1,158 matches
-
însemna chestia asta. Cea mai interesantă uniune (ca și într-un scenariu clasic „Uptown Girl“1, și-a spus Alice) era aceea dintre prințesa automobilelor din New Haven și un tâmplar din localitate, fiul unui muncitor constructor și al unei vânzătoare la supermarket. Alice se întreba ce părere aveau despre acest mariaj fioroșii părinți ai miresei, care erau evident niște capete încoronate de pe Coasta de Est. Și, mai cu seamă, ce părere aveau despre mama și tatăl mirelui. Alice și-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
Roxanne și Heidi se uitară spre ele, cea mai bătrână Începu să desfacă un sul de material, trecându-și degetele peste țesătură. Vera se apropie imediat, admirând nuanțele de purpuriu și grena intens, modelele complicate cu fire aurii și argintii. Vânzătoarea mai tânără Îi aruncă mai multe suluri de materiale celei bătrâne care le desfăcu. —Frumos, da, foarte frumos, spuse Vera aprobând din cap. —Fomos-fomos, Încercă să repete femeia birmaneză. Și mai multe materiale fură desfăcute, iar Roxanne, care stătea lângă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
Încercă să repete femeia birmaneză. Și mai multe materiale fură desfăcute, iar Roxanne, care stătea lângă Vera, pipăi o pânză de bumbac țesută la război, albastru Închis cu irizări. —O mie? spuse ea citind de pe bucata de hârtie pe care vânzătoarea mâzgălise prețul. Se Întoarse și zise: —Dwight, dragule, cât Înseamnă o mie de kyat? —Mai puțin de trei dolari. Dwight stătea la vreo doi metri mai departe, În spatele femeilor aplecate să inspecteze marfa. Zău, pentru un metru de material ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
că nu, apoi desfăcu materialul și-l Întinse. —Doi, spuse ea și ridică două degete. —O, doi metri. Și mai bine. Roxanne Își Înfășură materialul În jurul picioarelor. — Mi-ar plăcea să-l port ca sarong. Se uită În sus la vânzătoarea care râdea cu mâna la gură, la fel ca toate celelalte femei din jurul tarabei. Arătă spre sulul de material albastru și scutură din cap, apoi luă În mână o bucată de material roz cu irizări aurii. Arătă spre ea și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
În mână o bucată de material roz cu irizări aurii. Arătă spre ea și apoi spre Roxanne. Nu. Roxanne făcu un gest brusc cu mâna Însemnând că nu voia să vadă materialul roz. Mângâie materialul albastru cu un zâmbet mulțumit. Vânzătoarea mângâie același material și apoi arătă către un bărbat Îmbrăcat În longyin care trecea pe lângă ele. Heidi interveni: —Vrea să spună că imprimeul și culoarea asta sunt pentru bărbați. Când auzi asta, Dwight ridică neputincios din mâini. Nici gând. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
sunt pentru bărbați. Când auzi asta, Dwight ridică neputincios din mâini. Nici gând. Și o porni după Moff și Rupert. Roxanne nu se uită În sus. Știu că e pentru bărbați, dar nu-mi pasă. Ăsta-mi place. Zâmbi către vânzătoare și arătă spre mai mulți bărbați din piață semn că Înțelesese mesajul. Da, știu, pentru bărbați. Acestea fiind zise, vânzătoare măsură cu un gest expert lungimea standard pentru un longyin bărbătesc. O Întrebă pe Roxanne ceva În birmaneză și mimă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
cu foarfeca, apoi Își puse degetul mare pe material, iar degetele celeilalte mâini le ținea lipite, mișcându-le de jos În sus. Da, Îi indică Roxanne folosind aceleași gesturi: tăiați-o și coaseți-o. Sulul de stofă Îi fu pasat vânzătoarei mai tinere, care dispăru undeva În spate timp de câteva minute, după care se Întoarse cu stofa pregătită. Vânzătoarea mai bătrână chemă un tânăr subțire care trecea pe-acolo. El veni În fugă și, la cererea ei, fu de-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
jos În sus. Da, Îi indică Roxanne folosind aceleași gesturi: tăiați-o și coaseți-o. Sulul de stofă Îi fu pasat vânzătoarei mai tinere, care dispăru undeva În spate timp de câteva minute, după care se Întoarse cu stofa pregătită. Vânzătoarea mai bătrână chemă un tânăr subțire care trecea pe-acolo. El veni În fugă și, la cererea ei, fu de-a dreptul Încântat să le arate cum se Îmbrăca un bărbat dimineața. Păși Înăuntrul cilindrului imens de material și strângându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
etapă. După ce termină, desfăcu nodul și lăsă materialul să alunece, Împachetându-l perfect Înainte de a i-l da Înapoi. Heidi Îi mulțumi zâmbindu-i și Împreunându-și mâinile. Dar În momentul În care Roxanne Încercă să probeze și ea materialul, vânzătoarea dădu să o oprească râzând și protestând. — Știu, știu, spuse Roxanne. Mă Îmbrac ca un bărbat, am Înțeles. Vânzătoarea scutură din cap și luă o altă bucată de material, unul galben-aprins cu un model complicat. Îl Înfășură În jurul corpului și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
