1,240 matches
-
franceză apărute în „Iașul literar”, „Orizont”, „Secolul 20”, „Viața românească”, în mare parte incluse într-o amplă antologie din 1966. A mai semnat versiuni în românește, rămase în reviste, din Proust, Sartre, Robbe-Grillet. De excepțională acuratețe și expresivitate sunt și tălmăcirile din literatura italiană (Emilio Cecchi, Pirandello ș.a.), traducerea romanului Ghepardul al lui Lampedusa fiind distinsă cu un premiu al Uniunii Scriitorilor (1964). Un alt premiu al Uniunii Scriitorilor i s-a decernat în 1977, pentru transpunerea în limba română a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287237_a_288566]
-
exemplificată a literaturilor europene, în spiritul „Bibliotecii universale” inițiate de Heliade. Chiar el a tradus din Teocrit, Apollonios din Rhodos, Lucian, Seneca, Horațiu, Dante, Shakespeare, Herder, Bürger, Schiller, Goethe, Byron, Uhland, Lamartine, G.-M. Legouvé, Saint-Marc Girardin, George Sand. Alte tălmăciri au dat I. Heliade-Rădulescu, D. Bolintineanu, B. V. Vermont, G. Baronzi, V. D. Păun, Miron Pompiliu ș.a. La A.P. au mai colaborat cu studii de istorie, pedagogie, lingvistică și medicină Al. Zanne, V. A. Urechia, N. Densușianu, I. Al. Lapedatu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285222_a_286551]
-
scriitor german originar din România. La începutul activității sale de traducător, P. se îndreaptă spre alcătuirea unor cărți destinate copiilor, transpunând câteva texte de Mihai Eminescu, George Coșbuc, Tudor Arghezi. Rezonanța acestui demers îl determină să își încerce forțele în tălmăciri de poezie și proză scurtă contemporană. În revistele „Rumänische Rundschau” și „Neue Literatur” publică traduceri din versurile și narațiunile lui Miron Radu Paraschivescu, Geo Dumitrescu, Radu Stanca, Alexandru Andrițoiu, Constantin Țoiu ș.a. Un efort mai îndelungat de transpunere l-a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288710_a_290039]
-
secretar de ambasadă la Berlin, apoi atașat și consilier de legație (1894, 1896) și funcționar superior (secretar al Ministerului de Externe). În 1913 ținea lecții la Institutul pentru Studiul Europei Sud-Orientale. În 1880 G. era distins cu Premiul Academiei Române pentru tălmăcirea cărții a IV-a din Istoriile lui Herodot, publicată însă în 1902. Va da în transpunere românească alte trei volume ale Istoriilor, tipărite la Berlin (1894) și București (1912, 1915). Traducerea din Herodot e făcută după original și însoțită de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287257_a_288586]
-
Lyrik [Lirica românească], Viena, 1969; Vârstă de aur - Aranykor, București, 1975; A kőben a tanúság [Mărturie în piatră], Timișoara, 1977; Földi üzenet [Solie terestră], București, 1979; Mich reut es nicht... Nachdichtungen aus der rumänischen und Weltliteratur [Nu-mi pare rău... Tălmăciri din literatura română și universală], București, 1987. Repere bibliografice: Nicolae Mărgineanu, Zoltán Franyó la 70 de ani, TR, 1957, 22; Petre Păscu, Franyó Zoltán la 70 de ani, GL, 1957, 31; Jánosházy György, Szépségek és botlások, KOR, 1959, 1; Jánosházy
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287079_a_288408]
-
și (auto)manieră. Tot acum, o temă pregnantă e arta, sustrasă „Timpului-timp” și cucerind „clipa eternă” prin facultatea ei regală de a da formă. Poetul a tradus din limba franceză, distingându-se prin integrala versurilor lui Baudelaire (1991) și prin tălmăcirea lui Léopold Sédar Senghor. A mai tradus din Jacques Chessex, Jean Joubert, Khalil Gibran ș.a. Antologiile Poezia pădurii (I-V, 1998-1999) și Cinegetica (I-III, 2003), cuprind texte din literatura română și universală referitoare la pădure, vânătoare și pescuit. SCRIERI
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286116_a_287445]
-
