4,378 matches
-
purtării ei și-mi dam seama că acea explicație nu poate să-mi producă nici o bucurie. Mi-a pus întrebarea care, prin fermitate și prin neobicinuință că venea din partea ei, a despicat aerul și a izbit în ureche ca un ciocan. - Ce ai de gând să faci cu mine? Încercai o paranteză care ar fi diminuat înțelesul vorbelor rostite, ar fi lungit conversația și ar fi creat atmosfera neprecisă ce nu i-ar fi explicat nimic, ar fi obosit-o și
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
cărare, în timp ce se îndepărta discret. O vreme, Mitsuharu și ceilalți trei stătură cufundați într-o tăcere desăvârșită și o atmosferă sfâșietor de înghețată. Din când în când, câte o prună coaptă cădea la pământ, cu un zgomot ca al unui ciocan de lemn izbind țărâna. Acele sunete erau singurele care risipeau liniștea. Dintr-o dată, o rază luminoasă de soare căzu pe panourile ușii glisante. — Ei, e timpul să ne luăm rămas bun. Avem de rezolvat unele treburi urgente, spuse Masataka, profitând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
-i un om care nu știe ce înseamnă cuvântul destul. Hideyoshi găsise deja răbdarea lui Ieyasu greu de suportat, dar nici el nu era complet lipsit de răbdare. Știa că era cu neputință să deschidă carapacea crustaceului, chiar și cu ciocanul, dar, dacă-i prăjea, în schimb, coasta, carnea putea fi scoasă ușor. Asemenea raționamente banale îi ocupau acum gândirea. Trimiterea discretă a lui Niwa Nagahide pentru a discuta despre încheierea unui acord de pace era totuna cu încălzirea cozii crustaceului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
a putea injecta sperma unui bărbat în anusul altuia. Cel puțin, la asta se gândise Carol în clipa în care deschisese al doilea sertar cu tacâmuri și văzuse cornetul pentru ornat chiar lângă setul de cuțite Kitchen Devils și lângă ciocanul pentru șnițele, așezat lângă furculițele pentru fondue de care uitaseră și de cuțitele de kebab în formă de săbii în miniatură. Dar o iau înainte cu povestea! Dave 2 n-a fost uimit când ușa s-a deschis și a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
o clipă cinci ani de abstinență. Acum își bătea joc de el și în clipa următoare îl masturba. Iar apoi, pe când stătea așa, înconjurat de doze goale, cu mădularul fleșcăit atârnându-i, îl izbise cu putere în ceafă cu un ciocan pentru șnițele. Își mută greutatea ca să se poată sprijini parțial de fereastră. Cuțitul îmi rămăsese țintuit la gât, dar cealaltă mână se îndepărtase de esofagul meu, apropiindu-se de prohabul lui. Ce ar putea fi mai clar, ei? Tânărul slab
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
el însuși. Nu putuse să nu intre ca să ceară permisiunea de a folosi toaleta. Aparatul de aer condiționat Vent-Axia gemea, iar afară, în lumina veche și crepusculară, se răsteau voci cu accent cantonez, ceșcuțele de zinc se ciocneau între ele, ciocanele uriașe pentru frăgezit carnea de rață izbeau: „poc“. Bull studie toaleta ciobită, semnul cu „Apă nepotabilă“ de deasupra chiuvetei ce stătea să cadă, urmele de cocleală, șnurul de la toaletă, făcut din fire de nailon odinioară împletite, care se desfăcuseră și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
venit la noi și ne-a întrebat ce căutăm acolo, Janika s-a speriat atât de tare, încât i-a pierit graiul, așa că am spus eu în locul lui, că am venit la antrenament, facem parte din echipa de juniori de la Ciocanul Roșu, Janika e portarul, iar eu rezerva lui, soldatul nici măcar nu era atent la ce-i spuneam, bine, a zis, atunci ce mai stăm acolo, să ne cărăm, să ne vedem de treabă, așa că ne-am dus în vestiar, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
a auzit foarte clar și minciunile pe care ni le-a zis colonelul, se vede pe noi că l-am crezut, cum putem fi atât de idioți, am merita să ne omoare în bătaie, să ne scoată din cap, cu ciocanul, și fărâma de minte pe care-o mai avem, să aflăm de la el că soldații au venit doar ca să pună la cale înfrângerea noastră la meci, vor să ne bage în sperieți ca să nu apărăm cum trebuie, i-auzi acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
