1,469 matches
-
fost decît potop de ploaie, încît au luat-o casele la vale, călare pe viitură. Pluteau pe coama valului albii și blide și scoare, copaci, capre și găini moarote, saltele, și cîini, și pisici. Bătrînii stăteau temători, dar împăcați pe prispă, părea că s-a ciuruit căldarea cerului, o dată pentru totdeauna, stăteau pînă la genunchi în apă și nu îndrăzneau să facă un pas, pînă la ușă. Atunci a venit tornada ce ne-a secerat pădurea, vezi și dumneata! n-au
Poezii by Ioan Flora [Corola-website/Imaginative/14462_a_15787]
-
într-una și ne fură,Și prostimea dă din gură,Iar justiția își bateJoc de lege și dreptate,Când aplică din păcate... XVIII. BĂTRÂNUL, de Emil Șușnea, publicat în Ediția nr. 1970 din 23 mai 2016. Îngândurat și singur, pe prispă stă la soare, Tristețea îl doboară, privind către livadă. În brațele-i bătrâne putere nu mai are Și se usucă pomii, iar casa stă să cadă. Că grea mai e de-o vreme, mama ei de viață! Necazuri vin întruna
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/emil_%C5%9Eu%C5%9Fnea/canal [Corola-blog/BlogPost/379572_a_380901]
-
ce-i drept, ei, banii,oameni să plătească, Dar ce să faci la țară, aici, cu banii lor? Pe oamenii aceia unde să-i găsească? Căci cei în floarea vârstei cu toți sunt ... Citește mai mult Îngândurat și singur, pe prispă stă la soare,Tristețea îl doboară, privind către livadă.În brațele-i bătrâne putere nu mai areși se usucă pomii, iar casa stă să cadă.Că grea mai e de-o vreme, mama ei de viață!Necazuri vin întruna, de-
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/emil_%C5%9Eu%C5%9Fnea/canal [Corola-blog/BlogPost/379572_a_380901]
-
și libertate : „De câte ori revin și-ți sărut glia, Măicuții mele, mâna, în pridvor Purtând în suflet cald, melancolia, Te voi numi mereu- SATUL CU DOR...” (Satul cu dor) Lacrimi de dor pentru locurile natale sfințesc ochii săi care caută, nostalgici, prispa casei încărcată de amintiri și magia copilăriei: „Pe prispa casei de sub munte Cu vechii stâlpi de lemn, sculptați, De dorul meu, sfințiți de vreme, Ades’ mi-s ochii-nlăcrimați”. (Dor de-acasă) În versurile sale poeta își cântă și dragostea
GEORGETA MINODORA RESTEMAN – ANOTIMPUL POEZIEI de ALEXANDRA MIHALACHE în ediţia nr. 1462 din 01 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/alexandra_mihalache_1420113849.html [Corola-blog/BlogPost/372749_a_374078]
-
mele, mâna, în pridvor Purtând în suflet cald, melancolia, Te voi numi mereu- SATUL CU DOR...” (Satul cu dor) Lacrimi de dor pentru locurile natale sfințesc ochii săi care caută, nostalgici, prispa casei încărcată de amintiri și magia copilăriei: „Pe prispa casei de sub munte Cu vechii stâlpi de lemn, sculptați, De dorul meu, sfințiți de vreme, Ades’ mi-s ochii-nlăcrimați”. (Dor de-acasă) În versurile sale poeta își cântă și dragostea față de țară, revărsându-și mândria de a se fi
GEORGETA MINODORA RESTEMAN – ANOTIMPUL POEZIEI de ALEXANDRA MIHALACHE în ediţia nr. 1462 din 01 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/alexandra_mihalache_1420113849.html [Corola-blog/BlogPost/372749_a_374078]
-
de 48 de ani... Cine a fost Iancu? Expresia unei idei înalte, unei dorințe străbune, care nu se va stinge niciodată din sânul națiunii române...” El, regele munților, cel fără coroană, adormea pentru totdeauna singur și cu fluierul flămând, pe prispa unui brutar, Ion Stupină, de la Baia de Criș, în dimineața zilei de 10 septembrie 1872. „Nu avea nimic asupra lui decât o năframă zdrențuită, fluierul de cireș și jalba către împărat, unsă și mototolită...” La 13 septembrie 1872, declarat „mort
TESTAMENTE UITATE- TESTAMENTE CARE DOR (AVRAM IANCU-CRAIUL MUNŢILOR) de NICOLAE NICOARĂ HORIA în ediţia nr. 167 din 16 iunie 2011 by http://confluente.ro/Avram_iancu_craiul_muntilor.html [Corola-blog/BlogPost/341745_a_343074]
-