Heidi Îi mulțumi zâmbindu-i și Împreunându-și mâinile. Dar În momentul În care Roxanne Încercă să probeze și ea materialul, vânzătoarea dădu să o oprească râzând și protestând. — Știu, știu, spuse Roxanne. Mă Îmbrac ca un bărbat, am Înțeles. Vânzătoarea scutură din cap și luă o altă bucată de material, unul galben-aprins cu un model complicat. Îl Înfășură În jurul corpului și trase doar Într-o parte până se mulă pe corp, arătându-i că la femei se face complet diferit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
Apoi, doar cu o mână, Încreți materialul și introduse partea superioară a acestuia În partea de sus a fustei. —Hmmm, făcu Roxanne, nu cred că-mi place la fel de mult ca nodul În mijloc. Nu pare destul de sigur. Heidi zâmbi către vânzătoare. —Mulțumim. Am Înțeles. Diferit. Femeie. Bărbat. Foarte bine. Iar printre dinți Îi spuse surorii ei: Poți s-o probezi după ce plecăm de aici. Vânzătoarea era Încântată. Reușise să Împiedice o clientă importantă să se facă de râs. Roxanne și Heidi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
că-mi place la fel de mult ca nodul În mijloc. Nu pare destul de sigur. Heidi zâmbi către vânzătoare. —Mulțumim. Am Înțeles. Diferit. Femeie. Bărbat. Foarte bine. Iar printre dinți Îi spuse surorii ei: Poți s-o probezi după ce plecăm de aici. Vânzătoarea era Încântată. Reușise să Împiedice o clientă importantă să se facă de râs. Roxanne și Heidi, Împreună cu Vera, continuară să cerceteze cu atenție materialele, căutând comori ascunse. Erau atâtea culori și imprimeuri, unele mai frumoase ca altele. Dar după o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
pervertit sau încă neformat. În orice caz, iată o probă de acest gen de literatură. (E vorba, în pasagiul ce urmează, de plaga sinuciderilor la Iași; de diversele moduri de a părăsi viața, ale ieșenilor). "...Cocotele se omoară cu veronal. Vânzătoarele, întâi se iubesc cu vre-un derbedeu pe la Galata sau Nicolina, apoi devin pesimiste și se îndoapă cu sodă caustică până le plesnesc ochii. Femeile din lumea bună se împușcă în dormitor, cu ușa încuiată, perforându-și apendicele sau splina
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]
-
troleibuze sau de trotuarele prea aglomerate), erau ca o eczemă caldă. Îmi scuturam hainele când vreun muncitor grăbit se lovea de mine, stăteam minute în șir, ostentativ, cu batista în mână, frecând de zor locul contaminat. Intram în panică dacă vânzătoarea de pâine de la colț vroia să-mi dea restul în palmă, în loc să-l lase pe tejghea. Iar când mă pomeneam exilat cu familia în câte-o vizită, inventam fel de fel de pretexte ca să scap de strângerile în brațe și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
Aș fi dat orice pentru ea. S-o pot obține în permanență, o supradoză de scântei și culori. Adrenalina mea dispăruse. Îmi pierdusem, una după alta, bucuriile. Când Maria mă invitase în cofetăria belgiană din spatele Universității numai ca să privim cum vânzătoarea îmbracă o mănușă de catifea roz și de-abia atinge pralinele și fondantele aliniate pe platourile aurite, o invidiasem. Îi zâmbisem rezonabil, ca ultimul dobitoc, dar mă simțeam mort pe dinăuntru. În ochi îi sclipea ceva, poate iubire, poate magia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
table. Noaptea făceau cu schimbul, păzind plasele înșirate pe trotuar. Femeile tricotau, cuminți, soioase, cu părul pe picioare ca zațul de cafea. Adunătura asta de brute și nefericiți se numea coadă și-avea un farmec crud și grosolan, ca mustața vânzătoarei. La școală trebuia să mă îndrăgostesc de tovarășul Nicolae Ceaușescu. Insista directoarea, insistau portarii, ne bătea la cap tovarășa Pora, educatoarea. Până și-ai mei mă sfătuiau să repet la ora de citire că e „conducătorul nostru iubit“. Arăta rezonabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
parcă întâlneai o marchiză desfăcându-și corabia rochiei, pânză cu pânză, șiret după șiret, fundă cu fundă, înainte să se lase privită de-admiratorii nocturni. Într-o după-amiază, ne oprisem într-o cofetărie belgiană numai ca s-o audă pe vânzătoare spunând: „Doriți trufine?“ „Nu-nțeleg.“, am protestat. „Atunci ce-nseamnă literele alea, dacă nu sunt inițiale?“ „Varo e numele unei pictorițe spaniole din secolul 20. Îți spun și anii, cu exactitate: 1908-1963. O suprarealistă puțin cunoscută, tablourile ei zac prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
