523 matches
-
picior de bărbat, încălțat cu bocanci soldățești, o mână, un trunchi de femeie, tăiat oblic și cu sânii dezgoliți, o masă însângerată ce putea să fi fost un copil mic, un băiețandru cu corpul subțire rămas întreg, numai capul complet turtit, fără dinți și mânjit de creier. Ah, cum se învinovățea biata maică-sa că îl trimisese pe el și nu mersese să stea ea la coadă !... Acești nefericiți, cele mai lovite victime, se aflau chiar în capul cozii, lângă peretele
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
să plece. Fapt e că Lastarria hotărî să fumeze o țigară și tocmai și-o dusese la gură, cînd observă că istoricul scotea un pachet cu cele mai proaste țigări naționale, un pachet de hîrtie, pe jumătate Îngălbenit și cam turtit, Își ducea o țigară la gură și Începea imediat să dea semne de nervozitate fiindcă firele de tutun i se lipeau de buze, Lalo Bello parcă uitase unde se află și - să nu-ți vină să crezi - Începu să scuipe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
de clasa a treia al trenului care circula pe ruta Varșovia-Petersburg. Unul dintre ei era scund, de vreo douăzeci și șapte de ani, cu părul cârlionțat și aproape negru, cu ochi cenușii, mici, dar arzători. Nasul îi era lat și turtit, fața cu obrajii proeminenți; buzele lui subțiri schițau necontenit un surâs insolent, ironic și chiar răutăcios; însă fruntea îi era înaltă și bine făcută, înfrumusețând partea de jos a feței, conturată într-un mod cam lipsit de distincție. Pe chipul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
și apăru o nouă siluetă. Era un domn de vreo treizeci de ani, destul de înalt, spătos, cu un cap enorm și cu o claie de păr creț și roșcat. Fața îi era cărnoasă și rumenă, buzele groase, nasul lat și turtit, ochii mici, înotând în grăsime și ironici, de parcă ar fi clipit mereu spre cineva. În ansamblu, toată înfățișarea îl arăta destul de impertinent. Era îmbrăcat cam murdar. Mai întâi deschise ușa exact atâta cât îi trebuia ca să-și bage capul. Capul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
obsesii ale unui popor în ridicare. Cine colindă satele noastre nu se poate să nu le considere ilustrative pentru soarta românească. Fie ele sate de munte - și atunci casele înghesuite se sprijină și se reazemă unele pe altele, scunde și turtite ca de o frică seculară, cu ulițe monotone care plimbă truda oamenilor și cu ferestre mici și închise ca inima țăranilor, inconștienți din mizerie -, fie ele sate de șes, cu case răsfirate și curți fără garduri, reliefând prin depărtările lor
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
pic decât un cap de cui, cu două piciorușe. Știam ce este, l-am aruncat imediat, bucuroasă că am mai scăpat de o „ureche”. Acum Îmi pare rău”, Își aduce aminte Alină Tăcu. Portret de securist: „Era gras, cu nasul turtit”... Supravegherea agresivă a familiei era evidență chiar și pentru vecini. Iată ce scria un copil, fiica unei familii vecine, despre securistul „plantat” pur și simplu În fața casei: „Am dat teza la mate. Alină are iar „codită”. Azi a fost unul
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
mate. Alină are iar „codită”. Azi a fost unul Într-un trabant verde deschis. Era Îmbrăcat Într-o geaca de catifea (parcă În dungi) maro. O șapca pe cap la fel. O bluză albă pe dedesubt. Era gras, cu nasul turtit. De sub șapca i se vedea par cârlionțat, perciuni mari. La ora 14 a plecat. Era cu botul mașinii la „stejar”. Avea o vedere extra spre Alină. L-am poreclit Sobo (sobolul pentru că avea nasul că sobolița din Degețica)”. Despre această
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
ei astigmatice, aș fi fost victima unei iluzii fabulatorii, deoarece Pendulul m-ar fi făcut să cred că planul de oscilație Îndeplinise o rotație completă, Întorcându-se În punctul de plecare, În treizeci și două de ore, descriind o elipsă turtită - elipsa Învârtindu-se În jurul propriului ei centru cu o viteză unghiulară uniformă, proporțională cu sinusul latitudinii. Cum s-ar fi rotit oare dacă punctul ar fi fost fixat În vârful cupolei Templului lui Solomon? Poate Cavalerii Încercaseră și acolo. Poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
și strigă spre una dintre fetele care stătea ceva mai departe, În fața bancului: Winnie! Asta ești tu, uită-te! Ținu figurina În sus și o făcu să meargă legănîndu-și șoldurile. Winnie țipă. Avea o față cu o diformitate, un nas turtit, o gură țuguiată și vocea foanfă. Uite ce-a făcut! le spuse ea colegelor. Celelalte fete văzură și se puseră pe rîs. Len mai adăugă ceară la sîni și pe fund. Apoi o făcu să se miște mai afectat. — O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
