606 matches
-
între Antide Dunod, trimisul împerial și cancelarul Mihail Teleki, prin care cel din urmă se obligă să sprijine intențiile și acțiunile de anexare a principatului Transilvan la Imperiul Habsburgic» Înțelegem că încă de atunci numele de Teleki era un nume predestinat a fi un neînduplecat vrăjmaș a tot ceea ce reprezenta interes valah. Târziu, cam la douăzeci de ani după moartea lui Iosif Teleki, strănepot al «vânzătorului de principate» Mihail Teleki, consemnată pe coperta interioară a Strajnicului bisericii din Streza, văduva acestui
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
delăsării noastre. Dacă rămînem în această situație și acceptăm condițiile în care trăim, și copiii noștri vor trebui să trăiască la fel și să accepte situația ca atare. Nu îmi place sărăcia. Nu am putut-o accepta ca fiindu-mi predestinată și nu văd de ce aș începe acum să cred asta! În acest moment, nu știu care va fi primul nostru pas către independența financiară, dar ceea ce știu cu siguranță este că vom reuși să ne eliberăm. Nu îmi pasă cît va dura
Calea spre independenţa financiară. Cum să faci primul milion de dolari în şapte ani by Bodo Schäfer [Corola-publishinghouse/Administrative/903_a_2411]
-
bune ale vieții și îți subminează spiritul de inițiativă. Ea face ca oamenii să devină ipohondri, speriați de critici și de durere fizică. Copiii noștri sînt prea tineri ca să recunoască pericolele care îi pîndesc prin acceptarea sărăciei, ca fiindu-le predestinată. Aș vrea să mă asigur că ei vor deveni conștienți de acestea și că vor fi pregătiți să plătească prețul cerut de drumul spre bunăstare". Dar tu? Trebuie sau nu să schimbi starea de lucruri actuală? Dacă da, atunci trebuie
Calea spre independenţa financiară. Cum să faci primul milion de dolari în şapte ani by Bodo Schäfer [Corola-publishinghouse/Administrative/903_a_2411]
-
nu-i mai bun deci decât glucoza, chiar dacă noi drojdiile eliminăm ca reziduu alcool. Spre beneficiul cuiva ce va să vină, omul... Așa cum se vede din cele câteva exemple, nimic În natură nu are un rol propriu-zis și, mai ales predestinat. E vorba de impactul organismelor asupra mediului, tot mai intens pe măsură ce acestea evoluează, se perfecționează pentru ele Însele, impact căruia natura Îi găsește remedii, folosindu-l, transformându-l În beneficiu, nu opunându-i-se. E, dacă vreți, principiul judoului avant
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
univers original și închegat. Ambele sunt construite pe același tipar: cuplul „picaresc” mânat, pe de o parte, de un dor de ducă irepresibil (omul lui A. suferă fermecător de pe urma unui nomadism fără sațiu) și, pe de altă parte, de condiția predestinat precară, corosivă, în chip natural ilegală și care constrânge la violență și fărădelege. În Amantul colivăresei, pe firile îngemănate ale lui Mite Cafanu și Giani Banjorică se lipeau destine și se determinau întâmplări invariabil macerante: iubirea Colivăresei, văduva de 36
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285233_a_286562]
-
iarnă, își ia puterile cosmocratoare direct de la eroii întemeietori. Spus de instanța cunoscătoare a purtătorului de folclor el are acum greutatea cuvântului dintâi, pronunțat de creator. Nu e de mirare deci refuzul de a recita textele rituale în afara timpului lor predestinat. Aflați pe teren, am întâlnit adeseori această hotărâre ce se opunea încercării de a culege creațiile populare, justificarea oferită implicând o pedeapsă drastică la nivelul existenței fizice. Dincolo de hybris-ul ce încalcă timpul magic se află nesocotirea puterilor ordonatoare ale
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
Gheorghe, Făt-Frumos,/ El în lume s-or d-aflat,/ S-or d-aflat, s-or devărat/ Să-mi ia sora soarelui.” (CiocăneștiIalomița). Alăturarea perfectului compus în formă populară cu conjunctivul prezent deschide perspectiva unui timp sacru, în care totul apare predestinat. Gheorghe, Făt-Frumos, s-a născut în durata istorică cu menirea de a avea ca soție pe însăși sora soarelui, ceea ce implică în mod obligatoriu o eroizare. Conjunctivul prezent are aici valoarea unei ursiri, a unei fapte care motivează însăși apariția
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
ziua începutului de drum inițiatic, ea reprezintă un timp fast pentru practicile mistice, numeroase descântece executându-se în special în a patra zi a săptămânii. „Vână joi și sâmbătă,/ Până în sfânta duminică” - flăcăul parcurge un ciclu de trei zile, număr predestinat, care, asemeni probelor din basme, îi asigură reușita. Confruntarea cu răul vine la încheierea acestui spațiu temporal pregătitor, „când fu soarele-n deseară”, deci în preziua odihnei Cosmocratorului. Fiind un moment de tranziție, înserarea simbolică devine atât un interludiu al
