1,252 matches
-
care astăzi fac parte din canton aparțineau contelui. În 1405 orașele Berna și Neuchâtel au intrat într-o uniune. Teritoriile Neuchâtelului au trecut în mâinile seniorilor de Freiburg un secol mai târziu, și apoi, în 1504 casei franceze de Orléans-Longueville. Predicatorul francez Guillaume Farel a adus învățăturile reformei protestante aici în 1530. La dispariția casei de Orléans-Longueville în 1707, Neuchâtel (cunoscut de asemenea după numele german "Neuenburg") au trecut în mâinile regelui Frederic I al Prusiei. Regatul Prusiei a deținut zona
Cantonul Neuchâtel () [Corola-website/Science/303766_a_305095]
-
Ben Iehiel Mihel ori Rabbi Meir Leibuș Ben Iehiel Mihel Weiser, în litere ebraice: רבי מאיר ליבוש בן יחיאל מיכל וייזר ) (n.7 martie 1809 la Volocisk, Imperiul Rus - d.19 septembrie 1879 la Kiev). Teolog evreu ortodox, rabin și predicator din Ucraina, cunoscut sub acronimul ebraic Malbim מלבי "ם (format din inițialele numelor sale și ale tatălui său: „Meir Leibuș, fiul lui Iehiel Mihel”), precum și ca "Maghidul din Kempen" (în idiș „der Kempner Maggid” sau pe scurt „der Kempner”). El
Meir Leibuș Malbim () [Corola-website/Science/313578_a_314907]
-
Din 1845 a fost chemat la cârma spirituală a comunității evreiești din Kempen, azi Kępno, în Polonia, localitate aflată și ea pe atunci sub autoritatea Prusiei. A funcționat acolo ca rabin vreme de 14 ani, câștigându-și numele de "Maggidul (predicatorul) din Kempen". În 1859, după Unirea Principatelor Române, a fost chemat la București pentru a deveni șef rabin al evreilor de acolo. Aceasta după ce alegerea sa ca șef rabin al Vilnei s-a lovit de împotrivirea autorităților țariste, iar Malbim
Meir Leibuș Malbim () [Corola-website/Science/313578_a_314907]
-
Kievene. După încheierea misiunii, Manuel se întoarce la Constantinopol, iar Grigore Tamblac rămâne în Moldova până în anul 1414, când va urmă unchiului sau, la scaunul mitropolitan al Kievului. În Moldova primește titlul de presviter al Marii Biserici Moldovlahe, este monah predicator al Bisericii Moldovei, începând cu anul 1402 (va predica în biserica mitropolitană Mereuti), activează, alături de Mitropolitiul Iosif și alți erudiți ai epocii, la celebra Academie Domnească de la Suceava. În această perioadă scrie în limbile greacă și slavonă "Viața Sfântului cel
Grigore Țamblac () [Corola-website/Science/312397_a_313726]
-
profană întrucât folosea nu doar citate din Biblie, dar și din literatura patristică, respectiv din filosofi antici. În multe din ele făcea o critică vehementă a moravurilor vremii. Didahiile îl așază, fără nicio îndoială, în rândul celor mai de seamă predicatori creștini din toate timpurile. Este ctitorul mănăstirii cu hramul "Toți Sfinții" din București - numită azi Mânăstirea Antim - (1713 - 1715), pe care a înzestrat-o cu toate cele trebuitoare, unul dintre cele mai remarcabile monumente de arhitectură, pictură și sculptură din
Antim Ivireanul () [Corola-website/Science/299157_a_300486]
-
la muntele Sinai, de unde pleacă la Constantinopol, la invitația patriarhului Chiril I Lucaris (). Aici continuă să predice la bisericile din Constantinopol și Galata, Meletie Sirigul contând drept "„omul cel mai erudit al timpului”". Chiril Lucaris îl numește protosinghel și mare predicator la catedrala patriarhala, Meletie fondând totodată o școală pentru compatrioții săi greci, unde preda literatura și știință. Meletie a fost trimis de patriarh într-o serie de misiuni în Moldova (1632, 1635-1637), împrietenindu-se cu Vasile Lupu căruia îi devine
