1,058 matches
-
dorinței lui de-o viață de a dispărea din lume. Într-o bună zi prinde o frîntură de conversație cu informații tulburătoare. În cîteva zile, primăria va efectua operația anuală de combatere a termitelor, o afacere Încețoșată și otrăvitoare. Termitele roiesc trei nopți În primăvara tropicală; hoarde de insecte se preling din clădiri și se Înfășoară, fuioare, În jurul felinarelor de pe stradă. Să umbli pe stradă printre gîngănii este o adevărată tortură și majoritatea locuitorilor stau În casă În acele zile, În timp ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
depozit de fapte și evenimente personale și colective. Citește mult, se mișcă mult, deși are unele deficiențe locomotorii, e o minte deschisă pentru noutăți, pentru frumosul-frumos cu adevărat al vieții! Nu degeaba numeroasele rude și prieteni aflați la trista ceremonie roiau în jurul ei, precum albinele dintr-un stup în jurul maicii lor, matca. În pachetul cu alimente ce mi s-a dat pentru acasă dau și de o cană de 200 ml pe care din ziua următoare o folosesc la obișnuita cafea
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/562_a_745]
-
fost în măsură să-i răspund cum se cuvine. —Cel mai mare proiect la care lucrez momentan este participarea Candy Grrrl la Super Sâmbăta din Hamptons. Super Sâmbăta era o gală selectă de strângere de fonduri pentru binefacere, la care roiau vedetele. Debutase ca o expoziție exclusivistă cu vânzare a produselor unor designeri ca Donna Karan și, în ultimul deceniu, devenise unul din principalele evenimente ale calendarului din Hamptons. Publicul larg (dar era publicul din Hamptons, așa că era foarte select, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
aceea. Mai bine să comită o eroare decât să moară, și-l anunțase pe șeful de tren. Șeful de tren oprise garnitura și chemase poliția feroviară. Nu știu exact ce se Întâmplase, trenul fusese oprit probabil În munți, cu pasagerii roind pe calea ferată, artificierii veniseră... Experții deschiseseră valijoara și găsiseră În ea un dispozitiv cu ceas fixat pentru ora ajungerii la Florența. Suficient ca să facă să sară În aer câteva zeci de persoane. Poliția nu reușise să-l găsească pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
și periculos. Începusem să deslușesc și niște cuvinte, parcă se dăduse sonorul mai tare sau, în orice caz, mai clar. Era momentul să arunc o privire jos, peste balustradă. M-am aplecat pe sfert, cât să nu fiu văzut. Indivizii roiau printre cărți, cuvintele se îngrămădeau, suprapunându-se: ai fi zis că oamenii se ceartă sau nu reușesc să deschidă gura corect. Capetele păreau mai mari, pe unele ghiceam începuturi de chelii sau smocuri răzlețe de păr, dar tot costumele dominau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
cu insistență un loc mai Îndepărtat de ancorare. Comandantul dădu din cap afirmativ și se Întoarse În caic Împreună cu Însoțitorii lui. Morovan rămase pe punte, făcând semne amicale, până când mica ambarcațiune se amestecă printre alte zeci de bărci asemănătoare care roiau printre caravelele de comerț. La scurt timp, corabia moldoveană cârmi spre stânga și merse aproape două mile de-a lungul țărmului, ancorând la ultimul chei. - Aveți În față, la doar cinci sute de pași, catedrala Sfânta Sofia, spuse Morovan revenind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
și jumătate și prin care au pierdut frânele guvernului. Coroana în Austria nu poate fi de acord cu politica nihilismului. Din "Fr [emden] Blatt". [ 18 martie 1880] {EminescuOpXI 83} ["O LITERATURĂ ÎNTREAGĂ... "] O literatură întreagă de articole, notițe și telegrame roiește prin jurnalele engleze, franceze și germane asupra presupuselor intențiuni ale misiunii diplomatice a ilustrului cancelar de la Măgura, fără ca să ne lămurească acest mister ostentativ, căci nu e îndoială că ostentațiune se face multă. Locul întîi îl dăm primului Viena al
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
vede, mai puternic decât certurile naționale, onorabilii comisionari a amenințat pe guvernul lor de-a emigra în România, adecă în țara în care n-au drepturi, pe care o urăsc, de-a părăsi adecă prisaca lui Iațco și de-a roi spre fericiții Burdujeni. Se vede că ceea ce pentru noi n-ar fi un câștig e cu toate acestea pentru Austria o pierdere. De-acolo făgăduința d-lui Brătianu de a strămuta vama îndărăt la Ițcani, lucru pe care nu-l
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
