481 matches
-
unui palat maur, niște căsuți de moda bourgeoise - de ne este iertat a împrumuta această zicere de la francezi, de vreme ce la noi încă nu e botezată. Cinci cămăruți în care abia te poți învârti și din care una mai mărișoară poartă pomposul nume de salon; trei stânjeni cvadrați de grădină englezească cu vro șase salcâmi slabi și subțiratici ce nu sunt buni nici de foc, nici de umbră; atâta tot. Iată cum s-a degradat bietul oraș." (Au mai pățit-o și
Revolta împotriva grădinii ordonate by Ana-Stanca Tabarasi () [Corola-journal/Journalistic/16419_a_17744]
-
comun cu toate secăturile. Vi-l puteți imagina pe nea Ilici distanțându-se de Văcăroiu? Sau de inginerii financiari care-au adus țara la sapă de lemn? Din contră, nu pierde prilej să nu-și arate iubirea părintească, atârnându-le pompoase tinichele în piept. Poate că în "forul său intim" Iliescu va fi regretând "influența pe care a făcut-o posibilă" a fiului-trădător, Adișor. Dar nici măcar asta n-o va recunoaște public. Pentru simplul motiv că politicianul român se crede, în
Omagiu lui Václav H. by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/14482_a_15807]
-
altceva în afară de Mihai Eminescu. Festivitatea va continua și în numărul următor. Omagiul adus lui Eminescu în paginile Gazetei literare întrece cu mult ca fast și întindere orice omagii politice aduse în revistă în anii anteriori. Totuși, sistemul de omagiere, stilul pompos, participarea masivă a colaboratorilor, fac ca publicistic fenomenele să fie foarte asemănătoare. La fel există idei fixe, de data aceasta patriotismul. Se caută [...] fragmente eminesciene care să bifeze tema zilei impusă politic, patria, neamul etc. Sigur că aspectul general este
Să ne cunoaștem trecutul by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/4978_a_6303]
-
atît de abil, încît să nu rămîi blocat ore în circulația devastatoare și dacă nu ai eșuat pe o canapea, zob și inert în fața unui televizor, ai mari șanse să-ți bucuri sufletul. Temeinic. Nu doar cu ceea ce se numește, pompos și gol, adesea, "eveniment". Spațiile în care se petrec fapte culturale se întind, și ele, pe o gamă tot mai largă. Ca în atîtea capitale europene, întîlnești și în București locuri intime, haioase, cu dichis pentru ceva care să aducă
După douăzeci de ani. Varianta feminină by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/7855_a_9180]
-
un avion ghețos/ Și mult mai cald ciripitul capiu al vrăbiilor/ Le îndepărtez de pe manșetă - uitări/ Sfiiciuni, remedii// Ce vrei, ce vrei, băltoacă de sînge/ Pe care presară cenușă Domnul?" (Tumul). O existență lîncedă își boltește asupra poetului cerul derizoriu. Pomposul ritual poetic e dat la o parte pentru a face loc ritualului neliniștitor al lucrurilor înseși. Inocența se rezumă la o floare ivită din mlaștina degradării unanime: În clipa cînd ieșeam să cumpăr/ ceva pîine ceva unt ceva detergent/ am
Analiză lirică by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16713_a_18038]
-
altfel: chiar acum, după ce a aruncat prosopul, președintele nu se dezminte. Probele incompetenței și neseriozității sale curg mai ceva decât medaliile gimnastelor la olimpiadă. Aveam oarecari bănuieli în privința demagogiei d-lui Constantinescu încă din clipa când îmi exprimam îndoiala față de pompoasa declarație de război la adresa corupției. Cunoscând, cât de cât, moravurile prezidențiale, anticipam că o dată creată perdeaua de fum, omul de la Cotroceni își va vedea de dolce-farniente-le vieții de călătorii, lăsând corupția și corupții în plata Domnului. La o simplă socoteală
Ultima șansă: auto-sancționarea by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/16727_a_18052]
-
scriitură polifonică. Prima liturghie anglicană publicată în limba engleză a fost creată de Merbecke în anul 1549. Ca o trăsătură generală a serviciului anglican de început a fost îmbinarea trăsăturilor stilistice ale unei muzici simple, accesibile meselor largi cu trăsăturile pompoase caracteristice cântării catolice. Motetul a devenit deosebit în Anglia, având în vedere cantitatea mare de lucrări ale lui Morley, fiind înlocuit însă de cele două forme de anthem. Anthemul, gen specific englez, apropiat de motetul francez și cantata germană, pune
Revista MUZICA by Cristian CARAMAN () [Corola-journal/Science/244_a_484]
-
sfera de influență a Moscovei... Clasa politică de la București nu a dorit, și nici astăzi nu dorește apropierea (unirea) celor de pe două maluri ale Prutului. De cea de la Chișinău, nici nu mai vorbim... Totul a rămas doar la nivelul Declarațiilor pompoase și la băile de mulțime, efectul cărora dispar imediat după terminarea manifestațiilor... Luni, 8 noiembrie 2010 s-a semnat Tratatul privind regimul de frontiere dintre Republică Moldova și România, document semnat într-un context european. Care este importantă semnării tratatului
