477 matches
-
altfel - ai celorlalte religii recepte din România comunistă? Dacă opera internă de ecarisaj în spațiul eclezial, politic, academic și cultural a eșuat lamentabil, care mai sunt atunci vocile inatacabile ale discernământului moral? Toamna smintelilortc "Toamna smintelilor" Guvernul la DNA și sinodalii BOR la CNSAS. În toamna anului 2007, aceste vești au constituit smogul depresiv al dezbaterii publice românești. Atât instituția chemată la administrarea binelui comun, cât și oamenii chemați la slujirea Binelui suprem escamotează confruntarea cu poverile trecutului. În ambele situații
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
care, printr-un uz recurent, îi asigură oricărui retor ortodox o anumită credibilitate eclezială. Astfel utilizată, tradiția decade în tradiționalism și își falsifică misiunea. Fără să se limiteze la transmiterea unui „tezaur de credință” - rezumat în formula Crezului, în deciziile sinodale, tipicul liturgic sau tratatele exegetice și dogmatice ale Părinților -, Tradiția predă comunității Bisericii nu atât o metodă de lucru, cât mai ales o așezare sau, altfel spus, un cadru existențial pentru exercițiul de recunoaștere a adevărului. Tradiția transmite nu propoziții
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
și este foarte probabil ca și astăzi ele să furnizeze materialul didactic și catehetic de bază în toate școlile sau academiile teologice de tradiție ortodoxă. Până foarte recent, majoritatea familiilor de creștini români dispunea doar de aceste două versiuni- textul sinodal sau versiunea Cornilescu -, deși ambele sufereau de anacronism filologic și inconsistență teologică. La ce mă refer? În primul rând, la neputința multor credincioși „de rând” de a înțelege vocabularul arhaic atât al ediției Cornilescu, cât și al ediției sinodale (ușor
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
textul sinodal sau versiunea Cornilescu -, deși ambele sufereau de anacronism filologic și inconsistență teologică. La ce mă refer? În primul rând, la neputința multor credincioși „de rând” de a înțelege vocabularul arhaic atât al ediției Cornilescu, cât și al ediției sinodale (ușor remaniată în ultimele decenii). Mai important însă, este vorba despre o inconsistență teologică rezultată - în versiunea sinodală cel puțin - din traducerea Vechiului Testament prin juxtapunerea versiunii ebraice standard (numită textul masoretic, folosită și astăzi în cultul mozaic), respectiv a
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
În primul rând, la neputința multor credincioși „de rând” de a înțelege vocabularul arhaic atât al ediției Cornilescu, cât și al ediției sinodale (ușor remaniată în ultimele decenii). Mai important însă, este vorba despre o inconsistență teologică rezultată - în versiunea sinodală cel puțin - din traducerea Vechiului Testament prin juxtapunerea versiunii ebraice standard (numită textul masoretic, folosită și astăzi în cultul mozaic), respectiv a Septuagintei (tradusă în grecește cu aproximativ două secole înainte de Hristos și folosită chiar de către redactorii Evangheliilor în referințele
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
este greu de făcut diferența. ÎPS Bartolomeu se recunoaște smerit ca un simplu „ostenitor” - sau chiar „pălmaș al Scripturii” - într-o tradiție de „trei secole” care-i numără pe Șerban Cantacuzino (1688), Ioan Bob (1795), Andrei Șaguna (1858), autorii ediției sinodale din 1914 (București), Nicodim Munteanu, respectiv Vasile Radu și Gala Galaction (care au lucrat împreună în perioada interbelică). Pe lângă un cuvânt lămuritor de orientare generală, noua ediție- într-un format grafic impecabil - beneficiază de importante și concise introduceri istorice și
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
