639 matches
-
liniare invariante în timp. Buletinul Inst. Politehnic Iași, ț. XXVIII(XXXII), f. 1-4, 1982 (5 pp). 378. Funkcjonaljnye rešenija zadači Cauchy dlja invariantnyh paraboličeskih operatorov na Riemman-ovyh mnogoobrazija - Soluții fundamentale pe varietăți riemanniene referitoare la problema lui Cauchy pentru operatori parabolici invarianți (l. rusă, în colab. cu P.T. Crăciunaș, U. D’Ambrosio, M.P. Lenjuk, A. Šestopal). Bul. Univ. Galați, ț. V, f. ÎI, 1982 (10 pp). 379. Contributi alla teoria dei numeri ed applicazioni, Nota I: Caratterizzazione dei numeri naturali composti
Volum memorial dedicat foştilor profesori şi colegi by Alexandru Cărăuşu, Georgeta Teodoru () [Corola-publishinghouse/Science/91776_a_92841]
-
J. (c) Inegalități cvasi-variaționale și Ecuații cu derivate parțiale. În [18] demonstrează o generalizare a unei teoreme de existență a lui U. Mosco referitoare la inegalități cvasivariationale și, drept aplicație, deduce existența pentru o clasă de inegalități cvasivariaționale de tip parabolic. În [8], utilizând argumente de compactitate, obține două rezultate de existență pentru inegalități cvasivariaționale abstracte cu aplicații în fizica plasmei și în probleme de difuzie. În [9], studiază aceeași problematică, în cadrul unor structuri ordonate și în ipoteza că restricțiile nu
Volum memorial dedicat foştilor profesori şi colegi by Alexandru Cărăuşu, Georgeta Teodoru () [Corola-publishinghouse/Science/91776_a_92841]
-
concret în care operatorul implicat este diferențial este analizat separat. Existența soluției este dedusa în ipoteza în care conul care definește ordinea este cu interior nevid. În [15], introduce noțiunea de soluție aproape tare a unei inegalități cvasivariaționale de tip parabolic cu obstacole implicite neregulate și obține un rezultat de existență a unei astfel de soluții în ipoteze foarte generale. Un caz particular remarcabil avut în vedere este cel al problemelor de complementaritate implicite. În [5] și [6], împreună cu J. Gottlieb
Volum memorial dedicat foştilor profesori şi colegi by Alexandru Cărăuşu, Georgeta Teodoru () [Corola-publishinghouse/Science/91776_a_92841]
-
with implicit obstacle. Preprint “BabeșBolyai” Univ. Fac. Math. Phys. Res. Semin. No. 6, 1984, 209-212. 27. Vescan, Ț. Robert: A weak implicit variațional inequality. Preprint A. Myller Math. Seminar, “Al.I. Cuza” Univ. Iași, 1984, 1-16. 28. Vescan, Ț. Robert: Parabolic problems with implicit irregular constraints. Preprint “BabeșBolyai” Univ. Fac. Math. Phys. Res. Seminar No. 3, 1986, 317-326. 29. Vescan, Ț. Robert: A nonlinear complementarity problem. Preprint “Babeș-Bolyai” Univ. Fac. Math. Phys. Res. Seminar No. 6, Cluj-Napoca 1987, 291-294. 30. Vescan
Volum memorial dedicat foştilor profesori şi colegi by Alexandru Cărăuşu, Georgeta Teodoru () [Corola-publishinghouse/Science/91776_a_92841]
-
Phillipide (1900-1979) și pe Oscar Lemnaru (1907-1968). În literatura scrisă în perioada comunistă, proza de teroare era, previzibil, descurajată atât de omniprezenta cenzură, cât și de interesele auctoriale înseși, orientate mai degrabă fie asupra realismului obiectiv, fie asupra esopicului sau parabolicului, care, în sine, ca expresii alegorice, nu puteau acționa în direcția consolidării ori reformării unui asemenea model beletristic. Deși, la limită, ar fi posibilă identificarea câtorva texte corelabile, cu mare clemență critică, terifiantului narativ, prefer să nu abuzez de eticheta
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
căror influență se exercită doar prin proximitate. Cititorul, ca și personajul central, nu-i vede niciodată, ci doar știe că sunt acolo, gata în orice clipă să se arate privirii. Nuvela are un sfârșit patetic, într-o situare neoromantică 80. Parabolicul este servit în chip magistral, însă lecția de etică nu reușește să efaseze efectele agresive ale eșuatului. scenariu redempționist. Evadarea, chiar atunci când pare fructuoasă, se dovedește ratată, și nu dintr-o carență actanțială a personajelor, ci pentru că umbra unui destin
