887 matches
-
prinși și judecați pentru răzvrătire și indemn la nesupunere fată de legile tării. Bătrânul centagenar a fost tras pe roată în acel loc, iar acei câțiva țărani din împrejurimi care îl însoțeau au fost spânzurați. Unele răscoale și mișcări de pribegie au avut loc pe toată frontiera, până în 1783, când împăratul Iosif al II-lea a permis și ortodocșilor să facă parte din regimentele de grăniceri. Această situație tulbure a țării fusese favorizată și de faptul că, după moartea episcopului Dionisie
Istoria Bisericii Române Unite () [Corola-website/Science/302697_a_304026]
-
Doamna (citată și cu numele de Catherine Salvarezzo, n. ? - d. 1590 Tripoli, Liban) a fost soția domnitorului Alexandru al II-lea Mircea și mama lui Mihnea al II-lea Turcitul. L-a cunoscut pe Alexandru al II-lea în timpul pribegiei acestuia la Constantinopol și s-au căsătorit în 1558, la Peră. era de origine italiană și provenea dintr-o familie catolică. Atunci cand soțul său a fost înscăunat Domn, a fost nevoită, că Doamna a Țarii Românești, să treacă la ortodoxism
Ecaterina Salvaresso () [Corola-website/Science/299777_a_301106]
-
unei conștiințe de clasă. Nu pot face o analiză sociologică, nu am la îndemână datele cu care să mă pot pronunța, e foarte greu să afirmi dacă există o astfel de conștiință. Ceea ce atestă „Sindromul Certeze” al românului plecat în pribegie în căutarea unui trai mai bun este că rămânem în continuare mult mai tradiționaliști și mai balcanici decât ne-ar plăcea să credem. Dincolo de excepțiile revoltelor locale pe care le-ai menționat anterior și încărcați cu povara unei istoriografii rescrisă
„S-a scandat de multe ori lozinca „singura soluție, înc-o revoluție”, care i-a și adus pe mineri la București. Această lozincă este mai actuală astăzi ca oricând!” () [Corola-website/Science/295770_a_297099]
-
Mihnea voevod și Io Vladul voevod și Io Milos voevod și Io Petru voevod și Io Mihnea voevod și pe fiul din inimă al domniei mele Io Mihnea voevod [...]" . S-a nascut probabil în Transilvania, unde tatăl său era în pribegie cu familia, în așteptarea momentului prielnic să ia tronul. Despre viața de dinainte de domnie există două versiuni, ambele relatate chiar de Alexandru însuși. În primă, păstrată în cronică pictată de la Mănăstirea Bucovăț, mărturisește că a luat domnia la 40 de
Alexandru al II-lea Mircea () [Corola-website/Science/308045_a_309374]
-
ieșit răposatul Petru voievod (Petru cel Tânăr, 1568 "n.a.") din Țară Românească și când am stat domnia mea domn a toată Țara Românească" . În textul unei pisanii puse pe o fântână din Ocnele Mari este consemnat că "[...] am fost in pribegie în Țară Arăpeasca 20 de ani si in Alep 14 ani, ca într-o închisoare [...]" Mai probabilă, în opinia istoricilor, este însă cea de a doua versiune căci, la Constantinopol o cunoaște pe doamna Ecaterina Salvaresso, de origine italiană, cu
Alexandru al II-lea Mircea () [Corola-website/Science/308045_a_309374]
-
voievod, ca să slujească domniei lui pentru drepte sate și ațigani și pentru dreptele lor averi ... s-a întâmplat tăierea tuturor boierilor și rea moarte de către răposatul Alexandru voievod. Astfel, câți boieri au rămas ne tăiați, iarăși li s-a întâmplat pribegie peste munți.”" . În toamna anului 1570 este consemnata o luptă cu un pretendent necunoscut (A.D. Xenopol presupune cu îndreptățire că ar fi fost vorba de o încercare de revenire pe tron a lui Petru cel Tânăr) care are drept urmări