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
pe pătura transparentă/ pe cer genunchii donei juana escaladează luna/ jumătate albi jumătate negri/ de ce noaptea e infinită de ce zahărul e amar" (tristețe infinită boababi șerpi roșii). În zona Erosului întîlnim aceeași ingenuitate dezarmantă, aptă a dezamorsa grandilocventa înscenare, paradarea pompoasă, a restabili, pînă la un punct, statutul convenției în raport cu un mister pus grațios în paranteză. Aparent evacuată cu înverșunare, convenția revine cu fața ei galantă, ludică, cuceritoare prin curtoazie: ,,dona juana e atît de frumoasă și fragedă încît dacă ea
Un postavangardist (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15674_a_16999]
-
încredere. Și totuși nu-i trecu prin minte să pună capăt conversației. - Și ce anume ar putea face pentru mine banca? întrebă el liniștit. Bărbatul își drese glasul: - Sunteți fiul lui Fara și Creel Clark? întrebă el cu un aer pompos. După o clipă de ezitare, Cayle recunoscu gradul de rudenie. - Și doriți să vă întoarceți pe Pământ? Răspunsul la această întrebare nu-i lăsă nici o clipă de șovăială. - Da. - Costul călătoriei este de șase sute de unități când distanța dintre Marte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
arme îi spusese: Nu lua în bătaie de joc nici o măsură legală a autorităților imperiale, dar nici să nu te supui vreuneia dintre ele". Jor ieși, aparent ușurat. Mai trecu o oră până să intre pe ușă, cu un aer pompos, primarul Mei Dale: - Uite ce e, Fara Clark, urlă el. N-ai să poți să scapi cu una, cu două. Asta înseamnă sfidarea legii. Fara tăcu atâta vreme cât înalta autoritate păși, legănându-se, până în mijlocul clădirii. Era de necrezut, aproape uluitor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
să punctăm, de prea multe ori în șabloane, cum s-a achitat sau nu de un rol, ce a făcut sau nu dintr-un personaj, cum l-a dezamăgit sau nu pe regizor. Folosim, fără argumente neapărat, cuvinte tari, superlative pompoase, care, la urma urmelor, nu fac mai mult decît să gâdile, pentru o vreme, ceva orgolii. Există și cealaltă variantă, cînd actorul este sancționat. Pentru tot. Chiar și pentru lipsa de inspirație a regizorului, pentru pista greșită pe care l-
În căutarea actorului by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/9317_a_10642]
-
nevoie. Cred că mă înțelegi. - Te-nțeleg! răspunse Ioana cu un glas liniștit, dar îngroșat în surdină, șoptit profund, din obișnuință scenică. Pomponescu fu satisfăcut de această corespundere laconică ce-l scutea de gesturi teatrale. Genul său era o discreție pompoasă. Ioana pricepu și ea că o excesivă rezervă putea să bleseze, și de aceea veni spre Pomponescu și, făcîndu-se a mai admira inelul, netezi cu dosul mâinii reverul smochingului tivit al ministeriabilului, scuturîndu-și capul înapoi, într-o mișcare de temperament
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
când Pomponescu desfășura teoria sfielii zâmbind oficios, Ioana avea sentimentul unei autorități exercitate asupra sa cu mijloacele blânde ale persuasiunii. Însă Pomponescu nu mințea, avea doar timiditatea solemnă. Se obișnuise în vizitele ministeriale, la banchete, să culeagă roadele acestei modestii pompoase și nu trăda procesul interior. De altfel, soliditatea lui trupească înlătura orice banuială în acest sens. Ai fi zis că un uriaș se face mic și timid dinadinsul, ca să nu sperie copiii. - Pe urmă, mai sunt timid și din educație
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
Chiar și în materie politică, judecățile lui Smărăndache erau ascultate cu atenție. . - Cu cine te-ai mai întîlnit astăzi? Întrebă Pomponescu. . - L-am văzut pe Hangerliu. Ca să-și ascundă setea de a ști ce vorbesc alții, Pomponescu luă un ton pompos. . - Ei, și ce mai spune Hangerliu? . - Pretinde că zilele guvernului sunt numărate. - Așa de curînd? ironiză Pomponescu, adumbrindu-setotuși. Din ce în ce mai mult Pomponescu descosea pe Smărăndache ce credea lumea despre el, ajunse să-l întrebe dacă expoziția proiectelor avusese un ecou. Imaginea
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
un om sfîrșit? . - Natural, căuta Smărăndache să sofisticheze inteligent,sub impresia momentului, toate personalitățile trec printr-o eclipsă. După aceea va veni dezamăgirea și toți se vor întoarce spre figurile familiare. . - E o ipoteză amabilă a dumitale, zicea Pomponescu cuglasul pompos cu care distribuia laude când era tare; înțeleg din ea adevărul crud că sunt o figură a trecutului. . - N-am vrut să spun asta! . - Nu te sfii deloc, concluzia firească, rezultând din fapte,aceasta este. Mă resemnez. . - Totuși lumea vă
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
