1,138 matches
-
care / Îi face pe smintiți să-și pună ștreangul / Sau să se-nece [...] Ci eu vă amintesc că din Milan / Voi trei pe Prospero l-ați izgonit, / Lăsându-l cu-a sa fiică pradă mării! / Și marea v-a plătit ticăloșia; / Căci soarta, care-amână, dar nu uită, / A asmuțit asupra voastră apa, / Și țărmul, și puterile. Acestea / Ți-au luat, Alonso, fiul, și-ți vestesc / Sfârșit încet, mai crud ca cel năprasnic, / Pândindu-te, în fiecare clipă, / În tot ce faci
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2881]
-
pretext: nu și-a ars carnetul de partid, pentru că știa că odată cu dispariția acestuia, nu se șterg și amintirile și oricum "altceva trebuia "ars" - știm prea bine cu toții ce anume, ca să nu mai lungim vorba (mentalități, năravuri, diverse urme ale ticăloșiei etc.)"181. Geo Dumitrescu declară că a avut o orientare spre stânga încă de la început, de la revista Albatros, epocă în care nu era de dorit să aibă o asemenea orientare - "despre care, la drept vorbind, nu prea știam mare lucru
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
prea mult succes, încercând să vândă proprietăți modeste la prețuri mari). Singurul agent cu oarecare succes este Roma, care se dovedește că nu se dă în lături de la nimic pentru a fi câștigătorul, dar nici ceilalți nu scapă de microbul ticăloșiei și lăcomiei, punând la cale tot felul de lucruri stupide, încercând să îi păcălească pe clienți, pârându-se unii pe alții, doar-doar vor fi ei câștigătorii, desfășurarea competiției părând să demaște dimensiunea dezumanizantă a competiției în capitalism. MANIFEST DESTINY Sintagma
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
ucide. În astfel de momente, eseul biografic pe care îl scrie pare sufocat de monștrii nemerniciei. Petru Groza ar fi „o prostituată a trotuarului politic”, Petru Dumitriu a scris o carte (Drum fără pulbere) care este, pur și simplu, „o ticăloșie”, la celălalt capăt al istoriei N. Titulescu e un conservator „factice și formal”, un copil prost crescut, viclean și feroce când e cazul, în fine - un spirit flexibil, prea flexibil, anxios, lipsit de loialitate, mereu la pândă. Inconfundabilul, irepresibilul P.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288654_a_289983]
-
judiciar (1972), subintitulată „nuvelă inspirată dintr-un caz rezolvat de lucrătorii de la Miliția orașului Câmpina”, romanul Zborul harpiilor (1972), mai bine realizat sub raportul coagulării faptelor decât cele precedente, dar tezist, cu antiteze marcate ideologic (comuniști și legionari, eroism și ticăloșie etc.), așa cum vor fi și Baladă pentru locotenent (1975), Înfrângerea lui Thanatos (1977), Paloma și taifunul (1979) și Sărutul meu pentru întreaga lume (1982). Povestirile și nuvelele din Noaptea despărțirilor (1980) sunt, în mare parte, localizate în lumea satului sau
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290434_a_291763]
-
se încadra într-un plan abil, șiret, îndrăznesc să afirm. Văzându-se ajuns într-o situație fără ieșire, căzut în mâna (colții) inamicilor săi, care nu l-ar fi iertat, personajul, care, fără doar și poate, este o victimă a ticăloșiei Corbului, ticluiește un plan abil de a scăpa. Mai întâi, se jeluiește, pentru a-l impresiona pe Crocodil, acuzând răutatea fără margini a Hameleonului. După aceea rostește discursul impresionant, mai sus reprodus și comentat. După care trece la atac, dovedindu
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
vor avea câștig de cauză. De aceea, tot ceea ce face ulterior el însuși este semnul unei resemnări, al unei renunțări. Lupta cea mare, pentru Bine-Adevăr-Frumos a fost definitiv pierdută: Inorogul nu se mai poate împotrivi, doar el, unei invazii a ticăloșiei și a răului generalizat. Și atunci acceptă compromisul; în doze mici, dar îl acceptă. Nu mai are superbia de a renunța, de a muri pentru o idee, ci își dorește cu multă ardoare să fie un învingător și în această
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
care le cumulează, duse în absolut, comportă riscul unei anumite devitalizări. Toate gesturile sale, toate cuvintele sale, toate deciziile sale sunt efecte previzibile ale unui rol ale cărui margini nu le poate, nu are cum să le depășească. Hameleonul, în ticăloșia sa, este mai autentic, mai viu din punct de vedere literar; ura Corbului, interesele meschine pe care le apără, țesând în permanență intrigi, îi pompează mai mult sânge în vene. Ca orice imagine ostentativă a perfecțiunii, Inorogul convinge în măsura în care întruchipează
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
se hotărăște chiar să încerce să-l convingă pe Corb să renunțe la planul său, de a urca Strutocamila pe tron, dând peste cap toate ierarhiile firești. Deconspirându-i toate aceste lucruri Cucunosului, pasărea cea hrăpăreață, Brehnacea nu comite nici o ticăloșie. Pasajul trebuie citit cu atenție și se va vedea limpede că Brehnacea nu renunță ușor la adevăr: "Așédară, Brehnacea, de la Lup despărțindu-să, întâi cu Cucunozul să împreună, căruia toată înțelepciunea și filosofiia Lupului îi povesti și precum adevărată hotărârea Strutocamilei
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
