644 matches
-
de faptul că panoul determinat de arcul central a rămas pe acest perete, neterminat. După alte documente, se pare că pe acest perete - opus altarului - Michelan‑ gelo intenționa să realizeze o frescă care ar fi reprezentat Învierea; ipoteza pare mai verosimilă, deoarece statuile celor doi principi Medici sunt astfel concepute încât ambele privesc către acest perete. Necesitatea de a oferi sarcofagiilor și statuilor care sunt așezate pe acestea - Aurora și Crepusculul pe sarcofagul lui Lorenzo, Ziua și Noaptea pe sarco‑ fagul
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_992]
-
S-a găsit o corespondență a p. în sărbătorile romane Opalia, în care se celebra cultul soției lui Saturn, Ops, simbol al abundenței și al fertilității, dar ipoteza că ar continua niște manifestări autohtone legate de solstițiul de iarnă pare mai verosimilă. Principala direcție de realizare artistică este aceea a satirei și umorului, care se obțin printr-o variată gamă de mijloace. Consemnând muncile agricole din epoci mai îndepărtate, unele variante conservă amănunte valoroase din punct de vedere documentar. Prin funcția lui
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288856_a_290185]
-
trascendente, rendendo quest'ultimo vissuto e non un che di arcano, piuttosto conosciuto e riconosciuto credibile, non esoterico e sacerdotale, mă umano e rivelato, essoterico, comune a tutti perché possibile conoscenza valida ed efficace per chiunque. Tale acquisizione però è verosimile unicamente quale frutto di un'esperienza, non solo sensibile, mă anche spirituale e di raccoglimento sul proprio dolore, affinché tutto ciò che și acquisisce come trascendente fortifichi la realtà sensibile e immanente. Nel kintsugi, anch'esso in-sé e per-sé esperienza
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
tot tânără, expusă mizeriei și degradării, cu interludiul de vis al unei călătorii în Turcia, și o a treia, vârstnică și grav bolnavă, epavă a unei existențe eșuate. Personajele sunt complexe, cu zone de lumină și umbră, ceea ce le face verosimile și autonome în raport cu creatorul lor. E de presupus că, nu peste multă vreme, prozatoarea va trece la roman. În studiul Romanul popular în România. Literar și paraliterar (2001), D. investighează, metodic și efectuând chiar statistici, un subdomeniu al literaturii „de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286842_a_288171]
-
consideră că începutul artei creștine trebuie găsit în partea extremă orientală a Imperiului Roman, acolo unde și comunitățile creștine erau mai numeroase și unde creștinismul era religie tolerată cu mult înainte de Edictul de la Milano (313)15. Această ipoteză este mai verosimilă în opinia multor specialiști, argumentele lor fiind legate atât de existența unei creații artistice în această zonă mai veche decât în alte zone geografice, cât și de faptul că spiritul artistic creștin datorează multe lucrări artei orientale. 15 Edictul de la
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_990]
-
de faptul că panoul determinat de arcul central a rămas pe acest perete, neterminat. După alte documente, se pare că pe acest perete - opus altarului - Michelan‑ gelo intenționa să realizeze o frescă care ar fi reprezentat Învierea; ipoteza pare mai verosimilă, deoarece statuile celor doi principi Medici sunt astfel concepute încât ambele privesc către acest perete. Necesitatea de a oferi sarcofagiilor și statuilor care sunt așezate pe acestea - Aurora și Crepusculul pe sarcofagul lui Lorenzo, Ziua și Noaptea pe sarco‑ fagul
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_990]
-