Mitropoliții Proilaviei () [Corola-website/Science/308696_a_310025]
-
este bogat decorată cu reliefuri ce reprezintă blazoanele celor opt țări ale împăratului Maximilian. Basoreliefurile îi reprezintă pe Maximilian I cu cele două soții, cancelarul, bufonul, menestreli și steme (gravurile originale se află în Tiroler Landesmuseum). Jakob Hutter, fondatorul și predicatorul sectei anabaptiste, a fost ars pe rug în fața clădirii cu acoperiș auriu la 25 februarie 1536 (în timpul domniei arhiducelui Ferdinand, nepotul lui Maximilian I) pentru convingerile și activitățile sale anabaptiste. Clădirea a fost renovată în 1782, pentru a treia oară
Acoperișul Auriu () [Corola-website/Science/328069_a_329398]
-
stat și conducerea religioasă au condamnat cu vigoare incidentul, o serie de articole din presa saudită a argumentat că atacul „nu a picat chiar din senin”, că a existat anterior o instigare antișiită în regat din partea „conducerii religioase, a unor predicatori și chiar lectori universitari - iar aceasta e în creștere. Guvernul saudit a refuzat să le permită profesorilor și studenților șiiți să lipsească motivat de la școală pentru a lua parte la activitățile legate de Sărbătoarea Ashura, unul din cele mai importante
Drepturile omului în Arabia Saudită () [Corola-website/Science/335115_a_336444]
-
al XXIII-lea a pornit o nouă cruciadă împotriva orașului Neapole și a promis iertarea păcatelor celor care participau la această cruciadă, Jan Hus a criticat această activitate, iar la Praga izbucnesc noi revolte. Jan Hus a străbătut Boemia ca predicator iar mase mari de cehi i s-au alăturat. Concret Hus revendica separarea bisericii cehe de biserica Regatului German (în Sf. Imperiu Romano-Catolic era și un rege german alături de împărat) și drepturi mai largi în folosirea limbii cehe. În 1413
Jan Hus () [Corola-website/Science/303201_a_304530]
-
la Iași în 1896 ,s-a văzut confruntat cu ostilitatea cercurilor tradiționaliste și hasidice care îl considerau un fel de rabin „reformat” și nu au vrut să-l recunoască ca rabin la Iași; a funcționat mai întâi ca rabin și predicator (darshan) la sinagoga reformată Beit Yaakov, cunoscută și ca Templul Neuschotz, dr.Niemirower impunându-se curând în comunitatea ieșeană prin spiritul modern, deschis spre lumea exterioară dar și loial tradiției iudaice, atitudine care i-a permis să fie în cele
Iacob Ițhak Niemirower () [Corola-website/Science/310457_a_311786]
-
de "întoarcere la răspuns" sau "la pocăință" (Hazará bitșuvá חזרה בתשובה) prin care numeroși evrei laici, nepracticanți, sau tradiționaliști se întorc la practica ortodoxă strictă a religiei, uneori și sub imboldul unor activități misionare în sânul poporului evreu ale unor predicatori carismatici așkenazi sau sefarzi-orientali sau ale hasidimilor Habad sau Breslav. Grupuri mici de evrei, mai ales în rândurile tineretului, se alătură unor curente sectare mai recente, ca Institutele de Kabala, unor secte de inspirație New Age, cu influențe budiste sau
Evrei () [Corola-website/Science/297257_a_298586]
-
1980, în cadrul politicii de sistematizare inițiate de guvernul României socialiste, o parte a caselor săsești au fost demolate și înlocuite cu blocuri de locuințe din materiale prefabricate. La o casă de rugăciune penticostală a rromilor din cartierul Turnișor a fost predicator Florin Cioabă, care s-a autoproclamat în anul 1997 ca "rege internațional al țiganilor".