Alexandru al II-lea Mircea () [Corola-website/Science/308045_a_309374]
-
Caton, II, nr. 207, 8 iulie 1900. "Spiritul analitic în sociologie (I)," II, nr. 208, 9 iulie 1900. "Majoritatea taxelor vamale," semnat Step, II, nr. 208, 9 iulie 1900. "Spiritul analitic în sociologie (II)," II, nr. 209, 10 iulie 1900. "Pribegie," semnat M. Pall, II, nr. 209, 10 iulie 1900. "Parveniții," semnat Caton, II, nr. 209, 10 iulie 1900. "Criticul," fără semnătură, II, nr. 211, 12 iulie 1900. "Visătorul," II, semnat Caton, II, nr. 212, 13 iulie 1900. "Calomniatorii presei," semnat
Ștefan Petică () [Corola-website/Science/297600_a_298929]
-
fiind exuberant, cu o lirică ce năvălește ca un torent. Cu mari dificultăți, Ion Minulescu a început să-și publice poeziile în revistele vremii. La 1 februarie 1905, în revista simbolistă Viața nouă, condusă de Ovid Densușianu, apare poezia În pribegie, în care demonstrează răceala cu care a fost primit autorul, la întoarcerea în țară: Și de-o fi să mă-ntorc iarăși, iarăși să mă vază-n sat,/ N-o să vrea să creadă nimeni că sunt eu-că-i cel plecat/ Nimeni
Editura Destine Literare by Ion Anton Datcu () [Corola-journal/Journalistic/85_a_454]
-
a intrat, cu dispensă de vârstă, la Academia de muzică din Bucuresti, ca student al Aureliei Cionca; printre profesorii săi s-au numărat Mihail Andricu și Faust Nicolescu. În 1941 a fost exmatriculat ca urmare a și a luat drumul pribegiei. În martie 1941, doar cu un rucsac în spinare, la 15 ani, a emigrat în Palestina, unde a fost repartizat într-o școală de agricultură, la grădinărit. A avut șansa ca la o serbare care avea loc în incinta școlii
Dan Mizrahi () [Corola-website/Science/321578_a_322907]
-
renunțat la cariera militară și a venit în București unde a absolvit Facultatea de Litere și Filosofie a Universității din București. În 1943 a fost numit atașat de presă al ambasadei românești din Croația. Atunci a început lungul drum al pribegiei sale, trecând prin Austria în Germania, unde s-a refugiat 1944, pentru ca în 1948 să se stabilească în Franța, unde a publicat circa 40 de volume. În exil fiind, a urmat studii de teologie la Heidelberg, astfel că în 1963
Constantin Virgil Gheorghiu () [Corola-website/Science/298899_a_300228]
-
parte activă și părintele Nicolae State-Burluși, în calitatea sa de conducător al prestigioasei Edituri „Buna-Vestire”, alături de reprezentanți ai altor case de editură - „Antim Ivireanul”, „Fortuna” etc. - a promovat ideea reîntregirii bisericii neamului, prin readucerea la matcă a tuturor celor din pribegie, tributari ai unor tendințe politice, lovind cu violență, în același timp, în faptele atee ale celor cu practici meschine, inoculate în vremea vechiului sistem politic satanic bazat pe distrugerea valorilor umane. Am salutat, totodată, gestul său patriotic de a promova
Editura Destine Literare by Ioan Barbu () [Corola-journal/Journalistic/95_a_369]
-
în litigiu și nu puteam fi evacuat. Eu am făcut atâtea pentru acest stadion. Voi continua să mă lupt pentru dreptate. Voi ajunge de jos, din liga a IV-a, și voi redeveni puternic, chiar dacă va trebui să ajung în pribegie", a declarat Adrian Mititelu, informează digisport.ro.