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
Scrisă-i marea rotocoală/ Cam cu nouă vădurele;/ Iar în urmă de vădurele,/ Sînt nouă corăbele” (T. Vladimirescu - Tulcea). Simbolistica cifrei nouă este „a căutărilor fructuoase și a încununării eforturilor, desăvârșirea unei creații”. Solaritatea chipului este asociată aici dimensiunii acvatice, predestinate a eroului. El apare sub protecția mării, fapt ce îl va ajuta să depășească proba inițiatică. „Duhul de mare” surprins de tânărul arcaș vorbește dublului său uman și scapă oferindu-i sora drept ibovnică: „-Stai FătFrumos,/ Nu mă săgeta,/ Căci
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
când imperatorii erau adulați pe altare; cum o știm, religia la romani avea aparența unui cult fără o prea mare participare, fiind mai mult o respectare a unui anumit ritual. În Asia și la popoarele sale, acest „cult” al celui predestinat de a conduce masele, popoarele, asumându-și existența și destinul lor, tindea să „lunece” spre acel Potentat, Despot sau Tiran - tiran nu În accepția strâmtă de azi, ci ca „atotputernic și binefăcător, judecător și providență!” -, loc uman Înalt, În care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
tot indirect Zița, nedusă la Iunion („fi-r-ar a dracului de viață; parol, țațo, să mă-ngropi”). Cel pe care Destinul îl predispune la un gest sinucigaș care nu ar fi mirat pe nimeni e Lefter Popescu, cu al său nume predestinat. Cum însă autorul „nu e dintre cei care se respectă și sunt foarte respectați”, nu vom afla sfârșitul, poate tragic, al funcționarului ghinionist. În general, în literatura română se sinucid intelectualii. Excepție fac personajele lui Rebreanu: Ana trădată de Ion
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
de conducătorii de oști însuflețite de sensul vieții lor: «Eu îmi apăr sărăcia și nevoile și neamulă» Cei ce invadau doreau un spor de bunuri. Mircea, Ștefan, Mihai, Cuza au învins forțe mult superioare nu pentru că istoria era un tărâm predestinat, ci pentru că ea, istoria, este un tărâm al creației autentic uman. În fond, materialismul istoric, marxismul ne au făcut să credem în natura de unicat a fiecărui popor, ne descoperă tovarășul Nicolae Ceaușescu, izbutind astfel să înțelegem că omenirea e
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
pe un cercetător din Iași, Florin Faifer, să sublinieze: În afară de suveniruri, sunt adunate aici articole, de obicei ocazionale, discursuri. Gane a fost și un epistolier sporadic, însă cu o pană fină și chiar elegantă, de om cu bune lecturi... Memorialist predestinat, Gane își întemeiază în bună măsură opera pe faptul autobiografic, dar unele pagini sunt de evocare, pur și simplu, fără intenție literară" (Dicționarul literaturii române de la origini până la 1900, 1979, p. 377-379). Asemenea afirmații sunt justificate în întregime, îndeosebi, de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
atunci un farmec imens. El era primul Domn, după atâtea sute de ani, ieșit din libera voință a poporului și care întrunea pe capul său ambele coroane, a lui Ștefan și Mihai. El ni se înfățișa ca o ființă providențială, predestinată a ne înălța neamul, ca un falnic curcubeu, prevestitor de zile frumoase, după atâtea veacuri de restriște. El nu era în ochii noștri un om, era mai mult decât un om, era întruparea vie a tuturor visurilor și aspirațiunilor noastre
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
dvs.? Sunteți un om împlinit? Dar fericit? ...împlinit, fericit... La vârsta noastră, relativismul se simte oarecum acut. Ar fi bine să nu fie și categoric descurajant. În ce mă privește, cred că nu e. Pentru mine, implicit, dar poate că predestinat, în acest ,,împlinit" este codificată și ,,eterna" (sau, poate, deja, doar... terna) problemă de omologare basarabeană, să zicem, întru recunoaștere românească propriu-zisă. Odată amintită ideea, ar însemna că ea mă preocupă și pe mine. Pentru că mă vizează nu? Dar, sincer
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
opțiuni, subiecte, întâmplări, "proiecte" pe care nu numai ți le (re)propune copilăria și junețea, ci o parte a cărora "le-au (și) realizat" ele însele prin șansa, norocul de a fi fost, de a-ți fi fost date ție, predestinat, ca destin, ca existență subcerească. A.B.Pentru că vorbim despre realizări, cum a fost anul 2013? Douăsprezece luni cu vectori în dublă orientare, să zic așa. Ba nu, chiar în triplă orientare. Pentru că este vorba de cărțile mele la prima
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
să mergem pe sfori și să aflăm, nu atât cine le trage, ci de unde sunt legate, de care parte a șefului sindical și, n-o să vă vină să credeți, sforile sunt legate numai de limbă, ceea ce a făcut ca cei predestinați să ridice nivelul învățământului românesc să sufere vreo câteva săptămâni de limbariță galopantă și agresivă. Indivizii ăștia telefotogenici, plătiți din banii cadrelor didactice, ca să-și poată ține odraslele la Paris, cu mare harțag la trăncăneală, au vrut să tragă frumos
