387 matches
-
AUTOJUSTIFICA-TOARE a acestei erori vitale care este evaziunea imaginativă. Această falsă justificare cu nenumărate nuanțe operează conform celor patru categorii tipice: vanitate, culpabilitate refulată, acuzație dușmănoasă și sentimentalism tîngui-tor. Cu alte cuvinte autodisculparea vanitoasă a sinelui prin tendința de a refula orice greșeală, agravată de inculparea vanitoasă a celorlalți, a lumii, a vieții. Ambivalenta dintre disculpare și inculpare constituie legea funcționării dizarmo-nizante a subconștientului. Imaginația evazionistă, constă într-un spectacol interior în care sîntem în același timp protagonist și spectator, cînd
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]
-
iluzoriu, întrucât cantitatea de energie nu va fi epuizată prin trecerea la acțiune, ci va rămâne înăuntru. Numai în plan conștient se va constata dispariția tensiunii. Dorința nerealizată va deveni astfel inconștientă. Energia conținută în inconștient fiind negativă (nu ne refulăm fericirea!), totul se petrece în așa fel încât ceea ce este în inconștient să rămână acolo și să nu revină în conștient. Iată de ce nu ne amintim decât în mod excepțional visele, iar în măsura în care ni le amintim, visul ne rămâne, prin
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
mari și la adolescenți, visul intervine și ca realizare a unei dorințe. Totuși, din cauza complexității psihice a adultului, realizarea dorinței nu poate fi directă. Se observă așadar realizarea clară a dorinței în visul copiilor și realizarea voalată a unei dorințe refulate în visul adultului. Pentru a confirma relația vis-realizare a dorinței, sau vis și ideal, Freud se referă la manifestările curente. Prin acestea, se constată că visul are o tonalitate pozitivă și corespunde perfect îndeplinirii celor mai nebune sau mai îndrăznețe
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
neplăcute, de o indispoziție interioară și, frecvent, de o trezire bruscă. Dar coșmarul se poate articula și în jurul fricii sau al temerilor inconștiente. Nu mai este vorba de dorințe, ci de o frică irațională sau nerecunoscută. Persoanele deosebit de stresate își refulează destul de dificil angoasa. Prin somn și prin relaxarea psihică proprie acestuia, angoasa iese din nou la suprafață, puternică și cotropitoare, prin imaginile de groază din coșmar. La fel cum visul are un caracter mirific, pozitiv și ideal, în expresiile curente
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
-i bulverseze ordinea: divorț, șomaj, pensie, boală. În schimb, dacă visul nu are legătură cu realitatea (mai degrabă calmă) sau cu iamgini ce ar fi putut să îl suscite (film-catastrofă), el exprimă temerile inconștiente, angoasa de a nu mai putea refula sau controla pulsiunile percepute ca periculoase. Ca și în povestea biblică, visul poate avea o funcție profetică, anunțând dezordinea pe care ar provoca-o trecerea la acțiune. De exemplu, o persoană care de ani de zile își înăbușă furia poate
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
niște barbe»). Bărbierirea semnifică îmblânzirea forței primitive. Simbolic, actul se înscrie în ruptura cu natura sa animală. Astfel, visul care are imaginează bărbierirea vorbește despre relația subiectului cu pulsiunile sale, dorința de a le stăpâni, dar și faptul că le refulează, le ascunde, le mutilează, le «castrează». Gură, limbă Simbolistica gurii și a limbii este strâns legată de cea a cuvântului rostit (vezi A vorbi), dar și de ingerarea alimentelor (vezi A mânca). În analiza psihologică, gura este zona care ține
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
nuanțează însă în funcție de emoția ce îl însoțește: frica, spaima, groaza sau furia, mânia, revolta, sau bucuria, surpriza, plăcerea. Totul depinde și de cine îl scoate. Dacă e vorba de cel ce visează, înseamnă că trebuie să își exteriorizeze o emoție refulată de mult timp. Dacă cel ce visează aude un strigăt, aceste simbolizează chemarea în ajutor a unui membru al anturajului său. În orice caz, strigătul sparge legea tăcerii și simbolizează încetarea refulării, libera exprimare. Unele terapii folosesc de altfel funcția
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
că se năruie tot ce ai realizat, a trăi cu teama de eșec; - a fi agentul distrugerii dezvăluie pulsiunile agresive care se întorc împotriva persoanei sau împotriva celorlalți. Cel ce visează are sentimente negative (ostilitate, ură, violență), pe care le refulează probabil în realitate și cărora le dă curs doar în vis. Degradarea clădirilor este o alegorie a deziluziilor, a eșecurilor personale, a depresiei. Buldozerul, cutremurul de pământ sau explozia unei bombe, care distrug tot ce se află pe suprafața pământului
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