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
cărtăresciene dublează, în chip fericit, un tempo al narațiunii alert și o artă a construcției epice seducătoare. Nuvelele și romanele lui Cărtărescu pot fi citite la mai multe niveluri și pot fi interpretate din mai multe unghiuri, de la anecdotic la parabolic și de la erotic la autoscopic. Frapează, în cazul scriitorului român, profuziunea de detalii din cele mai diverse domenii ale cunoașterii, distilate în proporții variabile în diegeză și generând impresia că epicul se decantează lent, în urma unui proces de acumulare benedictină
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
spațiu ceva din mecanismul însuși al „poemoterapiei” (e titlul altui text din Act de prezență), al acelui „tratament” aparte prin care se încearcă ridicarea „realului” la înălțimea imaginației libere, a unei „gratuități” sărbătorești. Periplul citadin al „personajului” câștigă o valoare parabolică: e în același timp o inițiere în ordinea realului (ca descoperire a distanțării de vârsta originară a „copilăriei” și a progresivelor ei degradări) și tentativă - eșuată - de provocare a metamorfozei transfiguratoare, de unde și culoarea predominant elegiacă. Poetul-personaj e, în chip
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
răsturnare" axiologică, proiectînd în grotesc ceea ce, în faza inițială a percepției, era frumos și acceptabil, probabil chiar sublim. Angoasele general umane, incomprehensiunile, rutinele, automatismele și derutele noastre sînt cuprinse în prozele lui Poe într-o manieră sintetică (sublimată), și, categoric, parabolică. Diotima modernă sugerată în maladiva și mortuara Morella, omul care își ucide conștiința, codificat de bizarul William Wilson, ultra-senzitivul Roderick Usher (depersonalizat ultimativ, aidoma naratorului povestirii Prăbușirea Casei Usher, de consumul secret de opium), Dupin care descifrează crime absurde și
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
timpuriu nu este întîmplă-toare. După ce sîntem informați despre acest detaliu biografic, asistăm la dezvoltarea unui proces gradual de disipare a personalității și pierdere a identității. Naratorul sucombă psihologic și moral, depersonalizîndu-se subit. De aceea, textul devine pasibil de o lectură parabolică, în postură de diatribă la adresa instituției domestice însăși. Crima premeditată nefiind decît expresia ultimă, grotescă, materială, a acestei rebeliuni. Oricare ar fi, însă, raționalitatea ascunsă a violenței, rămîne cert faptul că am fost din nou martorii unei diversiuni narative, eroul-reflector
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
Dick nu propune deloc o lectură "normală", nicidecum una "ușoară". "Subiectul" romanului poate fi "reconstituit" numai din fragmentele expunerii principale, suficient de prolixe, a naratorului, fragmente "introduse" într-un epic secundar, cum ar veni, al simbolismului copios și al construcției parabolice. Ishamel (vocea narativă) pare, pe de altă parte, destul de suspect (ca individ) el însuși, pentru a prezenta o credibilitate totală în excursul lui "anamnetic". Nu este marinar profesionist (a lucrat ca profesor cîndva), însă, suferind de o formă de alienare
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
coșciug. Ulterior, inexplicabil, Queequeg își revine și îi uimește pe toți cu gesturile sale simbolice și discursurile epifanice. La plecarea vasului (chiar în ziua de Crăciun!), un ins misterios numit, asemenea profetului biblic, Elijah, ține, la rîndul lui, o cuvîntare parabolică, unde suficient de transparent se profețește (în deplin acord cu numele elocvent al personajului) sucombarea Căpitanului Ahab și a echipajului său. Ahab cunoaște, în reprezentarea lui Ishamel, de departe, limita de sus a hiperbolizării, fiind prezentat, din start, drept a
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
