1,030 matches
-
întări spusele Bursucului, pâlpâie o străfulgerare caldă, o rază de lumină subtil primăvăratecă, o irizare intens-albăstruie, familiară și plăcută ochiului! Ca o văpaie darnică, desprinsă dintr-un rozariu nevăzut, o flamă sau o scânteie ce sporește pulsatilă, fără stavilă, inundând vizuina rece, până în cel mai ascuns ungher al ei! Urmează sunetele... Fluide, line, paradisiace, pure, molcome, de o rezonanță și de o limpezime de cristal! Undeva, la o lungime de braț, într-un crâng, susura un izvor! Ciripeau păsări! Din ciripit
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
Buuum...! Întuneric..., eclipsă..., durere..., o flacără..., din nou întuneric și el se deșteaptă, buimac, în lumină, la liman, întemnițat într-o formă vie relativ acceptabilă, aceea a primei și unicei viețuitoare aflate în imediata apropiere, respectiv a animalului titular al vizuinii! Un bursuc! *** Acum, urmează Arhanghelul, tu, Mare Maestru, îți vei putea duce la capăt misiunea. Un suflet drept, batjocorit și împilat, a strigat cu amărăciune către Tronul Celui Prea-Mărit și a cerut, pentru Pământ, pedeapsa cea mai aspră. Cel Milostiv
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
ori, dacă nu, schimbăm macazul! Vă promit! Eu nu mint niciodată! Iar în persoana celui de-al treilea și Bursucul schițează un gest larg, de amfitrion sau de prim-solist, voilà! Vi-l prezint pe camaradul meu mai mic, de vizuină și de arme. El este...! El! Da! El! De el îți povesteam, atunci! De iepure...! se pornește Dănuț să strige și să țopăie fericit, prin fața Avocatului, la vederea Urecheatului Alb. Doamne, mulțumescu-ți, nu sunt nebun! Nu sunt nebun! Nu sunt
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
într-o zi și nici într-o săptămână. Ai auzit vreodată de George, puștiul care a trăit printre animale? George, un băiețel de doi ani, s-a rătăcit printre tufișuri dealurilor din spatele fermei părintești. Dumnezeu știe cum, a nimerit la vizuina unei cățele sălbatice, care tocmai fătase. Cum majoritatea cățeilor muriseră și femela, a cărei ferocitate era atenuată de vagi amintiri ale dresajului de pe vremuri, era plină de lapte, i-a permis copilului să sugă Mai târziu, ea a și vânat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
-mi ajunge. E ca și cum aș vrea să... să... să-l pătrund. — Nu, am ridicat mâna, te rog. A râs, din nou isteric. — Adică, nu literal, cu un dildo din ăla ridicol. Fantezia ar fi mai mult să-mi fac o vizuină în el, cumva. Sau să fiu înghițită de el. E la fel cum simți față de un bebeluș sau de un pisic, când îți vine să-l strângi până îl omori... Și-a încrucișat brațele. — Oh, a zis ea zâmbind, probabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
sigură că pot să urlu și să cad, biciuită, la pământ. Despre toate astea, Sheba și cei ca ea nu știu nimic. — Asta este, a zis Bangs, cu un mic gest de prezentare, deschizând ușa din față a apartamentului său. Vizuina burlacului! Sufrageria în care stăteam mirosea puternic a prăjeală veche. Aerul avea o consistență cețoasă. Un fotoliu străvechi, galben și un scaun ieftin de metal stăteau în mijlocul camerei în fața unui televizor și a unui raft plin cu casete video. Aceste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
prin ăștia de piele nu trece apa, dacă Îi dai bine cu cremă, Îi răspund ignorînd sfatul lui, fîțÎindu-mă Încoace și Încolo și privindu-mi admirativ Încălțămintea de lux. Îl las privindu-mă cu milă și mormăind acru, În vizuina lui insalubră, Îngropat sub un morman de efecte. CI-stul există fantome În pivniță A venit, ni se spune la raportul de dimineață. CI-stul e În unitate. Nu ni se spune, ni se mormăie. Totul rămîne la fel de neclar, n-avem nici o
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
piept. Treceau printre ele cu brațele ridicate În lături, ca și cum ar fi străbătut o apă. Blondul, mut de spaimă, nu vedea pe unde calcă și se aștepta la fiecare pas să pună talpa pe vreun cuib de șerpi, pe vreo vizuină de dihor sau nevăstuică. Astea din urmă se zicea c-ar fi fost rele de tot: pe băieții care le supărau Îi mușcau amarnic de podoabe și le mâncau apoi bărbăția căzută la pământ. „Și la femei ce le face
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
Miliție, cerea efectuarea de expertize criminalistice de către oameni specializați de la Județ, voia să vadă cu ochii lui cum haite Întregi și Întărâtate de câini polițiști iau urma hoțului și, sprijiniți din aer de elicoptere, Îl găsesc și-l Încolțesc În vizuina sa de Împuțită mustelidă. Individul care nu merita să facă parte din specia umană ar fi urmat să fie bătut pe pielea goală, În mijlocul satului, cu crengile și acele pinului pe care Îl mutilase, apoi s-ar fi cuvenit castrarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
