484 matches
-
cum devine treaba.” Din nou am rămas fără vorbe, privind la el cum își făcea de lucru - cumpănind-o în zare - cu o sticlă plină cu o licoare rubinie... Acum nu ai alta de făcut decât să ții sfat cu pârâiașul din coasta chiliei, că și lui i-o fi fost dor de tine. Când îi fi gata, ți-i pune și burta la cale cu cele bucate pe care le voi aduce îndată. Ca de obicei, bătrânul a pornit din
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
buze. Când a terminat ce avea de spus, intra deja în chilioara lui: o căsuță ca pentru pitici...Eu nu am alta de făcut decât să-mi lepăd puținul bagaj în locul de mult știut și să ies la întâlnirea cu pârâiașul zurbagiu de dincolo de portiță... Nimic nou pe malurile lui încărcate de lăstăriș și iarbă încă verde. Îmi răcoresc chipul cu apa limpede precum „Lacrima Cristi” și mă întorc în chilie, unde bunătățile aduse de bătrân mă așteaptă așezate frumos pe
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
prin grădiniță... culegea flori... Știam eu pentru cine!... Cum ai dormit, dragule? Bine ca niciodată, sfințite. După ce îi urma regula de dimineață, ne vom căuta cale către iaz. E drept că totul se petrecea ca după un ritual: bălăceala în pârâiașul din coasta chiliei, vânzoleala păsăretului prin frunzișul copacilor din preajmă care păreau că se întreabă ce se întâmplă pe malul pârâiașului sau poate că au băgat de seamă că sunt străin de locul acela... Am mâncat și am rămas să
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
dimineață, ne vom căuta cale către iaz. E drept că totul se petrecea ca după un ritual: bălăceala în pârâiașul din coasta chiliei, vânzoleala păsăretului prin frunzișul copacilor din preajmă care păreau că se întreabă ce se întâmplă pe malul pârâiașului sau poate că au băgat de seamă că sunt străin de locul acela... Am mâncat și am rămas să-l aștept pe bătrân. Nu după multă vreme, din pragul chiliei, m-a întrebat: Ești gata de drum, fiule? Cum se
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
argintie ce pecetluiește liniștea... Abia acum îmi dau seama că nu se mai aude cântec păsăresc... Cred că o ulcică cu lapte călduț ne va prinde bine, fiule. Nu am nimic împotrivă, părinte... Abia de m-am răcorit cu apa pârâiașului de lângă chilie că laptele cald mă aștepta deja pe colțul mesei... „Numai că bătrânul este în stare să facă cine știe ce minuni! Toate sunt gata când nici nu gândești. Sau... Sau el trăiește și folosește altfel timpul!” - gândeam eu în timp ce sorbeam
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
neastâmpăratul nu și-a mai arătat botul în vânt adulmecând om străin intrat în moșia lui... Bătrânul mergea înaintea mea, pipăind parcă pământul cărării cu papucii... Aproape de casă mi-a aruncat peste umăr: Câtă vreme te-i hârjoni cu apa pârâiașului, eu am să-ți aduc ceva de mâncare. În seara asta, după vecernie, am să întârzii pe la stareț. Tu să-ți vezi de ale tale liniștit. Voiam să-l întreb dacă l-a chemat cumva starețul sau merge așa... în
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
stat în cumpănă dacă să-l întreb ori nu... Până la urmă, am lăsat lucrurile baltă. Mă gândeam că nu se cade să-l descos. Dacă are a-mi spune ceva îmi va spune el singur... Când m-am întors de la pârâiaș, totul era pregătit pentru cină. M-am apucat să mănânc, dar curiozitatea nu-mi dădea pace: „De ce merge el la stareț?” Am încercat un răspuns: „Ei, poate l-a chemat la el să mai schimbe o vorbădouă acolo... Ca între
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
mă miră visele tale. Acum, dacă tot te-ai trezit de-a binelea, ar cam trebui să ne pregătim de gustare. Așa că vrei-nu vrei, fuguța la pârâu! N-am stat pe gânduri și am urmat porunca bătrânului... Lumina, priveliștea din preajma pârâiașului și cântecul păsăresc au făcut cât zece doctori... Primenit și cu sufletul limpezit, m-am întors în chilie. Bucatele mă așteptau pe măsuță... Am mâncat fără grabă. După ce am mulțumit cerului pentru îndestulare, am auzit glasul bătrânului, care, ca niciodată
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
că lichiorul sfinției tale îmi face semne îmbietoare către culcuș... Somn ușor, fiule! Cred că am să dorm ca un copil după baie. Nu mă îndoiesc. Profitând de căldura tomnatecă, am luat un lăicer și m-am dus pe malul pârâiașului... Cât oi fi dormit nu știu, dar, când m-am trezit, bătrânul ședea la picioarele mele zâmbind... „Să știi că numai puterea privirii lui mă trezește de fiecare dată. Am auzit eu de asemenea oameni, care te domină numai cu