Reabilitarea lecționaruluitc " Reabilitarea lecționarului" Pentru a întări această „regulă de adevăr” (după expresia lui Irineu al Lyonului) în lectura Scripturii, cred că o viitoare ediție a Bibliei poate beneficia de câteva îmbunătățiri. Pentru a împlini scopul nobil al prezentei ediții sinodale, singurul lucru care lipsește este lecționarul 1. De dimensiuni reduse, acest veritabil manual liturgic de lectură a Sfintei Scripturi este folosit în mod curent, în Biserica Ortodoxă cel puțin, aproape numai de către preoți. Lecționarul cuprinde indicațiile privitoare la lectura zilnică
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
la natura lui Hristos.Ea este una după Întemeietorul ei, deoarece este zidită nu pe oautoritate omenească, ci pe adevărul lui Hristos ca Fiu al lui Dum-nezeu, și pe adevărul Sfintei Treimi. Plinătatea acestui adevăr a fostîncredințată Bisericii ca ierarhie sinodală.Sobornicitatea Bisericii exprimă plinătatea vieții în Hristos. Eapoate fi reprezentată local prin comunitatea celor botezați în frunte cuepiscopul hirotonit canonic și în comuniune cu Sinodul episcopilor.Apostolicitatea Bisericii este apoi continuitatea sa în tradiția li-turgică, apoi canonică și duhovnicească cu
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
voinței dată omului de Dumnezeu. Despre lucrările Conciliului de la Efes, vezi G.D. Mansi, Sacrorum Conciliorum nova et amplissima collectio, Florentiae et Venetiis (1759-1798), continuată de J.B. Martin și L. Petit până la Conciliul de la Vatican (1870) (Paris, Arnhem, Leipzig, 1901-1927). Părinții sinodali au condamnat pelagianismul în ședința a IV-a din 16 iulie 431, cu câteva zile înainte de a fi aruncat anatema și asupra doctrinei orientale similare a nestorianismului. Atât Pelagius, cât și Nestor erau erudiți de mare cultură care încercau să
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
Pietro Scoppola, Raniero La Valle, Luigi Macario, au spus "nu" abrogării. În 1981, referendumul privind legea în favoarea avortului s-a finalizat cu 68% voturi pentru menținerea ei. În același timp, asistăm la sfîrșitul colateralismului organizațiilor Acțiunii Catolice sub efectul curentului sinodal. În aceste mișcări, care fuseseră niște agenți electorali foarte eficienți ai DC, se auzeau critici severe la adresa unui partid considerat ca simplu gestionar al puterii și mai puțin investit cu idealul creștin. În cadrul acestora exista tentația pentru "alegerea religioasă", concentrarea
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
cazul episcopului de Porto, Monseniorul António Ferreira Gomes, ceea ce l-a costat zece ani de exil între 1959-1969; alții vedeau în catolicism baza unei ordini autoritare și ierarhice, în timp ce în opoziția deschisă se dezvolta un catolicism progresist, încurajat de restructurarea sinodală. Aceste opțiuni diferite pe timpul dictaturii deschideau calea spre libertatea de a alege a catolicilor portughezi, odată ce libertățile fuseseră reobținute. Ei au fost încurajați de scrisoarea pastorală colectivă a episcopatului din iunie 1974, privind "contribuția creștinilor la viața socială și politică
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
temeți și de asemenea nu vă rușinați, cum veți răspunde la judecată atunci când nu vorbele, ci înseși faptele voastre vă vor judeca? Căci ați judecat pe cel obidit și nu ați consolat pe cel căzut și rănit. Și totuși, forul sinodal, care a trebuit să infirme sau să întărească această injustă sentință, tace de atunci și până acum; caterisirea, care procedural nu este încă executorie, a devenit operantă prin decizia practică a Securității. Chiar din ziua de 6 octombrie, câțiva membri
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