suferința este golită de sens: „Nu am vocație spirituală. Sunt pe lume ca să sufăr și atâta tot” (III, 16). Cu toate acestea, sau poate tocmai de aceea, crede că există un fel de compensație ontologică. Se refugiază, de fapt, în vizuina unei astfel de răsturnări de situație: „Nedreptatea e necesară spiritului; îl întărește, îl purifică. În materie de luciditate, o victimă este întotdeauna mai presus de persecutorii săi. A fi victimă înseamnă a înțelege” (III, 46). Cunoașterea Ă chiar dacă e vorba
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
nou: cum să crezi în libertate dacă nu ești sănătos?” (I, 97). Oricum, boala pare o cale a supraviețuirii. Convertind neputința în forță, Cioran se refugiază în ea, ca și în eșec, de altfel, transformându-le într-un fel de vizuini protectoare. Cum „se acomodează cu tot ce contrazice viața” (I, 96), viața e blamată, în vreme ce soluțiile supraviețuirii fac obiectul unei permanente explorări. Iată: „De vreme ce viața nu se poate menține decât nimicindu-se, trebuie s-avem curajul să tragem consecințele. Ce
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
zăpadă ce-i fac să fie aidoma unor fantome În noaptea Înstelată de iarnă. Crăiasa nopții, regina cerurilor, doamna doamnelor - Luna - privește cu lumina ei palidă frumusețile pământului și se miră În tăcere de priveliștea de basm. Ursul hibernează În vizuina sa și visează la zilele frumoase pe care le va petrece peste câteva săptămâni. Din când În când iese pentru câteva clipe afară, adulmecând imprejurimile și Încrețește nasul: "E tot zăpadă, mai bine mai dorm puțin! Vulpea doarme și ea
Modalităţi de stimulare a capacităţilor creatoare în lecţiile de compunere la clasele primare by Lenuţa Barbu, Laurenţiu Tolontan () [Corola-publishinghouse/Science/91825_a_92802]
-
și visează la zilele frumoase pe care le va petrece peste câteva săptămâni. Din când În când iese pentru câteva clipe afară, adulmecând imprejurimile și Încrețește nasul: "E tot zăpadă, mai bine mai dorm puțin! Vulpea doarme și ea În vizuina sa, căci și-a terminat toate proviziile și satul este departe. Iepurașul stă și tremură de frig după un bolovan și se gândește la o varză mare pe care ar mânca-o. Cea mai albă fiică a bătrânului an "Doamna
Modalităţi de stimulare a capacităţilor creatoare în lecţiile de compunere la clasele primare by Lenuţa Barbu, Laurenţiu Tolontan () [Corola-publishinghouse/Science/91825_a_92802]
-
poată adormi liniștită până la primăvară. Melinte Andrei - cls. a IV-a F VII. DESCRIERI Furtuna A trecut dimineața caldă și a sosit amiaza ucigător de fierbinte. Soarele arunca violente sclipiri de platină peste Întreaga natură. Vietățile s-au retras În vizuinile lor, la răcoare. Pe neașteptate, imense și negre urdii de fantome uriașe apar la orizont Întunecând cerul. Un tunet se aude prin nemărginirile rotunde. Se vede lumina frântă a fulgerelor. Pământul Înfricoșat se cutremură. Vântul vâjâie cu glas de frunze
Modalităţi de stimulare a capacităţilor creatoare în lecţiile de compunere la clasele primare by Lenuţa Barbu, Laurenţiu Tolontan () [Corola-publishinghouse/Science/91825_a_92802]
-
Prin folosirea lui omul, ar fi prezentat referentul așa cum este produs prin prima frază, subliniind astfel mai mult înlănțuirea dintre cele două părți de la începutul poveștii. Prin urmare, demonstrativul este de preferat pentru a conecta material doi termeni. În: În vizuina lui, un iepure se gândea (Căci ce altceva să faci într-o vizuină?) Și iepurele acesta de moarte se plictisea 273. demonstrativul întărește continuitatea textului dincolo de ruptura pe care o produce cel de-al doilea vers: naratorul îi indică cititorului
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
frază, subliniind astfel mai mult înlănțuirea dintre cele două părți de la începutul poveștii. Prin urmare, demonstrativul este de preferat pentru a conecta material doi termeni. În: În vizuina lui, un iepure se gândea (Căci ce altceva să faci într-o vizuină?) Și iepurele acesta de moarte se plictisea 273. demonstrativul întărește continuitatea textului dincolo de ruptura pe care o produce cel de-al doilea vers: naratorul îi indică cititorului că vorbește tot despre același iepure. Folosirea lui "acesta", chiar și într-o
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
ale irealității imediate 147 4.2. Inimi cicatrizate sau discurs despre suferința i mpusă de boală 155 4.2.1. Personajul blecherian sau ipostaza de a-fi-întru moarte 155 4.2.2. Sanatoriul spațiul al erosului și thanatosului 166 4.3. Vizuina luminată sau discurs despre degradare și descompunere ca efecte ale suferinței 183 CAPITOLUL V REPREZENTĂRI GRAFICE ALE TEXTULUI NARATIV BLECHERIAN 194 5.1. Expresiile suferinței 194 5.1.1. Max Blecher și pictura expresionistă 194 5.1.2. Max Blecher