Adrian Mititelu a fost evacuat de pe stadionul Ion Oblemenco by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/74982_a_76307]
-
altă localitate, de pe partea ucraineană a Nistrului. Care erau problemele majore cu care v-ați confruntat la Început la Atachi? Ce-mi aduc aminte din etapa aceasta nu este nici frigul (era deja foarte frig), nici faptul că eram În pribegie, ci Întâlnirea noastră, În Atachi, cu o coloană de evrei care venea dintr-o localitate basarabeană, Edineț: ei veneau pe jos, iar noi veniserăm cu trenul - era o mare diferență. Erau ca niște schelete ambulante, Învelite În cârpe, zdrențe și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
cu literatura (Frunzele veștede, Gelozie). Un prinos de nemăsurată admirație, când smerit până la prosternare, când euforic peste poate, se revarsă din „notele biografice”, în ton encomiastic, închinate reginei Carmen Sylva (Regina noastră, 1914). Interes prezintă, ca aport documentar, amintirile din pribegie (Amintiri din Rusia, răsfirate în „Ararat”). Ele captează ceva din pulsul violent, haotic al încrâncenatelor evenimente ce au constituit începutul „aventurii bolșeviste”. Martor care știe să vadă, memorialistul derulează alert, într-adevăr ca într-un „film”, secvențe cumplite din „calvarul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288099_a_289428]
-
1988. b) M. Eliade, Tratat de istorie a religiilor, traducere de M. Noica, Editura Humanitas, 1992. Despre credința religioasă a lui M. Eliade, E. Cioran avea îndoieli, pe care le-a reluat și N. Djuvara în memoriile sale, Amintiri din pribegie, 1948-1990, ediția a II-a revăzută și adăugită, Editura Humanitas, București, 2006, p. 137. Scrierile lui H. de Lubac (10) și P. Johnson, Intelectualii, 2012, ne pot ajuta să depășim scepticismul asociat cu suspiciunile asupra moralității diverșilor autori recunoscuți ca
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
Platon Aristotel, Hegel și Marx sau filosofi contemporani ca Bergson, Heidegger și Jaspers au enunțat și opinii interesante în alte probleme, ei trebuie mai departe studiați. 31. Neagu Djuvara prezintă mai multe exemple în ediția a II-a, Amintiri din pribegie (1948-1990), Editura Humanitas, 2006, din care nu cităm datele despre mulți spioni români dubli din Franța, ci doar cele despre "scriitorul-lichea Virgil Gheorghiu" (pp. 132- 134), faptul că la biserica ortodoxă română din Paris a fost de multe ori zâzanie
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
evenimente festivalice când evreii făceau pelerinaj la Ierusalim. În timpul sărbătorii de "Sukkot" (סוכות) evreii ies din casele lor și locuiesc timp de șapte zile în niște umbrare sau colibe construite după reguli stricte, în amintirea celor patruzeci de ani de pribegie în deșert. În timpul celor șapte zile ale sărbătorii Paștelui פסח (Pessah) (în amintirea ieșirii din Egipt מצרים) nu se mănâncă pâine dospită din cele cinci feluri de cereale, ci numai „pască”, pâine nedospită (în ebraică "mața" מצה). Iom Kippur (יום
Iudaism () [Corola-website/Science/296541_a_297870]
-
a mai rămas coșmarul" (2010). În Lenore Arras, apărută în CPSF Anticipația nr. 3 / februarie 2013, un nobil își ucide soția și copiii despre care descoperă că sunt creaturi malefice. Un băiat și o fată supraviețuiesc masacrului și pleacă în pribegie. După moartea fetei, băiatul se întoarce la tatăl său pentru a o răzbuna. Pivnițele Palatului Charon a fost publicat în volumul "Dincolo de noapte. 12 fețe ale goticului" (2012) și relatează povestea unui preot răpit de doi bărbați și obligat să
Ceasul fantasmelor () [Corola-website/Science/333988_a_335317]
-