vis urât care i-a întunecat firea nobilă și l-a rupt de origini. Există un moment-cheie când Șoimul se trezește la realitate și are revelația (cuvântul nu este forțat) că nimic nu justifică profunda incorectitudine și lipsa de caracter, ticăloșia pe care era pe cale să le folosească împotriva unui nedreptățit care, la urma urmelor, nici măcar nu era inamicul său personal: "Șoimul, chipul înșelăciunii ce făcea și mărimea fărălegii ce isprăviia de a doa oară socotind și răzehitind, așijderea dreaptă și
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
de a-i spune Corbului adevărul în față, fără teama de a intra în dizgrație. Deloc întâmplător, în partea a X-a a cărții, Șoimul reia întreaga istorie, punând cum trebuie accentele și scoțând în evidență, răspicat, dreptatea Inorogului și ticăloșia Corbului. El este singurul personaj care poate deveni un raisonneur, căruia autorul are încrederea să-i încredințeze importanta misiune de a relua, cu amănunte și în cea mai bună tradiție retorică, întreaga poveste a conflictului dintre Inorog și Corb, dintr-
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
Liliacului este ironic, el știe că tirania nu va permite o bună vecinătate, dar nu pierde ocazia să mai demaște o dată adevărul pe care ceilalți îl țin zăgăzuit în inimile lor, din teamă sau din lașitate, din interes sau din ticăloșie. Oricum, trebuie observat că, în afara Inorogului și a Lupului, Liliacul este singurul personaj din roman care își permite să rămână singur, împotriva tuturor, de dragul dreptății. Un alt rejectat, Vidra, ispăsește păcate anterioare, deci își merită soarta. Înțelepciunea pe care Liliacul
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
véchea și rânceda pizmăluire"7. El are, deci, îndrăzneala de a acuza de fățărnicie o hotărâre care liniștea apele agitate ale confruntării politice. Atent la nuanțe, Ciacalul știe că, deși nu lipsită de vină, Vidra a rostit totuși, cu toată ticăloșia sa înnăscută, adevărul: anume că întreaga șaradă nu era decât o strategie de a-l impune pe tronul epitropiei animalelor pe Strutocamila, deși firea nu-l recomandă pentru așa ceva. Când astfel de revoltați, precum Vidra, Ciacalul, Liliacul au posibilitatea de
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
de acolo, înoată pe sub el. Iar oamenii vin aducându-și vasele, ulcioarele. Apoi, când oamenii scot apă, creaturile apar de sub lemnul plutitor, sar pe mal și îi apucă cu o mare putere și îi mănâncă. Atâta despre răutatea înnăscută și ticăloșia crocodililor"7. Chiar dacă ilustrul erudit de la finele Antichității sesiza doar ticăloșia animalului, trebuie să observăm că acesta nu este doar rău, viclean, ci că are, iată, și inteligența de a aștepta momentul oportun; are, altfel spus, răbdarea necesară, știe să
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
ulcioarele. Apoi, când oamenii scot apă, creaturile apar de sub lemnul plutitor, sar pe mal și îi apucă cu o mare putere și îi mănâncă. Atâta despre răutatea înnăscută și ticăloșia crocodililor"7. Chiar dacă ilustrul erudit de la finele Antichității sesiza doar ticăloșia animalului, trebuie să observăm că acesta nu este doar rău, viclean, ci că are, iată, și inteligența de a aștepta momentul oportun; are, altfel spus, răbdarea necesară, știe să-și dozeze acțiunile. Crocodilul nu mai este un simbol al instinctului
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
Era pe timpul când Bunul Dumnezeu împreună cu Sfântul Petru cobora pe pământ, ca să vadă cum o mai duc oamenii. Izbit de mulțimea răutăților întâlnite în lume, Sfântul Petru zise către Domnul Atotțiitorul: Doamne, pentru ce mai ții lumea aceasta cu atâtea ticăloșii și nu o prefaci deodată în praf și pulbere?! Cum să o pierd Petre, zise Dumnezeu. Mai sunt atâția oameni buni și atâția copilași nevinovați pe pământ. Cu ce sunt ei vinovați ca să piară?! Păi, pierde-i numai pe cei
Istorioare moral-religioase by Valeriu Dobrrescu () [Corola-publishinghouse/Science/851_a_1786]
-
care Georges Duroy își îndreaptă privirea spre D-na de Marelle 145, reprezintă un fel de victorie posibilă a femininului. Maupassant schițează portretul moral destul de controversat al Parizienei, care, pentru a-și satisface curiozitatea, nu se oprește în fața secretelor, înșelăciunilor, ticăloșiilor 146. Maupassant constată că: "leur morale flexible de Parisiennes n'aurait pas tenu longtemps devant la certitude du secret" [Maupassant, Bel-Ami, p.72]. Cele care nu se adaptează noii morale, cum este doamna de Walter, apar ridicole și isterice. Dotate
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
nu mai este ornamentala, ci esențială pentru descifrarea lumii: "Le théâtre devient vision du monde" [Bury, p.81]. Metaforă teatrului revine frecvent în românul secolului al XIX-lea pentru a denunța ipocrizia societății care ascunde sub aparențele de onestitate diferite ticăloșii. Acesta este laitmotivul românului realist/naturalist, care are ca obiectiv să pătrundă și să dezvăluie realitățile în profunzime. Lumea esențelor se transformă în lumea aparentelor, este vorba despre o nouă percepere a lumii fondată pe "predicatele înșelăciunii și falsității" [v.