de basoreliefuri preistorice de valoare inestimabilă, dar de când Zsolt ne-a arătat odată o pepită, toată lumea știa că adevăratul motiv nu era descoperirea arheologică, ci faptul că pereții erau doldora de aur, se zicea că ajunge doar să dai cu ciocanul în ardezie, în locurile pe unde trec filoanele, și din perete se și rostogolesc grunjii de aur. Zsolt ne-a povestit că șterpelise o pepită de-asta din sertarul în care-și ținea taică-su legitimația de feroviar și decorațiile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
să adunăm aur, înainte să fie numit un nou paznic, și că cel mai bine ar fi să pornim imediat, pentru că el abia așteaptă să vadă basoreliefurile alea preistorice, dar întâi să trecem pe-acasă să facem rost de niște ciocane. Locul cu pricina era departe, ne-am dus deci cu două biciclete, eu stăteam în spatele lui Zsolt, pe portbagaj, iar Jancsi în fața lui Csabi, pe cadru. Gardul era destul de înalt, dar pe marginea de sus a porții zăvorâte cu lacăt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
șaua ei, să putem escalada gardul, și într-adevăr n-a fost prea greu, dar abia ajunși, toți patru, dincolo de gard, Zsolt ne-a spus că am fost fraieri, fiindcă ar fi fost mai bine să dăm jos lacătul cu ciocanul și să fi luat și bicicletele cu noi, dar Jancsi a spus că acum e totuna, important e că, în sfârșit, suntem înăuntru și nu mai trebuie să ne fie frică de nenorociții ăia de câini. Basoreliefurile mi le-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
dacă apa lacului o să fie suficient de curată, poate c-o să facă el odată scufundări ca să se uite, iar nea Vasile nu poate s-aibă o fantomă, pentru că ele nici nu există, și spunând astea și-a scos de la brâu ciocanul, a lovit de câteva ori în peretele barăcii, strigând să se ivească fantoma lui nea Vasile dacă are curaj, și atunci la început nu s-a întâmplat nimic, dar apoi s-a auzit mișcare în baracă și un mârâit și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
început nu s-a întâmplat nimic, dar apoi s-a auzit mișcare în baracă și un mârâit și scârțâieli și gemete, și deodată toată baraca s-a zguduit, iar eu m-am speriat atât de tare, că era să scap ciocanul din mână, și am văzut că și Zsolt se făcuse alb ca varul, și știam c-ar trebui s-o rupem la fugă, dar m-au apucat crampele la stomac, de nu puteam să fac nici o mișcare, nu s-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
luat poziția de drepți și a salutat spunând, tovarășe caporal, raportez, noi îl căutăm pe tovarășul Vasile, pentru c-am venit la muncă voluntară de la școala treișpe, ne-a trimis profesorul de atelier să îndreptăm plăci, și i-a arătat ciocanul, iar eu am văzut că omul cu un picior într-adevăr avea pe un umăr trese de caporal, dar numai pe unul, pe celălalt i se vedea doar urma unei trese. La început n-a zis nimic, ne-a măsurat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
sub basorelieful tocit, ne-am oprit dinaintea peretelui, de aproape părea o piele de balaur, numai solzi, și că face parte din basorelief, la început nici n-am vrut să-l ating, dar apoi i-am aplicat o lovitură de ciocan, au făcut la fel și ceilalți, peretele era moale, abia ce-l atingeam cu ciocanul, se desprindeau din el grunji cât pumnul, pământul lucea unsuros, de mă apucase greața, dar am continuat să-l ciocănesc, și deodată am auzit un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
numai solzi, și că face parte din basorelief, la început nici n-am vrut să-l ating, dar apoi i-am aplicat o lovitură de ciocan, au făcut la fel și ceilalți, peretele era moale, abia ce-l atingeam cu ciocanul, se desprindeau din el grunji cât pumnul, pământul lucea unsuros, de mă apucase greața, dar am continuat să-l ciocănesc, și deodată am auzit un pocnet, și atunci m-am uitat și am văzut cum cade un bulgăre strălucitor pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
m-am uitat și am văzut cum cade un bulgăre strălucitor pe jos, m-am aplecat, l-am ridicat, era întocmai ca acela pe care mi-l arătase Zsolt, m-am ridicat repede și am lovit din nou peretele cu ciocanul, și atunci și după loviturile celorlați au început să se desprindă din perete grunji sclipitori, câte doi-trei deodată, cu fiecare lovitură se adunau tot mai mulți, la picioarele celorlalți se formase deja o grămăjoară, aproape că nici nu mai trebuia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
