, în locul creșterii și diferențierii alternative (Rowley, 1998). Gena mll responsabilă de leucemia mieloidă/limfoidă a fost identificată și
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
are o asemănare limitată cu secvențele înregistrate în băncile publice de date. În regiunea cuprinsă între resturile 1000 și 2030 există opt repetiții de 20-30 aminoacizi, numite repetițiile BRC. Singura proteină care conține o secvență similară a fost identificată la nematodul Caenorhabditis elegans și are o funcție necunoscută. BRCA2 se leagă de RAD51, omologul genei Rec A de la E. coli, cu rol important în recombinarea și repararea rupturilor bicatenare din ADN. Legarea este cel puțin parțial mediată de repetițiile BRC. Șoarecii
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
activarea autocatalitică a caspazei-8 și declanșarea cascadei ICE. 30.2.5. CASPAZELE Familia de proteaze cisteinice sunt denumite și caspaze (proteaze specifice cu cisteină și acid aspartic) fiind înrudite cu produsul genei celulare apoptotice ced-3 (de la cell death abnormal) a nematodului Caenorhabditis elegans. Ele reprezintă componentele efectoare distale ale aparatului apoptotic la mamifere. Caspazele prezintă similitudini în secvența de aminoacizi, structură și specificitatea de substrat. La mamifere au fost identificate cel puțin 14 caspaze distincte. Numai în cadrul genomului uman au fost
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
interacțiunea cu DISC; caspaza-9 este activată de către apoptosom, iar caspazele efectoare (din aval) 3, 6 și 7 clivează proteinele implicate în evenimentele apoptotice (Shi, 2005). Zece dintre cele 11 gene umane legate de apoptoză prezintă omologie cu gena ced-3 de la nematodul C. elegans. Caspazele sunt exprimate ca precursori zimogenici de 30-50 kDa și devin proteaze active numai după clivarea lor specifică. În general, structura unei caspaze este conservată, conținând un prodomeniu la capătul amino-terminal și un domeniu proteazic catalitic la capătul
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
sau MORT1), care interacționează cu FAS și caspaza-8 (FLICE/MACH). DISC mai conține cofactori adiționali și proteine reglatoare precum FLIP. 30.2.5.1. Caspaza-1 (ICE) Caspazele -1, -8 și -10 activează caspaza-3. Primul omolog (ICE) al lui ced-3 de la nematod, identificat la mamifere, a fost enzima transformantă a interleukinei 1β (IL-1β) (Xue și colab., 1996). Gena ced-3 prezintă omologie de 29% la nivelul structurii primare cu această enzimă. Liniile celulare stabilizate secretă forma matură IL-1β fără a induce apoptoza. Șoarecii
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
coopera cu ARN sens în silențierea unor gene endogene a condus la enunțarea principiului cosupresiei (Bahramian și Zabl, 1999) și a fost identificat la plante, bazându-se pe formarea unui ARN aberant parțial dublu-catenar. El a fost identificat și la nematodul Caenorhabditis elegans și s-a numit ARN de interferență (Fire și colab., 1998). Interferența ARN reprezintă un mecanism celular de apărare, înalt conservat care apare și în celulele mamiferelor, incluzând specia umană. Interferența ARN este declanșată de prezența în celulă
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
fig. 33.5). Prima cerință controlabilă de mediu pentru manifestarea bolii este rănirea plantei, prevenirea acesteia nu oferă posibilitatea ca A. tumefaciens să-și introducă T-ADN în celulele gazdă. Evitarea degerării în iarnă și controlul insectelor ciupitoare și al nematodelor sunt măsuri cruciale de prevenire a rănirii plantelor gazdă. Tratamentele de biocontrol prin utilizarea unor sușe avirulente de Agrobacterium sp. care funcționează ca antagoniști pentru A. tumefaciens la suprafața plantelor s-au dovedit foarte eficiente în prevenirea manifestării bolii. Imunogenetică
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
hrănindu-se cu organele subterane ale plantelor. Spre toamnă, în cel deal doilea an, după ce au năpârlit încă de 3 ori, larvele se transformă în adulți, care intră în diapauză hiemală. Ca paraziți, la coropișnițe se citează unele specii de nematozi (Oxyurius, Telestonum) și acarieni (Neothrombium, Caloglyphus, Rhizoglyphus), iar ca prădători diferite păsări (grauri, ciori etc.) și mamifere (cârtița, chițcanii etc.). Plante atacate și mod de dăunare. Coropișnița este o insectă polifagă: atacă cerealele (grâu, orz, porumb etc.), plantele tehnice (floarea
PRINCIPALII DĂUNĂTORI AI LEGUMELOR DIN CÂMP ȘI SPAŢII PROTEJATE by TEODOR GEORGESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91566_a_92850]
-
sol, stadiu ce durează 2 săptămâni. Noii adulți apar la sfârșitul lunii iunie sau în iulie și se hrănesc pe diferite crucifere până în toamnă, când se retrag pentru hibernare. Larvele puricelui negru al verzei pot fi parazitate de specii de nematozi, dintre care un rol important îl are Howardulla phyllotretae Old. și braconidele Diospilus morosus Reinh. și Perilitus aethiops Nees. Plante atacate și mod de dăunare. Adulții atacă varza, conopida, gulia, ridichea, muștarul, rapița și alte crucifere, rozând epiderma superioară a
PRINCIPALII DĂUNĂTORI AI LEGUMELOR DIN CÂMP ȘI SPAŢII PROTEJATE by TEODOR GEORGESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91566_a_92850]
-
cu preponderențe variabile, în funcție de condițiile climatice. În primăvară, începând cu luna mai, în camp, apar primii adulți și ciclul se reia. Ciclul evolutiv al speciilor de Agriotes spp. este prezentat în fig. 24. Larvele de elateride sunt parazitate de diferiți nematozi (Heterorhabditis bacteriophaga, Neoplectana bibionis și Neoplectana carpocapsae). Prădătorii prezintă principalul factor de reglare al populațiilor de Agriotes, cu diferite genuri și specii de carabide (Carabus, Harpalus, Calosoma etc., precum și diptere asilide (Machius) - Grecia, Tartra Alexandrina, 1966). Dintre insectele parasite, Lăcătușu
PRINCIPALII DĂUNĂTORI AI LEGUMELOR DIN CÂMP ȘI SPAŢII PROTEJATE by TEODOR GEORGESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91566_a_92850]