Turnișor, Sibiu () [Corola-website/Science/313777_a_315106]
-
ocazia aceasta, au intrat în mâna evreilor, bunuri de care vor fi siliți curând să dea socoteală, deși nu au fost vinovați de înstrăinarea lor.Mulțimea săracă s-a strâns în jurul lui Petre Pustnicul. O gloată imensă îl înconjura pe predicator, proslăvindu-l, închinându-i-se și oferindu-i daruri. Exagerările religioase au și început să acționeze asupra acestor oameni simpli și creduli și nu o dată aveau să-i împingă la acte necugetate. Orice făcea Petre Pustnicul, orice spunea, era socotit
Alexie I Comnenul () [Corola-website/Science/313291_a_314620]
-
Ioan Bianu privitoare la manuscrisul piesei de teatru Slutica de Irina Lecca. [Scrisori către Ioan Bianu. Volumul 4. Ediție de Marieta Croicu și Petre Croicu. București, Editura Minerva, 1978, p. 77-78. Documente literare]. 6. Ioan Hrisostom (Gură de Aur), teolog, predicator, episcop de Constantinopol (398-401) și unul dintre marii Părinți ai Bisericii Răsăritene. Una dintre cele mai citite cărți ale sale este Despre sfințenie.
Însemnări despre prozatoarea Irina Lecca by Nicolae Scurtu () [Corola-journal/Memoirs/3465_a_4790]
-
în culegerea sa de predici. Dürr a fost trimis să-și continue studiile la Universitatea din Wittenberg unde, pe lângă teologie a studiat și științele naturii. În vremea aceea, Wittenberg era singurul loc în care se pregăteau și se ordinau (hirotoniseau) predicatori și preoți evanghelici, fapt pentru care, acolo se adunau studenți din toate țările în care de răspândea Lutheranismul. Ordinația, în sensul de transmitere a "ministerium verbi", a fost introdusă în 1535 de Martin Luther, ca semn că preoții din noile
Damasus Dürr () [Corola-website/Science/309880_a_311209]
-
scrieri: Calvin a publicat, între altele, și diverse volume de comentarii ale Bibliei. Calvin nu recunoaște decât două sacramente ("Taine"): Botezul și Comuniunea (Împărtășania). Respinge dogma prezenței reale a "trupului și sângelui Domnului" în împărtășanie, invocarea sfinților, instituția episcopatului, etc. Predicatorii sunt aleși de către credincioși și fiecare din bisericile calviniste este condusă spiritual de un consiliu ales. Calvin crede într-o predestinare absolută a aleșilor și celor condamnați la "judecata din urmă", respingând astfel complet liberul arbitru. Publicațiile lui Calvin au
Jean Calvin () [Corola-website/Science/297534_a_298863]
-
Anglia, între 11:00pm și miezul nopții, pe 12 octombrie 1875. Tatăl lui era inginer, însă nu a profesat niciodată. Atunci când s-a născut Aleister, ieșise deja la pensie, fiind deținătorul unor acțiuni dintr-o berărie. Mai târziu, a devenit predicator, călătorind prin Anglia și producând pamflete. Mama lui, Emily Bertha Bishop provenea dintr-o familie ce-și trăgea rădăcinile din Devon și Somerset. Ambii lui părinți făceau parte din Frăția Plymouth, însă din ramura exclusivistă a acesteia. Aleister a crescut
Aleister Crowley () [Corola-website/Science/314175_a_315504]
-
orașe-stat dominante reușesc să obțina stabilitatea politică printr-un acord încheiat, în urma căruia își mențineau fiecare sfere de influență separate. Teama în fața Imperiului Otoman le obligă să colaboreze. Invazia franceză din 1494 pune capăt regimului Medici. Tocmai în acea perioadă, predicatorul Girolamo Savonarola întreprinde o campanie împotriva unei pretinse decadențe a Florenței. Francezii pornesc războaiele împotriva Imperiului Habsburgic care stăpânea Austria, Spania, Olanda, o parte a Germaniei și o parte a Italiei. Orașele-stat își pierd independența. În cele din urmă, francezii
Istoria Italiei () [Corola-website/Science/314059_a_315388]
-
