3,396 matches
-
nu de niște pierde-vară ... Vadim Corneliu - nici vorbă ! - n-a murit s-a dus puțin să vadă lumea cea de dincolo în care el credea în mod nețărmurit. Nu va sta mult și va reveni mult mai bun de-acolo. Sicriul lui e gol și fără de vreun trup răcit în el risipit într-un cavou rănit degeaba. A vorbit cu Iancu și cu al lui drapel se va întoarce purtând la el mândru podoaba. Cei mici, cei slabi, trădătorii țării noastre
VADIM CORNELIU N-A MURIT ! de LIVIU PIRTAC în ediţia nr. 1723 din 19 septembrie 2015 by http://confluente.ro/liviu_pirtac_1442612880.html [Corola-blog/BlogPost/372607_a_373936]
-
așa cum au fost cele de tip SET ori PZL, în urma cărora s-a putut aprecia că Traian Dârjan era un pilot capabil să zboare pe orice avion de vânătoare. Astfel, după ce a parcurs fără probleme programul de zbor pentru renumitul ,,sicriu zburător”, cum a fost socotit avionul italian Nardi, l-au trecut pe avionul românesc de vânătoare IAR-80, pentru care a demonstrat o adevărată vocație. Iată ce scria despre Traian Dârjan viitorul general Constantin Șendrea, renumitul magistru al celor mai multe dintre scrierile
MISIUNE ÎNDEPLINITĂ de ŞTEFAN POPA în ediţia nr. 1358 din 19 septembrie 2014 by http://confluente.ro/stefan_popa_1411113221.html [Corola-blog/BlogPost/366166_a_367495]
-
păstrez. Minutul ce l-aș pierde, ce-ar putea s-ofere? Nu vreau să treacă timpul fără să visez! Și-n anii mei de viață oricum nu fac avere! Și altfel de-ar fi, ce fac eu cu-averea? Căci sicriul meu va fi doar de o persoană Și nu voi lua cu mine soarele sau luna, Cum să iau atunci bani, avere, casă? Sau poate voi vorbi să am sicriu mai mare Să încăpem noi doi, și un buchet de
ORICUM, NU PIERD NIMIC de BEATRICE LOHMULLER în ediţia nr. 915 din 03 iulie 2013 by http://confluente.ro/Oricum_nu_pierd_nimic_beatrice_lohmuller_1372878613.html [Corola-blog/BlogPost/363894_a_365223]
-
altfel de-ar fi, ce fac eu cu-averea? Căci sicriul meu va fi doar de o persoană Și nu voi lua cu mine soarele sau luna, Cum să iau atunci bani, avere, casă? Sau poate voi vorbi să am sicriu mai mare Să încăpem noi doi, și un buchet de flori, Îmi doresc cu grijă în groapă să ne lase! Să ni se scrie cripta în multe vii culori! Sper să nu plângă nimeni că n-am lăsat nimic! Ce
ORICUM, NU PIERD NIMIC de BEATRICE LOHMULLER în ediţia nr. 915 din 03 iulie 2013 by http://confluente.ro/Oricum_nu_pierd_nimic_beatrice_lohmuller_1372878613.html [Corola-blog/BlogPost/363894_a_365223]
-
Ne-au adus din închisori, robi ai stepei dodrogene/ Să împrăștiem pe flori roua strânsă pe sub gene/ Și-am tăiat peste câmpii drum cu trupurile noastre/ Valurile cenușii ale Dunării albastre./ Azi dormim pe câte un șir, fără cruci, fără sicrie/ Pace ție, cimitir, fără nici o liturghie/ Candelele nu ne ard, nu bat clopote de ruga/ Nu păzește nici un gard, nimeni nu vrea să mai fugă. Referitor la acest aspect trist, de neuitat, la pagina 269, din volumul Memorialul durerii, autoarea
IMPRESII DE PESTE OCEAN de DAN PETRESCU în ediţia nr. 796 din 06 martie 2013 by http://confluente.ro/Impresii_de_peste_ocean_dan_petrescu_1362559416.html [Corola-blog/BlogPost/345606_a_346935]
-
și câteva înțepături politice între Bobby Kennedy (jucat de Peter Sarsgaard), Jackie și noul președinte al SUA care a preluat mandatul în urma decesului, Lyndon B. Johnson. Se prezintă graba cu care noul președinte depune jurământul, chiar în avionul care transporta sicriul, Bobby se plânge ca au fost atât de multe lucruri începute pe care ar urma să le finalizeze noul președinte (ceea ce ilustrează proverbul „Nu este pentru cine se pregătește, ci pentru cine se nimerește”) și imaginea în care Jackie părăsește