uită la ceas. — Cred c-ar fi bine s-o luăm din loc. Se Întoarseră la mașină. Ea scutură pledul, iar el Îl Împături și-l puse Împreună cu paharele În portbagaj. Acolo unde fusese pledul era un pătrat de iarbă turtită. Era păcat, Într-un loc atît de frumos: călcă peste el, Îndreptînd iarba cu picioarele. În tot acest timp, mașina stătuse În soare. Ea se urcă și aproape că-și fripse piciorul cînd atinse pielea fierbinte a scaunului. Reggie se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
scoase cascheta, ștergîndu-i interiorul cu o batistă, apoi Își suflă nasul. În spatele lui era un șir de case, Întunecate, care se proiectau pe cerul aproape Întunecat. Uitîndu-se prin praful rotitor, Kay văzu că una dintre case era aproape demolată - fațada turtită, adusă la starea de moloz și grinzi, de parcă s-ar fi aflat sub cizma pusă la Întîmplare de un uriaș hoinar. — Ce a fost? Îl Întrebă ea pe gardian, În clipa În care coborî Împreună cu Mickey. Exploziv? Acesta Își puse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
bombelor. El o asculta dînd din cap. — Taunton, repetă el. Am fost acolo o dată. SÎnt niște cîrciumioare bune, din cîte-mi amintesc. Una se numește Ring - ai băut acolo? Proprietarul - Își strînse el pumnii - boxa. Un pitic, cu nas mare și turtit. Își ține o pereche de mănuși Într-un pahar, pe tejghea. Doamne! Oftă și-și Împreună brațele, pentru că trenul mergea acum mai lin. Ce n-aș da să fiu acolo acum! Cu un pahar de Black and White lîngă mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
la spate și un pic mai lung în față, lăsând expus vederii un gât atât de sensual, încât albeața lui pare indecentă. Râde și bea cu partenerii ei și ochii îi strălucesc înșelător. — Bobby! Bobby! Ce faci aici? Este figura turtită, ca de clătită, a uneia dintre clientele doamnei Pereira, o belgiancă. Tânăra care vrea vești de la sora ei: cum o cheamă? Ga... Gal.... Gan... Gannay? Este nerăbdătoare, curioasă și înaltă, cu mâinile cutreierând după scrumieră, împroșcând stropi de gin, mișcând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
cantități apreciabile de lapte și lână mixtă. Conformația este caracteristică, formatul corporal dolicomorf cu aspect piriform. Capul este alungit, fin, uscățiv, cu profil convex, urechile mari atârnânde; gâtul este subțire, puțin alungit și purtat oblic. Trunchiul este alungit și îngust, turtit lateral; coastele slab arcuite caracteristic animalelor de stepă. Pieptul este relativ strâmt și puțin arcuit; crupa potivit de lungă și largă, însă teșită. Linia superioară a corpului este ușor convexă dinainte spre înapoi. Coada la Karakul de Botoșani este caracteristică
Rase autohtone de ovine ş i caprine by Pascal Constantin () [Corola-publishinghouse/Administrative/91660_a_93181]
-
în tipul morfoproductiv de lapte. Trunchiul este piriform, alungit, cu linia superioară ascendentă ateroposterior și talia mijlocie. Capul este mic, cu aspect uscățiv și fin, profilul nasului drept Îla 7580% din indiviziă și concav. Aproximativ 50 % din efective prezintă coarne turtite lateral, striate, de lungime 15 - 40 cm. Urechile sunt mijlocii și au poziție semilăsată, fiind acoperite cu păr scurt și neted. țapii prezintă inferior un smoc de păr de lungime 6 - 8 cm denumit barbișon. Gâtul mijlociu ca lungime, potrivit
Rase autohtone de ovine ş i caprine by Pascal Constantin () [Corola-publishinghouse/Administrative/91660_a_93181]
-
al cortului uriaș de circ. Artiștii așteptau cu nerăbdare, pregătindu-se pentru actul de deschidere, purtând măștile lor înfricoșătoare de commedia dell’arte. Puștii din public purtau și ei câte ceva pe fețe, suveniruri la suprapreț de la standurile de afară. Nasuri turtite și coroiate, ciocuri. Priveau în toate părțile, majoritatea entuziasmați și bucuroși. Câțiva erau totuși stingheriți, își dădu ea seama. Măștile și celelalte decorațiuni din toată lumea făceau, cel mai probabil, ca arena de circ să semene cu o scenă dintr-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
nisipoși, pe jumătate închiși, îmi spune, până și în sacul de dormit, în mijlocul deșertului, am dormit mai bine decât aici, cu tine. Gura lui emana un miros de pantofi vechi, așa că mi-am întors fața în direcția opusă, către mutra turtită a ceasului deșteptător, care a început să sune exact în clipa aceea, iar el a mormăit, de câte ori ți-am spus să pui ceasul în camera lui Noga, și m-am ridicat printr-o smucitură, razele soarelui mă orbeau, ce te-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
