617 matches
-
s-a ocupat și de organizarea unor activități culturale, printre multiplele sale preocupări, uneori foarte stresante. Simpozionul ”Caragiale”, desfășurat la Smederovo, în Serbia, în anul 2002, este un exemplu elocvent. Acest simpozion a fost organizat cu ocazia zilelor dedicate marelui umorist sârb Bronislav Nusic, un fel de Caragiale al confraților de peste Dunăre. În 2002 și 2003, preofesorul Lucian Pavel, va organiza ”Zilele Eminescu”, în fața intelesctualității de la belgrad și Novi Sad. Această manifestare, de mare răsunet, a organizat-o împreună cu poetul Adam
Mari personalități oltenițene by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1699_a_3145]
-
Din paginile revistei se desprinde un Caragiale cu nimic deosebit de cel a cărui imagine există în conștiința tuturor - sceptic, înarmat cu o ironie mușcătoare și cu un excepțional spirit de observație. „Gogoșile” și schițele din C. îl anunță pe marele umorist și satiric, atent la aspectele rizibile ale vieții de fiecare zi și gata să le surprindă semnificațiile sociale. Anecdota ascunde o cunoaștere excelentă a slăbiciunilor umane, aparențele sunt date la o parte pentru a se releva fondul cu mijloacele umorului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286292_a_287621]
-
o gloatăăG.Călinescu). Umorul și limbajul lui Creangă în ―Amintiri din copilărieși în ―Povestea lui Harap-Alb Mihail Sadoveanu îl situează pe Creangă alături de Ion Neculce, ca pe înaintașul și învățătorul său. Critica literară l-a situat pe Creangă printre marii umoriști ai lumii, umorul fiind o notă importantă a creației sale. El e un scriitor profund original datorită umorului său țărănesc. Arta de povestitor trebuie căutată în stilul oral al exprimării sale, stil încărcat cu expresiile înțelepciunii populare. Prin arta sa
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
e un scriitor profund original datorită umorului său țărănesc. Arta de povestitor trebuie căutată în stilul oral al exprimării sale, stil încărcat cu expresiile înțelepciunii populare. Prin arta sa originală, Creangă e un clasic al literaturii române, dar și un umorist printre umoriștii lumii, ―cu valoare universală, dacă prin universalitate înțelegem expresia cea mai înaltă a originalității naționale a unui scriitor.Originalitatea lui Creangă constă în arta povestirii, în umorul poveștilor, fantasticul folosit, erudiția paremiologică. În legătură cu erudiția paremiologică, Ion Creangă avea
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
scriitor profund original datorită umorului său țărănesc. Arta de povestitor trebuie căutată în stilul oral al exprimării sale, stil încărcat cu expresiile înțelepciunii populare. Prin arta sa originală, Creangă e un clasic al literaturii române, dar și un umorist printre umoriștii lumii, ―cu valoare universală, dacă prin universalitate înțelegem expresia cea mai înaltă a originalității naționale a unui scriitor.Originalitatea lui Creangă constă în arta povestirii, în umorul poveștilor, fantasticul folosit, erudiția paremiologică. În legătură cu erudiția paremiologică, Ion Creangă avea o cultură
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
Din punct de vedere al formei Creangă ascultă de legile generale ale morfologiei basmului, dar conferă narațiunilor lui valoare de parabolă. El redescoperă chintesențele general umane, lăsând loc moralistului care merge până în ascunzișurile ultime ale gândirii și ale rostirii și umoristului, care râde fiindcă nu vrea să plângă. Dacă adăugăm la aceasta și geniul său verbal, faptul că găsește în mod fericit cuvântul ce exprimă adevărul și cedează în mod uimitor inițiativa cuvintelor, Creangă dovedește că stăpânește pe deplin secretul Povestitorului
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