cuprinzând transpuneri din nuvelele scriitoarei italiene Anna Maria Ortese, îi urmează, întinsă pe multe decade, o carieră de traducător preponderent din literaturile anglo-saxone. De-a lungul anilor a colaborat cu recenzii, note de călătorie, interviuri cu scriitori britanici și americani, tălmăciri în „Luceafărul”, „România literară”, „Secolul 20”. A fost distinsă cu Premiul Asociației Scriitorilor din București în 1979 pentru traducerea romanului Darul lui Humboldt de Saul Bellow, în 1984 pentru versiunile la două romane ale lui Lawrence Durrell, Clea și Mountolive
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289123_a_290452]
-
1979 pentru traducerea romanului Darul lui Humboldt de Saul Bellow, în 1984 pentru versiunile la două romane ale lui Lawrence Durrell, Clea și Mountolive (încheind astfel transpunerea în românește a Cvartetului din Alexandria, începută de Catinca Ralea), în 2000 pentru tălmăcirea romanului Sexus al lui Henry Miller. Uniunea Scriitorilor a premiat-o pe traducătoare pentru Tropicul Capricornului de Henry Miller în 1997, iar în 2000 pentru întreaga activitate. În 2002 primește Diploma de apreciere din partea Departamentului de Stat al SUA pentru activitatea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289123_a_290452]
-
versiunea latină a cărții lui Antonio de Guevara (Horologii Principum sive de vita M. Aurelii imperatoris, datorată lui M. Wunckelius, în 1606), cuprinde viața împăratului roman Marc Aureliu, scrisorile lui către regele Siciliei, precum și sfaturi privitoare la educație și cârmuire. Tălmăcirea mai conține aforisme, pasaje scoase din autori antici și moderni și din Biblie. Dintre numeroasele povestiri întrețesute în cuprinsul romanului celebră a devenit El villano del Danubio (Țăranul de la Dunăre), în care un țăran dârz, de pe țărmurile sălbatice ale Dunării
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286445_a_287774]
-
cronici dramatice în gazeta ieșeană „Comedia” și în „Rampa”, iar ulterior trimite revistei bucureștene „Comedia ilustrată” o suită de corespondențe referitoare la spectacolele Teatrului Național din Iași. Acum mai colaborează cu note, recenzii, cronici literare și muzicale și cu numeroase tălmăciri (din Jean Cocteau, Walt Whitman, Maxim Gorki, Guillaume Apollinaire, André Gide, Oscar Wilde, Friedrich Nietzsche, Peter Altenberg, Romain Rolland ș.a.) la „Politica”, „Universul literar”, „Adevărul literar și artistic”, „Dimineața”, „Viața literară”, „Orizontul”, „Bilete de papagal” ș.a. După terminarea liceului vine
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287366_a_288695]
-
în 1967, denunță, fără nerv, într-un cadru de melodramă, venalitatea și parvenitismul unor medici. Mai interesante sunt Neguțătorul de ochelari și Interpretări la cleptomanie (apărute în volumul Teatru, 1968), mici jocuri dialogale de un fantezism cvasiurmuzian. În schimb, în tălmăciri (farsa Maestrul Pathelin, după un anonim francez, un fragment din Hamlet de Shakespeare, Ana Fierling și copiii ei, după Mutter Courage de B. Brecht, comedii de Molière: Mizantropul, George Dandin, Avarul, Domnul de Pourceaugnac, părți din Gargantua de Rabelais, poeme
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285438_a_286767]
-
multe detalii de atmosferă autohtonă dovedesc darul observației spontane, contrastând cu pesimismul artificios al pasajelor de poem filosofic. Între manuscrisele poetului se mai află traducerea intitulată Împărătesc sânual spre statornicia adevăratei fericiri omenească, după o scriere cu conținut iluminist, o tălmăcire din Aug. von Kotzebue și fragmente din Nopțile lui Young. Ar fi transpus în românește versuri sârbești „despre lauda răsăritului soarelui” (însoțindu-le cu o, personală, „laudă a apusului”), și, din grecește, „romanțuri” morale și filosofice. SCRIERI: [Versuri], în Poezia
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288766_a_290095]
-