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
idealurile democrației și păcii. Sub masca datoriei față de patrie și îndeplinirea obligațiilor față de aliați, li se ascunde „calitatea” de mercenari (ei, care semnează un act, știu bine în ce situație se află) trimiși să moară în locul altora care se consideră predestinați să spurce lumea cu gloanțe. Oricât de frumos ar fi ambalajul în care este prezentată suma idealurilor nobile ale sacrificiului de sine, spiritul de jertfă față de patrie, respectarea cuvântului dat etc., tot nu merită să-ți dai viața pentru două
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
lor, „gâtul”, acea parte a corpului care ar trebui apărată mai abitir decât altele, „li se înalță de trei ori mai sus”, încât nu le mai ajungi nici c-o prăjină de rahat la nas, devin importanți, inabordabili, se cred predestinați să revoluționeze domeniul lor de activitate, iar când, în sfârșit, sunt dați jos, zic ceva care aduce cu vorbele lăsate posterității de împăratul Nero: „Ce artist pierde Roma!” Acțiunea și ambiția ministrului nostru este cu atât mai meritorie cu cât
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
plantație de ciupercuțe”, mă gândesc. Fac un duș, dar intru în cadă fără să-mi scot ciorapii. După ce termin dușul, îmi spăl picioarele și ciorapii în chiuvetă, care pare mai curată. Am recomandat „metoda” spălatului în Oktyabriskaia (un nume chiar predestinat!) și altor colegi, și, se pare, unora le-a fost de folos. VITALIE CIOBANU: Ce este Petersburgul? Nopțile albe, Ermitajul (Palatul de Iarnă), Călărețul de aramă, Catedrala Isaakievski, Palatul Amiralității, „podurile rabatabile” peste Neva, Piața Dvortzovaya și nu mai puțin
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
ce resimte poetul ca ființă este trăire cutremurătoare; declarațiile de dragoste ale acestuia, atunci când apar, sunt una cu fibra și cu sufletul pământeanului. Numai că într-un mod întreit, întrucât nici în acest context el nu-și poate părăsi structura predestinată. O declarație de dragoste, ca aceea făcută iubitei Poesis din Geniu pustiu, pune întotdeauna în balanță ceea ce are esențialmente structura sa dumnezeiască, în contrapondere cu iubirea. El este în stare să lase totul, întocmai ca Hyperion, pentru iubirea care-i
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
cu sare animală. Imediat ce am lăsat în urmă zidurile, m-am întors cu fața spre oraș și am fost cuprins de un puternic sentiment de îngrijorare. Era scufundat într-o negură fină și îmbibat de ploaie și de mâl. Inexorabil predestinat putrezirii. XI Călătoria de întoarcere s-a dovedit a fi anevoioasă încă de la primele două mile. Drumul era mlăștinos, străbătut de nenumărate pârâiașe, revărsându-se din gropile pline ochi de apă. După patru mile, trecând noi de o răscruce marcată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
război. Din ce ți se trage o asemenea cutezanță? A privit înspre băiat și a răspuns: - A trebuit să alerg ca să-l apăr pe acest inconștient care voia să vă înfrunte. Căci, după mine, el îmi va urma. Este cel predestinat, am văzut asta scris pe cer în ziua nașterii lui. Este cel care va merge la Otranto, ca să fie binecuvântat și să devină spada noastră. Este singurul fiu al lui Teodoro Calliopa. Dacă tot i-ați învins tatăl, la ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
să aibă ca ultim scop integrarea În viața lui a unor obiecte străine, de care nu are nevoie, dar el crede că are - și de aceea, dacă nu le va avea, va suferi. Nu știu prin ce fel de program predestinat existența mea de fată liniștită cu ochelari a Început deodată să se manifeste prin poezie, ca și cum un declanșator ascuns ar fi fost activat peste noapte pentru ca În fine să prind viață și să trăiesc. iată-mă ajunsă deodată din starea
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
scopul lucrărilor de tipul (aparent) al celei de față este de a prezenta o alternativă omului actual, confruntat cu alte două devenite clasice, adică raiul, respectiv iadul, ca rezultat al unei singure șanse, oferite de o singură viață și aceea predestinată, deci cu un handicap din start, fapt ce provoacă o criză în perceperea/acceptarea unei Ființe Supreme, de o milostenie infinită. Alternativa prezentată îndeobște este repetarea vieții, deci posibilitatea de a repara greșelile și a obține în final raiul sub
Fundamente de antropologie evolutivă pentru psihiatrie by Cristinel V. Zănoagă Mihai Tetraru Maria Tetraru Mihai Asaftei () [Corola-publishinghouse/Science/1265_a_2075]