873 matches
-
suferinței și caută plăcerea. Aceasta, conform unei tendințe firești, înainte de orice contaminare culturală. Numai îndepărtarea de natură duce la demersul contrar: ura de sine, gustul pentru negativitate, pasiunea mortiferă pentru suferință, toate aceste vicii transformate în virtuți țin de o perversiune - în speță, una culturală. A recuza natura, a fugi de ea, a o detesta, a dori să te emancipezi de sub domnia ei, de sub legile ei, a ne considera mai buni, superiori animalelor - când, de fapt, facem mai rău ca ele
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
să câștigi cât mai mulți bani, a râvni la onoruri, a aspira la bogăție, a viza o reputație, a spera la celebritate, a-i frecventa pe mai-marii zilei, pe cei puternici, a călători, a face politică sunt tot atâtea vicii, perversiuni și obiective care corup existența. Căutarea acestor false valori nu poate duce decât la decepție, deziluzie și regrete. Ficțiuni, praf în ochi, frivolități, fleacuri și vanități... în schimb, plăcerile bune, cele ale filosofului, întrețin o relație directă cu a fi
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
partitură proprie. El ilustrează variatele faze prin care a trecut nihilismul lui Chandler, de la respingerea valorilor clasei de mijloc până la negarea politicului, a afacerilor și, în general, a oricăror însușiri legate de modernitate. Sexualitatea însăși e descrisă în termenii unei perversiuni incontrolabile, a „decompensării” produse la întâmplare. Altminteri, femeile n-au decât un rol decorativ, de plan secund - simple obiecte inanimate într-o lume a bărbaților. Retractil și pudibond, Marlowe tânjește după o mamă protectoare și nu după o iubită. Când
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
cap, strâns de gât, lovit în bărbie și umplut cu morfină, dar tu te lupți cu ei până-i dai gata. Ce te face să fii atât de minunat?”), Marlowe este și el atras de farmecul femeii experimentate, de misterul perversiunii expuse într-un ambalaj irezistibil. În ciuda ritmului dinamic, a dialogului sclipitor, a întâmplărilor fascinante, Farewell, My Lovely păcătuiește prin miza excesivă pe melodramă. Philip Marlowe s-a impus fulgerător, în The Big Sleep, drept un incoruptibil pogorât în lumea păcătoșilor
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
circumferința „unui fel de ritual fără țintă”. Iar în mijlocul tuturor acestora se află aceeași incontrolabilă Carmen. Mezina familiei Sternwood ilustrează una din postúrile demonismului ascuns sub chipul fermecător al unei ființe îngerești. Ipostaza e tipic romantică, îmbogățită însă cu aromele perversiunii moderniste: violența criminală a lui Carmen nu este doar un reflex al nebuniei, ci consecința logică a nevrozei obsesionale de care suferă. Fericită doar în actul acuplării, Carmen își găsește împlinirea în substitutul morbid al sexualității - dorința de a ucide
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
la orizont, avertizat de polițiști că nu poate spera la nici un ajutor din partea lor, Marlowe nu are nici un aliat. Claude Bonsentir însuși pare o stâncă greu de înlăturat, iar Carmen nu numai că este invizibilă, dar emană obișnuitele unde de perversiune și violență. Unicul reper categoric rămâne bătrânul servitor Norris, iar singurul argument, bancnota de un dolar oferită de acesta. O bancnotă care, deocamdată, zace inertă în portofel - cam în felul în care Marlowe însuși e strivit de gravitatea situației scăpate
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
Inimaginabil de bogat, Randolph Simpson e apărat de sistemul de relații atent cultivate, dar mai ales de forța irezistibilă a banului. Deși, psihologic, el pare să fi rămas undeva la limita copilăriei, sadismul fără margini îl face imediat antipatic cititorului. Perversiunile sexuale, pasiunea de a ucide femeile de care s-a folosit dezvoltă un plan secundar al narațiunii, spectaculos în sine, dar nu din cale-afară de atractiv. După cum complotul cu substrat economic - încercarea de a pune mâna pe o sursă de
