4,340 matches
-
câteva bune paragrafe. Dacă am avea suficient răgaz, am descoperi și descrie pălăriile marilor dandy (marca Bandoni), jobenele (de la Delion), meloanele, canotierele sau tot ce poate fi Însemn de eleganță și unicat la capitolul „acoperăminte pentru cap”. Lucrurile s-ar complica, mai mult decât sigur, ca Întreaga problemă a dandysmului În zilele noastre, dacă am urmări cariera (total reciclată) a șepcilor, băștilor, chipielor, glugilor purtate cu dichis superior. Inutile dulci tc "Inutile dulci " Ne-ar plăcea să refacem cândva mica și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
cât cărțulia mea o va și vindeca. Plebea va vedea că Brummell era o individualitate dintre cele mai rare, care a binevoit doar să se nască, dar căreia, pentru a se dezvolta, i-a mai trebuit și avantajul unei societăți complicate Într-un mod foarte aristocratic. Plebea noastră va vedea că, pentru a fi Brummell, i-ar trebui niște lucruri pe care nu le are. Autorul Dandysmului a Încercat să le enumere: nimicuri atotputernice, prin care nu domini decât femei; dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
legăturile lui cu antinaturalismul, cu artificialismul și cu frigiditatea. Rămân totuși câteva observații de făcut. Mai Întâi, Baudelaire Însuși a notat că dandysmul este o morală a efortului: „Pentru cei ce sunt preoții și totodată victimele lui, toate condițiile materiale complicate cărora ei li se supun, Începând cu toaleta ireproșabilă la orice oră din zi și din noapte până la practicile sportive cele mai primejdioase, nu sunt decât o gimnastică propice a Întări voința și disciplina sufletului” (Arta romantică). Și În legătură cu aceasta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
exprima orice”. Orice nu are aici valoare calitativă, ci estetică. Moralitatea artei, pusă În paranteză de către Wilde, se relevă a fi doar o altă formă de eticism: un eticism trecut prin estetism. Chiar atunci când, din paradox În paradox, lucrurile se complică (de pildă, afirmația că „Arta este simultan suprafață și simbol”), Wilde Încearcă să explice primejdiile la care se supune artistul prin lipsa de folos imediat a creației artistice: „Arta e cu totul nefolositoare”, susține ultima propoziție a acestui excurs Înspre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
construit pe la 1880 și restaurat de minune cu bani din loterie, era ca o cutiuță de pluș pentru bijuterii, vopsit într-un roșu intens și un roz-portocaliu închis, cu accesorii de un auriu șters, decorat bogat cu ghirlande și rozete complicate din gips pe tavanul boltit și pe fețele boxelor. În total contrast, în spatele scenei, coridoarele erau din cărămidă goală: țevile și cablurile la vedere, cu becuri de neon pe mijlocul tavanului jos. Era cam frig și peste tot numai scrumiere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
atunci când urcam și coboram scara de lângă platforma pe care dormeam. Îmi place, zise el gânditor, netezind poalele capotului. Cred c-o să-l adopt. E mult prea mare pentru tine. A, cafea. Fără lapte? — În această casă, zise Sally, mestecând vocalele complicate cu aplomb, dacă vrei ceva, trebuie să vii cu el de acasă. Nu neapărat, zise Hugo, mustăcind către mine. Mulțam, Sal. A băut puțin din cafea. Eu am dat gata un pain au chocolat și am respirat adânc. — Cred ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
și credință această Lege. Ideea era că și Spengler - cu circularitatea mișcărilor istorice, și Herder - cu evoluționismul și devenirea perpetuu ascendentă a umanității, și toți cei care, pentru a nu părea că se abandonează spațiului simplist și simplificator al aleatoriului, complică lucrurile În considerații abisale de toate soiurile și nuanțele nu fac altceva decât să evidențieze rezultatul, efectele, nu și cauza, rațiunea primă ori ultimă pentru care ceea ce se Întâmplă pe pământ de câteva mii de ani se Întâmplă așa și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
gândesc... - Până de curând, interesul meu major era să ies, naibii, de aici și să-mi văd de-ale mele. În clipa de față, nu mai sunt atât de sigur că asta Îmi doresc În primul rând. Situația s-a complicat pe nesimțite, iar dacă acum cineva mi-ar deschide poarta Centrului spunându-mi „ești liber”, nu bag mâna În foc că o voi zbughi afară cu cea mai mare viteză pe care sunt capabil s-o dezvolt. Ce mă reține
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