revoluționar pașoptist, generalul armatei din principat, luptător pentru Unirea Principatelor Române. Era văr cu Tudor Vladimirescu, prieten apropiat cu Nicolae Bălcescu și sprijinitor al lui Avram Iancu. La o vârstă foarte fragedă a fost obligat, împreună cu familia, să ia calea pribegiei, când, în august 1806, un corp expediționar turc sub comanda lui aga "Bechir", nepotul pașei "Regep" a prădat Oltenia, incendiind și satul Bârzeiu de Gilort. Însă turcii au fost capturați și omorâți de haiduci în apropierea satului Obârșia, Gorj. Printre
Gheorghe Magheru () [Corola-website/Science/300004_a_301333]
-
se vinde extrem de prost. Un întreprinzător din Eforie Sud a închis chioșcul după o lună. Vînduse 20 de titluri și acelea la prețuri reduse. În fața Cazinoului, o dugheană albă cu titluri atrăgătoare pentru un anumit public: Neagu Djuvara - Amintiri din pribegie, Gabriel Liiceanu - Scrisori către fiul meu, toate cele trei cărți ale Aurorei Liiceanu: Prin perdea, Rendez-vous cu lumea, Patru femei, patru povești. Fata care vinde cărți n-are cumpărători. Pentru a-i trece vremea face diverse calcule pe un caiet
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/6130_a_7455]
-
Cum nu Îl găsește, de altfel, nici deosebit de respingător: un cîmp plin de stîrvuri sau un oraș În flăcări au o anumită frumusețe a lor. Se simte legat de Balcania pentru că acolo, și numai acolo, se simte ca acasă după pribegia dintru Începuturi. Povești precum cea spusă de Aleișa, așa ciuntită cum este - ar fi vrut ca ea să vorbească o engleză mai bună - Îl umplu de mîndrie, căci vorbesc despre un timp cînd lumea era Încă tînără și oricine putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
și deschiderea ostilităților în această parte a Europei, să primească condițiile de evacuare specificate în răspunsul sovietic.” Poporul român intrase în doliu național, granița sa de la răsărit se prăbușise, vreme în care sute și mii de familii au luat calea pribegiei. Aceeași soartă au avut-o și cei care au rămas sub stăpânirea sovietică, atât români cât și evrei, căci au fost trimiși în gulagurile siberiene, de unde nu s-au mai întors niciodată. În memoriile sale, publicate în anul 1986 la
Înstrăinata noastră Basarabie by Ion Lupu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/833_a_1563]
-
Din nefericire însă, visul abia împlinit, Tot ca visul cel de-o clipă, repede s-a risipit... Două dintre copilițe, tam-nisam și fără vină, BASARABIA cea blondă și cu dulcea BUCOVINĂ, Rupte iarăși, cu cruzime, din fruntariile Țării, Iau toiagul pribegiei, și-al tăcerii, și al uitării... De atunci, bătrânul tată, CARP, slăvitul împărat, În mormânt se zvârcolește și se roagă ne-ncetat: Doamne, ce-au făcut copiii și cu ce ți-au mai greșit, C-așa brusc și fără milă Tu
Înstrăinata noastră Basarabie by Ion Lupu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/833_a_1563]
-
am oprit câteva minute în fața mormântului acoperit de statuile culcate ale lui Ferdinand și a Isabelei și, fixându-mi privirea în ochii lor sculptați în marmură, mi-am șoptit: "Ei bine, Maiestățile Voastre, ați crezut că alungându-ne pe drumul pribegiilor veți pune capăt existenței poporului evreu! Dar uite că socoteala voastră a fost greșită, căci noi, demnitari ai statului evreiesc suveran, ne aflăm acum în fața rămășițelor voastre și nu pot să nu vă spun că până și numai gândul la
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
P.C.R. ca un partid devenit judenrein aproape în întregime. Aceasta politică a generat, ca produs suplimentar, fenomenul de redescoperire a rădăcinilor evreiești de către foști demnitari comuniști care, eliminați din posturi de conducere și marginalizați, vor lua, până la urmă, nu calea pribegiei, ci drumul spre Sion și vor veni să se stabilească în Israel. Se poate spune, prin urmare, în concluzie că datele furnizate de documente de arhivă dezmint drept neadevăr istoric afirmația antisemită cum că majoritatea comuniștilor din România ar fi
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]