versiune revizuită a Noului Testament (1993) și altele. A îndrumat revistele „Mitropolia Olteniei“, „Mitropolia Moldovei și Sucevei“ și „Glasul Bisericii“, a încurajat apariția mai multor lucrări teologice. Reprezentant de seamă al ecumenismului românesc, a făcut parte din mai multe delegații sinodale care au vizitat alte Biserici, a condus delegații în vizite peste hotare: Biserica Ortodoxă din Finlanda (1971), Biserica Ortodoxă Siriană a Răsăritului din Malabar - India (1976), Biserica Ortodoxă Rusă (1978), Biserica Ortodoxă Bulgară (1983), Biserica Armeană (1983), Arhiepiscopia misionară din
Personalităţi ieşene: omagiu by Ionel Maftei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91547_a_93092]
-
1976), Biserica Ortodoxă Rusă (1978), Biserica Ortodoxă Bulgară (1983), Biserica Armeană (1983), Arhiepiscopia misionară din America (1978). Ca patriarh al Bisericii Ortodoxe Române a promovat relații de colaborare cu toate bisericile ortodoxe, precum și cu celelalte biserici creștine. A condus delegații sinodale române care au vizitat Patriarhia Ecumenică, Patriarhiile din Bulgaria, Austria, Suedia (toate în 1987), Patriarhia Rusă (1988) etc. Ca urmare a invitației ce i-a fost adresată în zilele de 7-9 mai 1999, Suveranul Pontif Papa Ioan Paul al II
Personalităţi ieşene: omagiu by Ionel Maftei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91547_a_93092]
-
prin experiența a trei căsătorii, toate eșuate. Ziarele vremii, Gândirea sau Floarea de foc, i-au găzduit sute de articole. Sandu Tudor are cărți de memorii. În urmă cu zeci de ani, în liniștea și tihna turlei sau a Bibliotecii sinodale de la Mânăstirea Antim, el încă se întâlnea cu marii teologi și cărturari ai „Rugului Aprins”: Sofian, Ghiuș, Vasile Voiculescu, Stăniloae, Anania, Scrima, Petroniu, Broga, Anton Dumitriu, Alexandru Mironescu, Ioan Kulâghin. Sunt 50 de ani de la moartea (1962) monahului-poet al „Rugului
Academia bârlădeană și Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/783_a_1506]
-
consumarea Încercărilor, el notează: „Și după ce și-a isprăvit (syntelesas) toate Încercările (panta peirasmon), diavolul s-a Îndepărtat (exact: „a stat departe de El”) până la momentul potrivit (achri kairou)”. Traducerile românești consultate (Noul Testament de la Bălgrad, 1648, Biblia de la 1688, Biblia sinodală, Cornilescu, Anania) propun un calc incomprehensibil: „până la o vreme”. Textul grecesc spune totuși un lucru limpede: că diavolul s-a retras din fața lui Isus, fără să se recunoască biruit, și că va reveni „la momentul potrivit”. Ei bine, Luca nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
În românește Textul de față este rodul Întârziat al câtorva ani de mirări și nedumeriri legate de versiunile românești recente ale Bibliei. Traducând din scrierile Părinților Bisericii am constatat că, adesea, atunci când aceștia trimiteau la pasaje din Vechiul Testament, Biblia ortodoxă sinodală nu putea fi utilizată. Nu este vorba numai de infidelitatea traducerii (prezentă și ea), ci de un viciu de viziune și de metodă. Voi lua aici În discuție Biblia apărută În 1982, cu binecuvîntarea Sfîntului Sinod al Bisericii Ortodoxe Române
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
Gala Galaction, Vasile Radu și episcopul de atunci, Nicodim Munteanu”. Într-o scurtă secțiune finală voi face câteva remarci și despre ultima diortosire, datorată Î.P.S Bartolomeu Anania, apărută În 2001. Viciu de metodă Care este metoda traducătorilor Bibliei sinodale, din 1936 până astăzi? Aș numi-o „metoda amestecului surselor”. În prefața din care am citat adineauri se spune că traducerea Vechiului Testament s-a realizat „după textul Septuagintei, confruntat Însă și cu textul original ebraic”. De fapt, nu este
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
unor pasaje ori capitole și 2) inversarea ordinii unor capitole sau versete (Exod, Proverbe, Siracidul, Iezechiel etc.). Cu această chestiune ating punctul central al textului de față. Urmărind neconcordanțele dintre cele două Biblii și raportându-ne apoi la versiunea ortodoxă sinodală, vom obține un grafic pe baza căruia vom putea oferi un diagnostic. Pentru divergențele dintre LXX și TM folosesc excelentul capitol IV, redactat de Olivier Munnich, din La Bible grecque des Septante. Sfârșitul cărții Exodului. În LXX instituțiile cultice sunt