putea îndeplini propria lor datorie. Scena care ilustrează această situație pare a fi aceea în care părinții plini de îngrijorare discută la masa de seară despre datoria lor neîmplinită, în vreme ce, obosiți după somnolența orelor de clasă, copiii înfulecă nepăsători. Este verosimilă o asemenea situație? Sigur că da! Iar soluția nu este aceea sugerată de unii specialiști, aceea de a adăuga în sarcina părinților și datoria de a-și motiva copiii să-și dorească o educație corespunzătoare; dar situația nu se poate
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/991_a_2499]
-
să obiecteze la jurisprudența Curții, au găsit dificil de schimbat legislația UE pentru revocarea hotărârilor Curții sau atacarea jurisdicției și autoritatea CEJ. Pentru că nu exista un consens între state în a contesta autoritatea Curții, acestea nu dispuneau de o amenințare verosimilă care ar fi putut pune Curtea la punct. În schimb, regulile instituționale combinate cu lipsa de consens politic au conferit CEJ o amplă marjă de manevră. Într-adevăr, controlul Curții prin adoptarea unei noi legislații care să invalideze interpretările acesteia
by Diego Varela [Corola-publishinghouse/Science/952_a_2460]
-
isterie de persoana sorei ca atare), dar ea se articulează în text doar la un nivel extrem de abstractizat, în consonanță cu rigorile etice ale timpului. Eroina din ostilitate față de interesul meschin al fraților sau din dragoste irepresibilă (situație mai puțin verosimilă în contextul scenic destul de simplist propus de Webster) se căsătorește, în secret, cu majordomul ei, Antonio, și, pe parcursul mai multor ani presărați cu circumstanțe delicate, în care umorul alternează cu melodramaticul, ea naște trei copii copii ținuți departe de ochii
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
Diferența între diferitele planuri ale existenței e de natură vibrațională. Frecvența de vibrație a obiectelor sau a situațiilor poate fi accelerată sau încetinită; 4. Principiul polarității, rezumat astfel: Totul este dual, totul are poli; totul își are perechea de opuși; verosimilul și neverosimilul sunt unul și același lucru; opușii sunt identici în esență, dar diferă ca formă; extremele se întîlnesc; toate adevărurile sunt doar pe jumătate adevărate; toate paradoxurile pot fi împăcate". Deci, toate experiențele și toate alegerile sunt, în realitate
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
susceptibil, stăpânit de mari ambițiuni, un spirit bănuitor, tenebros și extrem de combinativ, cu o lamentabilă instabilitate de caracter...") sunt calificate de curată delațiune. De o ghilotină are parte Perpessicius, tratat ca denigrator al Enigmei Otiliei, când îl refuzase, ca personaj verosimil, pe Stănică Rațiu. Inimiciția avea să-l coste scump pe eminescolog, peste ani, la mâna directorului Institutului. Aici, remarcabil final de pamflet: "Dimpotrivă, unii așa-ziși critici, când li se vorbește de un lucru de mâncare oval, alb pe dinafară
Călinescu for ever by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/17036_a_18361]
-
n-a cunoscut acest gen de obsesie, cîteodată chiar pe mai puține idei? Ce filosof n-a dorit a-și demonstra cît mai apăsat registrul ideatic și n-a căutat a și-l îmbogăți prin reluare? Concluzia ni se pare verosimilă: "Rămînem, totuși, cu un cîștig: nihilismul lui Papini este mai nietzschean decît al filosofului german însuși". Să admitem că, aidoma oricărui model, Nietzsche a generat și continuă a genera "imitatori", unii de mare clasă ei înșiși (Cioran însuși a fost
Profil Nietzsche (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9519_a_10844]
-
parte niciodată de publicitate. Restul era trăncăneală teologică sau paradă culturală, vreascuri uscate fără putință de înflorire. Ioan Pintea și-a îndeplinit bine menirea de înregistrator al farmecului lui Steinhardt. Îi redă lexicul, ticurile verbale și obsesiile adînci, zugrăvindu-l verosimil și convingător. E lesne să constați că Steinhardt are un stil propriu de exprimare, un stil pe care l-aș putea numi "enumerare ritualică de sinonime pitorești", căci monahul are obiceiul de a repeta aceeași nuanță de cîteva ori, întărind