tata și despre bunicul vorbesc -, nici mătușa n-au avut reciproc sentimentul familiei, s-au simțit străini, indiferenți. Poate fiindcă Noel nu dăduse ani de-a rândul nici un semn de viață, poate fiindcă cei din România nu vruseseră să-și complice viața (până la prăbușirea comunismului aveau să mai treacă douăzeci și ceva de ani), poate fiindcă așa a fost să fie, nu știu... Acasă la mine, În orice caz, nu cred că am auzit decât foarte vag și foarte rar vorbindu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
ascuns de centromani Într-un simplu A, B, C, D etc.?! Uite că putusem și, În pofida surescitării provocate de eșec, În străfundurile subconștientului continuam să cred că soluția reală nu este una foarte complicată. Poate chiar dimpotrivă, poate că deja complicasem lucrurile mai mult decât se cuvenea, așezând astfel Între mine și ceea ce căutam pânza derutantă a unor silogisme umbroase. Rezolvarea se află sub nasul tău, Îmi repetam insistent În gând; de la această axiomă am pornit, iar premisa este, cu siguranță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
României, undeva pe clisura Dunării, unde edilii locali adoptaseră metoda colegilor lor din Noua Anglie, chiar dacă totalul străzilor din localitate nu depășea o duzină. Criptograful Centrului fusese un bun psiholog. Optase deliberat pentru litere, contând pe reflexul oamenilor de a complica lucrurile În virtutea convingerii că ascunzătorul a făcut aceeași mișcare pentru a-și proteja secretul: a complicat drumul către el, a Încifrat indiciile, nu le-a oferit mură-n gură exploratorului, că nu era fraier să facă una ca asta. Păi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
totalul străzilor din localitate nu depășea o duzină. Criptograful Centrului fusese un bun psiholog. Optase deliberat pentru litere, contând pe reflexul oamenilor de a complica lucrurile În virtutea convingerii că ascunzătorul a făcut aceeași mișcare pentru a-și proteja secretul: a complicat drumul către el, a Încifrat indiciile, nu le-a oferit mură-n gură exploratorului, că nu era fraier să facă una ca asta. Păi, sigur, că nu era; o făcuse probabil tocmai fiindcă era diabolic de inteligent. Prin urmare, literele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
ca s-o dea altcuiva care, la rândul lui, o va folosi ca să-și suprime inamicul. Și viceversa: cel care recurge la utilizarea unei arme și-o procură, pe cât posibil, personal, nu mai vâră pe fir, doar așa, ca să-și complice existența, pe un altul, care poate să vorbească și să-l dea În gât când Îi e lumea mai dragă. Deci, Îmi spuneam, dacă ajungem la un răspuns ferm În privința persoanei care mi-a șterpelit pistolul, putem cu destulă certitudine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
de față, mai multe rezultate Înseamnă, de fapt, nici un rezultat. Deșteptul de unchiul Noel, s-a trezit hodoronc-tronc autorul de romane polițiste dintr-Însul! Adică, de ce să notăm noi clar și frumos numărul de cont și parola alături, când putem complica totul cu un pic de mister rebusist!? Așa, pentru culoare locală... Păi, să nu-ți blestemi zilele și arborele genealogic Împodobit cu asemenea specimene detestabile? Văzută din afară, supărarea Evelinei avea În ea ceva comic, dar probabil doar văzută din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
a descoperit În baie legea care Îi poartă numele este adevărată - măcar În spirit -, pe când povestea cu Newton și mărul care Îi sugerează legea gravitației este, În aceeași ordine de idei, apocrifă. Ei bine, am ajuns la concluzia că am complicat mental și mai mult o problemă, nu foarte simplă din start. Atunci am luat-o gospodărește cu intuiția feminină - chestia aia pe care bărbații au pierdut-o pe drum și la care se strâmbă ipocriți, părându-li-se la fel de acră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
totuși timid în fața primejdiei; sectar odios, prieten al măririlor și comodităților vieții..." Portughezii își amintesc încă de spaimele lui penibile; când sărea din tramvaie de teama unei bombe imaginare, se prefăcea rănit ca să nu iasă pe stradă, leșina când se complicau lucrurile și se închidea în ascensorul hotelului ca să scape de urmărire. Îndată ce ajunge la putere, fură sume considerabile din tezaurul Statului, fără șovăire. Numai la Credit Lyonnais avea un depozit de mai multe milioane; el a organizat sub republică faimosul
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