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
încetul o roată ca de moară, mereu enormă, și un om călare, apoi roata se micșoră puțin, și călătorii cei tineri își dădură seama că era o roată cu găleți pentru irigații. Undeva prin apropiere se afla probabil un mic pârâiaș. Trăsura fu oprită de moșier departe de viziune, încît Felix nu-și putu da seama dacă se aflau la două sute de metri depărtare sau la câțiva kilometri. Pascalopol făcu un semn prin aer cu biciușca și strigă spre cer, cu
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
destinsă, sugeră să se dezvăluie al cui fiu era Agliè, dar el spuse că prefera să nu știe. Întorși acasă, Amparo Îmi spuse: „Te-ai uitat În palma lui? În loc de linia vieții, are un șir de linii frânte. Ca un pârâiaș care Întâlnește o piatră și Începe din nou să curgă cu un metru mai Încolo. Linia cuiva care trebuie să fi murit de mai multe ori.” „Campion internațional la metempsihoză În lungime”. „No pasarán”, râse Amparo. 29 Prin simplul fapt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
posibilități materiale) tatăl lor le dăduse voie să se ducă. Când fetele dăduseră la o parte draperiile în acea sâmbătă dimineața, lumea exterioară era cenușie și umedă. Nori negri pluteau peste deal, iar apa de ploaie se scurgea în mici pârâiașe pe strada pietruită de sub ferestrele dormitorului lor. Nu aveau ce face. Excursia a fost anulată. Lui Malcolm Johnstone aproape că-i venea să se ia singur la șuturi de disperare. Întotdeauna repeta asta, când povestea ce s-a întâmplat atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
țânțari. Fiecare atingere îi usucă pielea. Clima tropicală are acest efect blestemat asupra lui, dizolvând tot ce-i european în el în arșiță și umezeală, transformându-l pe acest slujbaș al Domnului, într-un lucru senzual, un trup gol cu pârâiașe de sudoare ce se termină în față, într-un proeminent pendul încordat, un penis. Se tăvălește pe podea, gemând. Are 24 de ani. În nopți ca aceasta a cedat, mâinile sale muncind vinovate până la capătul puterilor. În seara asta, aude
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
O rază-ncălzitoare împresoară un fluture ce se pierde-n văzduh. Soarele dulce al primăverii îmi încălzește sufletul uimit. Bine-ai venit, primăvară! Clasa a II-a A venit primăvara Suflă un vânt cald. Ceața a acoperit împrejurimile. Prin văi curg pârâiașe. Într-o zi, cerul s-a înseninat. Dimineața, soarele cald a topit repede gheața. Pe dealuri înverzește iarba fragedă. În jurul sălciilor, zumzăie harnic albinele. A sosit mult așteptata primăvară. Oliver-Arthur Petrișor, clasa a II-a B Primăvara A sosit primăvara
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
pârâul se micșorează, devenind tot mai săltăreț, ca un copil buiac și neastâmpărat. În fund albăstresc, în curmeziș, coamele munților, crestate pe alocuri ca niște metereze uriașe... Apoi, într-un loc mai lărguț, drumul de care se sfârșește, pierzîndu-se, împreună cu pârâiașul subțiat ca un fir de argint, printre hățișurile vâlcelei. În schimb, o cale nouă începe suișul spre miazănoapte, un drum de război făcut de soldați, păzit pe la cotituri cu cruci albe, întrebătoare. Pe aici Bologa întîlnise mai des militari, unii
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
toamna lui 1945, este o localitate cu o istorie deosebită; e un sat răstignit pe hartă, mai bine zis, pe frontiera dintre Ucraina și România. În anii raptului Bucovinei de către austrieci, 1774-1775, satul meu de baștină a fost înjumătățit pe pârâiașul Molnița între Imperiul Habsburgic și vechea Moldova a lui Ștefan cel Mare și Sfânt. Și așa, înjumătățit, a tot stat timp de 144 de ani. Din 1918 ne-am întregit din nou, fiind ca până în 1774-1775. La un loc. La
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
râd ultimul. Să știți cu toții că opera sculpturală a lui Garay, expusă În micul bazar omonim, constă din spațiul care se interpune, atingând cerul, Între construcțiile din intersecția străzilor Solís și Pavón, fără a trece cu vederea, desigur, copacii, băncile, pârâiașul și cetățenii care tranzitează pe acolo. Un ochi selectiv se impune! P.S.: Planurile lui Garay iau amploare. Indiferent la rezultantele procesului, el visează acum la o expoziție, a patra, care ar cuprinde Întreg perimetrul Núñez. Cine știe? Poate că mâine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