avocatul și un "om al preferințelor" copistul (cum observa undeva Marjorie Lew, o fină comentatoare a textului). Prin intermediul celui de-al doilea, primul înțelege ceva în plus legat de propria sa condiție. Epifania lui reprezintă și mesajul ultim al construcției parabolice, legîndu-se nemijlocit de ideea responsabilității morale. Naratorul a fost, o viață întreagă, "mașinăria" per-fectă, asumîndu-și, comprehensiv și obedient, rigorile siste-mului concurențial. Prudența excesivă arătată de către personaj la început pare doar un eufemism pentru indiferența cinică a capitalistului vorace. Exemplul lui
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
un roman nu la fel de cunoscut precum cele două capodopere, dar altfel semnificativ, The Genius and the Godess/Geniul și zeița, tradus recent la noi, în colecția de carte străină a editurii Polirom. Asocierea celor două momente nu e întîmplătoare. Citită parabolic și intertextual, narațiunea lui Huxley trimite la ideea inițierii psihedelice, a schimbării de traiectorie existențială, prin traversarea unei experiențe halucinatorii, încărcate de semnificații. Înainte de a parcurge împreună sensurile în discuție, derulate, repet, atît în plan "parabolic", cît și "intertextual", să
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
nu e întîmplătoare. Citită parabolic și intertextual, narațiunea lui Huxley trimite la ideea inițierii psihedelice, a schimbării de traiectorie existențială, prin traversarea unei experiențe halucinatorii, încărcate de semnificații. Înainte de a parcurge împreună sensurile în discuție, derulate, repet, atît în plan "parabolic", cît și "intertextual", să vedem cum decurg lucrurile la nivelul narativ propriu-zis. Acțiunea textului începe în anul 1951, cînd fizicianul John Rivers aflat într-un puseu de retrospecție îi povestește unui prieten despre întîlni-rea sa cu savantul Henry Maartens (laureat
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
obezitate) și, ulterior, cu introvertita Alicia. Va muri la venerabila vîrstă de optzeci și șapte de ani, lăsîndu-i moștenire lui Rivers sensurile suficient de absconse al inițierii simbolice, derulate în casa sa. Aici s-ar putea localiza deja amintitul nivel parabolic al romanului. John își "deconstruiește" vechea personalitate (pentru a-și creiona una nouă), sub impactul experienței alături de familia Maartens. Schimbarea identității (trecerea de la un "sine" la altul) pare un vis nebulos, un excurs halucinant, din care protagonistul nu se mai
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
primul deceniu al actualului mileniu (succesul volumului se datorează, fără îndoială, și cunoscutei ecranizări omonime, din 1993, semnată de regizorul James Ivory, și susținută de remarcabilele partituri actoricești ale lui Anthony Hopkins, Emma Thompson, Christopher Reeve și Hugh Grant). Titlul parabolic (The Remains of the Day) ales de Ishiguro are două posibile conotații în limba engleză: de evaluare autoscopică a cuiva la sfîrșitul unei zile sau unui ciclu din viață și de erodare a vechii lumi nobiliare britanice, lume abia perceptibilă
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
De altfel, nici nu cred că ultimul roman al lui David Lodge, Author, Author!/ Autorul, la rampă! (apărut în 2004, în original, în 2006 și, revizuit, în 2009, în traducere românească), la care mă refer aici, ar permite fie și parabolic o investigație complexă, totală, a esenței auctorialității. Foucault suprapune funcția auctorială cu înseși mecanismele dinamicii socio-culturale, dîndu-i dimen siuni epopeice, pe cînd Lodge, în analiza lui artistică a două decenii din viața lui Henry James, intră mai degrabă în resorturile
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
la accidentul Rebeccăi din primul volum, și moare jucînd baschet alături de niște tineri (episod ce reia scena de uvertură a întregii serii de patru romane). Nuvela În amintirea lui Rabbit publicată de John Updike în 2001 trebuie citită drept concluzie parabolică la un destin fără strălucire și totuși spectaculos, fără adîncime și totuși semnificant. După Rabbit, lumea își continuă cursul, preluînd și omogenizînd "efectele" existenței personajului, "efecte" de care el a fugit mereu. Janice se recăsătorește cu Ronnie Harrison, un fost