cu toată fața, entuziast. Până la urmă, renunța și ne mutam în alt magazin, cu pantofi italienești și prețuri extraterestre. Aici lucrurile stăteau și mai rău, perechile sclipeau ca niște bijuterii nobile și delicate, nu mai puteai să invoci argumentul prostului-gust. Vânzătoarele extrăgeau balerinii din cutiile îmbrăcate în catifea, despătureau fără zgomot hârtia cerată, eliberând talpa interioară de orice obstacol ce s-ar fi putut interpune între picior și întinderea ei pufoasă. La sfârșit, perechea era suspendată cu două degete, elegant, ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
de lung peste mine și întrebându-mi părinții de ce nu mă trimit la o sală de judo, să mi se dezvolte musculatura); solista de la Abba (bruneta, nu blonda; aparențele înșeală, tot cartierul știa că „aia bronzată-i mai bună“); Leana, vânzătoarea de pâine de la colț. Tanti Leana (cum îi spuneam cu respect) te întâmpina cu niște țâțe uriașe, frații Montgolfier ar fi fost mândri de ea. Te luau pe sus, albe, lăptoase, ca halatul comunist care le-acoperea pe trei sferturi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
la fel ca mirarea noastră. Lumea copilăriei mele nu conținea fete. Nu pentru că n-ar fi existat, ci pentru că nu le observam. Experimentele se desfășurau pe mame și mătuși, pe „bunătățile“ de la „Șlagăre pentru toți“ sau pe câte-o biată vânzătoare trecută de vârsta primelor descoperiri. Folclorul local avusese grijă să consacre ierarhiile și prioritățile. Mamele beneficiau de-atenție totală și necondiționată, apoi veneau surorile, mătușile și bunicile, în general toate neamurile, supuse unei orgii amicale, până la a treia generație. Emisiunile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
cartofi“ (nu lua nimeni, toți copiii știau că sunt făcuți cu resturile de la alte prăjituri); „joffre“ (niște trabucuri de ciocolată); „africană“ (rudă cu „negresa“; purta în plus o rochie albă de bezea); „Ora 12“ (asta suna rău, a nenorocire); „Mihaela“ (vânzătoarea ne corecta, pe mine și pe Mihnea: „O Mihaela, nu un Mihaela!“); „cranț“ (un tort cu unt și nucă, în care îți rupeai dinții). Inventarul putea continua la nesfârșit. Cum instalația de răcire ceda după o oră-două, speciile o luau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
culorile. Lichidele se-amestecau fără jenă, savarinele, cu basca lor roșie, se cățărau pe amandine, iar eclerele cădeau leșinate peste rulade. În orgia asta dulceagă și neprevăzută, nu mai știai dacă ai nimerit azi sau pe vremea lui nea’ Nicu. Vânzătoarele arătau la fel, dospite și mustăcioase, cu brațele vârâte energic în borcane cu dropsuri și biscuiți. Până și prăjiturile fugeau de ele. Degetele aranjau discret cremele răsturnate în tavă, echilibrând îmbrăcămintea victimei: nu era tartă sau „Diplomat“ care să n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
în legăturile de mărar și pătrunjel și să răscolim salatele indecente, cu rochiile lor crețe date peste cap, ca niște dansatoare la Folies Bergères. Umblam dezinvolt printre tarabe, desfăceam capacele borcanelor de miere și, într-un moment de neatenție al vânzătoarelor, încercam să-mi strecor un deget în esența lor de prun, salcâm sau tei. Apoi alegeam pepenii galbeni, plimbându-mi nările pe coaja aspră și parfumată. Abia la urmă, căutam porumbul de fiert, desfăcându-i vârfurile și apăsând boabele albe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
o Fru-Cola. Noi nimerisem primii la coadă, cu patruzeci de muncitori în spate. „Co-comand eu!“ „Bine, măi Cezărică.“, se dăduse Mihnea la o parte. „Tre-trei co-co, vă rog, trei ci-ci-co-cole și de do-doi lei tre-treizeci de vafe!“ „Ce? Cât?“, insistase vânzătoarea. „Co-co-cola, trei; ci-ci-co-co, adică. Și vafă.“ „Ce zici acolo, măi băiețaș?“, se enervase vânzătoarea. Mulțimea deja fremăta. „Tre-trei ci-co-cole și do-doi lei tre-treizeci de-de vafe.“ „Cum?“ Din spate, muncitorii începuseră să se revolte: „Bagă mare!“, „Haidi, bă, că n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
eu!“ „Bine, măi Cezărică.“, se dăduse Mihnea la o parte. „Tre-trei co-co, vă rog, trei ci-ci-co-cole și de do-doi lei tre-treizeci de vafe!“ „Ce? Cât?“, insistase vânzătoarea. „Co-co-cola, trei; ci-ci-co-co, adică. Și vafă.“ „Ce zici acolo, măi băiețaș?“, se enervase vânzătoarea. Mulțimea deja fremăta. „Tre-trei ci-co-cole și do-doi lei tre-treizeci de-de vafe.“ „Cum?“ Din spate, muncitorii începuseră să se revolte: „Bagă mare!“, „Haidi, bă, că n-avem toată ziua!“, „Behăie, bă, odată, zi ce vrei!“ Cezar a lăsat-o pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]