emoție resimțită adesea în visele urâte și în coșmaruri. Ea poate fi atât de puternică, încât să ducă la trezire. Dezvăluie nesiguranța materială și afectivă în care se găsește subiectul și este semnul existenței unor angoase profunde, adesea reținute și refulate în stare de veghe. Când subiectul nu este gata să își înfrunte temerile, frica se transformă teroare și panică, împiedicând continuarea visului (trezire intempestivă). Ea poate fi însoțită de tremurături și provoacă o accelerare a ritmurilor cardiac și respirator. Oricât
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
activității științifice contemporane un schimb care trebuie să continue și să fie ridicat constant la un nivel înalt, dacă matematica și științele vor atinge întregul lor potențial. Câteva întrebări fundamentale Există oare, prin prisma acestor exemple, vreun motiv să ne refulăm plăcerea de a răspunde întrebării: are matematica pură vreo legătură cu știința? Există un motiv foarte simplu să refuzăm un răspuns facil, care ne spune că în unele privințe răspunsul ar putea fi la fel de bine nu, sau măcar poate. Acesta
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
singurul. * „Trebuie să te temi mereu de ceea ce vrei să fie la adăpost.” (P. Syrus) De obicei, punem la adăpost slăbiciuni și defecte sufletești pe care nu avem curajul să le Înfruntăm; Împinse În subconștient, acolo ele „dospesc” și apoi refulează, dîndu-ne de gol cînd ne este lumea mai dragă. * „E nefericit cel care nu știe să trăiască fără primejdie.” (P. Syrus) Desigur, pentru că prin exces de prudență nu vom putea cunoaște ce Însemnă efectele riscului, care Își are contribuția lui
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
grija față de propria furie. Având în vedere, în mod deosebit, comunicarea non-violentă, specialistul belgian formulează următoarele etape: 1. Prima etapă constă în a închide gura: vom tăcea mai degrabă decât vom exploda. Nu pentru a ne înăbuși furia, pentru a refula sau a o sublinia, ci tocmai pentru a-i conferi întreaga ei forță. 2. A doua etapă presupune să acceptăm în sinea noastră furia care ne încearcă, să-i cuprindem toată amploarea și să nu facem comerț cu ea. Este
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
reprezintă un model sau o referință. Aprobarea sau dezaprobarea socială exercită o influență, la rândul lor. La modul general, oamenii tind să se conformeze cu ceea ce se spune și se face (corectitudinea politică este un bun exemplu). O cenzură delicată refulează opiniile inconvenabile și condamnă acțiunile deviante. Toată lumea trăiește după valori acumulate. Persoanele care se nasc în același mediu social sau în aceeași epocă (aparținând aceleiași generații) au tendința de a trăi după aproximativ aceleași valori. Cei care au în comun
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
persistă, poate să inducă o modificare, chiar dacă nu afectează valorile structurante sau bine înrădăcinate. Câteodată, valorile latente, care nu au avut repercusiuni asupra realității, se trezesc și incită la acțiune. 60 de ani de educație pentru formarea omului sovietic au refulat moștenirea diferitelor popoare ale URSS, dar nu au reușit să o facă uitată, iar naționalismele au revenit cu mai mare vervă după prăbușirea imperiului. În ciuda particularităților fiecăruia, toate cazurile pe care le-am evocat au cel puțin două caracteristici comune
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
că „intrarea în toxicomanie se face prin poarta durerii, a voluptății și a grijilor”. Prin aceasta este subliniat factorul emoțional-afectiv, aspectul moral și socio-cultural al utilizării drogurilor de către umanitatea suferindă. Psihanalitic pusă problema, toxicomaniile sunt forme sublimate ale unor pulsiuni refulate; o formă particulară de realizare a „principiului plăcerii” caracteristică Eurilor imature, slabe, narcisice și masochiste. În configurarea personalității toxicomanului au rol următorii factori etio-patogenetici și de personalitate: - curiozitatea, atitudine obișnuită la adolescenți în căutarea de senzații noi, - atracția exercitată de
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
stadii reprezentate prin neliniște, anxietate, angoasă. Această problemă a angoasei metafizice a fost un subiect tratat de numeroși filozofi (Sf. Augustin, B. Pascal, S. Kierkegaard, M. Heidegger, J.P. Sartre, K. Jaspers, G. Marcel). b) Angoasa nevrotică este manifestarea unui libidou refulat de Eu. În cazul acesta Eul apare „bolnav” în raporturile sale cu lumea, dar și față de sine însuși. c) Angoasa salutară este o experiență care ne ajută ca să înfruntăm atât pericolele externe, cât și pe cele interne. Ea apare ca
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