La mall, l-am petrecut pe Kennedy pe ultimul drum, alături de un cor de consumatori frenetici de popcorn și cola by https://republica.ro/la-mall-l-am-petrecut-pe-kennedy-pe-ultimul-drum-alaturi-de-un-cor-de-consumatori-frenetici-de-popcorn [Corola-blog/BlogPost/338790_a_340119]
-
2017 Toate Articolele Autorului răsărit de pași în morminte de zgură, pământ amestecat cu gură de lup în trailerele infinitului finit, de pe șevaletul pictorului sculptat în inima unui cancelar, regulat la ușa mea, când vecina și-a cumpărat moartea în sicriu de plumb, foc veșnic în balans cu vântul ce încă mai flutură insomnii peste catasrgele bisericilor decapitate de fulgerele de lumină ce îmbracă întunericul în haină de piatră, inima mea, o rădăcină de spin încolăcind sicriul morții cu moartea ce
NOAPTEA ÎNSERĂRII de STEJĂREL IONESCU în ediţia nr. 2318 din 06 mai 2017 by http://confluente.ro/stejarel_ionescu_1494069279.html [Corola-blog/BlogPost/362698_a_364027]
-
a cumpărat moartea în sicriu de plumb, foc veșnic în balans cu vântul ce încă mai flutură insomnii peste catasrgele bisericilor decapitate de fulgerele de lumină ce îmbracă întunericul în haină de piatră, inima mea, o rădăcină de spin încolăcind sicriul morții cu moartea ce în fiecare seară îmi dă acoperământul dimineții până la miezul nopții când gongul bate ora șase din zero infinit, cu un somn reglat cu regularea pământului. Referință Bibliografică: noaptea înserării / Stejărel Ionescu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția
NOAPTEA ÎNSERĂRII de STEJĂREL IONESCU în ediţia nr. 2318 din 06 mai 2017 by http://confluente.ro/stejarel_ionescu_1494069279.html [Corola-blog/BlogPost/362698_a_364027]
-
pustiu. - Ai rătăcit cărarea sălbatic bidiviu ? - Da!, mi-a șoptit pădurea ”venit-ai prea târziu !” Acum mă caut prin timpuri ca orbul în pustiu pierdut prin anotimpuri dorind să mă rescriu. Simt că m-ascund sub versuri ca giulgiul în sicriu și-aud din universuri ”e poate prea târziu !” *** Ciclul "Era să fiu poet" Referință Bibliografică: prea târziu / Ovidiu Oana Pârâu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1412, Anul IV, 12 noiembrie 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014 Ovidiu Oana Pârâu
PREA TÂRZIU de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1412 din 12 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1415779626.html [Corola-blog/BlogPost/379811_a_381140]
-
seară, au și dat alarma cei de jos de lângă morgă, unde era mortul: „Acum îl duce la groapă pe Părintele Felea!”. Într-adevăr, se auzea o căruță, o droșcă brașoveană, trasă de un cal, cu doi gardieni pe capră, ducând sicriul. Erau trei porți până la poarta principală și în liniștea nopții se auzea mersul calului. Noi stăteam sub pătură, era după ora 10, ora stingerii, nu ne mișcam. Acum începea prohodul. Toți cei 5000 de prizonieri politici din Aiud, asistați de
CHIP AL CHIPULUI DUMNEZEIESC de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 536 din 19 iunie 2012 by http://confluente.ro/Gheorghe_constantin_nistoroiu_omul_c_gheorghe_constantin_nistoroiu_1340103636.html [Corola-blog/BlogPost/359721_a_361050]
-
