2,524 matches
-
pupitru pe Gustavo Dudamel, amintim: Franz Lehár: Wiener Frauen, Émile Waldteufel: Patinatorii.Valse, op. 183; Johann Strauss fiul: Nu există decât un oraș, imperial, Viena, Polka op. 291; Josef Strauss: Poftă de viață. Polka rapidă op. 121, Johann Strauss fiul: Urletele subterane ale lui Mefisto,Vals, op. 101 și Noi suntem atât de neliniștiți Polka rapidă, op. 413. Dar și compoziții de Franz von Suppé: Uvertura la opereta Dama de pică, Johann Strauss fiul: Pepita-Polka, op. 138, Quadrille de la Rotonde, op.
De Anul Nou, Tritsch Tratsch - Polka sub bagheta lui Dudamel, la Wiener Philhamoniker by Magdalena Popa Buluc () [Corola-website/Journalistic/105882_a_107174]
-
felul. Cu ferestrele sparte, luminată ca un brad de Crăciun te-a ademenit cu beteala multicoloră a promisiunilor. Universul meu, prea strâmt pentru deșertăciunile tale. Tu, călător cladestin, ai trecut doar că să tulburi poezia inimii mele, transformând-o în urlet. Am crezut, că undeva se va rupe veriga slabă din acest lanț al dezamăgirilor. Uscată de așteptări, creanga speranței a cedat lăsând iubirea suspendată între două lumi nemărginite, a mea și a ta! Referință Bibliografică: Lanțul dezamăgirilor / Angelina Nădejde : Confluențe
LANŢUL DEZAMĂGIRILOR de ANGELINA NĂDEJDE în ediţia nr. 1513 din 21 februarie 2015 by http://confluente.ro/angelina_nadejde_1424536763.html [Corola-blog/BlogPost/377467_a_378796]
-
țigăncile te scoală din morți... Băi, uite că vin fetele. Nu trebuie să audă nimic. V-am zis că nu vreau să se știe că m-am culcat cu o țigancă, e clar? Au schimbat subiectul și au primit cu urlete și râgâieli cele câteva fete sosite. S-au giugiulit în grup, fără prea mari ifose și mai apoi, pe fondul consumului de alcool, „șezătoarea” s-a încins: bârfe, bancuri, lăudăroșenii, promisiuni năroade, râs necontrolat și înjurături. Toate, în cuvinte triviale
de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 381 din 16 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Urme_de_dragoste_cap_i_5_marian_malciu_1326739371.html [Corola-blog/BlogPost/361968_a_363297]
-
Mi-am amăgit conștiința îndurerată cu motive puerile, că ce-am făcut, am făcut bine. Mulțumit de „argumentele” pledoariei mele, am încercat să adorm liniștit, fiind frânt de oboseală. N-apuc să plutesc în apele lui moș Ene, că niște urlete înfiorătoare din apartamentul vecin m-au scos din această plăcută plutire. Vaietele de alături îmi zdrobeau creierii, ca niște ciocane. Soția, năucită și ea, mă roagă aproape plângând: vezi ce se-ntâmplă alături! Mormăind, m-am îmbrăcat și m-am
APROAPELE MEU, AUROLACUL de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1463 din 02 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1420214064.html [Corola-blog/BlogPost/350087_a_351416]
-
îmbrăcase crupele mării, într-un vârtej. Nu era niciun nor, nici măcar o briză. În fața mea, zăcea răstignită ca-ntr-o icoană, o scoică. Am luat-o și am dus-o, involuntar, la ureche. Curgea marea prin sângele ei. Simțeam în urletul ei, durerea cu care-și strângea copii la piept, suferința și uneori nepriceperea în fața morții. Grumazul îi era secerat de tristețe. Lacrimile îi vuiau prin toate încheieturile scoicii. M-a cutremurat! Nu mă întrebasem niciodată de ce urlă marea? O credeam
AVUȚIA LUMII de DOINA BEZEA în ediţia nr. 2018 din 10 iulie 2016 by http://confluente.ro/doina_bezea_1468139325.html [Corola-blog/BlogPost/371336_a_372665]
-
