634 matches
-
de apă, plutind deasupra conacului solitar și dansând cu picurii grăbiți; un ultim moment de pace trăit de noi... Gata! chițăi o voce, care putea fi a Celiei sau a Odettei. Liniștea, fulgerător, alternă de la pacea picurilor de ploaie, la răcnete disperate, înăbușite. Ion începu să meargă calm în căutarea lor. Mersul se acompaniază cu loviturile de tobe; ritmat, febril... Urmară pași mari grăbiți, auzindu-se în toată casa. O clipă, tăcere... Pe urmă două îm pușcături... Instrumentele o iau razna
ANTOLOGIE:poezie by Cătălina-Elena Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/246_a_686]
-
Ștefan Cazimir Fiul lui Dimitrie N. Ghica-Comănești "urmărise un leu pînă la apusul soarelui, atunci cînd, schimbîndu-se rolurile, leul la rîndul său se făcu vînător și urmări pe fiul meu pînă la campament, întovărășindu-l prin tufe cu răcnete care, cu cît se întuneca mai tare, se apropiau din ce în ce mai mult de el". Această "schimbare de roluri" nu reprezintă deloc, în Africa, o situație ieșită din comun. Rănită, antilopa Orix Beisa, ne informează același D. N. Ghica, "poate deveni periculoasă
Epistolă către Odobescu (VII) by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Journalistic/7978_a_9303]
-
Rumano - nu sînt întrecute de niciuna dintre feline, atacă fulgerător și, cînd e la rîndu-i atacată, încolțită, se apără cu înverșunare, pînă la ultima scînteie de viață. Salturile ei, uneori uluitoare, pot surprinde chiar pe vînătorul cel mai vigilent, iar răcnetele puternice și ascuțite pe care le scoate cînd atacă îngrozesc de cele mai multe ori chiar fiare mai mari și mai puternice decît ea." A urmări o gorilă rănită e, de asemenea, un lucru primejdios, "ținînd seama că gorilele au o rezistență
Epistolă către Odobescu (VII) by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Journalistic/7978_a_9303]
-
a sosit știrea că guvernatorul provinciei Gallia Lugdunensis, Iulius Vindex, s-a răsculat împotriva sa. Vestea nu l-a impresionat și n-a considerat necesar să convoace senatul pentru discutarea situației; are însă timp să probeze niște orgi hidraulice, ultimul răcnet al tehnicii! De fapt, adversarii împăratului acționaseră inteligent: cum nu puteau provoca un complot la Roma unde totul se afla sub controlul trupelor de securitate și sub supravegherea delatorilor, au declanșat acțiunea în provincia Gallia, adică acolo unde nimeni nu
Istoria săracă în scheme by Gheorghe CeauȘescu () [Corola-journal/Journalistic/12846_a_14171]
-
Cum să-și mai facă ea, Cheala, un "Permanent" pentru Posteritate, care să ție, cât de cât?... Cuvintele ivite din îndemnuri pentru vite... Hm. Ce rămâne acum, ce se bucură de preț, ce ne împuie urechile azi, peste tot, sunt răcnetele, sunt zbieretele adresate făpturilor bune doar să tragă la plug.
Îndemnurile pentru vite by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/13957_a_15282]
-
picaj ca un lift vechi care s-ar prăbuși într-un puț nesfârșit. Mutre și măști oribile, cu obrajii rupți, cu ochii ieșiți din orbite, cu creierul la vedere mi se arătau o clipă și se topeau în câte un răcnet de animal agonic. O voce sfioasă îmi șoptea numele, foarte aproape de ureche. Încet, o spumă de cuvinte-imagini inunda ecranul retinelor și cineva compunea din petele aleatorii povești și peisaje, cum le găsisem și eu în tapetul studioului și în mozaicul
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
vreme sub soare. Diavolii-l primeau într-o bortă săpată-n stei, îl agățau cu capu-n jos de un fier înroșit, deasupra podelei arzând cu vâlvătăi, și, în aerul roșu, în putoarea de pucioasă mai arzătoare ca focul, în răcnete mai sfâșietoare ca pucioasa, în groază mai asurzitoare ca răcnetele, îi sfârtecau limba, îi smulgeau boașele, îi crăpau ochii, îi rupeau carnea și-i zgâriau cu unghii lungi ficatul, inima și rărunchii, îi înfigeau în gaura șezutului vârfuri de suliță
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
-n stei, îl agățau cu capu-n jos de un fier înroșit, deasupra podelei arzând cu vâlvătăi, și, în aerul roșu, în putoarea de pucioasă mai arzătoare ca focul, în răcnete mai sfâșietoare ca pucioasa, în groază mai asurzitoare ca răcnetele, îi sfârtecau limba, îi smulgeau boașele, îi crăpau ochii, îi rupeau carnea și-i zgâriau cu unghii lungi ficatul, inima și rărunchii, îi înfigeau în gaura șezutului vârfuri de suliță înroșite, și asta mereu și mereu, fără zăbavă, în fiecare
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