Un autor de interior by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6639_a_7964]
-
toate părțile, octogenarul își oferea serviciile mai ales celor de la putere, dar și partidului din opoziție cu viitorul cel mai glorios" (p. 61). Discuția de taină purtată la Palatul Cotroceni între Enescu și președinte este, dincolo de tematica fictivă, înspăimîntător de verosimilă: " - ...Eu mă întîlnesc cu președintele Franței și Rădulescu urcă în sondaje fiindcă un nebun omoară țigani prin București. Ați putea, de exemplu, să-i dați o notă mică lui Rădulescu la emisiunea dumneavoastră de duminică... - Pe ce motiv? - Fiindcă a
Măști ale tranziției by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/14541_a_15866]
-
le-am relevat în momentele apariției, acesta abundă în consemnările unor surse intermediare, a unor "zvonuri", a unei atmosfere de comeraj. Spre a nu mai vorbi de aprecierile frecvent stînjenitoare, de nu chiar "infamante" la adresa "apropiaților" și nu numai. E verosimilă judecata sintetic-sapiențială a lui Mircea Zaciu cu privire la jurnalul scriitorului surghiunit la Paris ("un asemenea document uman riscă să tulbure multe conștiințe, să pună semne de întrebare cu privire la identitatea noastră, la probitatea noastră"), însă vorbele acestea nu au cumva un efect
Seductia dialogulu by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/8887_a_10212]
-
i s-a povestit e semnificativă și, cu o anumită marjă de eroare, cele două stilistici se trădează singure. Intră așadar în funcțiune un paradox care e specific genului acestuia de romane cu fundal autentic. Anume că realitatea nu e verosimilă. Sunt destule locurile din Ana Maria și îngerii în care apar episoade pur și simplu arbitrare. Intuiția îmi spune că tocmai acestea sunt cele în care Radu Aldulescu n-a intervenit. Dimpotrivă, cele perfect motivate narativ, care și rămân în
Presiunea realului by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6239_a_7564]
-
răbdare angelică, nu există nicio clipă de lumească enervare când este în mod evident nedreptățită. Intr-un fel, filmul decurge previzibil din acest punct de vedere, între cele două femei se creează o solidaritate care culminează cu decizia mai puțin verosimilă a Gemmei de a o însoți pe Angela în orașul natal, Sulina, pentru a-și căuta iubitul dispărut de la domiciliu, pe Adrian (Vlad Ivanov). Ținut în stand by tot timpul, mai mult o schemă tactică, un pretext, decât un personaj
Blândețea mării by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/6038_a_7363]
-
prințul Nicolae și pînă la fostul mitropolit al Bucovinei, Visarion Puiu, de la intelectuali ca Octavian Vuia, Horia Stamatu sau Paul Costin Deleanu și pînă la grupul parizian din jurul Monicăi Lovinescu - Paul Miron le surprinde identitatea și biografia, conturîndu-le o imagine verosimilă. Dar spiritul care i-a marcat existența a fost celebrul Ernst Robert Curtius: „Decizia de a face literatură - Literele - mi-a fost inoculată de Ernst Robert Curtius. Care, după ce l-am cunoscut și m-a acceptat ca pe un fel
Mecena de pe Dreisam by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5853_a_7178]
-
cunoaștere a lumii la data respectivă, dar și ceva despre felul în care europenii vechi îl concepeau pe "celălalt", pe străinul de departe, înzestrat mai degrabă cu veșmintele angoasei și fricii lor de alteritate decât cu atribute clare și calități verosimile. Am acasă câteva hărți din secolele XIV, XVII și XVIII, am dat mulți bani pe ele. Una, de exemplu, am găsit-o într-un anticariat din Madrid. Alta am cumpărat-o de la buchiniștii de pe malurile Senei. O hartă a Boemiei
Vitalie Ciobanu:"România este o foaie albă pe care urmează să scriem ceva. împreună." by Ioana Revnic () [Corola-journal/Journalistic/7710_a_9035]