și pila, reluată din „Oltul”, aparțin lui Al. Macedonski. Din Lamartine se tipărește poezia Bonaparte, în transpunerea lui C. D. Aricescu. Alte traduceri sunt făcute de Al. Radu, Maria I. Casabianu și Grandea. Către muza sa de Antioh Cantemir, în tălmăcirea lui Costache Negruzzi, se republică drept omagiu pentru înaintași, așa cum se reproduce și Introducerea lui V. Alecsandri la ediția de scrieri ale lui C. Negruzzi din 1872-1873. R. Z.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290270_a_291599]
-
să intre în spațiul dificil al traducerilor încă de pe băncile liceului, când se ostenea cu Uhland și Goethe. În atenția sa au stat, de asemenea, Heine, Adelbert von Chamisso, R.M. Rilke, Bialik, Uriel Birnbaum și îndeosebi Jacop Gropper, mai toate tălmăcirile rămânând însă risipite în presa vremii. SCRIERI: Pustnicul. Sorin Bătrânul, Iași, 1914; Alexe Tudor, Iași, 1914; De pe stâncă, Iași, [1922]; Priveliști și impresii din fuga trenului, Iași, 1926; Poemele resemnării, București, 1940. Repere bibliografice: Carol Drimer, Studii critice, II, Iași
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287118_a_288447]
-
politice, deși regulamentul interzicea orice manifestare de acest gen. În 1941, este acreditat ministru plenipotențiar al țării noastre în Japonia. Aici a desfășurat, între altele, o foarte susținută activitate de propagare a valorilor culturale românești. A mijlocit cea dintâi, probabil, tălmăcire din opera lui M. Eminescu în limba japoneză. Impetuos precum în viața politică, debutează B. și în literatură, semnând, în 1915, volumul Rânduri de la frontieră. Experiența războiului a folosit-o în alte două volume, Zile de energie (1918) și Zile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285542_a_286871]
-
A. Rosetti, Ion Ghica și V.A. Urechia. În fiecare număr apar traduceri din scriitori ca Horațiu, Lenau, Goethe, Heine, Ossian, Byron, Poe, Longfellow, Leopardi, Montesquieu, Hugo, Maupassant, O. Mirbeau, H. Lavedan, Elena Văcărescu, A. L. Kielland, Petőfi, Tolstoi. Cele mai multe tălmăciri, mai ales din limba franceză, sunt făcute de Gr. D. Pencioiu, din engleză transpune Dem. Moldoveanu, iar Ludovic Leist din limba rusă. Vintilă C.A. Rosetti studiază contribuția lui C.A. Rosetti la dezvoltarea literaturii originale, citând documente referitoare la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289357_a_290686]
-
trei ani ai vieții petrecuți la Bacău, se mută cu familia la București, unde urmează cursurile liceale la Colegiul „Sf. Sava” și Liceul „Gheorghe Șincai”, perioadă de lecturi precoce, în original, din literaturile engleză, americană și franceză, cu încercări de tălmăcire a unor texte dintre cele mai dificile. Aparițiile în periodice sunt postume: în „Luceafărul”, la o lună de la moartea sa, în „România literară”, „Cronica”, „Jalons” (transpuneri în franceză de Constantin Crișan), „Art et Poésie”, „New York Span” (în engleză de Sandra-Marina
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285976_a_287305]
-
Babilonului, deci și pe Daniel - care se găsea acolo împreună cu trei tovarăși (Azaria, Anania, Mișael). Daniel se rugă și ceru îndurare Dumnezeului-Unic ca să-l scape de la pieire. In timpul nopții, el avu o revelație din care înțelese visul ca și tălmăcirea lui. Impăratul Nabucodonosor rămase uimit de știința lui Daniel și îi aduse daruri, îl lăudă; recunoscând atotputernicia zeului străin, îl eliberă din sclavie, îl înobilă și îl numi șeful tuturor înțelepților. Daniel a rămas multă vreme la curtea Babilonului în
Astrologia odinioara si azi by Constantin Arginteanu [Corola-publishinghouse/Science/295559_a_296888]
-
Citind cu atenție scrierile părinților bisericii, de la Sf. Augustin la Sf. Toma, se simte că doctrina lor este șovăitoare în această privință. Totul se reduce la întrebarea: se poate sau nu prezice viitorul? Dar istoria Vechiului Testament este plină de tălmăciri și oracole. Iosif și Daniel își explică visele și totți profeții anunță viitorul. Cunoașterea anterioară a Venirii lui Mesia, este o dogmă admisă de Biserică, care nu mai poate fi înlăturată. Deci viitorul este hotărât de Dumnezeu, iar omul îl