demiurgia cuvântului ... Umorul, se înțelege, rezultă din delicata punere în cumpănă a „sensuluiși a „expresieiîntr-un echilibru al acestora mereu primejduit „cu metodăși „restabilitcând ți se părea că aceasta nu mai este cu putință. Mare, rafinat „actortrebuie să fie, așadar, povestitorul umorist, chiar în postura de aievea! De numele lui Ion Creangă se leagă debutul lui N. Iorga în critica literară, în anul 1890, imediat după absolvirea Facultății de Litere a Universității din Iași, parcursă de precocele savant, cum se știe, în
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
undeva Milan Kundera "veselia și comicul erau unul și același lucru. În secolul al XVIII-lea, umorul lui Sterne și al lui Diderot sunt o amintire tandră și nostalgică a veseliei rabelaisiene. În secolul al XIX-lea, Gogol e un umorist melancolic: Dacă privim atent și îndelung o istorie nostimă, ea devine din ce în ce mai tristă, spune el. Europa și-a privit istoria nostimă a propriei existențe un timp atât de îndelungat, încât în secolul XX epopeea veselă a lui Rabelais s-a
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
le bel aujourd'hui". (n. trad.) Umma, comunitatea internațională a credincioșilor musulmani. (n. trad.) Citatele biblice trimit, la Biblia sau Sfânta scriptură tipărită sub îndrumarea Preafericitului Părinte Iustinian, București, 1968. Don Camillo, personaj de ficțiune creat în 1848 de scriitorul umorist italian G Guareschi. Preot de țară, el se confruntă frecvent cu primarul Peppone. Actorul Fernandel a contribuit la marea popularitate a personajului, pe care l-a interpretat în Mica lume a lui Don Camillo (1951). (n. trad.) " Nu există rău
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
Epigrame și epitafuri, 1925). Cinice sau glumețe, vezicante și surâzătoare, uneori licențioase ori mizând pe simple jocuri de cuvinte, producțiile epigramatice ale lui P. sunt lucrate atent, chiar și atunci când țâșnesc dintr-o inspirație de moment. Spontan, ca mai orice umorist, autorul nu pregetă să se angajeze în dueluri literare. Victimele sunt alese dintre scriitori (printre ei, surpriză, și frățânele Cincinat), dintre cei care se cred mai importanți decât sunt, actori, pictori, medici, oameni politici. În superbia unui Epilog se disimulează
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288737_a_290066]
-
din arhive și amintiri, cu acribie plămădită, de loc vitriolată, ba și cu umorul trebuitor, este o surpriză plăcută pentru mine care, până acum nu demult timp, nu-l știam pe Ștefan Boboc-Pungeștianu decât ca un însuflețitor al Cenaclului cu umoriștii lui “Păstorel”, des prezentat în rubrica cu epigrame de la Ziarul de Iași, împrospătată de fostul meu coleg de gazetărie post-decembristă Constantin Iurașcu - Tataia. Ion N. Oprea CAPITOLUL I Un interviu acordat de autor reporterei Petronela Cotea Mihai de la Radio Iași
Amprentele unor timpuri by ?tefan Boboc ? Punge?teanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84040_a_85365]
-
din activitatea ziaristică și, se pare, închis pentru caricaturile lui antisovietice. Între 1949 și 1954, e scenograf și director artistic la Teatrul de Păpuși din Pitești. Spirit critic ascuțit, fire lesne inflamabilă, prompt în replică și gest, A. este un umorist înnăscut. Grafica lui satirică e realizată cu mijloacele artei, efectul mizând îndeobște pe sugestie, prezentă atât în compoziție, cât și în jocul dintre desen și text. Ciclul consacrat lui Ion Ion e un adevărat „roman” al cetățeanului simplu, supus veșnic
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285365_a_286694]
-