-
în întregime sapiențială. Adică e scrisă din interior, nu din cărți. Din viață, nu de la amvon. Tocmai de aceea Marius Vasileanu nu amestecă galimatia stearpă a teologiei în substanța textelor gazetărești. Și tocmai de aceea are o directețe proaspătă și verosimilă, lăsînd impresia că se inspiră numai din ceea ce a trăit. Scrisul lui e plauzibil și credibil, reușind să facă ceea ce nici preoții și nici teologii nu prea fac: să vorbească pe limba oamenilor; primii nu o fac fiindcă sînt defazați
Sfiala deșteptăciunii by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8508_a_9833]
-
oferind amantului plătitor dulceață făcută gospodărește cu mîna ei. Emilia are totuși principii: nu se culcă cu niciun coleg de teatru pentru a nu stîrni invidii. Mi se pare nu numai evident, dar și admisibil că Emilia este cel mai verosimil personaj al romanului, mai mult decît selenara Doamnă T. Această afirmație, cu care, în liceu, am stîrnit contrarietatea excelentei mele profesoare de română, este susținută și de observația că, în general, personajele negative sînt cele memorabile. S-ar putea reproșa
Viața și opera personajelor by Horia Gârbea () [Corola-journal/Journalistic/4504_a_5829]
-
cel mai mare poet și critic literar, e omul cel mai inteligent." (apud Anton Adămuț, p. 16) De altfel, primul capitol din cartea lui Anton Adămuț oferă un eșantion pitoresc din aceste mărturii, pe cît de corozive pe atît de verosimile, privitoare la expansivul și neconvenționalul Camil. Oricum, judecînd după destinul cultural pe care l-a avut ulterior, dramaturgul s-a răzbunat postum asupra contemporanilor: luminile batjocoritoare în care a fost înfățișat nu s-au răsfrînt dăunător asupra cotei literare. Faima
Eșecul lui Camil by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8746_a_10071]
-
greu să ajungă de unul singur. De aceea, sub pana lui, fiecare gînditor cercetat se exprimă clar și precis, senzație pe care o pierzi de îndată ce parcurgi cu ochii proprii volumele la care Flonta face trimitere. De aici virtutea de comentator verosimil și demn de încredere, care nu pledează și nici nu repudiază ceva din secrete porniri personale. Profesorul Flonta nu e militant, dar nici conciliant, ci rece ca un bisturiu și pregnant ca un vîrf de spelcă, avînd ceva din aerul
În umbra lui Darwin by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5839_a_7164]
-
poemul în proză, care este circumscris atât din unghiul dimensiunilor sale intrinseci, cât și din perspectiva presiunii "contextului" socio-cultural. În acest fel, în prim-planul cercetării este așezat studiul operei, circumscrisă printr-o analiză pe cât de minuțioasă, pe atât de verosimilă, în finalitățile și rezultatele sale, în timp ce perspectiva diacronică e plasată, oarecum, în fundal. Relevarea omogenității și a caracterului integrator al unor forme poetice este, pentru critic, de mai mare relevanță decât istoria sau cronologia formelor respective. Proza poetică românească în
Cealaltă față a criticii literare by Iulian Bol () [Corola-journal/Journalistic/7020_a_8345]
-
asupra moaștelor. De secole, capul Sfântului Gheorghe se află în Biserica Mănăstirii Sfântul Gheorghe sau Mănăstirea Despotului Brancovici din satul Bîrda, comuna Gătaia, județul Timiș. „În 2002, de la un specialist în istoria religiilor, am primit o informație care nu părea verosimilă. În județul Timiș, se găsește craniul Sfântului Gheorghe. Mănăstirea Sfântul Gheorghe, care îl adăpostește, este una din cele cinci mănăstiri ortodoxe sârbești de pe teritoriul României. Nicăieri în toată istoriografia bisericească, în miile de cărți despre ortodoxie, nu este menționat acest
Ce cărţi grele scriu şefii de la Libertatea când nu se ocupă de pagina 5 - Florian Bichir: Vânătorul de minuni, la Bookfest () [Corola-journal/Journalistic/69902_a_71227]