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
2). Aceste câteva cazuri inventariate vorbesc de la sine. Părinții Bisericii storceau la maximum sensurile Septuagintei, transformând cuvintele cele mai neînsemnate, mai umile, pe care uneori ne este lehamite să le traducem, În adevărate bijuterii spirituale. Până aici am citat versiunea sinodală ortodoxă din 1982, ale cărei vicii urcă Însă până la versiunea din 1936 (gândită totuși bine În intenție). În 2001, Î.P.S. Bartolomeu Anania a publicat o altă diortosire a Bibliei făcută, se scrie pe o contrapagină, „după Septuaginta”. Desigur, am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
n-am făcut decât să respectăm textul LXX. În al doilea rând, poate la fel de important, am recuperat zecile de interpretări patristice care pleacă tocmai de la această omonimie pentru a da o interpretare cristologică intrării lui Israel În pământul făgăduinței. Bibliile sinodale, Întrucât preferă să ortografieze diferit cele două nume, evacuează dintr-un condei toată tradiția exegetică patristică din jurul acestui personaj. Cu „arca lui Noe” lucrurile nu sunt chiar atât de incendiare, dar merită spus că am optat pentru „arcă” și nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
toate privilegiile și pretențiile, medievale și premoderne, ale Bisericii catolice față de alte Biserici creștine, funcțiile și serviciile religioase. Infailibilitatea papei și idolatria pseudocreștină a persoanei pontifului vor face loc unei funcții petrine, aflată în slujirea întregii creștinătăți și în cadrul structurilor sinodale și conciliare; fundamentalismul biblicist, tendințele separatiste și provincialismul regional de natură protestantă vor fi respinse în favoarea unei Bisericii responsabile față de lume și a unei "libertăți a creștinului" iluminate, care nu manifestă nici orgoliu moralizator, nici intoleranță dogmatică; de asemenea, tradiționalismul
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
diecezan, care supravegheau și coordonau învățământul confesional prin senatul școlar. Episcopul Ioan Popasu a fost hirotonit în ziua de 15 august 1865 de mitropolitul Andrei Șaguna împreună cu episcopul Aradului, Procopie Ivașcovici. A doua zi, la Sibiu, a avut loc ședința sinodală, în care s-au stabilit o serie de atribuții de perspectivă pe care noul episcop urma să le îndeplinească în reactivata Episcopie a Caransebeșului. Ajunge la Caransebeș în 20 august 1865, unde din vechea episcopie nu găsește decât o reședință
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
Bucovina, la care a subscris și românul trădător Aurel Onciul, a fost sortită eșecului, deoarece CNR a cerut intervenția armatei române, care curăță provincia de trupele ucrainene. Într-o atmosferă de liniște, pe 28 noiembrie 1918, la Cernăuți, în Sala Sinodală a Palatului Mitropolitan, s-au deschis lucrările Congresului General al Bucovinei (99 reprezentanți ai populației Bucovinei, invitații minorităților și delegații Basarabiei și Transilvaniei) a cărui ședință istorică a fost prezidată de Dionisie Bejan. Congresul a hotărât: „Unirea necondiționată și pentru
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
și în alte orașe din țară și din străinătate, făcând minuni de genul acesta cu echipa lui de eroi. Se spune că Biserica Mihai Vodă a fost translată (mutată) circa 300 metri cu diferență de nivel de 5 m. Palatul Sinodal de 9000 de tone (cea mai grea clădire posibilă mutată) a fost transportat circa 10 m. Muncitorii lucrau pe o temperatură de minus 18-20 de grade. Așa au fost mutate blocuri cu locatari în ele, trezindu-se oamenii dimineața la
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]