iulie 2008, Dumnezeu l-a chemat la Sine, ca pe un bun slujitor la mult dorita odihnă de după ostenelile de aici, de pe pământ. Liviu Olah rămâne în amintirea tuturor nu doar ca un om al rugăciunii, nu doar ca un predicator și un evanghelist înflăcărat, ci și ca un spirit profetic. În vremea în care creștinii nu aveau voie să se întâlnească nici măcar în propriile biserici după cum doreau, el îi îndemna pe credincioși să se roage pentru ca Evanghelia să se poată
Liviu Olah () [Corola-website/Science/335378_a_336707]
-
a pionerat realizarea și distribuția dildourilor și altor jucării sexuale din cauciuc. Posesia și vânzarea dildourilor sunt ilegale în unele jurisdicții, inclusiv în India. Unii creștini mai conservatori cred că folosirea jucăriilor sexuale este imorală și interzisă de Biblie. Un predicator baptist american, Dan Ireland, a fost un critic consecvent al acestor dispozitive și a luptat pentru interzicerea lor din motive etice și religioase. Potrivit lui Ireland, "Câteodată trebuie să protejăm publicul de ei înșiși. Aceste dispozitive ar trebui interzise pentru că provoacă
Dildo () [Corola-website/Science/317785_a_319114]
-
, cunoscut ca "Toboșarul din Niklashausen" (în ), a fost fost un predicator popular din secolul XV. A fost executat pe 19 iulie 1476. La origine un păstor la Helmstadt, între Würzburg și Wertheim pe Main, obișnuia să bată toba și să cânte la fluier pentru dansuri rustice, până la începutul lui 1476, când
Hans Böhm () [Corola-website/Science/303675_a_305004]
-
cânte la fluier pentru dansuri rustice, până la începutul lui 1476, când predicarea franciscanului Ioan de Capistrano a efectuat în el o mare schimbare. Böhm susținea că i s-a arătat Fecioara Maria, care l-a chemat să fie profet și predicator al pocăinței. În satul Niklashausen, aproape de casa sa, exista o pictură a Fecioarei renumită ca făcătoare de minuni și vizitată de pelerini. Aici, la sfârșitul lui martie, a început Boehm să predice, după ce și-a ars toba ca semn al
Hans Böhm () [Corola-website/Science/303675_a_305004]
-
de Sfântul Apostol Pavel, depositum custodi (I Tim., VI, 6), vor putea să fie invocați ca o autoritate sigură de către creștinii din alte epoci. La puțin timp după moartea sa, Sfântul Ioan Hrisostom a fost privit nu numai ca un predicator și exeget remarcabil, ci și ca o voce autoritară în probleme de credință. Pentru că Hrisostom a fost și un mare interpret - deși nu și sistematizator - al doctrinei creștine, Biserica l-a numit marele învățător al lumii: Του̃ μεγάλου διδαςχάλου
Anul XVII (LXXXIII), Nr. 7-12/Iulie- Decembrie by Liviu Petcu () [Corola-journal/Memoirs/172_a_492]
-
București, 2002, p. 283.} {\footnote 10 Pr. Dumitru Fecioru, Introducere la col. Părinți și Scriitori Bisericești, vol. 21, Editura I.B.M.B.O.R, București, 1987, p. 10. } hirotonit preot în anul 386 și, datorită puterii cuvântului său, a primit misiunea de predicator 11. În anul 386 Ioan e hirotonit preot de episcopul Flavian și primește misiunea de predicator. Geniul și arta sa ortaorică îi duc numele până departe. Timp de 12 ani, între 386 și 397, și-a împlinit ascultarea cu atât
Anul XVII (LXXXIII), Nr. 7-12/Iulie- Decembrie by Liviu Petcu () [Corola-journal/Memoirs/172_a_492]
-
vol. 21, Editura I.B.M.B.O.R, București, 1987, p. 10. } hirotonit preot în anul 386 și, datorită puterii cuvântului său, a primit misiunea de predicator 11. În anul 386 Ioan e hirotonit preot de episcopul Flavian și primește misiunea de predicator. Geniul și arta sa ortaorică îi duc numele până departe. Timp de 12 ani, între 386 și 397, și-a împlinit ascultarea cu atât de mult zel, abilitate și succes. Vorbea neîncetat: în fiecare duminică și sărbătoare, precum și în fiecare
Anul XVII (LXXXIII), Nr. 7-12/Iulie- Decembrie by Liviu Petcu () [Corola-journal/Memoirs/172_a_492]