nostru, gândindu-ne că e ok în bula noastră în care, pentru că nu ai grija zilei de mâine, îți permiți să te gândești la impactul macroeconomic al pomenilor electorale. Dar de miorița asta, miorița nerăbdătoare și ușor isterică, gata de urlet și nu de construcția aia răbdătoare, mie îmi e cel mai frică. Pentru că miorița asta e prima care va pleca aiurea pe câmpiile altor țări și îi va șpăgui pe cei lăsați în urmă cu panettone sau euro pentru a
Am vrut să văd dacă s-a schimbat ceva după Colectiv și timp de o săptămână am făcut un experiment. Ce am înțeles la capătul lui by https://republica.ro/am-vrut-sa-vad-daca-s-a-schimbat-ceva-dupa-colectiv-si-timp-de-o-saptamana-am-facut-un-experiment-ce-am [Corola-blog/BlogPost/337940_a_339269]
-
râsul, am auzit drumul, am șoptit în urma cuvântului, tunetul cerului din nopțile toate am știut de ce marginea tăcerilor amână răspunsul pentru puțină visare am înțeles că poți închide ochii peste tabloul neutru ce-mi șuieră numele să fiu culoarea în urletul lupilor pentru că sângele meu ți-ar spune despre pași ți-aș spune că ne vom închina cuvântul în bătaia vântului Autor Dorina Șișu Dublin - Ireland Referință Bibliografică: ți-aș spune că / Dorina Șișu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 198
ŢI-AŞ SPUNE CĂ de DORINA ŞIŞU în ediţia nr. 198 din 17 iulie 2011 by http://confluente.ro/Ti_as_spune_ca.html [Corola-blog/BlogPost/366695_a_368024]
-
înaltă chiar și pentru picioarele mele lungi. - Dar aici nu este nici un loc liber, îmi zice și blochează cu statura lui intrarea spre cușete. E rândul meu să îl privesc nedumerită. Trenul s-a urnit din loc însoțit de un urlet sinistru. Sau așa îmi pare mie. - Mai există un alt vagon de dormit? - Nu! Va trebui să coborâți la următoarea stație, îmi vorbește conductorul, dându-și mai pe spate chipiul și scărpinându-se după ureche. Privirea îmi alunecă pe deasupra lui
TRENUL de HELENE PFLITSCH în ediţia nr. 809 din 19 martie 2013 by http://confluente.ro/Trenul_helene_pflitsch_1363720591.html [Corola-blog/BlogPost/345325_a_346654]
-
să merg cu sorcovaaa! Hâââ! Hâââ! Tata n-a mai râs. Mi-a spus pe un ton ferm, grav : -Dacă nu taci, îți bășic fundul și-ți rup urechile! Treci imediat la masă! Am tăcut. Însă periodic îi torturam cu urletele mele. Când le era lumea maia dragă, începeam să bâzâi : -Hâââ! Vreau cu sorcova! Vreau după bolindeți! Răspunsul mamei era invariabil : -Ce bolindeți o să-ți dau eu, dacă mai urli! Când își pierdea răbdarea, îmi da. Pe la vreo cinci ani
POVESTIREA BOLINDEŢI DIN VOL. MAGIA COLINDEI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 2184 din 23 decembrie 2016 by http://confluente.ro/nastase_marin_1482509663.html [Corola-blog/BlogPost/383082_a_384411]
-
nu-l las! A sărit mama. N-are decât cinci ani. -Ba, am șase! am intervenit eu țâfnos. N-ai spus că la primăvară fac șase? -Am spus! La primăvară, nu acum! -Ba, acum vreau! Ba, acum! Iar bâzâituri, iar urlete, iar fund înroșit de mama. Și urletele se intensificau, pe măsură ce se apropia Crăciunul. Maia ales că Ilie mi-a spus într-o zi : -Bă, chiar dacă îți dă mă-ta voie, fără traistă și băț nu te luăm! Când am auzit
POVESTIREA BOLINDEŢI DIN VOL. MAGIA COLINDEI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 2184 din 23 decembrie 2016 by http://confluente.ro/nastase_marin_1482509663.html [Corola-blog/BlogPost/383082_a_384411]
-