însemnat, care va inventa și va combina sisteme nouă, ci acel care va rezuma și va pune în serviciul unei mari idei organice înclinările, trebuințele și aspirațiunile preexistente ale poporului său. Nu acel istoric va fi exact, carele în fraze pompoase va lăuda sau va batjocori întîmplările în trista și searbăda lor conexiune cauzală, ci acela care va căuta rațiunea de-a fi a acelor întîmplări și va descoperi-o în adâncimea geniului popular. Unul ca acesta ar descoperi că aceleași
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
mâini au suferit cel mai mult, au trecut prin momente critice. Ofițerii și cadrele superioare nu și-au asumat nici o responsabilitate. S-au ascuns în spatele măștilor, au refuzat să accepte înfrângerea, au acoperit totul cu var alb și cu expresii pompoase, pentru a tăinui greșelile. Dacă s-ar fi descoperit niște nereguli evidente în prima linie, comandanții de pe câmpul de luptă ar fi fost învinuiți și ar fi primit pedepse crude. În cele mai multe cazuri asta însemna harakiri. Dosarele erau clasificare ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
proza apare, ca gen, printr-o reacție aproape naturală la poezia persană. La începutul secolului al XX-lea apar câteva romane (ați ghicit, istorice!), care, din cauza lipsei unei tradiții și lipsei de exercițiu epic, sunt stângaci construite, având o retorică pompoasă, rebarbativă. Noutatea fundamentală în epica persană o vor aduce trei tineri aparținând noii școli de proză, instruiți în străinătate, care, în felul acesta, s-au putut desprinde mai ușor de trecutul anchilozant: Mohammad Ali Djamalzadeh (Yeki bud, yeki na-bud - A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
să îi scuipe pe toți în față, să le spună că Războioul de Independență nu a arătat nici pe departe așa cum este descris în tablourile și schițele făcute la fața locului de pictorul Nicolae Grigorescu, nici cum reiese din cuvîntările pompoase ale regelui, că de fapt Parlamentul n-a făcut altceva cînd a trimis armata la luptă în sudul Dunării decît să asigure carne de tun armatei ruse, care urma să culeagă după aceea aplauzele europenilor. Monarhia salvează România, își amintește
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
de wagneriene, prinse de marginea din dreapta a gulerului, și vulturul În stil roman și svastica de pe mâneca stângă. Cele trei trese de pe partea stângă a gulerului arătau că deținătorul uniformei era căpitan sau cum s-or fi numind În termeni pompoși căpitanii din SS. De mâneca dreaptă era prinsă cu un ac o hârtie. Era o factură de la Stechbarth’s, adresată lui Hauptsturmführer Pfarr, pentru 35 de mărci. Am scos un fluierat. — Deci Paul Pfarr era un Înger negru. — N-aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
să nu ocolim cuvântul - respingătoare. Lecțiile de libertate pe care le oferă Eugen Barbu, Eugen Florescu, Ilie Purcaru, Corneliu Vadim Tudor și alții ca ei, unii proprietari de sordide reviste particulare, sunt făcute să te scârbească pentru totdeauna de vorbele pompoase. Nicky dragă, am citit - era pe masa lui Bernard - nuvela ta, Trenciul. E cutremurătoare. Eu sunt acum cam izolat (nu peste măsură, dar cam așa...); oricum, până Îți voi putea propune să ne trimiți manuscrisul unei cărți (În acest moment
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
a plăcut ălora de la Kirkus? La celălalt capăt urmă un nou moment de tăcere. Cavanaugh, nuanțând. — Ceva cum că studiile de caz ar fi prea anecdotice. Prea multă filosofie și prea puține urmăriri cu mașina. Cred că au folosit cuvântul pompos. Pompos în ce sens? — Știi, Gerald, eu nu mi-aș bate capul cu chestia asta. Acum nimeni nu te mai poate descoperi. Ai devenit o țintă mare; cine te desființează obține mai multe puncte decât cine te laudă. Dar asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
și în geaca de piele. Nu sunt avocat penalist, Claire, i-a răspuns Ajay răspicat, ascunzându-și cu greu nerăbdarea. Tribunalele care se ocupă cu dreptul muncii nu te familiarizează cu tehnicile de interogare ale poliției. Nu fi un ticălos pompos, știi ce vreau să spun, i-a retezat-o Claire. Ajay oftă: —Uite, nu mai am ce să-ți spun. Presupunând, bineînțeles, că nimeni nu are nimic de ascuns. După mine este o moarte nefericită, dintr-un accident. Nu-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
sala mare a conacului, unde era adunat un fel de divan din marii boieri veniți în suita domnească. Discuțiile erau purtate în limba turcă, având un caracter intim pentru că vorbeau cei trei - exaporitul, domnitorul și marele spătar - fără adresări protocolare pompoase și fără lungile așteptări între fraze, atât de obișnuite la convorbirile diplomatice. Ceilalți tăceau și ascultau prudenți. Primul care s-a adresat în grecește marelui dragoman a fost Constantin Brâncoveanu. A observat cum imediat unul dintre interpreți a repetat în
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]