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
11. Imaginea umanității care se dizolvă, natura preluând atributele acesteia, va apărea frecvent în romanele lui Blecher. Ilustrativ în acest sens este omul-negru, cu picioarele care i se preling unindu-se cu pământul și transformarea copacilor în oameni din romanul Vizuina luminată. Paginile se pot reprezenta cu ușurință grafic, amintind de tablourile pictorilor flamanzi. Unul dintre cele mai reprezentative texte ale lui Blecher, din această perioada, care trasează foarte clar direcția pe care romancierul va merge mai târziu, este Incursiuni. Gheorghe
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
multidimensional. Blecher ridică un prim semn de întrebare asupra a ceea ce în mod normal numim realitate. Este ceea ce percepem la un moment dat al existenței noastre și real? Reportajul Berck. Orașul damnaților va sta la baza romanelor Inimi cicatrizate și Vizuina luminată. Textul este explicativ, o amplă introducere în lumea pe care Blecher o va descrie în scrierile de mai târziu. De altfel, titlurile capitolelor Ceva despre ghips, Un oraș orizontal, Ce este o gutieră?, Hoteluri și sanatorii sunt reprezentative în
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
a-i ignora existențialismul hrănit de Kierkegaard și Blake, care i-a indus în eroare pe partizanii autenticității în anii '30"37. La un an distanță, în 1937, Blecher publică romanul Inimi cicatrizate, lucrând în paralel la ultimul său roman, Vizuina luminată. Acesta va apărea postum, în 1971. Mihail Sebastian, în Jurnalul său, notează, în luna martie a anului 1937, anul publicării celui de-al doilea roman al autorului, cumplita suferință prin care trecea Blecher: Blecher mereu mai pe moarte. Nu știu cât
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
producători din Franța și Germania exprimându-și interesul față de acest proiect. Dacă Inimi cicatrizate este considerat de critica literară un roman mai puțin reușit, în care chiar și ,,boala însăși ar avea nevoie de un alt ritm"44, cu romanul Vizuina luminată, Blecher se desparte de scriitorii ironici care considerau cu certitudine real ceea ce era trăit subiectiv, apropiindu-se, în opinia lui Nicolae Manolescu, de Kafka, Breton și Schulz, în proza cărora nimic nu mai este cu certitudine real: ,,Universul nu
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
care poate fi onirică, suprarealistă, fantomatică sau mitică"45. Naturalismul expresionist al Întâmplărilor în irealitatea imediată nu se mai regăsește în romanele care urmează, fizionomiile descrise aici determinându-l pe Manolescu să-l apropie pe Blecher de Urmuz. Criticul consideră Vizuina luminată o carte neglijată de critica literară, recunoscându-i adevărata valoare, apreciind că cele mai izbutite pagini de proză ale lui Blecher, după Întâmplări, se află în Vizuină: descrierea piațetei Casei de Economii în alb și roșu; portretul femeii în
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
-l pe Manolescu să-l apropie pe Blecher de Urmuz. Criticul consideră Vizuina luminată o carte neglijată de critica literară, recunoscându-i adevărata valoare, apreciind că cele mai izbutite pagini de proză ale lui Blecher, după Întâmplări, se află în Vizuină: descrierea piațetei Casei de Economii în alb și roșu; portretul femeii în roșu care va inspira titlul unui celebru roman cu mai mulți autori din anii '90; acea primă political fiction din literatura noastră în care câinii polițiști se revoltă
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
Întâmplări în irealitatea imediată (1935), care se compune din amintiri de adolescență, este un roman al suferinței originare, al vagabondajului prin materia imundă; Inimi cicatrizate (1936), un roman al suferinței impuse de boală, al claustrării trupurilor în corsete de ghips; Vizuina luminată (postum, 1971), romanul beatitudinii prin descompunere și degradare... În romanele lui, suferința se manifestă ca situație-limită, cu acel accent definitiv, inevitabil, propriu în mod necesar ființei în întregul ei, peste individualități ce pot părea uneori că nu suferă. Fiindcă
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
text îi permite. Acesta este și elementul de noutate al demersului întreprins. 1.4. Metodologia și materialul de lucru Abordarea pe care o propun pentru analiza celor trei romane ale scriitorului Max Blecher, Întâmplări în irealitatea imediată, Inimi cicatrizate și Vizuina luminată, este cea transdisciplinară, teoretizată de Basarab Nicolescu în studiul său Transdisciplinaritatea, perspectivă inovatoare de analiză a unui conținut. În anul 2000 am avut oportunitatea de a intra într-un program de formare al Centrului Educația 2000+, finanțat de Fundația
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]