a lui A., Dragodana. De dimensiuni reduse, drama are în centru conflictul dintre onoare, ce nu se poate păstra decât cu prețul vieții, și datoria perpetuării neamului. Prin dramatismul său, piesa amintește Săptămâna luminată a lui M. Săulescu. Instinctul de umorist irumpe, în schimb, în Falimentul zeilor, o parodie brodând cu mare libertate pe motivul Amfitrion. Olimpul ia uneori chipul mahalalei bucureștene, alteori pare consiliul de administrație al unei firme moderne. Teza antirăzboinică e estompată de acțiunea plină de antren și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285365_a_286694]
-
conceptualului și abstractului în forme și modulări empirice. „Lui S. îi este familiară gândirea cu concepte și noțiuni”, scria Șerban Cioculescu, „dar ariditatea lor primește corectivul ce l-am numit «debutonat», adică neceremonios, firesc, comunicativ, presărat de glume, deci propriu umoristului de rasă.” Maniera soresciană e de a privi „țărănește”, ponderat moromețian, abstracțiunile și stranietățile („se apropie de operă cu atitudinea simpatic ipocrită a unui Păcală: ce-o mai fi și asta?” - Tania Radu), cu un scepticism „frust”, care nu intră
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289796_a_291125]
-
Albă, Coasta Galeș, Peninsula Valea Neagră, Borzești. După eliberare (1954) practică avocatura intermitent, căci este reținut și eliberat de încă două ori, în 1956 și în 1957. Din 1964 revine și în viața literară, fiind mulți ani președinte al Clubului Umoriștilor Prahoveni. După decembrie 1989 participă la reînființarea Partidului Național Liberal, fiind, pe rând, vicepreședinte și președinte (1993-2000) al acestei formațiuni politice. Ministru al Justiției în perioada 1991-1992, deputat și senator liberal de Prahova, îndeplinește funcția de vicepreședinte al Camerei Deputaților
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287592_a_288921]
-
3 noiembrie): „Iată o Americă pe care o cunoaștem bine dintr-un trecut apropiat și despre care am crezut greșit că și-a pierdut din forță o dată cu alegerea la Casa Albă a unui musulman intelectual. Așa l-a numit un umorist al unui canal de televiziune foarte ascultat pe Barack Obama. Când romancierul israelian Amos Oz afirma că miracolul n-a constat în alegerea unui Negru, dar în aceea a unui intelectual, a fost vorba de un omagiu. A devenit apoi
Filmele din carte by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/5951_a_7276]
-
ad verecundiam, petitio principii, post hoc ergo propter hoc, legea noncontradicției, etica aplicată, argumentul ontologic etc. Motivul invocat de autori pentru întocmirea unei astfel de antologii stă în identitatea de structură dintre ideile de tip filosofic și anecdotele de tip umorist. Cu alte cuvinte, dacă dăm la o parte aparența facilă a bancurilor, dedesubt vom afla o schemă logică pe care o vom regăsi în alcătuirea marilor probleme filosofice. Cum s-ar spune, bufonii și gînditorii sunt mult mai apropiați decît
Hohotul filosofilor by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6775_a_8100]
-
Debutează editorial în 1938, cu volumul de proză scurtă Republica Barbă-Rasă (cu o copertă ilustrată de Perahim), semnat Paul I. Daniel, căruia i se adaugă, în 1945, Un sătul de viață. Autor de schițe și mici povestiri, D. e un umorist din a doua generație postcaragialiană. E comparabil - deși le rămâne inferior ca nivel estetic - cu predecesori mai vârstnici, precum I. A. Bassarabescu și G. Brăescu, scriitori față de care e mai „gazetăresc”, mai „ușor”, mai verbos și mai diluat. Se poate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286684_a_288013]
-