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
chestiune) obsoletă se schimbă odată cu identitatea de gen, dezvăluită, în etape, de Cal(lie). Aici, în paralelismele simbolice, stabilite cu subtilitate, se regăsește arta propriu-zisă a lui Eugenides. Scriitorul are capacitatea să te poarte în desfășurări interminabile de "machete" epice parabolice, sugerîndu-ți, în fapt, prin intermediul lor, arhitecturi concrete, vizibile, gigantice, existente deja în dimensiuni aparent obscure ale roma nului, dimensiuni de la care, inițial, nu așteptai foarte mult. Middlesex e, fără îndoială, un roman despre sine (și, mai acut, despre descompunerea/recompunerea
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
rămîne păstrarea lui în viață și eliberarea sa pe străzile statului Israel. Astfel, Hitler ar fi nevoit să cerșească zilnic îngăduința și compasiunea celor pe care a vrut, delirant, să-i scoată din rîndul umanității. O nouă lecție de maestru, parabolică și morală, despre substratul mnemo tehnic al așezării noastre în istorie. Lecția reprezintă nucleul ideologic central al mențio natului eseu Maeștri și discipoli. Cartea este, în fond, o culegere de prelegeri ("lecții"!) ținute de George Steiner în cadrul programului "Charles Eliot
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
se vor căsători abia după război și îl vor avea pe prozator). Totuși, cine are senzația că, deschizînd un roman al scriitorului, va fi copleșit de un astfel de epic dinamic, al "senzațiilor tari", se înșeală. McEwan e un constructor parabolic, cerebral pînă la epuizare și obsedat de simetriile simbolice. Ultimul roman din seria celor cu succes mondial -, Saturday (2005), apărut și la noi cu titlul Sîmbătă (2006), confirmă pe deplin o asemenea observație. Dacă, în Amsterdam, analiza se focaliza pe
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
și pînă în prezent, Heaney rămîne un constructor liric cu o identitate (tema tică, intelectuală, etc.) deviantă. Dacă volumul de debut al scriitorului, Death of a Naturalist/Moartea unui naturalist (1966), folosea un instrumentar autoscopic, introspectiv, în percepția poetică, investigînd parabolic viața rurală, copilăria, sentimentul legăturii comunitare și, implict, sinele personal, grefat într-un sine colectiv, istoric, antolo gia de versuri imediat următoare, Wintering Out/La iernat (1972), constituie deja o alegorie politică, însăși metafora din titlu trimițînd la ideea de
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
îndepărtate ale lumii. Tradus semnificativ și în România (la Polirom), Murakami are toate șansele să repurteze un succes imens de piață aici cu ultimul lui roman 19Q4 / 19Q4 -, o alegorie epică fasci nantă, unde se suprapun liricul cu fantasticul și parabolicul, intertextualitatea cu substratul ideologic subtil și erosul cu suspansul și horror-ul simbolic. Personal, cred că 19Q4 (2009) rămîne cel mai bun roman al lui Murakami, ce preia idei și strategii din texte anterioare, combinîndu-le însă în moduri neașteptate, absolut
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
de plastic, la sfîrșitul anilor șaizeci, de Roland Barthes) transpus în tipologia unui charismatic Lider de sectă religioasă moare (ucis chiar de unul dintre protagoniști Aomame!), lăsîndu-și "opera" într-o stare de deplină auto nomie. Creația (literară) este, în limbajul parabolic al cărții și în arhitectura semiotică imaginată de prozator, aidoma unui organism viu, cu funcții, instincte, impulsuri și nevoi individualizate. Peste "voința" dimensiunii ficționale ("1Q84") percepute ca o entitate în sine, suficientă sieși nu poate trece nimeni: nici Autorul (mort
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]