deasupra urechilor. Mioara sări în picioare și se lipi de peretele pe care era prinsă masca de catifea neagră, care rânjea acum, sinistru, lângă obrazul ei. "Iartă-mă", strigă brusc. "Iartă-mă! Iartă-mă!" Nu striga, de fapt, erau scurte răcnete înnebunite de frică, împinse până la sfârtecarea coardelor vocale, de parcă în locul tinerei ucenice ar fi apărut deodată în patul răvășit un păianjen mare cât un om. Speriată, fata se ridică și ea în capul oaselor. "Nu!", țipă iar Mioara. "Nu veni
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
parte, cu lăbuțele tremurând fin. Cadavrul lui, înșfăcat iar de urechi, fu arătat triumfător de femeie, care-și sărută dulce șarpele-n bot și ieși, în firave aplauze. Doi țigani în șalvari, cu piepturile goale, jonglară apoi cu făclii, în răcnetele unui cimpanzeu îmbrăcat, care, observă locotenentul, avea o rană urâtă la cot. Și-l ferea mereu, strîmbîndu-se, în timp ce făcea tumbe, rostogolindu-se pe brațele lungi și păroase, cu genunchii chirciți. Era legat de gât cu un lanț ciudat de gros
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
pavilioane ale urechii externe amplificară țipătul ca niște portavoce, comprimând și rarefiind aerul alternativ, direcționând teroarea spre scenă, concentrînd-o într-o margine a acesteia, unde se-aprinse brusc spotul stacojiu al unui reflector și toți o văzură pe femeia-păianjen țipând. Răcnetele de agonie născute-n mintea celor ce o priveau îi pătrundeau în gură, îi dilatau traheea, îi spărgeau bronhiile plămânilor, îi umflau vene groase pe tâmple. Cu toții pompau în ea teroarea ce-i străbătea toracele, îi învenina sânii și-i
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
existând, sînteți deja mântuiți, fie și numai de mîntuială), de frica fără limite de-a nu rămâne mereu în acest limb. Îmi imaginez urletele de groază ale tuturor nenăscuților; neființa trebuie să fie numai groază și oroare de sine, numai răcnete de infern. De frică ne adâncim în noi înșine, strigîndu-ne zeul așa cum copilașul, în camera-ntunecoasă, își strigă mama. Ce nu știm e că și zeul, în acest timp, scâncește de frică, fiindcă nici el încă nu-i zeu, așa cum
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
viorele pe stradă se repezise la un vardist și aproape-l târâse până la ușa căpitanului. Se făcuse apoi nevăzută în josul străzii liniștite. Doi-trei vecini erau deja adunați în curticica de sub fereștile ofițerului, căci peste noapte auziseră din odaia lui un răcnet de moarte, iar acum nu răspundea nimeni bătăilor în geam. Vardistul spărsese ușa cu umărul și pătrunseseră cu toții într-o odaie cenușie, cu icoana din părete acoperită de mundirul vișmiu purtat de căpitan la paradă. Acesta zăcea pe jos, mutilat
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
faci biluțe din ele, sau zaruri... Degetele-ți rămâneau după aceea lipicioase și parfumate. Jean avusese de data aceea noroc, se-ntorsese cu un breloc cu turnul Eiffel. Lui îi dădeau toți turiștii, fiindcă arăta mai amărât. Deja se-auzeau răcnete dinspre menajerie. Urlete adânci de leu, trompete de elefanți. Copiii o luară la stânga, pe lângă castelul de apă ce fusese construit anul trecut pentru spectacolul pe apă. O clădire mică, albastră adăpostea birourile circului și cabinele actorilor. Tot acolo era și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ca pe un disc optic în rotație, dădeau deodată o mare lumină albă, orbitoare, extatică. O gură vorbind deodată în toate limbile pământești și îngerești. Un cap de leu cu coama de foc năucitor, arzând cu o furie nebunească. Un răcnet galben de leu, un țipăt sfâșietor de păianjen, în cele din urmă miezul de plumb clocotit al apelor acestui ecran pe care se proiecta istoria universurilor, cisterna de lumină din miezul miezului minții noastre, se epuiza, și un vid perfect
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
întreruperea contactului, dar senzația de vertij întîrzia să dispară. Încercă să-și golească mintea, într-un gest reflex de supărare, fiindcă realiză imediat ce i se întîmpla. Dacă mintea sa ar fi fost un glas, atunci gândul lui ar fi fost răcnet. ― Alaana! ― Nu te supăra, Rim, e important. Trebuie să-ți zic asta. ― De ce? ― M-au pus să te sondez cât mai adânc. Urmează să le spun dacă ești schimbat în vreun fel, dacă ai gânduri ascunse. ― Știi că e ilegal
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