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
o schemă similară 123. Pentru a-l Înșela pe Adam, Ialdabaot Îl duce În Paradis, pretinzînd că-i va oferi desfătare (tryphe), dar, În realitate, amăgindu-l cu iluzii provenind de la Arhonți: „Căci hrana lor e amară, iar frumusețea lor perversiune, desfătarea lor Înșelăciune și arborele lor nelegiuire”124. Misterul așa-numitului Arbore al Vieții este că el nu e nimic altceva decît antimimon pneuma (spirit contrafăcut): „Rădăcina lui e amară și crengile lui sînt uscăciune, umbra lui este ură și
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
Iliadei erau deja întorși la casele lor, "el singur se topea de dorul casei și al nevestei, căci îl oprise într-o peșteră adâncă zeieasca nimfă Calipso" (1.13-14)25. Perioada petrecută în insula lui Calipso este primul exemplu de perversiune a ospitalității. Din cauza căror aspirații? În cântul al V-lea, Calipso relatează lui Hermes, venit să-i transmită ordinele zeilor de a-l elibera pe Ulise ca să se întoarcă în patria sa dragă, cum acesta a eșuat pe țărmul insulei
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
privită ca o temniță îngrozitoare din care ești fericit să pleci"64. Ulise la Polifem sau curiozitatea batjocorită Simetric cu scenele care împlinesc riturile de ospitalitate cu mai multă sau puțină inspirație și perfecțiune se află cele care subliniază dimpotrivă perversiunile, ostilitatea manifestă a gazdei și fundamentala sa neospitalitate. Acestea din urmă servesc, în descrierea unei situații răsturnate, la sublinierea mai accentuată a funcționării și sensului scenei de ospitalitate. De fiecare dată când Ulise acostează pe un nou țărm, aceeași întrebare
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
internă această intratextualitate care multiplică asocierile, ecourile, trimiterile în interior ale unei opere a cărei complexitate nu încetează să ne uimească și să ne încânte 67. Episodul cu Polifem, este o parodie cinică a scenei de ospitalitate în care descoperim perversiunile ospățului ritual, unde în loc le servească bucate oaspeților, stăpânul casei îi mănâncă. Această povestire relativ lungă, care istorisește amănunțit aventura lui Ulise, este capitală pentru continuare deaorece rana provocată lui Polifem, va dezlănțui mânia lui Poseidon și va fi principala
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
și antropofagi, țin sfat în agora; Circe, vrăjitoarea, locuiește într-un palat plin de servitori. Una din instituțiile umane cele mai persistente, chiar și în caracterul popular al poveștii, este ritualul xenia. Dar ospitalitatea descrisă îi subliniază aici mai ales perversiunile: mâncarea oferită de Lotofagi îi face pe oameni să uite (9.94-97)82; Circe oferă o masă cu droguri în ea (10.234-236)83*; cântecul sirenelor aduce de asemenea uitarea întoarcerii (12.41- 46)84*; "darul" lui Polifem (să fie
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
nu este folosită de către Karl pentru vreo treabă anume, ea este un joc gratuit a cărei plăcere rezidă în pura funcționare. Autoteleologică, mașina - ca și pianul mai târziu - îl dedă pe mecanicul ei unor plăceri solitare. Și aici unchiul denunță perversiunea și perversitățile polimorfe ale nepotului său, un copil care nu se gândește decât să se joace sau să se cufunde în reverii leneșe și prin urmare inutile. Biroul-mașină este mecanismul însuși al compulsiei de repetiție. Deja pe vapor, Karl, foarte
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