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
la care ai ajuns și smulge-te cu voință nestrămutată de a fi OM, ființă rațională care nu numai că poți deosebi binele de rău, ci îl poți realiza. Și vei reuși! Înțelegând și părându-ți rău pentru starea de ticăloșie morală în fața lui Dumnezeu, Care te-a făcut ființă curată, neîntinată (punându-ți în fața ochilor minții imaginea copilului nevinovat) și pe care în chip conștient o pervertești și o denaturezi de la scopul ei, coborând-o la o stare mai prejos
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
semnul ce-l va pune în fruntea fiecăruia: semnul tau în grecește, adică Crucea. „Și Domnul i-a zis: Treci prin mijlocul cetății, prin Ierusalim, și însemnează cu semnul crucii pe frunte, pe oamenii care gem și plâng din cauza multor ticăloșii” (Iezechiel 9, 4). În latinește, din Vulgata: „Et dixii Dominus ad eum: Transi per mediam civitatem în medio Ierusalim et signa thau super frontes virorum gementium...”. În Apocalipsa Sfântului Ioan (7, 3) găsim pecetluirea celor 140 de mii din toate
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
au putut vorbi din cauza slăbiciunii și durerilor acute. Am încercat o discuție cu domnul Constant, cu privire la arestarea sa: Nu mai interesează faptul acesta acum, mi-a spus cu lacrimi în ochi. Acum interesează un singur lucru: să nu murim în ticăloșie! M-a strâns de braț semnificativ și apoi, mai emoționat: Spune-le copiilor că-mi sunt dragi și le mulțumesc. Mircea Vulcănescu era și mai slăbit. Ion Nedelescu era totuși neastâmpărat. Printre gemete și oftaturi care n-ar fi dorit
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
comune. Polițistul Ghițescu, care ne simpatiza, plângea și striga: „Să nu ne lăsăm, fraților!”. Timpul trecea fără să ne dăm seama. Eram încleștați ca într-o ultimă mărturisire a vieții noastre și doream din adâncul inimii să nu murim în ticăloșie. Când simțeam amorțirea în tot corpul, ne trezeam înspăimântați, ca și cum ne-am fi prăbușit. Dar ne veneau puteri noi de la Dumnezeu și reușeam să ne menținem în încrâncenarea împotriva căderii și morții. Domnul Puiu Teodorescu, din fața mea, mi-a șoptit
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
celula mea, în care stăteam, eram singur, și mi-a zis: Domnule (până atunci fusesem „mă” și „bandit’), te rog să mă ierți dacă te-am bătut! Am familie, copii... Fie ți milă! M-am uitat la el, am înțeles ticăloșia lui sufletească și i-am răspuns. Dar nu m-ai bătut niciodată. Mai întreabă și pe la alte celule. Cam așa făceau toți. Pe fețele lor se citea spaima și groaza. Dar după vreo trei săptămâni situația s-a liniștit. Sovieticii
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
în fața lui Dumnezeu duce la corectitudine în raporturile cu semenii și cu creația. Pe aceasta au reușit s-o distrugă comuniștii. Până nu ne vom veni în fire, să ne întoarcem la starea de conștiință, vom suferi din pricina propriei noastre ticăloșii. Nu Dumnezeu ne pedepsește, ci noi înșine. Șef de echipă Când am isprăvit școala de zidari am vrut să urmez o școală de maiștri constructori: numai cu opt clase generale și depășind vârsta de 42 de ani nu mi s-
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
tuturor fariseilor oricât de titrați ai vieții publice românești de ieri și de azi, care se fac că nu observă virtuțile care caracterizează în realitate pe un legionar adevărat și se miră, chipurile, când aud vorbindu-se de „legionari blânzi”. Ticăloșia acestei atitudini este evidentă și se poate spulbera prin logica bunului simț. Căci una din două: sau legionarii nu sunt blânzi, și atunci înseamnă că nu mai există legionari în România - căci dacă ar exista, ce de răzbunări ar fi
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]