au evaporat căpșunile de grădină sau piersicile de seră, tata, care era jurist și politician, se simțea rănit În mândria lui profesională fiindcă nu era capabil să țină piept economiei propriei gospodării; dar de câte ori ieșea la iveală câte un caz complicat de tâlhărie, diverse scrupule sau Îndoieli juridice Îl opreau să ia vreo măsură. Când bunul simț cerea concedierea vreunui servitor ticălos, aproape matematic se Îmbolnăvea grav micuțul fiu al omului respectiv și preocuparea de a-i aduce cei mai buni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
o subtilitate mimetică, o exuberanță și un rafinament ce depășesc cu mult capacitatea de apreciere a unui prădător. Am descoperit În natură desfătările nonutilitare pe care le căutăm În artă. Amândouă sunt o formă de vrajă, amândouă sunt un joc complicat Între extaz și deziluzie. 3 Am vânat fluturi În diverse clime și travestiuri: sub Înfățișarea unui băiat frumușel În pantaloni până la genunchi și beretă de marinar; a unui expatriat cosmopolit slăbănog, Îmbrăcat cu pantaloni sport și bască; a unui bătrân
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
celebrii frați Sarabanov - unde sunt acum coechipierii și rivalii mei?). Patinam bine pe gheață și treceam la patinele cu rotile cu ușurința cu care orice bărbat trece de la brici la aparatul de ras. Am Învățat foarte repede doi-trei pași mai complicați pe ringul de lemn și nici Într-o sală de bal n-aș fi dansat cu mai mult zel și mai multă iscusință (noi, familiile Sik și Buketovs, eram de regulă proști dansatori de bal). Erau mai mulți instructori În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
kilometrice din subsolurile Idealului Suprem. Discutam așa, aiurea, în molcomeala nopților când, sfâșiați de îmbrățișări înrobitoare, ne prindea abureala gândurilor în zadar. Am privit-o dintr-odată cu un aer prefăcut speriat. Mi-am aplecat capul spre ea, făcându-i semn complice cu ochiul. — Să nu mă torni. Sunt vreo câțiva morți acolo. De la niște virgule puse aiurea. S-a arătat îngrozită. — Mulți? — Nu prea, dar care puteau să fie oameni buni. S-a aplecat și ea spre mine, șoptindu-mi cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
de toate. Vedeam peste tot turnători, delatori, sperjuri și hăituitori. Și chiar erau. Nu-i cunoșteam, dar îi aflam din povestirile altora, după fel și fel de semne adulmecate de mine, după gesturile celor din preajmă, după priviri suspicioase sau complice. Îi știam că existau, mi-era teamă de ei. Pentru a-mi birui teama, tocmai, căutam să mă port cât mai firesc. Prudența mea, lașitatea mea, spaimele de tot felul le lăsam în ceața unei neavute demnități, mimând un comportament
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
cu capul veșnic plecat, cu ochii țintiți (supremă demnitate națională!) nu spre țărâna spre care suntem țintuiți, ci spre buzunarul stăpânului, iscodind cum să-l golim cât mai repede. Tulbure și straniu sentiment. Mă simt acum vinovat pentru această neștiință. Complice fie și pentru că am trăit în neștiință și mi-a fost frică să cred. O vină târzie, ireală în absolutul ei. Dureroasă, apăsătoare, în cadența zilelor mele. Abia textul acesta în care cobor dă contur vag vinovăției mele. Vina de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
de știință de carte, de lecturi, de ziare mai ales, gura nu mă va asculta, fălcile vor geme încleștate, dinții se vor strânge strepeziți, din oglindă cineva se va holba la mine, crunt, îi bruiasem meditațiile, îi voi face semn complice cu ochiul, din mâini nu puteam mișca, una se blocase în buzunarul de la spate, cealaltă căuta un fel de idei pe după ceafă, ai răbdare, aș fi vrut să-i spun aceluia din oglindă, urâtule, supăratule, speriatule, mă car, numa’ să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
rău că l-am exercitat. - Dar eu aveam nevoie să-l văd, insită ea. Cum pot să fiu sigură că nu era normal? - De ce crezi că l-aș fi ucis În cazul ăsta? - Pentru că nu-l voiai... Pentru că un copil complică lucrurile, pentru că poate m-ar fi schimbat și tu nu voiai să fiu altfel - ridică din umeri. Pentru că Îți place să ucizi... SÎnt atîtea motive! Oberlus ridică și el din umeri, dar acum mult mai deschis, și indiferența lui părea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
mai înseamnă și asta: îmi plac scrisorile de la ea, dar nu-mi dau seama nici moartă ce-nseamnă scrisul ăla de pe spate. Era în regulă când scria MD în loc de Multă Dragoste, dar acuma au ajuns așa de lungi și de complicate că mă ia naiba. Și mai sunt și abțibildurile alea cu inimioare și ursuleți și „Domnul să dea ce-o fi să fie. Să te aibă în pază. Ba nu, fie cu tine“. Ceva de genu’ ăsta. Sunt chiar drăguțe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]