decât să faceți ceea ce doriți. Mortul nu mai aparținea familiei ci statului, până la coborârea acestuia în mormânt. Până în acel moment, până la plecarea militarilor, era exclusă prezența preotului. Familia nu avea dreptul nici măcar să bocească pentru a nu strica ceremonia militară. Sicriul, acoperit cu drapelul Republicii Socialiste România, a fost purtata de militari pe umeri cu pas grav, apăsat, în sunetul muzicii fanfarei militare, până la groapa pregătită pentru întoarcerea la începuturile omenirii. Maiorul și-a citit discursul pregătit din vreme. Abia ceva
XVII. ECOU RĂTĂCIT (INCURSIUNE ÎN ABSURD) de ADRIAN LIȚU în ediţia nr. 2120 din 20 octombrie 2016 by http://confluente.ro/adrian_litu_1476960339.html [Corola-blog/BlogPost/365363_a_366692]
-
în care l-a pregătit, deși relativ scurtă, l-a albit și l-a determinat să se apuce de fumat. Cei orânduiți în formație au prezentat arma spre onor după care, la comandă, au tras trei salve în aer în timp ce sicriul era coborât. La fiecare salvă trasă Albert, aflat în formația de prezentare a onorului, a avut senzația că trage asupra unei părți a ființei lui. După ceremonie au primit ordin să se îmbarce cât mai degrabă pentru a lăsa familia
XVII. ECOU RĂTĂCIT (INCURSIUNE ÎN ABSURD) de ADRIAN LIȚU în ediţia nr. 2120 din 20 octombrie 2016 by http://confluente.ro/adrian_litu_1476960339.html [Corola-blog/BlogPost/365363_a_366692]
-
IX. ELENĂ VASILIEVA: DUALITATEA MORALĂ A RUSSIEI - TRADUCERE DE IACOB C. ISTRATI, de Iacob Cazacu Istrati, publicat în Ediția nr. 2191 din 30 decembrie 2016. Au decedat 92 de persoane. Russia este în traur. Dar, în listele mele cu «gruz-200» (Sicriu cu persoana decedată, care este transportată la distanță) se află peste trei mii de persoane decedate la Donbass, identificate după nume. 3100 de persoane identificate. Stare de traur pentru ei nu se observă. Din contră, se hlizesc... În ultimii doi
IACOB CAZACU ISTRATI by http://confluente.ro/articole/iacob_cazacu_istrati/canal [Corola-blog/BlogPost/380441_a_381770]
-
liniște este primită și aceea, ca «Grad»-urile din Russia bombardează satele ucrainești, unde în fiecare casă locuiesc oameni: femei, bătrâni, copii. Citește mai mult Au decedat 92 de persoane. Russia este în traur. Dar, în listele mele cu «gruz-200» (Sicriu cu persoana decedată, care este transportată la distanță) se află peste trei mii de persoane decedate la Donbass, identificate după nume. 3100 de persoane identificate. Stare de traur pentru ei nu se observă. Din contră, se hlizesc...În ultimii doi
IACOB CAZACU ISTRATI by http://confluente.ro/articole/iacob_cazacu_istrati/canal [Corola-blog/BlogPost/380441_a_381770]
-
colegă care locuia în drum spre casa noastră, dar, de cele mai multe ori eram singură. Aproape de casă traversam un cimitir al eroilor, părăsit. Descoperisem acolo unele morminte a căror capace din beton erau date puțin la o parte și puteam zări sicriele din lemn putrezite și oasele din sicrie. Curiozitatea copilului era atât de mare, încât mai zăboveam lângă acele morminte, uitându-mă mai atent, la lumina zilei, înăuntrul lor. A fost primul meu contact cu existența morții și mi se părea
ALBA IULIA de VAVILA POPOVICI în ediţia nr. 2169 din 08 decembrie 2016 by http://confluente.ro/vavila_popovici_1481220799.html [Corola-blog/BlogPost/372930_a_374259]
-