sau situații castratoare. J. Breuer și S. Freud au fost printre primii care au atras atenția specialiștilor între simptomele somatice de natură isterică și evenimentele psihotraumatizante emoționale ale vieții, în aceste cazuri simptomele somatice erau expresia clinică a pulsiunilor psihice refulate de bolnavul respectiv. Ideea este reluată mai târziu de G. Groddeck care dezvoltă teoria expresiei simbolice a pulsiunilor libidoului. K. Abraham stabilește o relație între tulburările gastro-intestinale și stările de inhibiție, refulări și frustările individului din cursul fazei orale de
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
o primă recuperare a timpului pierdut și o adaptare notabilă la un alt climat ideologic și mod de analiză. După 1989, un număr de critici literari remarcabili, îndeosebi din ultima generație, au devenit și comentatori politici. Evoluție firească. Spiritul critic refulat de regimul totalitar simțea nevoia unei destinderi și recuperări integrale a exercițiului său. Deprinderea analizei și gustul ideilor generale, libertatea de spirit și vocația latent sau declarat pro-occidentală a multor critici literari i-a împins, firesc, spre atitudine independentă și
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
și a timpului petrecut împreună cu familia etc. Expunerea la amintirile traumatizante sau procesarea traumei, reprezintă în esență confruntarea dureroasă și eroică, dar necesară, cu amintirile terifiante. Pentru a supraviețui, victima, încearcă mai mult sau mai puțin eficient să alunge, să refuleze în inconștientul trezorier experiența șocantă pe care a traversat-o. Desigur, o asemenea strategie de apărare nu echivalează cu extincția evenimentului, căci el continuă să „supureze”. Singura soluție, oricât de grea și destabilizatoare ar fi ea este ca trauma să
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
ordinul de mărime. Totuși, subiectul receptării, implicat în procesul de simbolizare, se poate simți emoționat în raport cu valoarea unui simbol − spre diferență de un semn (Thomas 25) −, fie pentru că acesta este un simptom al fantasmelor provocate de o tra(u)mă refulată (teoria freudiană), fie pentru că este manifestarea vizibilă a unui arhetip atunci când el se particularizează (teoria jungiană). În ciuda unei anumite capacități de a crea empatie, simbolul este însă un "instrument" lingvistic de operare abstractă și are un caracter general, de largă
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
relației: Q(v) = Σ(k) (H(V,k)[ι(i) - ι(într,k)]) . ț (2.32) în care: Q(v) energia totală transferată de zonă z, prin ventilare, în MJ; H(V,k) coeficientul de transfer prin ventilare datorat aerului refulat în zona z, prin elementul k, [W/K]; ι(într,k) temperatura de introducere (refulare), [K]; ι (i) temperatura interioară a clădirii (zonei) conform § 2.4.12, [K]; ț durată de calcul, determinată conform Anexei ÎI.2.A, [Ms]. Observație
EUR-Lex () [Corola-website/Law/187120_a_188449]
-
Epsilon(v) (2.73) respectiv: - debitul de ventilare evacuat din zona de calcul q(v,ev) = [q(v sup,ev)C(cont)C(pierd,int)C(rec)] / Epsilon(v) (2.74) în care: q(v sup,r) = reprezintă debitul maxim ce trebuie refulat în zona (valoare de proiect) și q(v ev,r) = reprezintă debitul maxim ce trebuie evacuat din zona (valoare de proiect). Debitul de aer refulat și evacuat pe cale mecanică din centrală de ventilare Aceste două debite se calculează cu relații similare
EUR-Lex () [Corola-website/Law/187120_a_188449]
-
proiect). Debitul de aer refulat și evacuat pe cale mecanică din centrală de ventilare Aceste două debite se calculează cu relații similare și anume: q(v,r CV) = [q(v sup,r)C(cont)C(pierd)C(rec)] / Epsilon(v) - debitul de ventilare refulat la ieșirea din CTA, (2.75) respectiv: q(v,ev CV) = [q(v sup,ev)C(cont)C(pierd)C(rec)] / Epsilon(v) - debitul de ventilare evacuat la ieșirea din CTA (2.76) unde: C(pierd) = C(pierd,int) + C(pierd,ext
EUR-Lex () [Corola-website/Law/187120_a_188449]
-
exemplu dacă un ventilator este utilizat în cadrul unor procese de încălzire, răcire sau ventilare simplă. ÎI.2.7.4 Metodă de calcul Pe baza debitelor de introducere considerate cunoscute, procedura de calcul: - temperaturile și umiditățile debitelor de aer ce sunt refulate în zonele încălzite sau răcite; - energia consumată pentru a realiza aceasta tratare În cazul în care aerul este introdus în încăperi prin deșchideri pasive (guri pentru ventilarea naturală) sau ferestre, se considera că acest aer are caracteristicile termodinamice ale aerului
EUR-Lex () [Corola-website/Law/187120_a_188449]
-
ev,2), corespunzătoare ieșirii aerului evacuat din recuperator. ● Limitarea temperaturii de refulare la regimul de evoluție liberă "free-cooling" Temperatura ι(ref,2) poate fi limitată maximal la o valoare ι(ref,2,max) pentru a opri încălzirea excesivă a aerului refulat în timpul perioadei de răcire. Valoarea diferenței de temperatură Deltaι(recup,ref) pe circuitul de refulare înainte și după recuperator trebuie corectata cu valoarea: Delta[Deltaι(recup,ref)] = min 0; max[ι(ref,2,max)-ι(ref,2); ι(ref,1
EUR-Lex () [Corola-website/Law/187120_a_188449]