are decât cinci ani. -Ba, am șase! am intervenit eu țâfnos. N-ai spus că la primăvară fac șase? -Am spus! La primăvară, nu acum! -Ba, acum vreau! Ba, acum! Iar bâzâituri, iar urlete, iar fund înroșit de mama. Și urletele se intensificau, pe măsură ce se apropia Crăciunul. Maia ales că Ilie mi-a spus într-o zi : -Bă, chiar dacă îți dă mă-ta voie, fără traistă și băț nu te luăm! Când am auzit, am diversificat urletele și bâzâitul : -Hâââ! Vreau
POVESTIREA BOLINDEŢI DIN VOL. MAGIA COLINDEI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 2184 din 23 decembrie 2016 by http://confluente.ro/nastase_marin_1482509663.html [Corola-blog/BlogPost/383082_a_384411]
-
înroșit de mama. Și urletele se intensificau, pe măsură ce se apropia Crăciunul. Maia ales că Ilie mi-a spus într-o zi : -Bă, chiar dacă îți dă mă-ta voie, fără traistă și băț nu te luăm! Când am auzit, am diversificat urletele și bâzâitul : -Hâââ! Vreau traistă! Hâââ! Vreau băț! Tata, un inima înmuiată, mi-a făcut un băț frumos cu înflorituri și crestături: Cerculețe, rombulețe...Ce mai! Băț de colindător care se respectă! S-a dus cu el la mama, fălos
POVESTIREA BOLINDEŢI DIN VOL. MAGIA COLINDEI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 2184 din 23 decembrie 2016 by http://confluente.ro/nastase_marin_1482509663.html [Corola-blog/BlogPost/383082_a_384411]
-
scândurile văzându-ne așa de îndârjiți. Când ajungeam la o poartă, la comanda scurtă a lui Ilie, urlam din patru bojoci : Bună ziua la Moș Ajun! Mâine la Crăciun! Patru, patru! Cred că jumătate din sat s-ar fi speriat de urletele noastre. Când urlam la o poartă, începeau să cotcodăcească găinile, curcanii se agitau furioși, oile behăiau, vacile mugeau, caii nechezau speriați, câinii lătrau mai amarnic, parcă provocam un cataclism. Numai fumul din coșurile caselor ieșea liniștit. Casele rămâneau mute, cu
POVESTIREA BOLINDEŢI DIN VOL. MAGIA COLINDEI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 2184 din 23 decembrie 2016 by http://confluente.ro/nastase_marin_1482509663.html [Corola-blog/BlogPost/383082_a_384411]
-
la o poartă, începeau să cotcodăcească găinile, curcanii se agitau furioși, oile behăiau, vacile mugeau, caii nechezau speriați, câinii lătrau mai amarnic, parcă provocam un cataclism. Numai fumul din coșurile caselor ieșea liniștit. Casele rămâneau mute, cu ușile nepăsătoare la urletele noastre. După ce repetam de câteva ori strigătura urlată, o dădeam pe colinda țipată : „Am venit și noi odată! La mulți ani cu sănătate! Și la anul să venim! Boieri mari să vă găsim! Ne dați, ne dați ori nu ne
POVESTIREA BOLINDEŢI DIN VOL. MAGIA COLINDEI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 2184 din 23 decembrie 2016 by http://confluente.ro/nastase_marin_1482509663.html [Corola-blog/BlogPost/383082_a_384411]
-
O să vedeți! Eu nu prea eram convins de schimbarea tacticii. N-am spus nimic, pentru că nu înțelegeam nimic. Apoi, aveam alternativă, când votul meu în luarea deciziilor era aproape de minus infinit? Și iarăși o începurăm din poartă în poartă cu urletul ajustat : „Bună ziua la Ajun!...trei, trei!” Dar parcă era un făcut! Nu ne răspundeau decât câinii, care lătrau ca turbații, și găinile, care cârâiau speriate, de parcă intrase dihorul în ele. Fumul tot agale ieșea pe horn, casele rămâneau tot mute
POVESTIREA BOLINDEŢI DIN VOL. MAGIA COLINDEI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 2184 din 23 decembrie 2016 by http://confluente.ro/nastase_marin_1482509663.html [Corola-blog/BlogPost/383082_a_384411]
-