noastră, dar, de cele mai multe ori eram singură. Aproape de casă traversam un cimitir al eroilor, părăsit. Descoperisem acolo unele morminte a căror capace din beton erau date puțin la o parte și puteam zări sicriele din lemn putrezite și oasele din sicrie. Curiozitatea copilului era atât de mare, încât mai zăboveam lângă acele morminte, uitându-mă mai atent, la lumina zilei, înăuntrul lor. A fost primul meu contact cu existența morții și mi se părea ceva de domeniul fantasticului. Nu îmi era
ALBA IULIA de VAVILA POPOVICI în ediţia nr. 2169 din 08 decembrie 2016 by http://confluente.ro/vavila_popovici_1481220799.html [Corola-blog/BlogPost/372930_a_374259]
-
teama turcilor, dar pe aceasta se poate distinge, săpată în piatră stema Țării Românești, ca semn că acolo odihnește domnitorul acesteia. La inițiativa fostului Patriarh al României Miron Cristea, în anul 1934, cu prilejul praznicului Sfinților Împărați Constantin și Elena, sicriul cu osemintele lui Constantin Brâncoveanu a fost strămutat din biserica Sfântul Gheorghe Nou și depus în Paraclisul Patriarhal, pentru a se săvârși cuvenita slujbă de pomenire. Apoi, a doua zi a urmat o procesiune, în cadrul căreia sicriul cu cinstitele oseminte
Sfinţii Martiri Brâncoveni / Drd. Stelian Gomboş by http://uzp.org.ro/sfintii-martiri-brancoveni-drd-stelian-gombos/ [Corola-blog/BlogPost/93346_a_94638]
-
Constantin și Elena, sicriul cu osemintele lui Constantin Brâncoveanu a fost strămutat din biserica Sfântul Gheorghe Nou și depus în Paraclisul Patriarhal, pentru a se săvârși cuvenita slujbă de pomenire. Apoi, a doua zi a urmat o procesiune, în cadrul căreia sicriul cu cinstitele oseminte a fost purtat, în sunetele clopotelor bisericilor, de-a lungul a mai multor străzi din București, și repuse în biserica Sfântul Gheorghe Nou, unde se află și astăzi. Prin aceasta, s-a dat cuvenita cinstire celui care
Sfinţii Martiri Brâncoveni / Drd. Stelian Gomboş by http://uzp.org.ro/sfintii-martiri-brancoveni-drd-stelian-gombos/ [Corola-blog/BlogPost/93346_a_94638]
-
cerului sfârtecat de fulgere fără ecou cobora cu fiecare picătură de ploaie pe eterna verticală pe care o învață în fiecare toamnă frunzele. -Dar viața, viața ce e? -Viața e un arc de cerc, ca un curcubeu, între leagăn și sicriu. -Atunci de ce mă simt uneori atât de înghesuit în unghiul obtuz descris de linia vieții și segmentul de dreapta judecată? Îngerul tăcu... și-și scutură aripile umede peste ultimul meu semn de întrebare. Referință Bibliografică: Geometrie cu înger în ploaie
GEOMETRIE CU ÎNGER ÎN PLOAIE de FLORIN T. ROMAN în ediţia nr. 2349 din 06 iunie 2017 by http://confluente.ro/florin_t_roman_1496756500.html [Corola-blog/BlogPost/359012_a_360341]
-
trupul meu făcută. De-al tău dor inima-mi frâng De te pierd, doar zac și plâng. Doamne, rău m-ai blestemat De iubire să nu scap, Aer îmi e pana, sunt viu Mort de-oi fi - fi-va-mi sicriu!... 5. Prefacerea în tril... De-ai să te-ntorci, am să-ți trezesc fiorul De a iubi o singură femeie Am să aprind în tine o scânteie Ce va încinge-n trupul tău iar dorul. În nopți de basm noi
IZVOARELE VIETII, ANTOLOGIE 2009 de VALERIA IACOB TAMAŞ în ediţia nr. 252 din 09 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Izvoarele_vietii_antologie_2009.html [Corola-blog/BlogPost/367279_a_368608]
-
vii?”/ “Vă întreb...”. La unele dintre ele chiar ea își răspunde, la modul cel mai serios și mai chibzuit, care nu reflectă nicicum vârsta de adolescentă în devenire, imprimându-le sensuri aforistice: “veșnicia e carte/ cu file de-adevăr/ în sicriu de hârtie”/ “Geneză”. O altă întrebare pe care și-o pune este cea legată de iubirea pe care încă nu a cunoscut-o. Însă, pentru a se putea pregăti pentru o astfel de stare, poeta-copil consideră necesar a se informa