al lui Spunkmeyer. Era mai bătrân decât cel din urmă, dar și mai urât. În afară de un anumit număr de puncte comune cu Sulaco, printre care spatele lat, avea brațele unui marinar chior pomenit în vechile povești cu pirați, un nas turtit care ar fi descumpănit și pe cel mai priceput chirurg plastic și o cicatrice oribilă care-i deforma gura și-i impunea un rânjet perpetuu. În acest caz chirurgia estetică ar fi fost eficace, dar el ținea la cicatricea lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
farfuria în care apărea hrana. După trei săptămâni de somn profund, era înfometat, dar nu uitase comentariile culinare proprii fiecărui soldat.) Ce-i chestia asta? ― Ouă, tâmpitule, răspunse Ferro. ― Știu cum arată un ou, handicapate. Eu vorbesc de șmecheria asta turtită, gălbejită și prost prăjită pe-o parte. ― Turte de porumb, parcă. (Era Wierzbowski. Atinse cu degetul porția lui și adăugă:) Băi, dar ce-aș mai mânca noște poontag arcturian. Vă amintiți? Hicks, așezat în dreapta lui, își ridică repede ochii din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
apropie de cilindri. ― Tuburi de stază. Material standard pentru un laborator medical de această importanță. Șapte tuburi. Fiecare conținând un specimen. Lucrurile acestea aflate în suspensie semănau cu niște mâini tăiate, cu prea multe degete. Acestea creșteau dintr-un corp turtit, a cărui epidermă fără culoare aducea cu pielea tăbăcită, fină, translucidă. Niște pseudobranhii pluteau leneș în fluidul de stază. Nu erau vizibile organe de văz sau de auz. O coadă prelungea partea de jos a acestor dihănii și se legăna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
o mașină ca lumea și vă găsesc portofelul pe care l-ați pierdut sau chiar și pe verișorul Jed pe care l-ați pierdut din vedere de-atâta vreme, făcu el dând o palmă afectuoasă consolei. Bijuteria asta e cam turtită, dar e a naibii de eficace. Gorman se aplecă peste umărul comtehului. ― Care e starea lor? ― Nu știu. EBP-urile sunt rezistente, dar nu intră în amănunte. Se pare totuși că sunt toți acolo. ― Unde? ― Colo sus, în stația de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
de spinare - nu soldăței din aceia, de-atunci. Vinul Îl fierbe Mătușa Domnica, la noi În bucătărie. Cu zahăr și piper și scorțișoară, de la noi - vinul de la ei, dar totul miroase a Mătușa Domnica. Soldații horpăiesc din cănile de tablă turtite și argintii și Încovoiate, de parcă n-ar fi Întregi, de parcă așa ar fi ele, gata-strâmbe de la fabrică. Horpăiesc soldații, dar nu prea vorbesc. Moș Iacob umblă de colo-colo, printre ei: le toarnă vin fiert din ceainicul nostru cel mare. Celor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
că am mai văzut ochelarii aceia pe undeva. Da, semăna cu unul din grupul celor trei care stătuseră lîngă focul din albia rîului noaptea trecută - cel cu favoriți exagerat de lungi și răsuciți puțin În sus, picioare arcuite și fața turtită. În plus, plasturele de pe bărbie și alifia de pe nas erau, fără Îndoială, semne ale Încăierării la care participase. — Poftiți, spuse el făcîndu-ne semn din bărbie și plecîndu-se adînc În fața Însoțitoarei mele. Îmi pare rău, dar vicepreședintele asociației și președinții celorlalte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
spunându-i lui Adam să nu mai stea în frig și să intre. Pfiu! Evident, tata nu face diferența între el și Adam, haha. Arunc o ultimă privire în oglindă. Arăt bine. Doar bine, totuși. Părul mi-e puțin cam turtit pentru că fata cu mutră plictisită care m-a spălat azi pe cap evident că nu a clătit tot balsamul. Nu o să mai pun piciorul în coaforul ăla. Și din nu știu ce motiv, cred că fața mea e mai roșie ca de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
dezmeticită și ea, o îndemnă, du-te, du-te, du-te. Da, spuse repede în receptor, da, bine. Peste cât timp pot veni? Dincolo de vălmășagul din creier, răzbătu în conștient, ca o alarmă, chipul bătrânei de la etajul întâi, cu nasul turtit de geam, fremătând de curiozitate, dornică să vadă și să știe tot. Din spatele ei, fotografiile de pe pereți, imobile în ramele lor, țintuite sub sticle, îi strigau, deschide, deschide fereastra, ai aburit cu respirația geamul, nu mai vezi nimic, hai repede
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]