asta, chipul de Taur, astrul ceresc își ține coarnele drepte și falnice; ca Leu, străjuiește sigur de sine în liniștea zenitului. Doar celălalt ipostaz al său, Vulturul, planează la înălțime, cu privirea ațintită asupra vreunei umbre de șarpe tîrîndu-se cu perversiune pe pămînt și încercînd să urce, în secret, pe tulpina copacului biblic, pentru afaceri personale. Toate acestea se conservă în legende mitologice și au lăsat urme în memoria gestică a riturilor, în artele plastice, în montajele arhitectonice, în colindele românilor
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
între secolele al XV-lea și al XVI-lea. Iconoclasmul calvinist se dezvoltă în elanul lui Gutenberg și reprezintă a doua dispută a imaginilor din Occidentul creștin. Întemeiată pe sola scriptura, adică pe simbolicul absolut, prin propagarea cărții, Reforma denunță perversiunile magice sau indiciale ale imageriei creștine (care atinge în aria germanică, prin statuile de lemn pictat, un grad de iluzionism uimitor la începutul secolului al XVI-lea). Dumnezeu trebuie venerat, nu imaginea lui, proclamă Luther, preluînd firul lui Tertulian, care
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
fi identificabil după forma trupului, a capului, și mai ales a feței. Tot la interferența cu psihiatria forensică se plasează preocuparea lui KRAFFT-EBING (citat de MILLON și colab., 1998Ă, privitoare la „psihopatia sexuală”, în cadrul căreia descrie sadismul, masochismul și alte perversiuni, toate regăsindu-se și în câmpul larg al conceptului actual de „psihopatie”, alături de criminalitate. Sistematica psihiatrică a lui KRAEPELIN (citat de MILLON și colab., 1998Ă preia această tradiție și în diverse ediții ale tratatului său de psihiatrie sunt descrise stările
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
în diverse ediții ale tratatului său de psihiatrie sunt descrise stările și personalitățile psihopate ca expresie a degenerescenței și în corelație cu celelalte boli psihice. În 1899 stările psihopate sunt descrise ca forme de degenerare împreună cu obsesiile, impulsurile patologice și perversiunile sexuale. În ediția din 1904 sunt identificate patru tipuri de persoane ce se corelează cu actualul concept de psihopatie: mincinosul patologic și escroc, criminalul impulsiv, criminalul profesional și vagabondul morbid. Ediția din 1915 împarte psihopatia în 2 clase. Prima e
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
la infracțiunile de omor, omor calificat și omor deosebit de grav, lovirea sau alte violențe și vătămarea corporală săvârșite asupra membrilor familiei, vătămarea corporală gravă și infracțiunile intenționate care au avut ca urmare vătămarea corporală gravă a victimei, infracțiunile de viol, perversiune sexuală săvârșită asupra unui minor sau săvârșită cu violență, corupție sexuală și rele tratamente aplicate minorului. Consilierea psihologică se acordă, de asemenea, victimelor infracțiunilor prevăzute în Legea nr.678/2001 privind prevenirea și combaterea traficului de persoane, cu modificările și
ASISTENŢA COPIILOR VICTIME A INFRACŢIUNILOR by GEORGE COSMIN DIACONU () [Corola-publishinghouse/Science/814_a_1559]
-
omor, omora calificat și omor deosebit de grav, vătămarea corporală gravă și infracțiunile intenționate care au avut ca urmare vătămarea corporală gravă a victimei) sau ale infracțiunilor grave privitoare la viața sexuală (infracțiunile de viol, act sexual cu un minor și perversiune sexuală săvârșită asupra unui minor sau săvârșită cu violență). Acordarea asistenței juridice gratuite este condiționată de sesizarea organelor de urmărire penală cu privire la săvârșirea infracțiunii, în anumite termene prevăzute în proiect (Alternative Sociale, 2006, p.72-74). Compensarea financiară de către stat a
ASISTENŢA COPIILOR VICTIME A INFRACŢIUNILOR by GEORGE COSMIN DIACONU () [Corola-publishinghouse/Science/814_a_1559]
-