care "au cam întors spatele către Moscova și fața către Occident!"... Am aterizat lin, fără probleme. Aeroportul departe de orașul propriu-zis, în câmp ne-a dezamăgit total. Ni s-a părut o uriașă baracă improvizată, plină de santinele sovietice, care roiau peste tot, afară și în sălile de așteptare, supraveghind și urmărind totul, ca și când printre călători s-ar fi putut afla niște posibili dușmani. Privindu-i pe acești mesageri ai unei ocupații sovietice, atât de mult prelungite, m-am simțit iarăși
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
întâlniri și sărbătoriri oficiale. Unii susțineau că, în ultimul deceniu, maestrul nu cunoștea zi de zi decât drumul care-l ducea și aducea de-acasă la atelier. Îi ocolea pe cei mari. Nu-i plăcea să stea printre cei ce roiau, se ploconeau ori îl tămâiau pe El și pe Ea. Și, totuși, spre surprinderea multora maestrul a revenit. Și ca și când nimic nu s-ar fi întâmplat s-a conformat acelei "indicații" prețioase a secretarului cu propaganda. A realizat două busturi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
țin companie, în aceste ore de răgaz pe care le aveați. Dacă v-am făcut un mic serviciu, să știți că în primul rând m-am simțit și eu bine. Mi-am făcut mie însumi o bucurie. Fiindcă în preajma mea roiesc și uneori mă urmăresc și oameni cu energie negativă... Și încă destui... Cum așa? Iaca, acei care mi-au acaparat cu hapca pământul pe care-l aveam de la bunicul și pe care îl țineau abuziv, iar mie în înțelegere cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
una de creștere și dezvoltare. Moldova, în general, dacă rămâne așa cum am numit-o Dimitrie Cantemir, "mater parens", mama născătoare a neamului românesc, va da izvoare de intelectuali care se vor alege către o arheitate sau alta. Așa cum Ardealul a roit, de-a lungul secolelor, în Europa și mai ales în Americi, așa cum Valahia și-a întins plasa în toți Balcanii: acestea n-au fost drame ale sfâșierii, ci fenomene istorice, definiții ale râului prin raportare la izvor. Iată, într-adevăr
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
bărbat, îi spunea adesea mamei. Ce-a fost în trecut, rămîne în trecut. Chiar dacă-l mai iubești pe fiul meu, trebuie să mergi mai departe. El asta ar vrea, sînt sigură. Să fii fericită. Ești tînără și atrăgătoare, sigur bărbații roiesc în jurul tău. Nu poți să-i vezi din cauza amintirilor. Dă o șansă și clipei prezente. Dacă n-o faci, cînd ai să ajungi la vîrsta mea ai să regreți. E bine să ai pe cineva alături, un bărbat e puternic
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
spunea Paul Valéry: „Un homme sans lettres est toujours en mauvaise compagne”! Te strâng puternic la piept, cu durere și speranță, René. Joi, 16 mai 1974 Qui, mieux qu’un lézard amoureux, Peut dire les secrets terrestres? O, leger gentil roi des cieux, Que n’est tu ton nid dans ma pierre! (René Char) Gabriela, mon cœur,‚vizita la restaurant și acea foame mare de care ți-am scris s-a transformat repede într-o totală lipsă de apetit. Spleenul rămâne
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
iar ghearele ei vor orbi pentru totdeauna câinii nopții care au năpădit-o. Dante zâmbi slab, ștergându-și din nou buza cu vârful limbii. În timp ce vorbea, continua să urmărească mișcările combatanților, care acum se deplasaseră În cealaltă parte a pieței, roind pe ulițele laterale. - Orașele sunt niște animale mari, asemănătoare Întru totul cu animalele acelea mai mici care le locuiesc, zise cu amărăciune. - Și sunt lovite de aceleași crime. Se poate Înjunghia un oraș, așa cum se Înjunghie un om, insistă filosoful
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
cererea d-lui Leeb Meer Hofer de-a fi admis la licitație. [3 noiembrie 1876] ROMÎNII DIN MORAVIA Foaia pentru minte, inimă și literatură a publicat, dacă nu ne înșală memoria, înainte de mulți ani un studiu asupra acestor români, cari, roind în munții Moraviei, și-au pierdut limba, păstrează însă vechile lor obiceiuri, precum și portul. De atuncea nu ne aducem aminte ca să se mai fi ocupat cineva de ei, deși studiarea lor ar fi desigur interesantă prin întrebările la care ar
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
a cunoscut intim și l-a înțeles pe decedat. O, lăsați-i să vină la mine, împietriții și entuziaștii, universitarii, curioșii, cei mari și cei mici și cei atotștiutori! Să vină cu autocarele, cu parașutele, înarmați cu aparate Leica. Îmi roiesc în minte amabile discursuri de bun-venit. O mână mi se și întinde după cutia de detergent și a doua după serviciul de ceai, murdar. Ochii injectați mi se limpezesc. Vechiul covor roșu a fost așternut. Și acum o chestiune foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