Astrologia odinioara si azi by Constantin Arginteanu [Corola-publishinghouse/Science/295559_a_296888]
-
are în vizor problemele satului, adică a majorității populației de la noi, și nu cea care bagatelizează în mod nerușinat subiectul atunci când nu eludează complet „drama lui moș Ion în perioada de tranziție”. Îmbinarea de cuvinte „întuneric, frig, sărăcie” are o tălmăcire ușoară. Pentru a evita eventualele erori și exagerări, e recomandabil să urmărim doar șirul ei sinonimic. Așadar: întârzieri de luni de zile ale plății salariilor și a pensiilor, chiar așa infinitezimale cum sunt, și deci imposibilitatea de a cumpăra măcar
[Corola-publishinghouse/Science/2015_a_3340]
-
și poeme, București,1916; Émile Zola, Greșeala abatelui Mouret, București,1920; Al. Dumas, Cei trei mușchetari, București, 1922; Georges Rodenbach, În exil, București, 1925; Edmond Rostand, Samariteanca, București, 1927; Émile Verhaeren, Hercule, București, 1937; M. Guyot, Solidaritate, București, 1946; Două tălmăciri - Émile Verhaeren, Maurice Magre, București, 1946. Repere bibliografice: Mihail Dragomirescu, „În surdină”, CVC, 1910, 847-848; Grigore Tăușan, Un traducător rar, „Viitorul”, 1913, 1870; C. Sp. Hasnaș, „Opt portrete”, FLR, 1913, 11; Al. Hodoș, „Din alte zări...”, „Minerva”, 1916, 2651; Tudor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288760_a_290089]
-
Apoftegmata („viiața și orânduiala, vorbele și așăzământul a mulți filosofi vechi”), Ithica ieropolitica („sau filosofiia învățătoarea de firea, cu simvolii și cu închipuiri aleasă”), Învățătură dulce sau Livada înflorită -, ajungând chiar la Esopia, pe care a tradus-o din greacă. Tălmăcirile sale nu au fost tipărite, unele s-au pierdut, iar cele mai multe se găsesc la Biblioteca Academiei Române. Aproape la fel de vie era și preocuparea pentru istorie, ilustrată mai întâi de traducerea a două cronografe rusești, apoi de realizarea (prin copiere, compilare și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288070_a_289399]
-
serial dedicat lui Dostoievski - însemnări în care domină nota senzațională, alături de un acid ton polemic, incriminând panslavismul. E semnalată apariția traducerii integrale, datorată lui Al. Popescu-Telega, a romanului Don Quijote de Cervantes și se vorbește despre Din jale se întrupează Electra, tălmăcire din Eugene O’Neill făcută de Petru Comarnescu, piesa fiind jucată la Teatrul Național din București. Alți colaboratori: N. Olt (D. Nicolescu-Olt), Dem. I. Iliescu Palanca, Victor George Dumitrescu, Nichifor Crainic, Septimiu Bucur, Eugen Victor Popa. I.I.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288982_a_290311]
-
români”, unde debutează în 1934, „Hotarul”, „Decalog”, „Festival”, „Muguri literari”, „Pământul”, „Biruința”, „Revista societății «Tinerimea Română»”, „Afirmarea”, „Flamuri”, „Viața literară”, „Buna Vestire”, „Cuvântul” ș.a. Inițiază o grupare a scriitorilor tineri, primită cu interes. Își vede tipărite două plachete de poezie: Tălmăciri din mine (1936) și Fata Morgana (1938). Lirica lui P. nu a avut timp să se elibereze de stângăciile și naivitățile începutului.Totuși, multe fragmente, mai ales cele cu valoare concluzivă într-un poem, anunțau un autor capabil să se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288767_a_290096]
-
timbru aparte. La el expresionismul exaltării, al cântecului de izbândă coexistă cu simbolismul stărilor crepusculare. Poezia e plină de vitalitate, iar bucuria de a trăi în armonie cu toate elementele ce compun lumea pare imposibil de zdruncinat. Titlul primei cărți, Tălmăciri din mine, vorbește despre sinceritatea absolută, despre fervoarea celui care vrea să ia viața în piept. În poeme precum Tunet de primăvară, Crez tânăr, Avânt predomină verbul „vreau”: „Vreau viscolul pribegiei,/ Iureșul de asalt al vijeliei./ Sunt un brad pe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288767_a_290096]