mai tristă azi ograda. Mă cuprinde o jalnică tristețe, Pe care nu pot să o alung, Nu pot reveni în tinerețe, Nici durerea să-mi ascund. Am lăsat un colț din mine, Eu care credeam că nu îmi pasă, Pe prispa casei acum bătrâne, Când voi mai reveni acasă. Am văzut și merii Ionathan, Pe care tata i-a plantat demult, Cioful nu-l mai are pe Lican, Pe care voiam să-l mai ascult. Nu mai e nici tata, este
ACASĂ LA PETIA de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 539 din 22 iunie 2012 by http://confluente.ro/Acasa_la_petia_mihai_leonte_1340425300.html [Corola-blog/BlogPost/358331_a_359660]
-
părea fără sfârșit s-a cuibărit destinul cu trup neregăsit fantome pe la praguri șoptesc povești din vieți la mine-n bătătură cresc astăzi doar scaieți nici soba nu-ncălzește la fel ca altădată nici fumul nu înalță povești grăite-odată pe prispa cu iluzii un putinei bătrân își plânge nemurirea făr-a avea stăpân grăbită închid ușa trecutul mă apasă privesc un fir de iarbă nu-i mână pe o coasă să umple de lumină un colț de bătătură străbunii mei sunt îngeri
CARMEN POPESCU by http://confluente.ro/articole/carmen_popescu/canal [Corola-blog/BlogPost/375945_a_377274]
-
vor să mai asculteîn patu-n care clipa părea fără sfârșits-a cuibărit destinul cu trup neregăsitfantome pe la praguri șoptesc povești din viețila mine-n bătătură cresc astăzi doar scaieținici soba nu-ncălzește la fel ca altădatănici fumul nu înalță povești grăite-odatăpe prispa cu iluzii un putinei bătrânîși plânge nemurirea făr-a avea stăpângrăbită închid ușa trecutul mă apasăprivesc un fir de iarbă nu-i mână pe o coasăsă umple de lumină un colț de bătătură străbunii mei sunt îngeri au strigăte în gurăplec
CARMEN POPESCU by http://confluente.ro/articole/carmen_popescu/canal [Corola-blog/BlogPost/375945_a_377274]
-
până-n brâu, Cămașă de pânză cu flori râurite, Năframa brodata cu spice de grâu, Tu treci ne-ncetat pe sub streașina noastră, Cu donița plină de lapte-aburind, Eu încă aștept și acum, la fereastra, Să beau din ulcica frumoasă de-argint. Iar prispa cu lutul cel proaspăt mă-mbie Să șed la o vorbă cu gust de șerbet. E pace la tine, bunica Mărie, Și zahărul cubic m-așteapă-n șervet. Pe masa așterni fete albe că neaua, Din cânepă toarsa, țesută-n război, E
BUNICĂ MARIE... de EMILIA AMARIEI în ediţia nr. 2354 din 11 iunie 2017 by http://confluente.ro/emilia_amariei_1497200984.html [Corola-blog/BlogPost/373512_a_374841]
-
lunci Trece-o ploaie mocănească, Umbrele sunt tot mai lungi, Noaptea a-nceput să crească. Nucile se coc de-acuma, Încă nu e vremea lor, Sus la Munte cade bruma, Iancu e bolnav de Dor; Se-nfioară-n vers gorunul, Pe o prispă de brutar Singur și flămând străbunul O s-adoarmă-n Cântec iar; Toamna m-a născut anume Maica mea, acolo-n crâng Și cât voi trăi pe lume Roadele să i le strâng Și recolta mi-e bogată, Eu, sărac, așa cum sunt
CÂNTEC DINSPRE TOAMNĂ... de NICOLAE NICOARĂ HORIA în ediţia nr. 1694 din 21 august 2015 by http://confluente.ro/nicolae_nicoara_horia_1440141694.html [Corola-blog/BlogPost/378262_a_379591]
-
găsește loc în ungher și cu coada făcută covrig se acoperă ea și culcușul când se ceartă vecinii pe mejdina împărțită de ani de hârtii și de panglica de ruletă când plutește veninul între frații de-o mamă de-o prispă când pe stradă se plimbă cuțitul ascuțit în afara cămășii când străbate desculță aleea țâfna de orice din nimic când poetului noaptea pe lună îi e frig de sonată și fugite-s ascunse și rima și muza când la marginea drumului
POEME DE SFÂRŞIT DE AN de ADINA DUMITRESCU în ediţia nr. 2192 din 31 decembrie 2016 by http://confluente.ro/adina_dumitrescu_1483178232.html [Corola-blog/BlogPost/374156_a_375485]
-
binele meu. În luna mai voi candida ca primar în comuna asta. Încercarea moarte n-are ... Și să vezi pe Netea primar ... “ Cu acest gând a deschis poarta care abia se mai ținea în țâțâni.A luat cheia de pe grinda prispei și a introdus-o în broasca pe jumătate ruginită. A intrat și ușa a schrțâit cu un vaiet prelung. L-a izbit un miros de aer stătut cu iz de mucegai.A dat să aprindă lumina.” Nu merge. Câte mai