abandonate...” Vibram de cu-riozitate. Străbăteam o zonă care îmi aducea aminte de partea mai de către dealurile Bucovinei noastre sau de prin alte multe locuri din țara mea. Le văzusem cu ani în urmă, pe vremea când mai puteam călători. Pârâiașe străjuite de copaci stufoși, porțiuni de iarbă ver- de și sănătoasă, alternând cu terenuri cultivate, pâlcuri de feluriți arbori bine crescuți, hectare multe de păduri neatinse de gura topo- rului sau de dinții drujbei. Peisaje încântătoare... Poate un picior de
ALTE ?NT?MPL?RI LA APA CORR?ZE by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83173_a_84498]
-
pârâu din marginea satului și după câteva ore am reușit să scoatem noi cam jumătate de kilogram de pești șori mici (caracudă). Am lăsat săculteața cu ei pe marginea pârâului între sălcii iar noi ne-am deplasat de-a lungul pârâiașului și nu prea am mai prins în volog apoi trecând să luăm săculteața, amț văzut în ea un șarpe care se înfrupta copios cu peștișorii prinși de mine și de frică am fugit într-o parte și șarpele în alta
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
de luptă. Civilii englezi, care ajutaseră la salvarea marinarilor, ședeau În cămășile lor unsuroase alături de răniți. Tatăl lui Jim Îl tîra pe ofițerul rănit spre Întinderea de noroi. Epuizat, Îi dădu drumul și se prăbuși În apa mică a unui pîrÎiaș format din apa de scurgere de sub dig. Soldații japonezi de pe Bund alungau mulțimea departe de chei, obligîndu-i pe chinezi și pe europeni să coboare din mașini din ricșele lor. Mama lui Jim dispăruse, luată de lîngă el de coloana de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
se revărsa din casetofonul mașinii. Micșoră ușor volumul În timp ce pojghița subțire de gheață se topea pe paltonul greu al lui Logan. — Ce, azi n-ai plăcințele? Îl Întrebă Logan, ștergându-și gheața din păr Înainte să se transforme Într-un pârâiaș rece pe ceafă. — Ai impresia c-o să te las să-mi umpli de firimituri unsuroase mașina mea nouă și frumoasă? Dacă merge bine interviul ăsta, fac cinste cu un Egg McMuffin, OK? Logan Îi spuse că mai degrabă mâncă un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
stare de vechime apoape de a lor cădere. Urmează dar, a fi ele subjugate de un popor tânăr și nou, când va ajunge la întregimea creșterii sale și va căpăta toată a sa putere... Eu am găsit Rusia ca un pârâiaș și o las ca un râu mare. Iar moștenitorii mei o vor face și mai mare, întinsă, hotărâtă de a face să rodească Europa cea stârpită. Eu le las instrucțiunile următoare pe care le recomanduiesc la a lor luare aminte
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Gheorghe Boldur-Latescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1668]
-
a aplecat înspre în față. Pe bune ? Cum ai rezistat ? Ellis a ridicat din umeri. Am avut o grădină. Pomi fructiferi - meri, pruni, cireși. Malul de la nord e însorit, numa’ bun pentru legume. Nu trebuie decât să redirecționezi apa din pârâiașe. Vara aveam fasole și mazăre, vara roșii și piure și puneam de-o parte destul cât să-mi ajungă și peste iarnă. Am și săpat nițel, da’ nu ieșeau bani. Făceam ustensile de bucătărie și vase din cupru. Pescuiam. Ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
care trecea prin stânga unui vârtej uriaș, dar, ca prin minune, ei au depășit vâltoarea fără nici o zdruncinătură. Jina a scos un chiot. Zach a lăsat vâsla și și-a sărutat soția cu pasiune, în vreme ce barca trecea lin pe lângă bifurcațiile pârâiașelor Otter și Eagle. Te iubesc, i-a spus el Jinei. Femeia s-a dezlipit din sărutare cu ochii umezi. Era pentru prima dată când Zach rostise cuvintele astea sigur pe el. 6 În noaptea nunții, Naji i-a povestit lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
în ea. Fundul de piatră era neted, iar apa îi ajungea până la gât. Cineva săpase în peretele lateral o băncuță și un orificiu prin care apa se scurgea înspre locul unde apa fierbinte se prăbușea într-o cascadă îngustă înspre pârâiașul de jos, în lungul căruia creșteau tot soiul de plante ciudate și portocalii. O clipă, Jina a închis ochii. Când i-a deschis din nou, Zach era pe marginea povârnișului, gol ca Pan și decorat cu frunze galbene de plop
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]