cu predecesori mai vârstnici, precum I. A. Bassarabescu și G. Brăescu, scriitori față de care e mai „gazetăresc”, mai „ușor”, mai verbos și mai diluat. Se poate presupune că la rândul lui va fi servit - alături de alții - drept model pentru unii umoriști de duzină din perioada 1948-1989. Universul scrierilor lui umoristice și (blând) satirice e înzestrat cu o pregnantă autenticitate; scriitorul a construit o mică lume „proprie” - o lume a mahalalei, configurată, evident, din observarea selectivă a realităților - și a înfățișat-o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286684_a_288013]
-
Idolul și Ion Anapoda, adaptare după G. M. Zamfirescu), comedii (Furtul secolului, premiată de revista „Moftul român”). Pentru libretul la Divanul persian (muzical după Mihail Sadoveanu) este distins cu Premiul Uniunii Compozitorilor. Scenariile sale obțin de două ori Premiul Asociației Umoriștilor și trei premii ale Asociației Profesioniștilor de Televiziune din România. S. inaugurează în 1955 colecția „Povestiri științifico-fantastice” (editată de revista „Știință și tehnică”) prin Meteoritul de aur. Într-o conjunctură nefavorabilă dezvoltării genului SF, în plină perioadă dogmatică, autorul reușește
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289517_a_290846]
-
să fie profesor la o școală de ofițeri din București, publicând astfel și o carte, Educația socială a națiunei armate (1914). Participă la campania din 1916, își pierde brațul drept și este făcut prizonier. În lagăr își descoperă vocația de umorist și, întors la Iași, semnează prima culegere de proză - Vine doamna și domnul gheneral (1918). Se stabilește în București, unde scoate „foaia de educație militară și cetățenească” „Pregătirea” (1918-1919), pe care o scrie aproape singur. Din 1919, maiorul B. începe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285853_a_287182]
-
1928, 51; G. Călinescu, „Conașii”, ALA, 1935, 782; Biberi, Études, 67-69; Sebastian, Eseuri, 413-419; D. I. Suchianu, Les „Amintiri” de M. Braesco, MOM, 1938, 941; Lupi, Umorismo, 20-21; Călinescu, Ist. lit. (1982), 782-785; Vianu, Arta, II, 135-137; Petru Comarnescu, Romanul unui umorist, TIL, 1943, 2069; Matei Călinescu, „Vine d-na și d-l gheneral”, GL, 1958, 17; Niculae Gheran, Gh. Brăescu, București, 1963; Șerban Cioculescu, Gh. Brăescu - memorialist și romancier, RL, 1971, 7; I. Sârbu, Gh. Brăescu - antologic, CRC, 1971, 38; Crohmălniceanu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285853_a_287182]
-
, revistă satirică săptămânală scoasă la Pesta de la 5 ianuarie 1867, de Iosif Vulcan. Este, de fapt, numele sub care își continuă apariția revista „Umoristul”. După mai bine de patru ani, la 7 martie 1871 - odată cu retragerea lui Iosif Vulcan de la conducere -, își mută sediul la Arad, unde trece sub direcția lui M.V. Stănescu-Arădanul. Opt ani mai târziu, în octombrie 1879, revista a reapărut la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287385_a_288714]
-
M.V. Stănescu-Arădanul. Opt ani mai târziu, în octombrie 1879, revista a reapărut la Gherla unde, după trei ani, la 10 martie 1881, avea să și dispară. O serie nouă apare între 1901 și 1903. Păstrând întru totul orientarea programatică a „Umoristului”, mai ales în perioada când apărea la Pesta, G.s. publică scrieri în proză, poezii și piese de teatru cu caracter satiric, cele mai multe nesemnate ori semnate cu pseudonime sub care se ghicește adesea numele lui Iosif Vulcan. În genere, literatura apărută
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287385_a_288714]
-
constante a lui I. Pop-Reteganul. Au apărut aici doine și hore din Transilvania și Banat, strigături satirice, cimilituri, snoave, legende și povești. Începând cu anul 1901, revista reapare la Arad, sub îngrijirea lui I. Russu-Șirianu și I. Suciu. Comparată cu „Umoristul”, de la care preia nu numai programul, ci și modul de prezentare, G.s., deși a apărut o perioadă îndelungată, rămâne o publicație de mai mică însemnătate. I.H.C.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287385_a_288714]