ÎNCERCAREA MOARTE N-ARE..., POVESTIRE DE AL.FLORIN ŢENE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 428 din 03 martie 2012 by http://confluente.ro/Incercarea_moarte_n_are_povestire_d_al_florin_tene_1330762720.html [Corola-blog/BlogPost/366400_a_367729]
-
luat-o ușor, clătinându-se, pe șușa în jos, spre marginea satului.Ajunși în fața ogrăzii lui Netea, Nelu lui Pârnaie a ridicat cercul din fier ruginit și a deschis poarta. -Tovarășe Netea! Tovarășe Netea! Văzând că nu răspunde intrară pe prispă și cu mâinile streașină priviră în cameră.Îl văzură pe Netea întins pe pat cu un zâmbet ciudat pe față. -Să ști că ăsta e mort! -Ce vorbești!? -A căzut beleaua pe noi! ... De unde bani să-l înmormântăm!? -Așa este
ÎNCERCAREA MOARTE N-ARE..., POVESTIRE DE AL.FLORIN ŢENE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 428 din 03 martie 2012 by http://confluente.ro/Incercarea_moarte_n_are_povestire_d_al_florin_tene_1330762720.html [Corola-blog/BlogPost/366400_a_367729]
-
apoi, din neatenție, și în mlaștină reușind să se înnămolească. Plină de bun simț, a scos câteva mugete dar, în afară de Bibănel, nimeni nu a băgat-o în seamă. Iar Bibănel, că tot era pe la prânz, din cauza stresului, a adormit pe prispă. Chiar visa că este invitat la o nuntă și băga în el sarmale la disperare iar o cumătră cam abțiguită îi făcea ochi dulci. La un moment dat însă cumătra cea șugubeață i-a băgat un cot în coaste atât
SFÂNTU BIBĂNEL PROFETUL de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 2133 din 02 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1478107758.html [Corola-blog/BlogPost/340452_a_341781]
-
de alcoolic cu vechime: - Băăă! Un’ei vaca că te omor! Acu’ te omor cu paru’! Frica de moarte l-a scos însă din belea pe bietul Bibănel care a intrat imediat într-o pasă mistică. S-a ridicat de pe prispă și mimând extazul a intrat în mocirlă bâiguind câteva vorbe pe care și le mai aduce aminte de la părintele Ghelasie: - Deschisu-s-au porțile iadului iară cele păcate cuprins-au precum mâlul bahnelor ființele cele nevinovate... Mățău, un cartezian convins
SFÂNTU BIBĂNEL PROFETUL de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 2133 din 02 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1478107758.html [Corola-blog/BlogPost/340452_a_341781]
-
fiindcă avea atelaj, adică o cotigă trasă de un măgăruș scheletic, veni el cu o poveste de tot râsul cum că Bibănel ar fi în satul de dincolo de mlaștină, încoclițat cu o văduvă și că acum stă toată ziua pe prispă și vorbește singur, așa cum o făcuse toată viața. Adică nu chiar singur, ci cu răpciuga aia de Crapu, câinele... Aici putem vorbi de un adevărat miracol! Acela că oamenii nu l-au făcut bucăți pe nemernicul de Schinu ci s-
SFÂNTU BIBĂNEL PROFETUL de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 2133 din 02 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1478107758.html [Corola-blog/BlogPost/340452_a_341781]
-
doar cu sufletul trăind printre forme luminoase și vagi ce nu-s încă beznă orașul din tinerețe care se rupea în mahalale până prin munții fără de sfârșit s-a transformat într-o imagine vagă cu străzi tulburi și case vechi cu prispe brâncușiene timpul meu a semănat cu al lui Democrit din Abdera care și-a smuls ochii ca să poată gândi imaginile erau prea mincinoase și pline de penumbră totul atunci curgea parcă pe un povârniș și semăna cu eternitatea prietenii mei
REMEMBER de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1673 din 31 iulie 2015 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1438320463.html [Corola-blog/BlogPost/370342_a_371671]
-
care s-a oțelit vitalitatea copilului ce erai. Vorbește despre prietenii de joacă. Vacanțele nu au fost lipsite de periperții, cu toate că le petreceam undeva la țară, la bunica din partea mamei, în satul Stăuceni, județul Botoșani. Casa bătrânească de la țară, cu prispa din lut era înfrumusețată de o grădină plină cu flori înmiresmate și pomi fructiferi, unde mă ascundeam, ori de câte ori făceam năzbâtii, pentru a nu fi găsită, spre a-mi primi porția de ocară de la bunica. Puțin mai la vale era casa