omor, omor calificat și omor deosebit de grav, vătămarea corporală gravă și infracțiunile intenționate care au avut ca urmare vătămarea corporală gravă a victimei) sau ale infracțiunilor grave privitoare la viața sexuală (infracțiunile de viol, act sexual cu un minor și perversiune sexuală săvârșită asupra unui minor sau săvârșită cu violență) și victimelor indirecte ale infracțiunilor de omor (Alternative Sociale, 2006, p.74-75). III.1. Instituții responsabilie în prevenirea, combaterea și asistența minorilor victime ale infracțiunilor Instituțiile care au în componență structuri
ASISTENŢA COPIILOR VICTIME A INFRACŢIUNILOR by GEORGE COSMIN DIACONU () [Corola-publishinghouse/Science/814_a_1559]
-
mișcare, contra libertății vieții sexuale, precum și a dezvoltării fizice și psihice corespunzătoare. Codul penal incriminează o serie de infracțiuni care au ca subiect pasiv copilul, respectiv: Actul sexual cu un minor - art. 198 C.pen.; Seducția - art. 199 C.pen; Perversiunea sexuală - art. 201 alin. 3 C.pen; Corupția sexuală - art. 202 C.pen.; Rele tratamente aplicate minorului - art. 306 C.pen.; Infracțiuni prevăzute în legi speciale având ca subiect pasiv minorul Legea nr. 196 din 13 mai 2003 privind prevenirea
ASISTENŢA COPIILOR VICTIME A INFRACŢIUNILOR by GEORGE COSMIN DIACONU () [Corola-publishinghouse/Science/814_a_1559]
-
-176 din Codul penal, o infracțiune de vătămare corporală gravă, prevăzută la art.182 din Codul penal, o infracțiune intenționată care a avut ca urmare vătămarea corporală gravă a victimei, o infracțiune de viol, act sexual cu un minor și perversiune sexuală prevăzute la art.197. Acordarea de către stat a compensațiilor financiare victimelor unor infracțiuni: Legea instituie și în aceaste împrejurări o măsură de protecție specială a minorilor statuând că în situația în care victima este un minor și reprezentantul legal
ASISTENŢA COPIILOR VICTIME A INFRACŢIUNILOR by GEORGE COSMIN DIACONU () [Corola-publishinghouse/Science/814_a_1559]
-
în , și mai bune, chiar dacă un astfel de gest s-ar explica prin aspirația părinților la note maxime. La vîrsta școlarității, se pot manifesta unele tipuri de minciună cu caracter patologic, care au la bază, de regulă, vanitatea și uneori perversiunea. Practic, gravitatea minciunii trebuie apreciată în funcție de intenția de a înșela.Între formele acesteia amintim simularea, ca modalitate a nesincerității, și fabulația pusă în serviciul unui interes personal mai ales când aceste fenomene sunt întâlnite la copiii mai puțin imaginativi. Minciuna
ROLUL STILURILOR PARENTALE ŞI AL FACTORILOR DE PERSONALITATE ASUPRA DEVIANŢEI COMPORTAMENTALE by Caliniuc Alina Mădălina () [Corola-publishinghouse/Science/522_a_875]
-
nu avem nici resursele și nici invulnerabilitatea divină pentru a putea închide ochii la infinit. Iluzia asta autoindusă de dumnezeire e foarte periculoasă dacă nu se dublează și de prerogativele unei intervenții eficace în devenirea socială. De fapt, e o perversiune și a divinului, și a umanului - un monstru hibrid născut dintr-o împreunare aberantă. Fără capacitatea de-a limita efectiv derapajul moral întru restaurarea legalității ne ducem de râpă, dragă Ian. Nu vezi? Azi omul nici nu se mai sinchisește
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
viață, ritmul vieții și obligativitatea de asimilare a noului antrenează noi forme de manifestare a patologiei psihice: suprasolicitare, stres, stări reactive de tip nevrotic, anxios, depresii, afecțiuni psihosomatice, tulburări de comportament, conduite de tip deviant, sociopatii, creșterea violenței, toxicomanii și perversiuni sexuale. Având o problematică atât de vastă, acest tratat este extrem de util și necesar specialiștilor dar și tuturor celor care sunt interesați de domeniu, deoarece igiena mintală, prin valențele sale multiple, reprezintă un important instrument în activitatea psihologului, a defectologului
[Corola-publishinghouse/Science/2155_a_3480]