m-ar aștepta pe debarcaderul din Piața San Marco să mă arunce în închisorile de odinioară ale Serenissimei pentru că mi-am îngăduit să confund Veneția cu Xochimilco. La debarcader e noapte. Nu sună orologiul din San Marco și, în locul porumbeilor, roiesc câini printre picioarele noastre. Mergem acasă la Dolores Olmedo să vedem o colecție de tablouri ale lui Diego Rivera. Pătrundem, întîi, într-un parc seniorial, pe care mai mult îl ghicim la lumina farurilor. Atmosferă desprinsă, parcă, din Ghepardul. Casa
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
urmă, să-l mai vadă pe inginerul Muraru cum a traversat strada, făcînd iarăși un semn nervos milițianului care l-a apostrofat că trece pe roșu. La autogară, lîngă cursele care au început să circule deja, așteaptă autofreza. În jurul ei roiesc mulți oameni, printre care și doi colonei de la unitatea militară. El este arată șeful autogării spre Vlad cînd îl zărește coborînd din microbuz. Cei doi colonei stau de vorbă cu toți cei din microbuz, să se convingă că pot avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
șirurile noastre care intrau În curte... lovituri nemiloase, care se succedau Într’un ritm sălbatec. După ce am intrat În curte, cu tot grupul cu care am venit, am fost somat ca și ceilalți să ne culcăm la pământ. În jurul nostru roiau ca albinele, agenți de poliție și podari, majoritate tineri care cu diferite arme, bastoane, Împărțeau lovituri la cei ce Îndrăzneau să se ridice de la pământ”120. Evrei care nu și-au pierdut capacitatea de gândire au Înțeles imediat, Încă Înainte de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
morală avea un simplism (unii ar spune o naivitate) de care, în mod cert, filozofia lui nu dădea dovadă. Fusese marcat profund, pe vecie, de copilăria lui metodistă. Așa cum observau de pe acum, în articolele lor „perceptive“, viitorii săi biografi, care roiau ca hienele în jurul lui așteptându-l să moară, metodismul făcuse din el un puritan cu un obsesiv simț al adevărului, marcat de sentimentul culpabilității originare, în care unii vedeau motivul filozofiei lui. Dacă exista vreo etichetă tradițională care să i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
O luară pe cărarea umedă ce se strecura printre copacii și arbuștii dinspre zid și, pe măsură ce înaintară, văzură Papucul cu toate lămpile aprinse revărsând o baie de lumină peste iarbă. Pe la marginile bălții de lumină și, intermitent, în centrul ei, roiau, tălăzuiau o sumedenie de oameni, unii în costume medievale, alții mascați cu capete de animale, și alții purtând lampioane aprinse (din recuzita piesei). Vreo două tranzistoare bâzâiau, nu prea tare, fiecare dintre ele reglat pe alt program de radio, amestecând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
Hattie a vorbit. — De la sine înțeles că nu. — Dar îți aduci aminte, în noaptea aceea, în grădină, aram amândoi afumați și am început să vorbim între noi despre ideea lui John Robert și despre tine și Hattie, ori în jurul nostru roiau o sumedenie de oameni și cineva a putut să tragă cu urechea. Dumnezeule mare, ai dreptate. Totuși, ce-am vorbit noi putea să pară nebunie curată. — Destul ca cineva să fi preluat ideea. — Da... Doamne, ce dobitoci suntem! Vreau să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
contează, bani să fie. Dar, scuzele mele, permite-mi să am unele rezerve, cum c-ar fi-nțeles corect ceea ce i-ai cerut. Prea l-ai luat și tu criptic, din prima, frățioare. Se citea-n ochii lui, când a roit-o. Adicătelea, cum, ce vrei să zici? Care-i treaba, nene? răspunde Dan, lezat. Ce e greu de priceput, în chestie? I-am spus omului, clar, să ne descurce repede, cu o hârtie de o sută de lei noi. Bref
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
-ntorc...! Și Cei Străvechi, Necruțătorii, Umvelenanii, Belnefogii, vor reveni și ei, laolaltă cu mine....! Vai, vai, vai...! Vai, vouă...! Vai...! Sfârșitul-sfârșitului...! Răzbunarea...! Praful și pulberea...! O...! O-o-o-o...! Iehovah Sabaoth! Iehovah Nisi! Adonai Melekh! El Gibor! El Shaddai! El Hai! El Roi...! Fir-ar să fie! Pe Tabernacolul Leviților! Feri, Doamne! Parcă-parcă... A fost olecuță mai rău. Mai dur. Mai gloduros. Mai tăricel și mai supărător, ca nici o altă dată! hâcâie zdravăn Comandantul, după ce zdruncinăturile și emanațiile sulfuroase încetează. Ce mai bulibășeală
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]