MONALISA BASARAB. UN OM FOARTE BUN ŞI FRUMOS de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1453 din 23 decembrie 2014 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1419316203.html [Corola-blog/BlogPost/367928_a_369257]
-
condamnat sînt parcă să mă întorc stingher, Din orice vis, la ceasul unui prezent de gheață, Și, răsucind din cheie același arc de fier, Să mă împing anarhic spre-o nouă dimineață. Poate-o să-mi fac o casă cu prispă, și-ntr-o zi ... Citește mai mult Cînd mi-e urît de lume imaginez un satși mă ascund acolo cu toate ale mele,Un loc fără păcate, posibil și curat,Trăind cumva departe de orice fel de rele.Pe dealuri
DRAGOȘ NICULESCU by http://confluente.ro/articole/drago%C8%99_niculescu/canal [Corola-blog/BlogPost/383096_a_384425]
-
condamnat sînt parcă să mă întorc stingher,Din orice vis, la ceasul unui prezent de gheață,Și, răsucind din cheie același arc de fier,Să mă împing anarhic spre-o nouă dimineață.Poate-o să-mi fac o casă cu prispă, și-ntr-o zi... XXXII. ACELE VERI MINUNATE, de Dragoș Niculescu, publicat în Ediția nr. 2237 din 14 februarie 2017. Purtam un pantalon pînă aproape de genunchi. Cu o mînă în buzunar, în alta ținînd un măr din care mușcam, mai
DRAGOȘ NICULESCU by http://confluente.ro/articole/drago%C8%99_niculescu/canal [Corola-blog/BlogPost/383096_a_384425]
-
de timpul nemilos și dur Care ma schimba și mă face să tresar... Când, umbre din jurul casei se schimbă Și îmi arată silueta subțire, prelunga de femeie, Ce-mi bântuie prezentul și-așteaptă un moment, Că ușa casei, cea cu prispa și pridvor, Să se deschidă și să intre, Miresme de parfum, de drag și dor. Un murmur rece de izvor, acesta sunt eu Care așteaptă, setea flamanda, a sufletului tău, Să-și potolească poftele știute atât de bine, Și să-nfiori
UMBRE de COSTI POP în ediţia nr. 1268 din 21 iunie 2014 by http://confluente.ro/Costi_pop_1403300821.html [Corola-blog/BlogPost/357347_a_358676]
-
am spus, M-am uitat la fiecare zi care s-a dus, La fiecare umbră, ce soarele-a ascuns Și totuși, n-ai venit și ușa casei n-ai deschis... Voi aștepta și alte umbre, acesta sunt eu Șezând pe prispa casei, cu cheia la vedere, Sperând, un chip să-l văd, într-un final, Dar pan`atunci, asta sunt eu și-ți spun... Că te iubesc și tare-mi este dor de tine. Zipf, Austria 07 februarie 2014 Coști Pop
UMBRE de COSTI POP în ediţia nr. 1268 din 21 iunie 2014 by http://confluente.ro/Costi_pop_1403300821.html [Corola-blog/BlogPost/357347_a_358676]
-
prin farmec, s-au contopit cu albastrul cerului, apoi au trecut peste câmpiile roditoare, dealuri împodobite cu pomi fructiferi și viță-de-vie, au survolat piscurile munților falnici, s-au oglindit în apa răcoroasă a pâraielor de munte, s-au așezat în prispa de dor a țăranului român, alintându-i suferințele, dându-i speranță și încredere.Ce se întâmplase de fapt? Da, iluzionistul fără pereche al sunetelor, virtuozul maestru Gheorghe Zamfir ne-a fermecat, ne-a adus pe cei din sală în stare
„DOINA DE JALE” DE GHEORGHE ZAMFIR de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 1305 din 28 iulie 2014 by http://confluente.ro/Marin_voican_ghioroiu_1406562487.html [Corola-blog/BlogPost/349514_a_350843]
-
monotonia vieții de oraș. Primăvara, soarele prietenos își revarsă razele prin aerul curat, mângâindu-ne domol privirile, aducând din nou viață în crângurile din Plaiuri, din deal la Ică, din Podul Lepii sau al lui Curcă. „Muncitorii pe-a lor prispe dreg uneltele de muncă. Păsările-și dreg glasul prin buceacul de sub luncă. Iar pe la tulpini, la umbră, fluturii, flori zburătoare, Se-ndrăgesc-n-mpărechere, pe sân alb de lăcrimioare. Și ca roi de pietre scumpe, gândăceii zmălțuiți, Strălucesc, vie comoară, pe sub ierburi tăinuiți
OBICEIURI UITATE de ION C. HIRU în ediţia nr. 228 din 16 august 2011 by http://confluente.ro/Obiceiuri_uitate.html [Corola-blog/BlogPost/360748_a_362077]