pe cărarea întunecată a suferinței și a interogațiilor lipsite de răspuns logic și firesc, DALIDA a încercat din răsputeri să-și ascundă lacrimile și neodihna sufletului în acordurile nevindecătoare de această dată pentru ea ale muzicii. Era un fel de urlet mut al deznădejdii ca stare interioară de a fi, al clocotului puternic al unei inimi străpunse deja de aripa morții iminente, un portret semnificativ, testamentar, am spune noi azi, al întregului său parcurs artistic ce poate fi așezat indubitabil sub
FORŢA IMPLACABILĂ A DESTINULUI de MAGDALENA ALBU în ediţia nr. 818 din 28 martie 2013 by http://confluente.ro/Magdalena_albu_dalida_for_magdalena_albu_1364526769.html [Corola-blog/BlogPost/345427_a_346756]
-
spus că degetul e amorțit; nu-l simte. Părea calm, liniștit, gânditor... Am coborât pe vad. Din apă nu se vedeau decât capete, iar pe nisip cămăși, pantaloni, teniși, pantofi, șepci și sape. Eram numai băieți. Se auzeau chiote, strigăte, urlete, de răsuna zăvoiul până la biserică. Balamuc în toată regula! Mulți colegi din Măneasa, din Țepești, Popești și Budele nu cunoșteau Nenciuleștii, gârla asta niciatât. Noi, cei de aici, am cunoscut-o din aprilie, de când s-a format. La început, când
MARE PEDEAPSĂ PENTRU UN ÎNECAT!!! DE ION PĂRĂIANU de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1340 din 01 septembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1409599425.html [Corola-blog/BlogPost/376270_a_377599]
-
Unde crescut-au spinii... Strigarea mea de piatră Să vă ajungă-n prag, Să vă izbească-n poartă, Cioplită-n timp, cu drag... Inima mi se strânge De prădători haini! Pecetluită Soartă, Când Graiul ni se frânge, Pierdut printre străini! Urletul meu de piatră Să vă trezească Lupii! Sub lespede uitată, Să venerați Străbunii! Vă chem, cu Izvoarele, Cu Munții, Pădurile, Cu Soarele și Luna, Câmpiile și Marea: DACIA, Deșteptarea! Cu Lupul Alb, în frunte, Ca Oaste neclintită Stați Daciei de
SFINXUL DIN BUCEGI de ANTONELA STOICA în ediţia nr. 2149 din 18 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/antonela_stoica_1479450793.html [Corola-blog/BlogPost/384304_a_385633]
-
par că se înțeleg acum, par că se pun de acord, par că se vor ucide, par că se iubesc... Senzația evidentă de montagne-russe se duce amețitor și agitat spre un act sexual violent. Printre lacrimi, gesturi de disperare și urlete, scena se încheie, cu ea rămasă pe podea și el ieșind vijelios pe ușă. Finalul însă nu este acesta: este mult mai șocant...Și ca de obicei, finalul unui film nu se povestește. Se vede. Vă invit să vedeți acest
Festivalul International de Teatru de la Sibiu 2014 by http://www.zilesinopti.ro/articole/7337/festivalul-international-de-teatru-de-la-sibiu-2014-ziua-a-saptea [Corola-blog/BlogPost/98641_a_99933]
-
instrumente de tortură pentru simțuri. glasul topește nările, fulgeră ochii, gura încleștată în anotimpul ăsta ciudat, în gheață prinde cleștii racului. cancerul urcă pe toamnele prezentului. mereu acută necesitate înrobește gândul. strig la luna de lemn. flacăra o arde până la urletul lupilor, până la pădurile de mesteceni în care obosită, mă trezesc strănutând. îmi promit. mâine există!? Referință Bibliografică: promisiune / Anne Marie Bejliu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 397, Anul II, 01 februarie 2012. Drepturi de Autor: Copyright © 2012 Anne Marie
PROMISIUNE de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 397 din 01 februarie 2012 by http://confluente.ro/Promisiune_anne_marie_bejliu_1328119137.html [Corola-blog/BlogPost/346898_a_348227]
-