CAFEA CU ZÂMBET DE REBELĂ DE ANA MARIA GÎBU de ANA MARIA GÎBU în ediţia nr. 1130 din 03 februarie 2014 by http://confluente.ro/Fata_casei_de_artar_recenzi_ana_maria_gibu_1391409674.html [Corola-blog/BlogPost/341162_a_342491]
-
un tango al poeziei”/ “Dans”. Surprinzător, ea tratează lumea și din punct de vedere social, grija ei fiind asociată fenomenelor naturii care o inspiră necontenit: “în jungla urbană/ ridurile apei/ înghit amurgul/ ascuns în iarbă/ țin la suprafață/ un pian sicriu/ cântec neterminat”, “oameni în zbateri sălbatice/ plutesc/ spre nicăieri”...”pustiurile-și sapă gropi/ în suflete de stele/ pe valuri ucigașe/ îngerii/ își cos aripile/ pânze la bărci”/ “Pânze la bărci”. La ea, “Greva foamei” este un joc de-a v-
CAFEA CU ZÂMBET DE REBELĂ DE ANA MARIA GÎBU de ANA MARIA GÎBU în ediţia nr. 1130 din 03 februarie 2014 by http://confluente.ro/Fata_casei_de_artar_recenzi_ana_maria_gibu_1391409674.html [Corola-blog/BlogPost/341162_a_342491]
-
ruși, toți vin la Biserică și sunt plini de Duhul Sfânt. Ne rugăm în fiecare dimineață la ora 7: „Doamne, mântuiește Sacramento!”. Eu am văzut puterea lui Dumnezeu. Odată mama era așa de bolnavă încât doctorii ne-au spus: „Cumpărați sicriul”. Dar ne-am rugat, i-au făcut frații ungere cu untdelemn și mama s-a vindecat. Există o forță extraordinară. Dumnezeu l-a vindecat apoi pe prietenul meu, care era paralizat de la genunchi în jos. Ne-am rugat și am
VIETI TRANSFORMATE de IOAN CIOBOTA în ediţia nr. 229 din 17 august 2011 by http://confluente.ro/Interviu_stefan_lepadat_vieti_transformate.html [Corola-blog/BlogPost/360857_a_362186]
-
Părintelui Ilie Cleopa, a păscut vitele schitului patru ani de zile, fiind un suflet foarte nevoitor și singuratic. La 14 septembrie 1933, la Înălțarea Sfintei Cruci, nevoitorul monah Gherasim și-a dat sufletul în mâinile lui Iisus Hristos, culcat în sicriul pe care singur și-l făcuse drept pat în care dormea noaptea. Până în anul 1935, Constantin a păscut oile Schitului Sihăstria, împreună cu alți frați, în smerenie, ascultare, rugăciune și studierea Sfinților Părinți. Părintele Ilie Cleopa ne povestea: În anii în
DESPRE CONCEPŢIA ŞI VIZIUNEA PĂRINTELUI ARHIMANDRIT CLEOPA ILIE CU PRIVIRE LA PĂRINTELE DUHOVNICESC ŞI IMPORTANŢA ACESTUIA ÎN VIAŢA CREŞTINULUI... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1068 din 03 decembrie by http://confluente.ro/Despre_conceptia_si_viziunea_stelian_gombos_1386060411.html [Corola-blog/BlogPost/363067_a_364396]
-
o păpușă de lut, un om mic, pe care îl împodobeau cu panglici, cârpe colorate, iar pe cap îi puneau o coajă de ou roșu, păstrată de la Paști. Acesta se numește Caloianu. Îl puneau pe o scândurică sau într-un sicriu mic, bine încleiat și i se simula înmormântarea și pomana. Era trimis în cer pentru a cere pornirea apelor. Fetele formau cortegiul funerar. Ele mergeau pe la case, ducând Caloianul cu lumânări aprinse și bocind: „Caloiene, Iene,/ Du-te-n cer
OBICEIURI ŞI TRADIŢII ÎN TIMP DE VARĂ ÎN SATUL ROMÂNESC DE ALTĂDATĂ de ELENA BUICĂ în ediţia nr. 558 din 11 iulie 2012 by http://confluente.ro/Elena_buica_obiceiuri_si_traditii_elena_buica_1341998292.html [Corola-blog/BlogPost/340691_a_342020]