după loviturile celorlați au început să se desprindă din perete grunji sclipitori, câte doi-trei deodată, cu fiecare lovitură se adunau tot mai mulți, la picioarele celorlalți se formase deja o grămăjoară, aproape că nici nu mai trebuia să dăm cu ciocanul, cădeau de la sine, am aruncat ciocanele, Jancsi a zis că n-ar fi crezut, dar acum vede că-i adevărat, aici e plin de aur, și s-a aplecat și a început să-și umple buzunarele cu grunji, și atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
se desprindă din perete grunji sclipitori, câte doi-trei deodată, cu fiecare lovitură se adunau tot mai mulți, la picioarele celorlalți se formase deja o grămăjoară, aproape că nici nu mai trebuia să dăm cu ciocanul, cădeau de la sine, am aruncat ciocanele, Jancsi a zis că n-ar fi crezut, dar acum vede că-i adevărat, aici e plin de aur, și s-a aplecat și a început să-și umple buzunarele cu grunji, și atunci am început să adunăm și noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
a căzut în mâinile francezilor . Aceasta a fost vestita bătăie de la Tours în care un mare număr de sarazini a cazut , francii nepierzând decat o mie cinci sute de oameni . În urma acestei victorii , Carol se alese cu porecla de Martel , ( ciocanul ) . Cu toată greaua lovitură ce primiseră saraznii se menținură , totusi, în sudul Franței , și abia lui Pepin , fiul lui Carol Martel , i-a revenit rolul de a-i mătura ; el le smulsese , una dupa alta , fortărețele ce le aveau și
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]
-
dar nu și haina - haina mea bună, cea mai bună. Acum era opt jumătate. Mi-am spălat fața cu apă și am simțit cum degete de foc îmi pipăie spinarea. Timp de zece minute am vomat conștiincios, cu convulsiile unui ciocan pneumatic, cărora n-am avut puterea să mă opun. Apoi am stat chircit pe fundul băii turcești, timp de douăzeci de minute, cuprins de spasme, ploaia argintie a dușului ajungând la temperatura și presiunea maximă, fără să reușească, să-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
când lucrurile astea încep să iasă la lumină, ele apar într-o ordine ciudată și de cele mai multe ori nu ești în forma cea mai potrivită pentru a le da ascultare. Ședeam lângă ea, cu ambii genunchi dârdâindu-mi ca niște ciocane pneumatice, îmi mușcam buzele și ascultam. Distantul, încruntatul Ossie aterizase din Londra în după-amiaza aceea. A avut loc o discuție - Martina știa, știa ce se întâmpla de vreo doi ani. Femeile știu. Au mirosul lor. El i-a mărturisit tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
la picioarele Cerului, cerând îndurare...părea apoi că lanul de grâu se apleacă pentru a acoperi și a-i șterge urmele pentru a nu i le descoperi vânătorii de români și pentru a ascunde, cu foșnetul lor, bătaia ca de ciocan a inimii lui Constantin Beccin...’’... Zadarnic! Când i-a simțit aproape, Beccin, preferând să moară pe pământul său străbun, și-a scos briceagul cu care curăța livada și via - mai mic ceva decât al înaintașului milenar, Decebal cât ai clipi
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
arx unde visase să construiască cel mai frumos amfiteatru și dăduse aurul trebuitor pentru opera respectivă. Se gândi că acea construcție avea să-i păstreze memoria pe veci, nu ca un mic portret ce putea fi distrus cu lovituri de ciocan. Bău vinul dintr-o sorbitură, se ridică și îi spuse ofițerului că nu avea să aștepte prea mult. Zothecula Împăratul se închisese în micul birou care îi aparținuse lui Augustus. Îl numise zothecula: lumină puțină, blândă, o ușă spre marea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
spațiului intime ale unui individ. La o săptămână după înmormântarea casieriței, pe când conduceam noaptea de-a lungul perimetrului vestic al aeroportului, Vaughan viră brusc spre marginea drumului și lovi un uriaș câine corcit. Impactul cu corpul lui, ca lovitura unui ciocan capitonat, și ploaia de sticlă din momentul când acesta trecu peste acoperiș, m-au convins că vom muri într-un accident de mașină. Vaughan nici măcar n-a oprit. L-am privit cum accelerează mai departe, cu fața plină de cicatrice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]