gemând. Unde e drumul spre zarea uitată, când pașii plutesc rupând din secundă, și corbii flămânzi acolo te așteaptă, păcatul din tine-n ghiare să-l rupă. Asta ți-e calea ce-ngroapă destine, flămândă de faimă, bani și putere, urlet de lupi, scheunat ca de câine, colții se-nfig`n tatuaje-n tăcere. Goală ți-e mâna și trupul și graiul... doar negre dorințe, la capăt de drum, simți diferența dintre rai și-nfernul, e vântul ce-mprăștie urme de scrum
LA CAPĂT DE DRUM… de MIHAIL JANTO în ediţia nr. 1668 din 26 iulie 2015 by http://confluente.ro/mihail_janto_1437892722.html [Corola-blog/BlogPost/344036_a_345365]
-
o inspirată imagine a lui Borges. Ea propune, din punctul de vedere al sentimentelor, sentimentul că apocalipsul fost-a de mult, de foarte mult, și că amintirea lui poate fi considerată numai ca o sursă a cuvintelor reci, neschimbate în urlet.» (SOrd, II, 6). La o „simplă radiografie“, poezia În dulcele stil clasic, de la care vine și titlul volumului, își toarnă argintul-viu al necuvintelor prin care se constată, se contemplă și se consacră „tema“ stării cuplului Ea - El, reeditare a perechii
A LIMBII / LOGOSULUI DIN TEMEIUL PARADOXISMULUI (2) de ION PACHIA TATOMIRESCU în ediţia nr. 1087 din 22 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Ion_pachia_tatomirescu_nichi_ion_pachia_tatomirescu_1387711268.html [Corola-blog/BlogPost/363613_a_364942]
-
a fugit într-o pădure sperând că va găsi o colibă unde să te crească. Dar sărmana a fost devorată de lupi într-o noapte întunecoasă când alega cu tine în brațe, printre copaci, după un adăpost. Tocmai am auzit urletele fioroase ale fiarelor sălbatice și te-am zărit neputincios în fața lor cum îți adulmecau frăgezimea cărnii. O ură nebună m-a cuprins, căci era o luptă nedreaptă, și plin de furie am sfârtecat haita de lupi, hrănindu-mă cu sângele
REGATUL LUI DRACULA (I) (SCENARIU FILM) de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1068 din 03 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Regatul_lui_dracula_i_sce_ion_nalbitoru_1386102075.html [Corola-blog/BlogPost/362936_a_364265]
-
dreptății: „Un Țepeș ne trebuie să facă dreptate!” Sângele meu va intra printre muritori picătură cu picătură și din urmașul meu se va ridica salvatorul neamului strămoșesc! În încăpere se așterne tăcerea. Vuietul vântului se întețește, iar de afară răzbat urletele lupilor și țipătul înfricoșător al păsărilor de noapte. CONTELE DRACULA: ( cu blândețe) Întreaga lume din apus îmi va ponegri numele, iar locuitorii acestui pământ vor ajunge batjocura unor impostori! Un nepot sau strănepot de-al meu va avea menirea să
REGATUL LUI DRACULA (I) (SCENARIU FILM) de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1068 din 03 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Regatul_lui_dracula_i_sce_ion_nalbitoru_1386102075.html [Corola-blog/BlogPost/362936_a_364265]
-
pentru buhe ce omoară doar șoareci neglijenți în apariții peste-o secundă turle-ncep să ningă în zboruri tâmpe mii de lilieci iar cerbi în codri teama vor să-nvingă când turmele-și gonesc de pe poteci ciopor de lupi prin urlete îngână vedenii albe strânse către zare apoi se furișează către stână sperând să se sfârșească postul mare dar pân-ajung încep să se pălească luminile clipind parcă a moarte căci orizontul prinde să roșească iar haita flămânzește mai departe se
CLIPESC PE BOLTĂ STELE DE DEPARTE de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1592 din 11 mai 2015 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1431322453.html [Corola-blog/BlogPost/350887_a_352216]