părea mai mică. Două focuri bine țintite spulberară un detașament de oameni și doi zeți, iar clonele se avântară prin breșa făcută. N'Gai Loon focaliză imaginea camerei spre locul în care atacau clonele și nu-și putu stăpâni un răcnet de furie. Zuul se afla chiar pe direcția de atac a clonelor. Maestrul nici nu încercă să se gândească ce ar fi însemnat pierderea interpretului. Încercă disperat să cheme un quint, dar se părea că ei se află încă pe
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
fete, se lungi din nou deasupra ei, cu o mână îi ridică pe dedesubt bazinul și, după câteva smucituri, o pătrunse, împingând din șale iar și iar, de câteva ori. Ea scoase un strigăt, deschise ochii mari și, cu un răcnet, își eliberă o mână și îi înfipse unghiile în față. în vreme ce lupta celor doi reîncepea, Balamber veni mai aproape cu calul, astfel că, o clipă, ea se uită la el pentru a doua oară: privirea, încărcată de furie și, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
cu leii, s-a făcut leuț, a învățat să sfîșie prada, și a mîncat oameni. 7. A năvălit în palatele lor, și le-a nimicit cetățile; așa că țara, cu tot ce se afla în ea, s-a îngrozit de mugetul răcnetelor lui. 8. Dar împotriva lui s-au înșiruit neamurile din toate ținuturile de primprejur. I-au întins lațuri, și a fost prins în groapa lor. 9. I-au pus un belciug în nări, l-au pus într-o cușcă, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
cu băgatul degetului în fund. Devenise un fel de modă. Care cum ne prindeam neatenți, hopa, un deget în fund, erau unii care aveau avans și răcneau ca din gură de șarpe de-ți era mai mare dragul. Erau niște răcnete pe holurile teatrului de se auzeau, probabil, până în biroul lui Beligan. Asta cu băgatul degetului nu era o invenție a noastră, a generației mele, cum ar veni, era un fel de boală a Naționalului, sufereau mulți de ea și nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
adevărat. Mi-a luat ceva până m-am prins, dar buna-credință chiar vinde. Trebuie doar să-i înveți pe oameni cum să recunoască ce-i avantajează. Am reușit să impunem fabrica de reciclat hârtie. Ai fost s-o vezi? Ultimul răcnet. Eu îi spun Mea Pulpa... Îl întrebă despre proiectele noi. Când se simți în siguranță, îl trase de limbă. Ceva mare și nou, chiar lângă Farview? Cu el, franchețea mergea cel mai bine. Nu încercă să se ascundă; niciodată nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
de iatagan îl hăcuiră până când din trupul ce se zbătea se scurse tot sângele. Din cerdacul înalt, Stanca, albă ca varul, privea sprijinindu-se de bătrânul Preda. Când trupul zvâcni pentru ultima oară, din gâtul uscat al tatălui străbătu un răcnet prelung. Hoarda dezlănțuită se repezi spre cerdac. Jupâneasa Stanca, mută, se trase cu spatele în casă, trântind ușa de stejar, iar pe cerdac boierul Preda și Tudora, ținând în brațe pruncul Zamfirei, rămaseră la voia mulțimii. Când unul dintre seimeni
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
În lumea lui Caragiale”(p.37); „Lumea lui Jupîn Dumitrache și a lui Ipingescu se numește Vocea patriotului naționale.[...]Lumea conului Leonida sună și ea bine : Aurora democratică. Lumea capitalei unui județ de munte nu sună atît bine, cît tare :Răcnetul Carpaților.[...] A te face auzit este o calitate În sine. Ea aparține răcnetelor și gazetelor” (pp.49-50); „Totul e comèdie, chiar tragedia” (p.70); ”Țara Miticilor - impersonalitate de oglindă. Cum te apropii de ea, se Însuflețește și te arată pe
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
Ipingescu se numește Vocea patriotului naționale.[...]Lumea conului Leonida sună și ea bine : Aurora democratică. Lumea capitalei unui județ de munte nu sună atît bine, cît tare :Răcnetul Carpaților.[...] A te face auzit este o calitate În sine. Ea aparține răcnetelor și gazetelor” (pp.49-50); „Totul e comèdie, chiar tragedia” (p.70); ”Țara Miticilor - impersonalitate de oglindă. Cum te apropii de ea, se Însuflețește și te arată pe tine. Toți sun tem acolo. De aceea, fiecare vede altceva În ea”(p.
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
Împart ziare în public ca și cum li s-ar cere febril de către acesta. "Ziarele" pot fi programe de sală în chip de ziar sau simplă maculatură. Pot brusca spectatorii, trece în forță pe rîndul de scaune etc. GRUPUL: Vocea Patriotului Naționale! Răcnetul Carpaților! Aurora economică română! Aurora enciclopedică! Aurora Română! Gazeta lui Cațavencu! Națiunea română! Românul verde! Revolta Națională! Avântul tinerimii! Santinela ordinii! Drapelul Libertății! Răsboiul! ...și tot ce se mai poate găsi prin opera lui Caragiale Ca și: Groaznica sinucidere din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]